Altaro

Altaro^[1] aŭ arao^[2] estas rita tablo, sur kiu estas farataj religiaj oferoj aŭ aliaj agoj. Altaroj estas uzataj en multaj religioj, ekzemple en budhismo, hinduismo, pluraj formoj de kristanismo (sed malofte en multaj formoj de protestantismo kaj pentekostismo), novpaganismo, ŝintoismo kaj taoismo.

En kristanaj preĝejoj ekzemple povas esti multaj flankaj altaroj kaj kapeloj, sed ĉiam estas plej grava ĉefaltaro en la centra celo de la preĝejo. En katolikaj preĝejoj, ĉe tiu oni gardas la hostion.

Vidu ankaŭ

Notoj

↑ Laŭ Francisko Azorín ĝi estas Monumento por religiaj aferoj, por diservo. Oferejo. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 9.
↑ Francisko Azorín difinas Arao kiel Oferejo.; simpla tabulo por religiaj oferoj. En Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 17.

Eksteraj ligiloj

Altaro en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Kategorio Altaro en la Vikimedia Komunejo (Multrimedaj datumoj)
Altaro en la Vikicitaro (Kolekto de citaĵoj)
Altaro en ReVo

Altaroj de Katolika enciklopedio
Historio de Kristana altaro de Katolika enciklopedio
Eseo pri hindua hejma altaro Arkivigite je 2009-01-10 per la retarkivo Wayback Machine
Kiel konstrui altaronpor Dia de los Muertos Arkivigite je 2007-10-30 per la retarkivo Wayback Machine
Thor Stalli Nov-pagana altaro por Toro

Ĉi tiu artikolo ankoraŭ estas ĝermo.

Helpu al Vikipedio plilongigi ĝin. Se jam ekzistas alilingva samtema artikolo pli disvolvita, traduku kaj aldonu el ĝi (menciante la fonton). Bonvolu aldoni parametron por plibone kategoriigi la paĝon.

Bibliotekoj

[1] Laŭ Francisko Azorín ĝi estas Monumento por religiaj aferoj, por diservo. Oferejo. Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 9.

[2] Francisko Azorín difinas Arao kiel Oferejo.; simpla tabulo por religiaj oferoj. En Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 17.

[1]

[2]