Joan VIII.a Paleologo: berrikuspenen arteko aldeak

Joan VIII.a Paleologo
	; Irudi gehiago
bizantziar enperadore	; 1425 - 1448 ; ← Emanuel II.a Paleologoa - Konstantino XI.a →
bizantziar enperadore
Bizitza
Jaiotza	Konstantinopla, 1392ko abenduaren 18a
Herrialdea	Bizantziar Inperioa
Lehen hizkuntza	greziera
Heriotza	Konstantinopla, 1448ko urriaren 31 (55 urte)
Familia
Aita	Emanuel II.a Paleologoa
Ama	Helena Dragaš
Ezkontidea(k)	Sophia of Montferrat (en) ; Anna of Moscow (en) (1409, 1411, 1414, 1411 (egutegi gregorianoa) - 1417); Sophia of Montferrat (en) (1421eko urtarrilaren 19a - 1426ko abuztua); Maria of Trebizond (en) (1427, 1427ko iraila (egutegi gregorianoa) - 1439)
Haurrideak	ikusi Theodoros II Palaiologos (en) ; Demetrios Palaiologos (en) ; Andronikos Palaiologos, Lord of Thessalonica (en) ; Konstantino XI.a; Thomas Palaiologos (en) ;
Leinua	Palaiologos (en)
Hezkuntza
Hizkuntzak	antzinako greziera
Jarduerak
Jarduerak	monarka
	Parte-hartzailea Basileako Kontzilioa ;

Nabigazio historia interaktiboa

Ezabatutako edukia Gehitutako edukia

IkusizkoaWikitestua

Lerroan

Hauxe da oraingo bertsioa, 21:41, 23 otsaila 2019 data duena

Joan VIII.a Paleologo^[1] (grezieraz: Ίωάννης Η' Παλαιολόγος; Konstantinopla, 1392ko abenduaren 18a - ib., 1448ko urriaren 31) Bizantzioko enperadorea 1425-1448 urteetan izan zen. Emanuel II.aren seme nagusia zen, eta anaiekin batera gobernatu zuen. Turkiarrek Tesalonika konkistatu zutenean, mendebalera jo zuen laguntza bila, eta Eugenio IV.a Aita Santuarekin hitzartu zuen Erromako eta Greziako eliza kristauen batasuna, Erromako Aita Santuen mendean (Ferrara-Florentziako kontzilioa, 1439), laguntza militarraren truke. Jaso zuen laguntza guztiz urria izan zen, eta Greziako herriak, fraide ortodoxoek xaxatuta, ez zuen inola ere batasun hori onartu. Gurutzatuek izugarrizko porrota izan zuten Varna hirian turkiarren aurka 1444. urtean, eta Bizantzioko Inperioa Konstantinoplako hiria baizik ez zen izan, hurrengo urteetan erabat suntsitu zen arte (1453). Konstantino XI.a, Joan VIII.aren ondorengoa, izan zen Bizantzioko azken enperadorea.

Erreferentziak

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Joan VIII.a Paleologo

Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2011/12/27 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.

↑ Euskaltzaindiaren 179. araua: Bizantziar Inperioko pertsona-izenak, euskaltzaindia.eus

Artikulu hau Bizantziar Inperioko biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz.

Datuak: Q37062
Multimedia: Ioannes VIII Palaiologos / Q37062

[1] Euskaltzaindiaren 179. araua: Bizantziar Inperioko pertsona-izenak, euskaltzaindia.eus

[1]

