تاد هینز
تاد هِینز (انگلیسی: Todd Haynes؛ زادهٔ ۲ ژانویه ۱۹۶۱) فیلم‌ساز آمریکایی است. او با ساخت فیلم کوتاه بحث‌برانگیز سوپراستار: داستان کارن کارپنتر (۱۹۸۷) نگاه عموم را به خود جلب کرد. این اثر با گذشت زمان به فیلمی محبوب تبدیل شد.[۱][۲] نخستین کارگردانی بلندش، سم (۱۹۹۱)، او را به شخصیتی در سینمای هنجارشکن تبدیل کرد. سم برنده جایزه بزرگ هیئت داوران جشنواره فیلم ساندنس شد و به‌عنوان اثری مهم در سینمای کوئیر نو شناخته می‌شود.
تاد هینز | |
|---|---|
 تاد هینز در ۲۰۲۳ | |
| زادهٔ | ۲ ژانویهٔ ۱۹۶۱ (۶۳ سال) |
| محل تحصیل | دانشگاه براون (بی‌ای) کالج بارد (کارشناسی هنرهای زیبا) |
| پیشه‌ها |
|
| سال‌های فعالیت | ۱۹۸۵–اکنون |
هینز برای دومین فیلم بلندش، ایمن (۱۹۹۵)، که شرح نمادینی از یک زن خانه‌دار مبتلا به حساسیت شیمیایی چندگانه است، مورد تحسین قرار گرفت. ایمن بعدها از سوی نظرسنجی سینمایی ویلج ویس به‌عنوان بهترین فیلم دههٔ ۱۹۹۰ برگزیده شد. فیلم بعدی او، معدن طلای مخملی (۱۹۹۸)، ادای احترامی به دوران گلم راک دههٔ ۱۹۷۰ است. این فیلم در جشنواره فیلم کن ۱۹۹۸ جایزه ویژه هیئت داوران را بابت بهترین مشارکت هنری دریافت کرد.
هینز با دور از بهشت (۲۰۰۲) تحسین و موفقیت جریان اصلی را به دست آورد و برای نخستین بار نامزد جایزه اسکار شد. او به کارگردانی فیلمهای مورد ستایش منتقدان مانند من آنجا نیستم (۲۰۰۷)، کارول (۲۰۱۵)، شگفت‌زده (۲۰۱۷)، آب‌های تیره (۲۰۱۹)، و می دسامبر (۲۰۲۳) ادامه داد. او نخستین مستند بلند خود با نام ولوت آندرگراوند (۲۰۲۱) را نیز کارگردانی کرد. هاینز کارگردانی و نویسندگی مینی‌سریال میلدرد پیرس (۲۰۱۱) را بر عهده داشت که برای آن نامزد سه جایزه امی ساعات پربیننده شد.
زندگی هنری
ویرایشاو اولین فیلم خود را در سال ۱۹۹۱ تحت عنوان «سم» کارگردانی کرد. بعد از ان فیلمهای «ایمن» و «معدن طلای مخملی» را کارگردانی کرد. در سال ۲۰۰۲ فیلم تحسین شدهٔ «دور از بهشت» با بازی «جولیان مور» را نویسندگی و کارگردانی کرد. این فیلم از سوی منتقدین بسیار مورد تحسین واقع شد و تاد هینز نیز توانست نامزد «جایزه گلدن گلوب بهترین فیلم‌نامه» و «جایزه اسکار بهترین فیلم‌نامه غیراقتباسی» شود. بعد از ان در سال ۲۰۰۷ فیلم «من آنجا نیستم» را با بازی «کیت بلانشت» و «کریستین بیل» و «هیث لجر» را ساخت. پس از ان در سال ۲۰۱۱ سریال کوتاه «میلدرد پیرس» با بازی «کیت وینسلت» و «گای پیرس» و «ایوان ریچل وود» را برای شبکهٔ «اچ‌بی‌او» تولید کرد. این سریال نیز مورد استقبال بسیاری قرار گرفت و توانست جوایزی از جشنواره‌های «اِمی» و «گلدن گلوب» بدست آورد.[۳][۴]
