Nicole Ferroni
Nicole Ferroni | |
---|---|
(2022) | |
Bizitza | |
Jaiotza | Casablanca, 1982ko martxoaren 19a (42 urte) |
Herrialdea | Frantzia |
Hezkuntza | |
Heziketa | lycée Frédéric-Joliot-Curie, Aubagne (en) Cours Florent |
Hezkuntza-maila | agregazioa |
Hizkuntzak | frantsesa |
Jarduerak | |
Jarduerak | irakaslea, aktorea, komediantea eta irrati-esataria |
Enplegatzailea(k) | France Inter (en) (2013ko otsaila - |
Jasotako sariak | ikusi
|
nicoleferroni.com | |
|
Nicole Ferroni (Casablanca, Maroko, 1982ko martxoaren 19) frantziar aktore, umorista eta kronikagilea da. Prestakuntza-zientzietako irakaslea izanik, umorista gisa agertu zen France 2ko On n'demande qu'à en rire telebista-saioan, 2011 eta 2014 artean.
Biografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Haurtzaroa eta familia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Bere ama Alsazian jaio zen, eta alemaneko irakaslea da; aita, berriz, italiarra da, eta kimikako irakaslea. Koronela zen armadan, gurasoek Casablancan (Maroko) elkar ezagutu zutenean, eta han jaio zen Nicole.[1][2][3] Zazpi urte zituela Frantziara itzuli ziren, Aubagnera, Marseillatik gertu.[3] Joliot-Curie bigarren hezkuntzako eskolara joan zen, eta, 1999an, batxilergo zientifikoa lortu zuen. 2002an, Saint-Charles Fakultatean, Bizitzaren eta Lurraren Zientzietako lizentzia bat lortu zuen.[4]
Irakaskuntza eta debut artistikoa
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Irakaskuntza eta antzerkiaren artean banatuta, bizitza eta lurraren zientzien CAPES-a pasatzen saiatu zen lehen aldiz, baina ez zuen lortu. Parisko Florent ikastaroan eman zuen izena, eta lau hilabetez egon zen bertan; gero, Aubagneko eta, azkenik, Marseillako antzerki-eskola batean, Gilles Azzopardiren tutoretzapean. Finantza-arrazoiak tarteko, antzerkia utzi eta ikasketei ekin zien berriro. CAPES atera zuen, 2005ean, eta zientzia irakasle bihurtu zen Marseillako iparraldeko auzoetan, Pertuiseko Val-de-Durance lizeoan eta Aix-en-Provenceko Émile-Zola lizeoan. Diru-iturri txikiak zituenez, SV-STUren agregazioa (bizi-zientziak eta lurraren eta unibertsoaren zientziak) pasa zuen, eta 2009an lortu. Georges Duby nazioarteko institutuan hasi zen irakasten, Luynesen, DBH4tik batxillergoko 2. mailaraino.[5]
2009ko ikasturte hasieran, bere one-woman-showa prestatzeko denbora erdiz lan egitea eskatu zuen.[6] Urte hartan bertan, Franck Kaloustian komediantea ezagutu zuen, eta harekin Wak'up Production konpainiara batu zen. Gilles Azzopardiren Le Grand Chambarement komedia muntatu zuten elkarrekin, eszenaratzean Azzopardik berak lagunduta.[7]
Gero, bere lehen one-woman-show-a prestatu zuen: L'Œuf, la poule ou Nicole?, 2010eko azaroaren 5ean jokatu zuena lehen aldiz, Marseillan,[8][9]
Komediantea eta umorista
[aldatu | aldatu iturburu kodea]2011n, irakasle-postua utzi eta gero, komediante karrera aukeratu zuen behin betiko. Urte hartako uztailean, Parisko Point Virgule antzokian bere ikuskizuna astean behin baino gehiagotan jokatzen zuen.
Aldi berean, France 2n Laurent Ruquierrek aurkeztutako On n'demande qu'à en rire saioan hautagaia izan zen. Saioko izar umoregileen artean sartu zen, 64 esketx idatzi eta interpretatuta, 2011ko otsailaren 22tik 2014ko uztailaren 4ra bitartean. Pasarteak eta arrakastak bata bestearen atzetik izan zituen.
2011ko urtarrilean, Olivier Giraud ordezkatu zuen Puy-Saint-Vincenteko Barrearen jaialdian, eta publikoaren eta prentsaren sariak irabazi zituen.[10][8] 2011ko azaroan, Chartresko Top In Humour Jaialdiaren gailur bilakatu zen.
