περιεκτικός

Greek

Etymology

Learned borrowing from Koine Greek περιεκτικός (periektikós), from the combining form περιεκ- (periek-) of περιέχω (periékhō, “to embrace, encompass”) + -τικός (-tikós).

Adjective

περιεκτικός • (periektikós) m (feminine περιεκτική, neuter περιεκτικό)

1. concise, compact

Declension

Declension of περιεκτικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	περιεκτικός •	περιεκτική •	περιεκτικό •	περιεκτικοί •	περιεκτικές •	περιεκτικά •
genitive	περιεκτικού •	περιεκτικής •	περιεκτικού •	περιεκτικών •	περιεκτικών •	περιεκτικών •
accusative	περιεκτικό •	περιεκτική •	περιεκτικό •	περιεκτικούς •	περιεκτικές •	περιεκτικά •
vocative	περιεκτικέ •	περιεκτική •	περιεκτικό •	περιεκτικοί •	περιεκτικές •	περιεκτικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο περιεκτικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο περιεκτικός, etc.)

Derived terms

• περιεκτικότητα (periektikótita, “capacity”)