πρακτική

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /praːk.ti.kɛ̌ː/ → /prak.tiˈci/ → /prak.tiˈci/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /praːk.ti.kɛ̌ː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /prak.tiˈke̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /prak.tiˈci/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /prak.tiˈci/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /prak.tiˈci/

Adjective

πρᾱκτῐκή • (prāktikḗ)

1. feminine nominative/vocative singular of πρᾱκτικός (prāktikós)

Greek

Alternative forms

• πραχτική (prachtikí)

Etymology

From Ancient Greek πρᾱκτική (prāktikḗ), substantivized feminine of πρᾱκτικός (prāktikós, “pertaining to action”).

Pronunciation

• IPA^(key): /prak.tiˈci/

Noun

πρακτική • (praktikí) f (plural πρακτικές)

1. practice, experience

Declension

Declension of πρακτική

	singular	plural
nominative	πρακτική (praktikí)	πρακτικές (praktikés)
genitive	πρακτικής (praktikís)	πρακτικών (praktikón)
accusative	πρακτική (praktikí)	πρακτικές (praktikés)
vocative	πρακτική (praktikí)	πρακτικές (praktikés)