dio

Esperanto

Deveno

El la itala dio

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	dio	dioj
Akuzativo	dion	diojn

1. (religio) supernatura estaĵo, ofte kreinto aŭ estro de iu fako de la mondo

Vidu ankaŭ

• diino
• diiĉo
• Dio

Tradukoj

   

angla: god → en itala: dio → it franca: dieu → fr germana: Gott → de

pola: bóg → pl rusa: Бог → ru vira sveda: gud → sv turka: tanrı → tr, ilah → tr volapuko: god → vo

Referencoj kaj literaturo

•  dio