ἀποστερηθέντος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.tʰén.tos/ → /a.pos.te.riˈθen.tos/ → /a.pos.te.riˈθen.dos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.tʰén.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝ˈtʰen.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθen.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθen.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθen.dos/

Participle

ἀποστερηθέντος • (aposterēthéntos)

1. masculine/neuter genitive singular of ἀποστερηθείς (aposterētheís)