ابن فرضی
ابوالولید عبدالله بن محمد بن یوسف بن نصر بن الفرضی الازدی القرطبی (۹۶۲–۱۰۱۳م) مورخ قاضی فقیه و محدث آندلسی بود.
وی شاگرد ابن قوطیه بود و به خاطر کتابش تاریخ علمای اندلس، فرهنگ زندگی‌نامه‌ای دربارهٔ علمای دینی از اندلس، شهرت دارد.[۱][۲]
زندگی
ویرایشابن فرضی تحصیلات خود را در علوم دینی در شهر زادگاهش قرطبه (کردبا) آغاز کرد، و در تولیدو، اکیه و صیدونیه (سدونیا) ادامه داد.
ابن عون الله (متوفی ۹۸۸)، ابوعبدالله بن مفرج (متوفی ۹۹۰)، عبدالله بن قاسم ثگری (متوفی ۹۹۳) و ابوزکریا بن عیض (متوفی ۹۸۵) استادان او بودند.
در اوایل دهه ۹۹۰میلادی به شرق سفر کرد و در قاهره، مکه و مدینه به تحصیل پرداخت.
وی پس از بازگشت به اندلس، به عنوان قاضی والنسیا منصوب شد.
او شاگردان متعددی از جمله ابن حیان قرطبی، ابن عبدالبر و ابن حزم داشت.
سرانجام در ۱۰۱۳ میلادی در قرطبه در جریان فتنه اندلس بقتل رسید.
منابع
ویرایش- ↑ Ávila, María Luisa (2016). "Ibn al-Faraḍī". In Fleet, Kate; Krämer, Gudrun; Matringe, Denis; Nawas, John; Rowson, Everett (eds.). Encyclopaedia of Islam, THREE. Brill Online. doi:10.1163/1573-3912_ei3_COM_30770. ISSN 1873-9830.
- ↑ Puente, Cristina de la (2010). "Works on Christian-Muslim relations 900-1050: Ibn al-Faraḍī". In Thomas, David; Mallett, Alex (eds.). Christian-Muslim Relations. A Bibliographical History. Volume 2 (900-1050). BRILL. ISBN 978-9004216181. ص۵۸۲. کاراکتر line feed character در
|عنوان=در موقعیت 238 (کمک)