نیروی زمینی آلمان (۱۹۴۵–۱۹۳۵): تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۳۱:
با توجه به این که امکان باقی ماندن نسبت بسیار اندکی از نفرات [[نیروی زمینی امپراتوری آلمان]] در نیروی زمینی جدید وجود داشت، استانداردهای بسیار سخت گیرانه‌ای برای گزینش آن‌ها وضع شد. بخشی از این ویژگی‌ها برای ترجیح دادن افراد شامل داشتن سنی بین ۱۷ تا ۲۱ سال، عدم تاهل، وضعیت جسمانی عالی و تحصیلاتی بالاتر بود. فرماندهان گروهان‌ها، گردان‌ها یا سایر یگان‌ها مسئول پذیرش افراد شده بودند. به همین جهت کسانی انتخاب شدند که عقایدی مشابه این فرماندهان از جمله [[محافظه‌کاری]]، [[ملی‌گرایی]]، [[سلطنت‌طلبی]] و ضدیت با [[جمهوریت]] داشتند. این افراد پانزده ماه در تیپ‌های خود در ''رایشس‌هیر'' به عنوان [[درجه‌دار]] خدمت کردند و سپس کسانی برگزیده شدند که از یک آزمون سربلند خارج گشتند. افراد پذیرفته شده بدون توجه به رسته سابقشان، به یک دوره در دانشکده [[پیاده‌نظام]] در [[درسدن]] فرستاده شدند.{{sfn|Mitcham|2008|p=۱۱}}
''رایشس‌هیر'' از همان ابتدا
با به قدرت رسیدن [[حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان|حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران]] به رهبری [[آدولف هیتلر]] در سال ۱۹۳۳، آلمان که می‌دانست همچنان توانایی مقابله رو در رو با دشمنان خود را ندارد و به احتمال قریب به یقین با هویدا شدن این مسئله، از جانب آن‌ها مورد [[جنگ پیش‌دستانه|هجوم نظامی پیش‌دستانه]] قرار خواهد گرفت، به شکل مخفیانه به تسلیح خود ادامه داد. همان سال نخست تصمیم بر افزایش ۱۴ هزار نفری پرسنل فعال نیروی زمینی در قالب یگان‌های جدید توپخانه، مخابرات و ضدهوایی و تشکیل یک نیروی ذخیره ۸۵ هزار نفری برای آن شد. طبق این برنامه بودجه نظامی افزایش پیدا می‌کرد و ۹ یگان جدید مرزبانی که اساساً در کنار مهارت‌های لازم در مرزبانی، آموزش پیاده‌نظام را دریافت می‌کردند، نیز تشکیل می‌گشت. در ابتدا قصد دولت ایجاد یک نیروی زمینی سیصد هزار نفری در قالب ۲۱ لشکر پیاده‌نظام تا سال ۱۹۳۸ بود. با افزایش خطر درگیر شدن در یک جنگ، هیتلر با تغییر برنامه اولیه، دستور به آماده شدن نیروی زمینی ۳۰۰ هزار نفره تا ماه اکتبر سال ۱۹۳۴ داد. سال ۱۹۳۵، برنامه تسلیح مجدد علنی و [[فرماندهی عالی نیروی زمینی آلمان]] (Oberkommando des Heeres یا OKH) ایجاد شد.
| |||