2013ko otsailetik 2021eko ekainera, asteroko kronika bat egin zuen France Interren, goizetan. 2015eko urtarrilean, France Interreko Si tu écoutes, j'annule tout saioaren lantaldean sartu zen, eta, 2015eko apirilean, France 4ko Je vous demande de vous arrêter talk-showaren kronikagileetako bat izan zen.[11]
2016ko apirilaren 14an, Europako Parlamentuan merkataritza sekretuari buruzko legea bozkatu zen egunean, lege-proiektuaren aurkako bideo bat argitaratu zuen. Bi egun baino gutxiagoan, ia 7 milioi aldiz ikusi zen bideoa.[12] Ekintza hori dela eta, Anticor elkartearen sari etiko bat jaso zuen, 2017an.[13]
2015eko azarotik 2016ko maiatzera bitartean, dibulgazio zientifikoko kronika bat aurkeztu zuen Frédéric Lópezek aurkeztutako France 2ko Folie passagère asteroko programan.
2017ko ekainean, Anaïs abeslariaren J'ai retrouvé mon mojo klipean parte hartu zuen, Helena Noguerrarekin batera.[14]
2018ko urriaren 31tik aurrera, Michel Cymes izan zuen bidelagun bere elkarrizketa saioan, Ça ne sortira pas d'ici!, asteazken arratsean France 2n emana. Cymes doktorearen laguntzaile medikoaren papera jokatzen du, gonbidatuak bere kabinetean hartzen dituena.[15]
2019tik, Gaëlle Givors interpretatu zuen, Primevères klinikako psikiatra bat, France.tv Slasheko Mental saioan.[16]
2019ko abenduan eta 2020ko urtarrilean, Roni maitagarria hezurmamitu zuen France 2ko Boyard Land saioan, hautagaiei uretako bi proba proposatzen dizkiena.[17]
2021eko ekainaren 30ean, bere azken kronika egin zuen France Interren. France Interren erredakzioaren “aldebakarreko” erabaki baten ondorioz joan zen.[18][19]
2020ko urritik, Piquantes! umorezko elkarrizketa saioa egiten du, ostiral gauetan Tévan, emakume kronikari umoregileek soilik osatutakoa (tartean Christine Berrou, Ellodie Poux, Laura Domenge, Tailans Vauquieres, Florence Mendez, Constance eta Tahnee).
On n'demande qu'à en rire eta ONDAR Show saioetako parte-hartzeak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]2011ko otsailean, Laurent Ruquierrek France 2n aurkeztutako On n'demande qu'à en rire umore-saioan parte hartu zuen Nicole Ferronik.[20] Berehala, saioko umorista nagusietako bat izatea lortu zuen: 52 sketchs idatzi eta interpretatu zituen lehen bi denboraldietan, eta, esketx bakoitzeko, batez besteko 80/100 puntuazioa lortu zuen.
2011ko uztailaren 1ean, lehen aldiz, 90 puntu gainditu zituen On cherche la nouvelle James Bond Girl esketxarekin, eta, ondoren, bigarren denboraldiko lehen esketxagatik, 2011ko irailaren 10ean, Tester les intentions suicidaires d'un candidat de télé-réalité gaiarekin. 2012ko otsailaren 4an, bigarren amaitu zuen prime timeko emanaldi berezian. Guztira, 200 puntutik 181 lortu zituen La doyenne des Français a 113 ans esketxarekin. Horrela hautatu zuten Parisko Kasinoan 2012ko ekainean egindako On n'demande qu'a en rire lehen ikuskizunean parte hartzeko, Jérémy Ferrari, Arnaud Tpesamere, Florent Peyre, Arthus, Lamine Lezghad, Les Lascars gays, Waly Dia eta Garnier et Sentourekin.
2012ko urritik aurrera, Nicole Ferronik ONDAR Show-ko On n'demande qu'à en rire programan parte hartu zuen. Saioa 2013ko urtarrilaren 26an bertan behera utzi zuten, telebista-katearen ustez audientziak ez zirelako behar bezain altuak.[21] Gerora, On n'demande qu'à en rire saiora itzuli zen, historiko gisa, 5 esketxekin parte hartzeko hirugarren denboraldian eta 7 esketxekin laugarren denboraldian.
2013ko martxoaren 28an, programa berezi batean parte hartu zuen, non (Jérémy Ferrari, Arnaud Tsamere eta Florent Peyre-rekin batera) Jean-Luc Moreau, Jean Benguigui, Laurent Ruquier eta Jean-Marie Bigard ohiko epaimahaikideen esketxei notak jarri zizkien.
