planedo

Esperanto

 Substantivo

Kazo	Ununombro	Plurnombro
Nominativo	planedo	planedoj
Akuzativo	planedon	planedojn

1. (astronomio) astro, kiu ĉirkaŭas stelon en elipsa aŭ cirkla orbito

   La Tero estas la tria planedo en nia sunsistemo.

Derivaĵoj

• planedaro
• planedoido
• preskaŭplanedo
• praplanedo
• praplanedero

Tradukoj

   

angla: planet → en belorusa: 1. сонца bretona: 1. planedenn f ĉina: 1. 行星 ĉeĥa: 1. planeta f dana: 1. planet estona: 1. planeet finna: 1. planeetta , kiertotähti (malnova) franca: 1. planète f (fr) frisa: 1. planeet germana: 1. Planet m hispana: 1. planeta m hungara: 1. planéta indonezia: 1. planet Interlingvao: 1. planeta

itala: 1. planeta f japana: 1. 惑星 kataluna: 1. planeta korea: 1. 행성 kroata: 1. planet (hr) nederlanda: 1. planeet f pola: 1. planeta f (pl) portugala: planeta rusa: планета → ru ina slovaka: 1. planéta f slovena: 1. planet m sveda: 1. planet turka: 1. gezegen volapuko: 1. planet

Referencoj kaj literaturo

•  planedo