Nov-Jurtoj (Tjumeno)

	Nov-Jurtoj; (Куртюганы)
	Jurtoj Matiarovskije, Jurtoj Ŝababinskije
	vilaĝo
setlejo
	Oficiala nomo: Куртюганы
Lando	Rusio
Ŝtato	Tjumena provinco
Regiono	Urala federacia regiono
Distrikto	Jarkova distrikto
kampara municipo	Staroaleksandrovka kampara municipo
Ŝoseo	71A-2204
Rivero	Tobolo
Situo	Nov-Jurtoj
- koordinatoj	57° 08′ 29″ N 66° 59′ 21″ O / 57.14139 °N, 66.98917 °O (mapo)
Loĝantaro
Horzono	UTC+5
Poŝtkodo	626057
ОКТМО	71658455111
OKATO	71258855003
Aŭtokodo	72
Telefonkodo	+7 3452
	Nov-Jurtoj (Tjumeno) (Rusio)
	Situo kadre de Rusio
	Nov-Jurtoj (Tjumeno) (Tjumena provinco)
	Situo kadre de Tjumena provinco
	v • d • r

Reviziita versio de ĉi tiu paĝo, aprobita je 26 jul. 2024, estis bazita sur ĉi tiu versio.

Koordinatoj: 57° 08′ 29″ N 66° 59′ 21″ O / 57.14139 °N, 66.98917 °O (mapo)

Nov-Jurtoj (ruse Новые Юрты, Novije Jurti) estis vilaĝo en Tjumena distrikto (Tjumena provinco, Rusio), likvidita en 1960, nun parto de la mikrodistrikto (kvartalo) Parfjonovo en Tjumeno. Antaŭe estis vaste uzataj ankaŭ nomoj Matiar-Jurtoj (ruse Юрты Матиаровские, Jurti Matiarovskije) kaj Ŝabab-Jurtoj (ruse Юрты Шабабинские, Jurti Ŝababinskije).

Geografio

Kurtjugani situas en la okcidenta parto de Tjumena provinco kaj la respektiva parto de Okcident-Siberia Malaltebenaĵo, sur la dekstra bordo de la rivero Tobolo, je supermara alteco 52 metroj, proksimume 27 km sud-okcidente de vilaĝo Jarkovo, ĉe ŝoseo 71A-2204. En la 1860-aj jaroj apuda lago nomiĝis Kurtjugan (ruse Куртьюган)^[1].

Ĉirkaŭ **Kurtjugani**
	rivero Atranka
rivero Jurga Tobolo		rivero Atranka ŝoseo 71A-2204
lago Spornoje lago Araj	Tobolo

Historio

Loĝantoj tradicie estas tataroj. Komence de la 1860-aj jaroj tie estis 18 kortoj, en kiuj loĝis 46 viroj kaj 30 inoj. Vilaĝanoj kultivis 3 desjatinojn (3,2 hektarojn) da grenaj kampoj, havis 25 ĉevalojn, 40 bovinojn, 11 ŝafojn, sed ne havis kaprojn, nek porkojn^[1]. Lokanoj okupiĝis pri vendado de pinaj tabuloj, brulligno, trunkoboatoj, trogoj kaj fosiloj, kolektadis salikajn ŝelojn por tanado de ledoj, faris baston el tiliaj ŝeloj^[2].

Vidu ankaŭ

Referencoj

↑ ^1,0 ^1,1 Стефановский, Василий (1860–1864). “Статистическое описание Тюменского округа Тобольской губернии, в промышленном отношении”, Тобольские губернские ведомости [citata laŭ: Тобольские губернские ведомости. Сотрудники и авторы: Книга II. Антология тобольской журналистики конца XIX — начала ХХ в. — Тюмень: Мандр и К^а, 2004. ISBN 5-93020-317-2.]. (ru), p. 67.
↑ Стефановский, Василий (1860–1864). “Статистическое описание Тюменского округа Тобольской губернии, в промышленном отношении”, Тобольские губернские ведомости [citata laŭ: Тобольские губернские ведомости. Сотрудники и авторы: Книга II. Антология тобольской журналистики конца XIX — начала ХХ в. — Тюмень: Мандр и К^а, 2004. ISBN 5-93020-317-2.]. (ru), p. 63.

[Статистическое_описание_Тюменского_округа63-1] 1,0 ^1,1 Стефановский, Василий (1860–1864). “Статистическое описание Тюменского округа Тобольской губернии, в промышленном отношении”, Тобольские губернские ведомости [citata laŭ: Тобольские губернские ведомости. Сотрудники и авторы: Книга II. Антология тобольской журналистики конца XIX — начала ХХ в. — Тюмень: Мандр и К^а, 2004. ISBN 5-93020-317-2.]. (ru), p. 67.

[2] Стефановский, Василий (1860–1864). “Статистическое описание Тюменского округа Тобольской губернии, в промышленном отношении”, Тобольские губернские ведомости [citata laŭ: Тобольские губернские ведомости. Сотрудники и авторы: Книга II. Антология тобольской журналистики конца XIX — начала ХХ в. — Тюмень: Мандр и К^а, 2004. ISBN 5-93020-317-2.]. (ru), p. 63.

[1]

[2]