Umore estiloa
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Inspiratzen duen umorea deskribatzeko, Jacqueline Maillanen La Conférencière esketxa aipatu izan du, "egoera absurdu batean oso sinesgarria" baita.[22] Bere ahots abiadura oso azkarra da (bereziki France Interren astero egiten dituen kroniketan).
Antzerkia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 2003: d'Urielle de Montvaisinen rola Château, scalpel et viande froide obran, Gilles Azzopardi
- 2008 eta 2011: Fon Lock eta Blancheren rola, Hallucinemation obran, Gilles Azzopardi
- 2009-2011: Le grand chambardement, Gilles Azzopardi.
- 2010: J'espérons que je m'en sortira, Marcello d'Orta.[23]
- 2010: Un air de famille, Agnès Jaoui eta Jean-Pierre Bacri
- 2010: Et si les femmes venaient de Jupiter et les hommes d'Uranus?.[24]
- 2010etik: L'œuf, la poule ou Nicole?, one-woman-show, taularatzea: Gilles Azzopardi[9].
Filmografia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 2013: Diagnostic de Fabrice Bracq (film laburra)
- 2013: Agerpenak VDM, la série NT1en
- 2014: N'importe qui, Raphaël Frydman: Sandra
- 2014: Octaviaren papera Peplum minisailean, Philippe Lefebvre
- 2014: L'Ex de ma vie, Dorothée Sebbagh: Paris monj amour taldeko gida
- 2015: Toute première fois, Noémie Saglio eta Maxime Govare: Sarah Deprez
- 2015: Objectivement, Guillaume Le Gorrec eta Hadrien Cousinek sortutako stop motion seriea, Arte Creativen
- 2017: Embrasse-moi! Ocean eta Cyprien Vial: Amandine
- 2017: Satire dans la campagne Marc Large eta Maxime Carselen kanpainan: bera
- 2017: On va s'aimer un peu, beaucoup..., Julien Zidiren telesaila
- 2018: La Fête des mères, María Castilla Dd-Schaar: Sylvie
- 2018: Guy d'Alex Lutz: Juliette
- 2019: Premier de la classe, Stéphane Ben Lahcene: Mme. Katia
- 2019: Joyeuse retraite!, Fabrice Bracq: Cécile Pujol
- 2019tik aurrera: Gaëlle Givors-en papera Mental, France.tv Slash-en
- 2020: Zaï Zaï Zaï Zaï, François Desagnatena: sostengu batzordeko kide bat
- 2022: Joyeuse retraite 2, Fabrice Bracq: Cécile Pujol
- 2022: À la folie (telefilma), Andréa Bescond eta Eric Metalyer
- 2023: Aspergirl (telesaila): Louison Piranshahari
- 2025: Un dimanche de chasse (telefilma), Catherine Klein: Isabelle Marchd
Publizitatea
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 2016-2017: Mathilderen papera, La conserve, ça déboîte webseriean
Komunikabideak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Irratia
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 2011-2012: Les Affranchis, France Inter[25]
- 2012-2014: On va tous y passer, France Inter[25]
- 2012: Une heure avec..., Rire et Chansons[26]
- 2013: TRJ, Stud FM (Sud Lubéro Hegoaldeko tokiko irratia)
- 2013: Osmose radio
- 2013-2021: asteazkenetako kronikagilea, France Interreko irrati-saioan
- 2015-2016: kronikagilea, Si tu écoutes, j'annule tout saioan, France Inter
Telebista
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 2011-2014: parte-hartze erregularra On n'demande qu'à en rire, France 2n
- 2011: parte hartzeak On a tout révisé, France 2n
- 2012-2013: protagonista errepikakorra ONDAR Show, France 2n
- 2013: Agerpenak VDM, la série, NT1en
- 2014: Octaviaren papera Peplum minisailean, Philippe Lefebvre
- 2015: Objectivement, Guillaume Le Gorrec-ek eta Hadrien Cousin-ek sortutako stop-motion seriea, Arte Creative, paperak: krema, Elle, Capote Capucine, agintea, ezpainetako margoa eta kandela.