تاد هینز بار دیگر در سال ۲۰۱۵ با فیلم «کارول» به سینما بازگشت. بازیگران اصلی این فیلم «کیت بلانشت» و «رونی مارا» بودند. این فیلم ابتدا در «جشنواره فیلم کن ۲۰۱۵» به نمایش درآمد و از سوی منتقدین بسیار ستوده شد.منتقدین کارگردانی هینز و نقش افرینی‌های بلانشت و مارا را به شدت تحسین کردند. همزمان با آغاز سال ۲۰۱۶ میلادی و آغاز فصل جوایز «کارول» بسیار خوش درخشید و نامزدی‌ها و جوایزهای سینمایی بسیاری بدست آورد. از جمله ۵ نامزدی در «گلدن گلوب» و ۹ نامزدی در «بفتا» و ۶ نامزدی در «اسکار» از دستاوردهای طلایی این فیلم بود. این فیلم توانست در بسیاری از حلقه‌های منتقدین بهترین فیلم سال لقب بگیرد و از ان به عنوان «شاهکار هنری سینمای آمریکا» یاد شود.[۵]
سبک هنری
ویرایشاین بخش به هیچ منبع و مرجعی استناد نمیکند. |
فیلمهای هِینز اغلب حول محور مسائل زنان و دغدغه‌ها و روزمرگی آنان می‌گردد به طوریکه فیلمهایش در به تصویر کشیدن دنیای زنان بسیار خوب عمل می‌کنند.
زندگی شخصی
ویرایشهینز آشکارا گی است[۶][۷][۸] و خود را بی‌دین توصیف می‌کند.[۹] او از سال ۲۰۰۲ در پورتلند، اورگن زندگی می‌کند.[۱۰][۱۱][۱۲]
کتابی از مصاحبه‌های شخصی تحت عنوان تاد هینز: مصاحبه‌ها در سال ۲۰۱۴ به چاپ رسید.[۱۳]
فیلم‌شناسی
ویرایشفیلمهای کوتاه
ویرایش| سال | عنوان | کارگردان | نویسنده | تهیه‌کننده | بازیگر | نقش |
|---|---|---|---|---|---|---|
| ۱۹۷۸ | خودکشی | آری | آری | نه | نه | |
| ۱۹۸۵ | آدم‌کش‌ها: فیلمی در باب رمبو | آری | آری | نه | آری | خودش |
| ۱۹۸۷ | سوپراستار: داستان کارن کارپنتر | آری | آری | آری | آری | تاد دانوان، دیسک جوکی |
| ۱۹۸۹ | لا دیوینا | نه | نه | آری | نه | |
| او یک‌مرتبه بود | نه | نه | آری | آری | رندی |
فیلمهای بلند
ویرایش| سال | عنوان | کارگردان | نویسنده | تهیه‌کننده |
|---|---|---|---|---|
| ۱۹۹۱ | سم | آری | آری | نه |
| ۱۹۹۵ | ایمن | آری | آری | نه |
| ۱۹۹۸ | معدن طلای مخملی | آری | آری | نه |
| ۲۰۰۲ | دور از بهشت | آری | آری | نه |
| ۲۰۰۷ | من آنجا نیستم | آری | آری | نه |
| ۲۰۱۵ | کارول | آری | نه | نه |
| ۲۰۱۷ | شگفت‌زده | آری | نه | نه |
| ۲۰۱۹ | آب‌های تیره | آری | نه | نه |
| ۲۰۲۱ | ولوت آندرگراوند | آری | آری | آری |
| ۲۰۲۳ | می دسامبر | آری | نه | نه |
تهیه‌کننده اجرایی
- کویینسس (۲۰۰۶)
- لذت قدیمی (۲۰۰۶)
- وندی و لوسی (۲۰۰۸)
- میان‌بر میک (۲۰۱۰)
- بوی (۲۰۱۲)
- حرکات شبانه (۲۰۱۳)
- برخی زنان (۲۰۱۶)
تلویزیون
ویرایش| سال | عنوان | کارگردان | نویسنده | تهیه‌کننده اجرایی |
توضیحات |
|---|---|---|---|---|---|
| ۱۹۹۳ | داتی کتک می‌خورد | آری | آری | نه | کوتاه تلویزیونی |
| ۲۰۱۱ | میلدرد پیرس | آری | آری | آری | مینی‌سریال[۱۴] |
| ۲۰۱۳ | روشنیده | آری | نه | نه | قسمت: «تمام چیزی که می‌خواستم» |
| سیکس بای ساندهایم | آری | نه | نه | قسمت: «من هنوز اینجام» |
آگهی تبلیغاتی
ویرایش| سال | عنوان | موضوع |
|---|---|---|
| ۲۰۰۸ | «خوبی را سهیم کن»[۱۵] | هاینکن پرمیوم لایت |
افتخارات
ویرایش| سال | دسته‌بندی | اثر | نتیجه | منا. |
|---|---|---|---|---|
| ۲۰۰۲ | بهترین فیلم‌نامه غیراقتباسی | دور از بهشت | نامزدشده |
| سال | دسته‌بندی | اثر | نتیجه | منا. |
|---|---|---|---|---|