@@ 1. lerroa: / 1. lerroa: @@
+{{Biografia_infotaula_automatikoa}}
-Bizantzioko enperadorea 1425-1448 urteetan (1390 - Konstantinopla, 1448). Manuel II.aren seme nagusia zen, eta anaiekin batera gobernatu zuen. Turkiarrek Tesalonika konkistatu zutenean, mendebalera jo zuen laguntza bila, eta Eugenio IV.a Aita Santuarekin hitzartu zuen Erromako eta Greziako eliza kristauen batasuna, Erromako Aita Santuen mendean (Ferrara-Florentziako kontzilioa, 1439), laguntza militarraren truke. Jaso zuen laguntza guztiz urria izan zen, eta Greziako herriak, fraide ortodoxoek xaxatuta, ez zuen inola ere batasun hori onartu. Gurutzatuek izugarrizko porrota izan zuten Varnako hirian turkiarren aurka 1444. urtean, eta Bizantzioko Inperioa Konstantinoplako hiria baizik ez zen izan, hurrengo urteetan erabat suntsitu zen arte (1453). Konstantino XI.a, Joan VIII.aren ondorengoa, izan zen Bizantzioko azken enperadorea.
+'''Joan VIII.a Paleologo'''<ref>[http://www.euskaltzaindia.eus/dok/arauak/Araua_0179.pdf Euskaltzaindiaren 179. araua: Bizantziar Inperioko pertsona-izenak], euskaltzaindia.eus</ref> ({{lang-gr|Ίωάννης Η' Παλαιολόγος}}; [[Konstantinopla]], {{data|1392|12|18}} - [[Ibidem|''ib.'']], {{data|1448|10|31}}) [[Bizantziar agintariak|Bizantzioko enperadorea]] 1425-1448 urteetan izan zen. [[Emanuel II.a Paleologo|Emanuel II.aren]] seme nagusia zen, eta anaiekin batera gobernatu zuen. Turkiarrek [[Tesalonika]] konkistatu zutenean, mendebalera jo zuen laguntza bila, eta [[Eugenio IV.a]] Aita Santuarekin hitzartu zuen Erromako eta Greziako eliza kristauen batasuna, Erromako Aita Santuen mendean (Ferrara-Florentziako kontzilioa, 1439), laguntza militarraren truke. Jaso zuen laguntza guztiz urria izan zen, eta Greziako herriak, fraide ortodoxoek xaxatuta, ez zuen inola ere batasun hori onartu. Gurutzatuek izugarrizko porrota izan zuten [[Varna]] hirian turkiarren aurka 1444. urtean, eta [[Bizantziar Inperioa|Bizantzioko Inperioa]] Konstantinoplako hiria baizik ez zen izan, hurrengo urteetan erabat suntsitu zen arte (1453). [[Konstantino XI.a Paleologo|Konstantino XI.a]], Joan VIII.aren ondorengoa, izan zen Bizantzioko azken enperadorea.
 == Erreferentziak ==
+{{commonskat}}
 {{ lur | data=2011/12/27}}
+{{erreferentzia_zerrenda}}
+{{Erromatar enperadore aurkibidea}}
+{{Biografia zirriborroa|Bizantziar Inperioa}}
+{{bizialdia|1392ko|1448ko|Joan 08 Paleologo}}
+[[Kategoria:Istanbuldarrak]]
+[[Kategoria:Bizantziar Inperioko enperadoreak]]

