Saltu al enhavo

Superfluideco: Malsamoj inter versioj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
[kontrolita revizio][kontrolita revizio]
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e esperantigo de citaĵoj kaj bildoj per AWB
e stilo, interpunkcio
Linio 1: Linio 1:
'''Superlikveco''' aŭ '''superflueco''' estas la karaktera propreco de [[Fluaĵo|likvo]] kun nula [[viskozeco]] kiu tiel fluas sen ajna perdo de [[kineta energio]]. Kirlokaze, superfluaĵo formas [[vortico]]jn kiuj plue rotacias senfine. Superflueco okazas en du [[izotopo]]j de [[heliumo]] (heliumo-3 kaj heliumo-4) kiam ili estas likvigitaj per malvarmigo al [[Kriogeniko|kriogenaj]] temperaturoj. Ĝi estas ankaŭ propreco de variaj aliaj raraj [[materistato]]j kiuj teorie ezkistas en [[astrofiziko]], [[partikla fiziko]], kaj teorioj de kvantuma gravito.<ref name=":0">{{Cite web|url=https://www.nobelprize.org/nobel_prizes/physics/laureates/1996/advanced.html|title=The Nobel Prize in Physics 1996 – Advanced Information|website=www.nobelprize.org|access-date=2017-02-10}}</ref> La teorio de superflueco estis disvolvigita de sovetaj teoriaj fizikistoj [[Lev Landau]] kaj [[Isaak Ĥalatnikov]].
'''Superlikveco''' aŭ '''superflueco''' estas la karaktera propreco de [[Fluaĵo|likvo]] kun nula [[viskozeco]], kiu tiel fluas sen ajna perdo de [[kineta energio]]. Kirlokaze, superfluaĵo formas [[vortico]]jn, kiuj plue rotacias senfine. Superflueco okazas en du [[izotopo]]j de [[heliumo]] (heliumo-3 kaj heliumo-4), kiam ili estas likvigitaj per malvarmigo al [[Kriogeniko|kriogenaj]] temperaturoj. Ĝi estas ankaŭ propreco de variaj aliaj raraj [[materistato]]j, kiuj teorie ezkistas en [[astrofiziko]], [[partikla fiziko]] kaj teorioj de kvantuma gravito.<ref name=":0">{{Cite web|url=https://www.nobelprize.org/nobel_prizes/physics/laureates/1996/advanced.html|title=The Nobel Prize in Physics 1996 – Advanced Information|website=www.nobelprize.org|access-date=2017-02-10}}</ref> La teorio de superflueco estis disvolvita de la sovetaj teoriaj fizikistoj [[Lev Landau]] kaj [[Isaak Ĥalatnikov]].


Superflueco estas ofte koincida kun la kondensigo [[Satyendra Nath Bose|Bose]]–[[Albert Einstein|Einstein]], sed neniu fenomenono estas rekte rilata al la alia; neķ ĉiuj kondensigoj Bose–Einstein povas esti konsiderata kiel superfluaĵoj, kaj ne ĉiuj superfluaĵoj estas kondensigoj Bose–Einstein.<ref>{{Cite news|url=https://www.scientificamerican.com/article/superfluid-can-climb-walls/|title=Strange but True: Superfluid Helium Can Climb Walls|last=Minkel|first=JR|newspaper=[[Scientific American]]|access-date=2017-02-10|language=en}}</ref>
Superflueco estas ofte koincida kun la kondensigo [[Satyendra Nath Bose|Bose]]–[[Albert Einstein|Einstein]], sed la du fenomenoj ne estas rekte rilataj unu al la alia; neķ ĉiuj kondensigoj Bose–Einstein povas esti konsiderataj kiel superfluaĵoj, kaj ne ĉiuj superfluaĵoj estas kondensigoj Bose–Einstein.<ref>{{Cite news|url=https://www.scientificamerican.com/article/superfluid-can-climb-walls/|title=Strange but True: Superfluid Helium Can Climb Walls|last=Minkel|first=JR|newspaper=[[Scientific American]]|access-date=2017-02-10|language=en}}</ref>


==Vidu ankaŭ==
==Vidu ankaŭ==

Kiel registrite je 16:01, 9 sep. 2023

Superlikvecosuperflueco estas la karaktera propreco de likvo kun nula viskozeco, kiu tiel fluas sen ajna perdo de kineta energio. Kirlokaze, superfluaĵo formas vorticojn, kiuj plue rotacias senfine. Superflueco okazas en du izotopoj de heliumo (heliumo-3 kaj heliumo-4), kiam ili estas likvigitaj per malvarmigo al kriogenaj temperaturoj. Ĝi estas ankaŭ propreco de variaj aliaj raraj materistatoj, kiuj teorie ezkistas en astrofiziko, partikla fiziko kaj teorioj de kvantuma gravito.[1] La teorio de superflueco estis disvolvita de la sovetaj teoriaj fizikistoj Lev Landau kaj Isaak Ĥalatnikov.

Superflueco estas ofte koincida kun la kondensigo BoseEinstein, sed la du fenomenoj ne estas rekte rilataj unu al la alia; neķ ĉiuj kondensigoj Bose–Einstein povas esti konsiderataj kiel superfluaĵoj, kaj ne ĉiuj superfluaĵoj estas kondensigoj Bose–Einstein.[2]

Vidu ankaŭ

Referencoj

Literaturo

Volovik, Grigory E..  (2003-03-06) 2003 pbk edition. ISBN 9780198507826.