Jump to content

բռնակ

From Wiktionary, the free dictionary

Armenian

[edit]

Etymology

[edit]

բռնել (bṙnel) +‎ -ակ (-ak)

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

բռնակ (bṙnak)

  1. handle, grip; knob
    Synonym: (non-standard) ռուչկա (ṙučʻka)

Declension

[edit]
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative բռնակ (bṙnak) բռնակներ (bṙnakner)
dative բռնակի (bṙnaki) բռնակների (bṙnakneri)
ablative բռնակից (bṙnakicʻ) բռնակներից (bṙnaknericʻ)
instrumental բռնակով (bṙnakov) բռնակներով (bṙnaknerov)
locative բռնակում (bṙnakum) բռնակներում (bṙnaknerum)
definite forms
nominative բռնակը/բռնակն (bṙnakə/bṙnakn) բռնակները/բռնակներն (bṙnaknerə/bṙnaknern)
dative բռնակին (bṙnakin) բռնակներին (bṙnaknerin)
1st person possessive forms (my)
nominative բռնակս (bṙnaks) բռնակներս (bṙnakners)
dative բռնակիս (bṙnakis) բռնակներիս (bṙnakneris)
ablative բռնակիցս (bṙnakicʻs) բռնակներիցս (bṙnaknericʻs)
instrumental բռնակովս (bṙnakovs) բռնակներովս (bṙnaknerovs)
locative բռնակումս (bṙnakums) բռնակներումս (bṙnaknerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative բռնակդ (bṙnakd) բռնակներդ (bṙnaknerd)
dative բռնակիդ (bṙnakid) բռնակներիդ (bṙnaknerid)
ablative բռնակիցդ (bṙnakicʻd) բռնակներիցդ (bṙnaknericʻd)
instrumental բռնակովդ (bṙnakovd) բռնակներովդ (bṙnaknerovd)
locative բռնակումդ (bṙnakumd) բռնակներումդ (bṙnaknerumd)