Hebo

Laŭ la helena mitologio, Hebo (greke Ἥβη, Hḗbē) estis la filino de Zeŭso kaj Hera. Ŝi estis la diino de la juneco, protektante la novgeedzojn. En la roma mitologio, oni nomis ŝin Juventas.

Hebo
Originala nomo	Ἥβη
Sekso	ina
Eble sama	Juventa
Familio
Patro	Zeŭso
Patrino	Hera
Edzo/Edzino	Heraklo
Infanoj	Aleksiaro, Aniketo

Hebo
diino • greka dio • Olimpia dio
Verko	Iliado
Informoj
Eble sama	Juventa
Sekso	ina
Patro	Zeŭso
Patrino	Hera
Edzo/Edzino	Heraklo
Infanoj	Aleksiaro • Aniketo

Ŝi loĝis en Olimpio. Tie, kiel vinverŝistino, ŝi servis ambrozion kaj nektaron, per kiuj la dioj nutris sin.

Hebo, skulptaĵo de Canova en la Ermitejo de Sankt-Peterburgo

Post la diigo de Heraklo, ŝi edziniĝis kun li kaj kun li ekhavis la filon Aleksiaro.

Iun tagon ŝi faligis sian pokalon, kaj ŝi tiom hontis pro tio, ke ŝi kaŝis sin por ĉiam.

Iom poste Zeŭso enamiĝis en Ganimedo, la filo de Tros, kaj forrabis lin. Ganimedo anstataŭis ŝin, kiel vinverŝisto. Kaj tiel li aperas, kiel konstelacio, sub la nomo de Akvisto.

Ŝia nomo estis donata al 6 Hebo (unu el la unue-trovitaj asteroidoj).

Prunto de la vorto por moderna psikiatrio

En la 20-a jarcento, psikiatroj kaj seksologoj pruntis ŝian nomon por signi probleman, obscedan rilaton de plenkreskuloj al infanoj de komenca pubereco, proksimume inter la aĝoj de 11 kaj 14 jaroj, kaj seksologe nomis tiun situacion hebefilio - tiu vorto do celas infanojn de ambaŭ seksoj kaj iom pli junajn ol kiel kutime prezentatas la helena diino.