i e a Erromatar eta bizantziar enperadoreak
Printzerria 27 BC – 235 AD	Augusto Tiberio Kaligula Klaudio Neron Galba Oton Vitelio Vespasiano Tito Domiziano Nerva Trajano Hadriano Antonino Pio Marko Aurelio eta Luzio Vero Komodo Pertinax Didio Juliano (Peszenio Nigro) (Klodio Albino) Septimio Severo Karakala eta Geta Makrino eta Diadumeniano Heliogabalo Alexandro Severo
Krisialdia 235–284	Maximino Trax Gordiano I.a eta Gordiano II.a Pupieno eta Balbino Gordiano III.a Filipo Arabiarra eta Filipo II.a Dezio eta Herenio Etrusko Hostiliano Treboniano Galo eta Volusiano Emiliano Valeriano Galieno, Salonino eta Valeriano II.a Klaudio Gotiko Kintilo Aureliano Tazito Floriano Probo Karo Karino eta Numeriano Galietako enperadoreak: Postumo (Leliano) Mario Viktorino (Domiziano II.a) Tetriko I.a eta Tetriko II.a
Dominatua 284–395	Diokeziano (inperio osoa) Diokeziano (ekialdea) eta Maximiano (mendebaldea) Diokeziano (ekialdea) eta Maximiano (mendebaldea) eta Galerio (ekialdea) eta Konstantzio Kloro (West) Galerio (ekialdea) eta Konstantzio Kloro (mendebaldea) eta Severo II.a (mendebaldea) eta Maximino Daia (ekialdea) Galerio (ekialdea) eta Severo II.a (mendebaldea) eta Konstantino I.a Handia (mendebaldea) eta Maximino Daia (ekialdea) Galerio (ekialdea) eta Maxentzio (mendebaldea) eta Konstantino I.a Handia (mendebaldea) eta Maximino Daia (ekialdea) Galerio (ekialdea) eta Lizinio (mendebaldea) eta Konstantino I.a Handia (mendebaldea) eta Maximino Daia (ekialdea) Maxentzio (bakarrik) Lizinio (mendebaldea) eta Maximino Daia (ekialdea) eta Konstantino I.a Handia (bere burua aldarrikatua) eta Valerio Valente Lizinio (ekialdea) eta Konstantino I.a Handia (mendebaldea) eta Lizinio II.a, Konstantino II.a eta Krispo (Martiniano) Konstantino I.a Handia (inperio osoa) eta Krispo Konstantino II.a Konstante Magnentzio eta Dezentzio Konstantzio II.a eta Vetranio Juliano Apostata Joviano Valentiniano I.a Valente Graziano Valentiniano II.a Magno Maximo eta Flavio Viktor Teodosio I.a Handia (Flavio Eugenio)
Mendebaldeko Inperioa 395–480	Honorio (Konstantino III.a eta Konstantzio II.a) Konstantzio III.a Joan, mendebaldeko usurpatzailea Ravenan Valentiniano III.a Petronio Maximo eta Paladio Avito Maioriano, Libio Severo, Antemio eta Olibrio Glizerio Julio Nepote (de iure) Romulo Augustulo (usurpatzailea)
Ekialdeko/ Bizantziar Inperioa 395–1204	Arkadio Teodosio II.a Pulkeria Martziano Leon I.a Leon II.a Zenon I.a (1. agintaldia) Basilisko eta Marko Zenon I.a (2. agintaldia) Anastasio I.a Justino I.a Justiniano I.a Justino II.a Tiberio II.a Maurizio eta Teodosio Fokas Heraklio Konstantino III.a Heraklonas Konstante II.a Konstantino IV.a eta Heraklio, Tiberio eta Justiniano II.a Justiniano II.a (1. agindaldia) Leontzio Tiberio III.a Justiniano II.a (2. agintaldia) eta Tiberio Filipiko Anastasio II.a Teodosio III.a Leon Isauriarra Konstantino V.a Artabasdo Leon IV.a Khazariarra Konstantino VI.a Irene Nizeforo I.a Estaurazio Mikel I.a Rangabe eta Teofilakto Leon V.a Armeniarra eta Konstantino Mikel II.a Teofilo Mikel III.a Basilio Mazedoniarra Leon VI.a Jakituna Alexandro Bizantziokoa Konstantino VII.a Porfirogeneta Erroman I.a Lakapetarra eta Kristobal, Eztebe eta Konstantino Erroman II.a Nizeforo II.a Fokas Joan I.a Tzimiskes Basilio II.a Konstantino VIII.a Zoe (1. agindaldia) eta Erroman III.a Zoe (1. agindaldia) eta Mikel IV.a Mikel V.a Zoe (2. agindaldia) eta Teodora Zoe (2. agindaldia) eta Konstantino Monomako Konstantino Monomako (bakarrik) Teodora Mikel VI.a Isaak I.a Komneno Konstantino X.a Dukas Erroman IV.a Diogenes Mikel VII.a Dukas eta Androniko, Konstantzio eta Konstantino Nizeforo III.a Botaniates Alexio I.a Komneno Joan II.a Komneno eta Alexio Komneno Emanuel I.a Komneno Alexio II.a Komneno Androniko I.a Komneno Isaak II.a Angelo Alexio III.a Angelo Alexio IV.a Angelo Nikolas Kanabos, usurpatzailea Alexio V.a Dukas
Nizeako Inperioa 1204–1261	Konstantino Laskaris Teodoro I.a Laskaris Joan III.a Dukas Vatatzes Teodoro II.a Laskaris Joan IV.a Dukas Laskaris
Ekialdeko/ Bizantziar Inperioa 1261–1453	Mikel VIII.a Paleologo Androniko II.a Paleologo eta Mikel IX.a Paleologo Androniko III.a Paleologo Joan V.a Paleologo Joan VI.a Kantakuzeno eta Joan V.a Paleologo eta Mateo Kantakuzeno Joan V.a Paleologo Androniko IV.a Paleologo Joan VII.a Paleologo Androniko V.a Paleologo Emanuel II.a Paleologo Joan VIII.a Paleologo Konstantino XI.a Paleologo
Letra etzanean usurpatzaile edo enperadorekideak.