- 2015-2019-2021-2022-2023: Fort Boyard-en parte hartzea, France 2n
- 2018: Ça ne sortira pas d'ici!, France 2
- 2019-2020: Roni maitagarriaren papera Boyard Land-en France 2n
- 2020: Nos terres inconnues parte hartzea France 2n[27]
- 2020tik: Piquantes! umorezko saioaren animatzailea, Tevan[28]
- 2023: Le grand jeu des années Club Dorothée (Jackyrekin) Gullin
- 2024: Meilleur Pâtissier, spécial célébrités 7. denboraldia (Gulli)
Sariak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- 2011: Publikoaren eta prentsaren saria Puy-San Vicenteko Barrearen Jaialdiari[8][10]
- 2011: Epaimahaiaren saria eta publikoaren saria Avignongo udaberriko umoristen goi-ordokian[29]
- 2011: Barrearen tranpolinean epaimahaiaren saria Senasen[30]
- 2011: Urrezko Luron eta Ikusleen Luron Dinarden barrearen udaldietan[31]
- 2011: Raymond - Devos Saria Rocheforteko Nazioarteko 31. Jaialdian (Belgika)[32][33]
- 2011: Ikusleen eta epaimahaiaren saria Aix-en-Provence-ko Zilarrezko Iturriko barrearen jaialdiko gazteen tranpolinean
- 2011: Tournon-sur-Rhône-ko Umoristen Jaialdi Nazionalaren sari nagusia (Bouffon d’or)[34]
- 2017: Carlos Cros Akademiaren 2017ko udaberriko bihotz gaztea Grégory Faiverekin Princerentzat[35]
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ Perrin, Ludovic. (publié le 17 mai 2015). Nicole Ferroni : "Valls tout rouge avec un sourire gêné, j'ai trouvé ça mignon". ..
- ↑ Le Drollec, Alexandre. (28 avril 2016). Casablanca, SVT, slam : 10 choses à savoir sur l'humoriste Nicole Ferroni. ..
- ↑ a b Nicole Ferroni. Société des auteurs et compositeurs dramatiques 2014..
- ↑ Les 20 ans de Nicole Ferroni : comment elle est devenue humoriste. .
- ↑ Les 20 ans de Nicole Ferroni. 02 mars 2016..
- ↑ Festival du rire de Puy Saint Vincent. Le Dauphiné 26 janvier 2011.
- ↑ Biographie de Franck Kaloustian. ..
- ↑ a b c Interview par la radio Alpes 1. ..
- ↑ a b L'œuf, la poule ou Nicole?. ..
- ↑ a b Nicole Ferroni et Walter plébiscités par les jurys. 29 janvier 2011..
- ↑ Je vous demande de vous arrêter. 28 avril 2015..
- ↑ Exploit : Nicole Ferroni a rendu virale une directive européenne. ..
- ↑ Anticor. La cérémonie 2017 des Prix éthiques et des Casseroles | ANTICOR. ..
- ↑ Anaïs - J'ai retrouvé mon mojo - version longue non censurée special youtube. ..
- ↑ Quel est le concept de "Ça ne sortira pas d'ici !", la nouvelle émission de Michel Cymes ?. 31 octobre 2018..
- ↑ AlloCine. Casting Mental S01. ..
- ↑ Jeu Evènement BOYARD LAND. ..
- ↑ Nicole Ferroni quitte France Inter : “C’était plus sage de ne pas insister”. 2021-07-02.
- ↑ "Ce départ n'est pas de mon initiative" : Nicole Ferroni tire sa révérence de France Inter. .
- ↑ On n'demande qu'à en rire - YouTube. .
- ↑ Ondar Show (Série télévisée 2012–2013) - IMDb. .
- ↑ Interview Nicole Ferroni, révélation du festival Top in Humour.. chartres.fr Txantiloi:Date..
- ↑ 100 % Théâtre. MJC Aubagne..
- ↑ Et si les femmes venaient de Jupiter et les hommes d'Uranus ?. ..
- ↑ a b Presse. .
- ↑ «Les Gardiens de la Galaxie 3» a reçu un prix de la part de PETA !. 2023-05-11.
- ↑ Nos terres inconnues. ..
- ↑ Piquantes (Téva) : Le nouveau talk show 100% féminin de Nicole Ferroni. 16 octobre 2020..
- ↑ Nicole Ferroni. ..
- ↑ Tremplin du rire. ..
- ↑ Olivier Berrezai. (Txantiloi:Date). Les Estivales du Rire couronnent Nicole Ferroni. Ouest-France..
- ↑ Walter voit double à Rochefort. Txantiloi:Date..
- ↑ Walter cartonne. Txantiloi:Date..
- ↑ Festival de Tournon. ..
- ↑ Coup de cœur Jeune Public printemps 2017. .