Klio
Klio (en Klasikgreka Κλειώ [Kleio], eble el κλέω [kleo] «celebri, kanti»), en helena mitologio, estas unu el Muzoj. Muzo de historio kaj plue de etiko kaj epopea poezio, ŝi kantas la estintecon de homoj kaj iliaj farintoj.
Klio estas ofte pli aŭ malpli juna virga knabino, pli kutime kiel filino de Zeŭso kaj la memoreca diino Mnemozina[1]. Ŝi estas unu el naŭ Muzoj kune kun siaj fratinoj, Eŭterpo, Talio, Melpomeno, Terpsiĥoro, Erato, Polimnio, Uranio kaj Kaliopo. Ŝi naskiĝis en Pierio (historia regiono de Antikva Makedonio) tiam Zeŭso, malproksime de la senmortuloj, naŭfoje vizitis Mnemozina kiu fine akuŝis ĉe la finjaro la naŭ muzojn ties Klio[2].
Ŝi estas pripensite kiel la inventistino de la gitaro.
En mitologio
Kiel la aliaj muzoj, Klio ne tre rekte interveni mitologio kvankam ŝi kuniĝas reĝojn kaj herojn tra liaj rakontoj. La verko Apolodoro raportis speciale tion tamen.[3] Unofoje, Klio parolis malrespekte pri la amo el diino Afrodito por Adoniso. Tiam, Afrodito, kiel la ameca diino, venĝis, amigegante Klio-n por Pieroo, filo el Magneteso (eponima heroo el regiono Pierio). El li, ŝi haviĝis la belegan junan viron Hiakinto kiun Apolono kaj Zefiro amiĝis ĝin. La eksterordinara beleco de Hiakinto amigis ĝin de la trakia aedo, Tamiriso. Tial naskiĝis la pederasteo laŭ la Apolodoro. Hazarde Hiakinto mortiĝi de Apolono kaj aliĝis floron.
Ankaŭ, Kelkaj poetoj faras ŝin la patrino de Himeneo (greke Ὑμέναιος, latine Hymenaeus). Oni trovas ankoraŭ ŝi havas filinon, nomiĝas Polyboea kiun vidigite kelkfoje kiel la patrino de la fama heroo Orfeo.[4]
Evoluo
La senco el la rolulino Klio evoluis de la epopeo kaj la milita agaĵo al la historio.
Reprezentado
Klio estas kutime knabino, sed ŝia aĝo ne estas tre preciza: iafoje ŝi certe estas juna knabino, aliafoje ŝi estas juna virino. Neniam ŝi aperas pli maljuna ol tio. Ŝi estas reprezentadita pli aŭ malpli serioza. Ŝi estas rekte aŭ sidigite perceptita en siaj portretoj. Ŝi havas ofte helan hararon, eĉ blondan kaj buklan. Ŝiaj atributoj evoluiĝis tra la tempo.
Kutimaj Atributoj
- Trumpeto, (tenita ofte en la dekstra mano) kio sonas ĉiuj la gloron
- Laŭrokrono, kiel simbolo de venkisto
- Libro (aŭ Volvolibro) en la maldeskstra mano, por la grava koneco kaj sperto (speciale akumulite el estinteco) ; Sur ĝin kelkafoje estas skribite la nomo de la fama greka historiisto Tucidido
- Globuso aŭ pli simpla globo, (kie iafoje Klio lokas sur ĝin) signifante la historio ĉirkaŭprenas ĉiujn lokojn
- Iu simbolo pri tempo kiel Klepsidro kio diras la historion ĉirkauprenas ankaŭ ĉiujn epokon
- Gitaraĵo en unu mano, kaj plektro en la aliaj ; ŝi inventis la gitaron
Artaĵo
Klio estas ofte en la artoj : en beletro, en skulptarto, pentrarto... Sole aŭ kune siaj fratinoj.
-
Kastelo de Versailles, militeca ĉambro, Clio écrivant l'histoire du Roi (Klio skribante la historion el Reĝo), Antoine Coysevox
-
Klio, pentraĵo de Pierre Mignard (1689)
Sugestigo
- Asteroido, 84 Klio, trovita en la 25-a de aŭgusto 1865 ricevis ŝian nomon.
- Aro de francaj aŭtoj nomigita Clio de Renault
Fontoj
-Klasike:
- Apolodoro, biblioteko (Speciale I, 3, 1 ; I, 3, 3) franca traduko de Ugo Bratelli
- Diodoro Sicila, historia biblioteko (Sp. IV, 4 & 7) intereta franca versio
- Heziodo, Teogonio france kaj klasikgreke
-Nuntempe:
- france Mythologie grecque et romaine (PDF) (eo : Mitologio greka kaj romia), Pierre Commelin
Vidi ankaŭ
Referencoj
- ↑ Krome por Alcmano, muzoj kaj do, klio ankaŭ, estas filinoj el Urano (ĉielo) kaj Geo (tero); Diodoro Sicila, Universala Historio Livre IV-VII.
- ↑ Teogonio, Heziodo, (de 56) : [1] : Naŭ noktoj dume, Zeŭso vizitis lian patrinon, eliris, diste de la vido el senmortuloj, en ŝia sankta kuŝejo ; kaj, tiam la jaroj finiĝis, la monatoj plenumigite, la tagoj markitaj okazis, ŝi akuŝis naŭ virgulinajn, kiujn sama menso vivigas, la koro libere el maltrankvilaĵoj, nur zorgas kanti. (el franca traduko)
- ↑ [2] Apolodoro, I-3.3
- ↑ http://mythologica.fr/grec/muses1.htm