Funebra strigo: Malsamoj inter versioj
[nekontrolita versio] | [nekontrolita versio] |
Rei-bot (diskuto | kontribuoj) e roboto aldono de: gl, hu, ja, nn, tr |
e roboto aldono de: pms:Aegolius funereus |
||
Linio 81: | Linio 81: | ||
[[no:Perleugle]] |
[[no:Perleugle]] |
||
[[pl:Włochatka]] |
[[pl:Włochatka]] |
||
[[pms:Aegolius funereus]] |
|||
[[pt:Aegolius funereus]] |
[[pt:Aegolius funereus]] |
||
[[sl:Koconogi čuk]] |
[[sl:Koconogi čuk]] |
Kiel registrite je 12:43, 23 nov. 2007
Funebra strigo | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Funebra strigo (Aegolius funereus) | ||||||||||
taksonomio | ||||||||||
|
La Funebra strigo estas malgranda strigo el la genro Aegolius, al kiu aparetnas ankoraŭ 3 specioj en Nord-, Mez- kaj Sudameriko.
Aspekto
Ĝia trunko longas de 24 ĝis 26 centimetrojn, la enverguro 53-60 cm: Kvankam la du seksoj laŭ aspekto ne diferenca, la masklo pezas (♂) ĉ. 100 gramojn, la femalo (♀) ĝis 160 gr.).
Ĝi havas rektan korpohalton, grandon, rundan kapon kun hela, nigre ĉirkaŭita vangovulao. Plumorelojn ĝi ne havas. La iriso de la okulo estas vigle flava, sub la okuloj troviĝas ambaŭflanke de la beko malhela, strekosimila plumodesegnaĵo. La grizbruna plumaro de la supra parto estas punktita kiel per perloj. La suba parto estas hela kaj montras grizbrunan makulon el longa streko. la mallongaj kruroj estas ĝis la ungegoj blanke plumizitaj (laŭ tiu karakterizo nomis la birdon en multaj landoj). La juna birdo estas unuece malhelbrunaj, la brovoj same kiel la "barbostrioj" estas okulfrape blanke koloritaj.
Voĉo
La voĉo estas akra, malproksimen sonanta
Disvastiĝo
Vivloko kaj nutrado
Ĝi vivas plej ofte en la montaraj pingloarbaroj, sed kelkfoje eĉ en miksaj arbaroj. Vintre ĝi aperas en la valoj kaj ebenaĵoj. Ĝi nestas en forlasitaj aŭ naturaj arbokavoj. Ĝi manĝas senescepte etajn animalojn. Ĝi ĉasas nokte, atendante la predojn kaj perceptatae ili akustike
Reprodukto
Ĝi okupos plej ofte la kavojn de nigra pego kaj tie kovas la idojn. La kovperiodo estas en Mez-Eŭropo plej ofte meze de marto. Tiam demetas la strigo 2-7 ovojn kaj kovas ilin dum 27 tagoj. Kiel ĉ. 33 tagaj, la idoj forlasas la kovejon kaj iĝas branĉosidantoj ankoraŭ pro min. 3 semajnoj, sed ofte pli longtempe. Aŭtune la junstrigoj disiĝas de la familio kaj formigras en la malproksimon.
Diversaĵoj
Oni nun kalkulas je 7000 kovparoj da strigoj en Mez-Eŭropo. En Pollando kaj Ĉeĥio, la funebra strigo aperas sur la Ruĝa Listo, eŭropo-dise la strigaron signas per "S" (secure).
eksteraj ligoj
greke http://images.google.de/imgres?imgurl=http://www.ivnvechtplassen.org/ivn_vogels_niet_vechtstreek/Ruigpootuil_Aegolius-funereus.jpg&imgrefurl=http://www.ivnvechtplassen.org/ivn_vogels_niet_vechtstreek/Ruigpootuil_Aegolius-funereus.html&h=384&w=288&sz=48&tbnid=-fzzCTxx1MYJ:&tbnh=119&tbnw=89&start=7&prev=/images%3Fq%3Daegolius%2Bfunereus%2B%26hl%3Dde%26lr%3D%26sa%3DG
- http://europa.eu.int/comm/environment/nature/directive/aegolius_funereus_en.htm – disvastiĝo en Eŭropa, nomoj
- funebra strigo