علم (عزاداری): تفاوت میان نسخه‌ها

'''عَلمعَلَم''' یا '''درفش''' یا '''بیرق و پرچم''' یا '''جریده''' <ref>خانعلیزاده طارمی ،عبدالعلی ، اسرار علم کشی صفحه ۸۷</ref>یا '''توغ'''<ref>[http://rch.ac.ir/article/Details/10616 توغ (یا تغ / تق / توق / طوغ / طوق )] دانشنامه جهان اسلام</ref> یکی از وسیله‌های نمادین بکار رفته در آیین سوگواری [[عاشورا]] در میان شیعیان است.کاربرد علم به ایران باستان به شکل درفش می رسد و واژه درفش از فعل درفشیدن و به معنای لرزیدن است در معنی اصطلاحی تکان خوردن تکه ای پارچه در اثر وزش باد است<ref>خانعلیزاده طارمی ،عبدالعلی ، اسرار علم کشی صفحه ۸۷</ref> ، همچنین در برخی منابع در تعریف عَلَم به معنای پارچه سیاه رنگ یا رنگی ساده یا نقش دار است که معمولا بصورت پرده مستطیل یا مثلثی در می آورند و بر سرِ نی یا چوب باریک نصب می کنند ، علم یک ابزار اعلامی است که علاوه بر مفاهیم کلی مثل شعائر حسینی و مفاهیم قرآنی که دربر دارد ، جزء ابزار هایی است که در هیئت ها و دسته های مذهبی به کار گرفته می شود و نشانه گروه های عزاداری می باشد. لازم بذکر است در مراسم دسته گردانی و عزاداری حسین بن علی هر محله یا هیئت عَلَم یا علامت مخصوص به خود را دارد که از سایر علم ها متفاوت است و هنگام دسته گردانی ، عزاداران به دنبال آن راه افتاده و سینه زنی و زنجیرزنی و نوحه سرایی می کنند.<ref>خانعلیزاده طارمی ،عبدالعلی ، اسرار علم کشی صفحه ۸۷</ref> به هر حال وجود علم مثل تابلویی در جلوی هیئت ها نیز محسوب می شود که معرف و نماد هیئت است. علم أساسا نشان لشکر ، پرچم و آنچه بر سر نیزه بسته می شود ، معنی شده است و همچنین علم نشانی مخصوص مرکب از یک تیرک چوبی و پرده ای کیسه مانند است ، نخستین علم ها ، چوب خشک شده یک صنوبر یا یک درخت کشیده مثل سرو و مانند آن است ، تنه درخت بصورت پایه اصلی و تنه علم در آمده هنوز نمونه هایی از این علم ها در روستاهای مرکزی ایران دیده می شود که در مراسم ماه محرم مورد استفاده قرار می گیرند. تنه درخت یا تنه اصلی علم در طول سال در گوشه ی تکیه ، مسجد ، یا حسینیه نگهداری می شود و در آغاز محرم ، جامه و پارچه های رنگی نذری را بر آن می پوشانند.<ref>خانعلیزاده طارمی ،عبدالعلی ، اسرار علم کشی صفحه ۸۷</ref>