overvallen

Dutch

Etymology

From over- +‎ vallen.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌoː.vərˈvɑ.lə(n)/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɑlən

Verb

overvallen

1. to raid

   De piraten overvielen het naburige schip. ― The pirates raided the neighboring ship.

   Het leger is van plan het fort te overvallen. ― The army plans to raid the fort.

   Ze overvallen regelmatig handelskaravanen. ― They regularly raid trade caravans.

2. to take by surprise, surprise

   Het nieuws overviel haar volledig. ― The news completely took her by surprise.

   Hij overviel me met een onverwacht geschenk. ― He surprised me with an unexpected gift.

   De vraag overviel me, en ik wist niet wat te antwoorden. ― The question took me by surprise, and I didn't know what to answer.

Conjugation

Conjugation of overvallen (strong class 7, prefixed)
infinitive	overvallen
past singular	overviel
past participle	overvallen
infinitive	overvallen
gerund	overvallen n
	present tense	past tense
1st person singular	overval	overviel
2nd person sing. (jij)	overvalt, overval2	overviel
2nd person sing. (u)	overvalt	overviel
2nd person sing. (gij)	overvalt	overvielt
3rd person singular	overvalt	overviel
plural	overvallen	overvielen
subjunctive sing.1	overvalle	overviele
subjunctive plur.1	overvallen	overvielen
imperative sing.	overval
imperative plur.1	overvalt
participles	overvallend	overvallen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• overvaller

Descendants

• Negerhollands: overval

Participle

overvallen

1. past participle of overvallen

Declension

Declension of overvallen
uninflected	overvallen
inflected	overvallen
		positive
predicative/adverbial		overvallen
indefinite	m./f. sing.	overvallen
	n. sing.	overvallen
	plural	overvallen
definite		overvallen
partitive		overvallens

Noun

overvallen

1. plural of overval