تفسیر المیزان: تفاوت میان نسخه‌ها

[[سید محمدحسین طباطبایی]] فیلسوف، حکیم متأله و مفسر قرآن در سال ۱۲۸۱ هـ. ش (۲۹ [[ذی‌القعده]] ۱۳۲۱ هـ. ق) در روستای شادباد از توابع [[تبریز]] به دنیا آمد.<ref>مهر تابان. سید محمد حسین حسینی طهرانی، ص ۲۵.</ref> در کودکی پدر و مادر خود را از دست داد و همراه با برادر کوچکترش [[محمد حسن الهی طباطبایی]] در مکتب‌خانه به فراگیری [[علوم مقدماتی]] پرداخت. در سال ۱۳۰۴ برای تکمیل تحصیلات رهسپار [[نجف]] می‌شود و نزد علمای بزرگی همچون [[محمدحسین غروی اصفهانی]] (مشهور به کمپانی)، محمد حسین نائینی، حجت کوه‌کمری، حسین بادکوبه‌ای، ابوالقاسم خوانساری و [[سید علی قاضی]] به تلمذ می‌پردازد<ref>[http://www.noormags.comir/view/fa/articlepage/40145 درباره تفسیر المیزان]. [[بهاءالدین خرمشاهی]]، نشر دانش، آذر و دی ۱۳۶۰، شماره ۷. بازبینی شده در ۲۶ فوریه ۲۰۱۲.</ref> (به اذعان علامه طباطبایی، علی قاضی بر روحیه و مشی وی در زندگی تأثیر بسیار عمیقی داشته‌است). پس از نیل به مقام اجتهاد، در سال ۱۳۱۴ به سبب اختلال در وضع معاش به زادگاه خویش، [[تبریز]] بازمی‌گردد و بعد از مدتی به سال ۱۳۲۵ عازم [[قم]] شده، در آن شهر رحل اقامت می‌افکند. علامه طباطبایی از این زمان تا پایان حیات خود، ضمن تدریس دروس [[فلسفه]] و [[تفسیر قرآن|تفسیر]] در [[حوزه علمیه]] قم، به کار نگارش ''تفسیر المیزان'' می‌پردازد و آن را پس از نزدیک به بیست سال تلاش، در لیلةالقدر ۲۳ رمضان سال ۱۳۵۰ هـ. ش به انجام می‌رساند. علامه طباطبایی به جهت احیای فلسفه و حکمت شیعی و آموزه‌های اصیل اسلامی نامبردار است. تلاش پروفسور [[هانری کوربن]] [[استاد دانشگاه]] [[سوربن]] [[فرانسه]] برای همنشینی و مباحثه با علامه طباطبایی، گواه شهرت علمی او در جهان آن روز است. وی در روز ۲۴ آبان‌ماه ۱۳۶۰ هـ. ش چشم از جهان فروبست و در مسجد بالاسر [[حرم معصومه]] در قم به خاک سپرده شد. غیر از ''تفسیر المیزان''، از دیگر آثار وی می‌توان به «[[اصول فلسفه و روش رئالیسم]]»، «[[بدایة الحکمة]]»، «[[نهایة الحکمة]]» و «[[شیعه در اسلام (کتاب)|شیعه در اسلام]]» اشاره کرد.

* [http://www.noormags.comir/view/fa/articlepage/40145 درباره تفسیر المیزان]. [[بهاءالدین خرمشاهی]]، نشر دانش، آذر و دی ۱۳۶۰، شماره ۷. بازبینی شده در ۲۶ فوریه ۲۰۱۲.