| ۲۰۱۵ | جایزه بفتای بهترین کارگردانی | کارول | نامزدشده |
| سال | دسته‌بندی | اثر | نتیجه | منا. |
|---|---|---|---|---|
| ۲۰۰۲ | بهترین فیلم‌نامه | دور از بهشت | نامزدشده | |
| ۲۰۱۵ | بهترین کارگردانی | کارول | نامزدشده |
منابع
ویرایش- ↑ Rebecca Flint Marx (2016). "Todd Haynes – Biography". Movies & TV Dept. The New York Times. Archived from the original on March 4, 2016. Retrieved July 11, 2015.
- ↑ Davis, Glyn (2008). Superstar: the Karen Carpenter story. Wallflower Press. ISBN 978-1-905674-88-6.
- ↑ Rebecca Flint Marx (2016). "Todd Haynes – Biography". Movies & TV Dept. The New York Times. Archived from the original on March 4, 2016. Retrieved July 11, 2015.
- ↑ Davis, Glyn (2008). Superstar: the Karen Carpenter story. Wallflower Press. ISBN 9781905674886.
- ↑ Scott, Aaron (March 15, 2011). "The Ladies' Man". Portland Monthly. Archived from the original on 12 July 2015. Retrieved July 11, 2015.
- ↑ "Out100: Todd Haynes". Out.com. November 9, 2015. Retrieved January 11, 2018.
- ↑ Voss, Brandon (July 22, 2017). "Todd Haynes' Time-Hopping New Film Trailer Has Us 'Wonderstruck': The gay director's follow-up to 'Carol' stars Julianne Moore and Michelle Williams". newnownext.com. Retrieved January 11, 2018.
- ↑ Karin Badt. "Todd Haynes at Cannes: New Film 'Carol' Stuns with Elegance". Huffington Post. Retrieved January 11, 2018.
I asked Todd why he, a gay male director, so often privileged the disempowered woman as the main character in his films, from his Barbie Doll Karen Carpenter to the paranoid allergic housewife in Safe.
- ↑ Pierce, Nev. "Calling the Shots: No.1: Todd Haynes". BBC. Retrieved 23 March 2017.
- ↑ Baker, Jeff (December 24, 2015). "Todd Haynes, director of 'Carol,' lives in Portland but is rarely home". OregonLive.com. Retrieved May 8, 2016.
- ↑ Reed, Connor. "Todd Haynes's 'The Velvet Underground' Opts for Immersion over Handholding". Portland Monthly. Retrieved 23 October 2021.
- ↑ Libby, Brian (1 November 2002). "Far from New York and loving it". Christian Science Monitor. Retrieved 23 October 2021.
- ↑ "Todd Haynes Interviews". National Library of Australia. 24 June 2014.
- ↑ "HBO: Mildred Pierce". HBO. Retrieved March 6, 2016.
- ↑ "Full credits and video on Boards". Archived from the original on March 28, 2012. Retrieved August 6, 2010.
- ↑ "Film in 2016". آکادمی هنرهای فیلم و تلویزیون بریتانیا. January 8, 2016. Retrieved January 8, 2016.
- ↑ "Here are the Golden Globe nominations". Entertainment Weekly. December 19, 2002. Retrieved August 18, 2015.
پیوند به بیرون
ویرایش
