تفسیر القرآن العظیم معروف به تفسیر ابن کثیر دمشقی یکی از تفاسیر قرآن اهل سنت که ابن کثیر آن را در قرن هشتم نوشته است.

تفسیر القرآن العظیم

این تفسیر کامل است و ۱۵ جلد دارد که جلد آخر آن، فهرست تمامی مطالب این کتاب است.

مادالدین ابوالفداء اسماعین بن عمر بن کثیر قرشی متولد 701-774 قمری (1302-1373 میلادی) در قریه مُجَيْدِل‌ از روستاهای بصری دمشق به دنیا آمد. لذا وی را بُصروی نیز گفته اند. در کودکی پدرش را از دست می دهد. در همان کودکی به دمشق می رود و در آنجا به تحصیل علوم دینی می پردازد. در سال 767 قمری در مسجد جامع دمشق تفسیر تدریس میکند. در اواخر عمر نابینا می شود و در 74 سالگی در دمشق فوت میکند. نویسندگان او را تحسین کرده اند و و از لحاظ علمی وی را همانند طبری دانسته اند.[۱]

شیوه نگارش

ویرایش

مفسر ابتدا آیات را خود قرآن تفسیر نموده است و پس از آن احادیث و اقوال صحابه آورده است. از اسرائیلیات بجز برای استشهاد استفاده نکرده است. بخاطر دقت نویسنده در استفاده از احادیث از آن به عنوان راهنمای حدیث استفاده میکنند زیرا سند و متن آنها را مورد نقد و بررسی قرار می دهد و احادیث صحیح را از غیرصحیح جدا میسازد.

دیدگاه دیگران

ویرایش

سیوطی درباره تفسیر ابن کثیر گفته که تا کنون تفسیره به شیوه آن نوشته نشده است وشوگرانی آن را از بهترین تفسیرها دانسته است. یکی از متاخرین شیوه تفسیر وی را از شیوه های ممتاز معرفی کرده است. شاکر آن را بهترین و دقیقترین تفسیر پس از تفسیر طبری می داند. لائوست به خطا آن را مقدماتی و مبتنی به فقه اللغه و اسوب تفسیر سیوطی می داند. [۱]

متن این تفسیر در نیمه نخست سده14 قمری 3 بار در مصر چاپ شده است. پس از آن نیز چاپهای دیگری شد که می توان به این موارد اشاره کرد: عمده التفسیر عن الحافظ ابن کثیر که به کوشش احمد محمد شاکر در قاره در 5 جلد، تیسیر العلی القدیر لاختصار تفسیر ابن کثیر به کوشش الرفاعق در چهار جلد در بیروت و مختصر التفسیر ابن کثیر به کوشش الصابونی در سال 1393 در بیروت.

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ دانشنامه بزرگ اسلامی به همت مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، جلد4 صفحه1673.