Himno a la Montaña estas regiona himno de Kantabrio.
| Himno a la Montaña
|
| Himno al la Monto
|
|
| nacia himno
|
| lando
|
Kantabrio
|
| muziko
|
Juan Guerrero Urresti, 1926
|
| ekde
|
1987
|
|
La 6-an de marto 1987 oni elektis kiel oficialan himnon la kanton Himno al la Monto (Himno a la Montaña), komponitan de Juan Guerrero Urresti en 1926. En la hispana oni delonge nomas Kantabrion La Montaña (La Monto), kaj same okazas en la originala versio de la kanto. Por la oficiala versio oni do anstataŭgis la vorton Montaña per Cantabria.
- Cantabria querida
- te voy a cantar
- la canción que mi pecho
- te va a dedicar
- que es muy grande mi amor
- a la tierra en que nací.
- Quiero que sus sones
- puedan traspasar
- las montañas más altas
- y el inmenso mar,
- como ofrenda leal
- al terruño en que viví.
- Y es mi cántico amoroso
- cual arrullo maternal
- en que todos veneramos
- la Cantabria fraternal.
- Y un recuerdo cariñoso
- de pureza regional,
- a La Montaña dedico
- con vigor tradicional
- vigor tradicional
- vigor tradicional.
- Mi tierruca siempre ha de ser
- bella aurora del corazón
- y a ella un beso puro de amor
- y lleno de emoción
- siempre he de ofrecer.
- Hijos de mi Cantabria
- nobles de mi querer,
- hermanos montañeses
- por siempre hemos de ser.
- Juntos nos agrupemos
- muy fuerte y muy leal
- que la madre Cantabria
- un abrazo nos da.
|
- Kara Kantabrio
- mi kantos al vi
- la kanzonon, kiun mia brusto
- dediĉos al vi
- ĉar tre grandas mia amo
- al mia nasko-lando.
- Mi volas, ke ĝiaj sonoj
- povu transpasi
- la plej altajn montojn
- kaj la vastan maron,
- donante lojalan oferon
- al la patrinlando, kie mi vivis.
- Kaj jen mia tenera kanto,
- kiel patrina lulzumo,
- per kiu ni ĉiuj honoras
- la fratecan Kantabrion.
- Kaj elkoran saluton,
- el ĉi-landa pureco,
- al la Monto mi dediĉas
- per tradicia forto,
- tradicia forto,
- tradicia forto.
- Mia patrinlando ĉiam estos
- bela krepusko en mia koro,
- kaj al ĝi puran amkison
- plenan je emocio
- ĉiam mi devas proponi.
- Idoj de mia Kantabrio,
- miaj karaj nobluloj,
- montaj gefratoj
- ni ĉiam estu.
- Kune ni ariĝu
- forte kaj lojale
- ĉar patrino Kantabrio
- brakumas nin.
|
