καταλυσαμένω

See also: καταλυσαμένῳ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ta.lyː.sa.mé.nɔː/ → /ka.ta.ly.saˈme.no/ → /ka.ta.li.saˈme.no/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.lyː.sa.mé.nɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.ly.saˈme.no/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.ly.saˈme.no/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.ly.saˈme.no/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.li.saˈme.no/

Participle

κᾰτᾰλῡσᾰμένω • (katalūsaménō)

1. masculine/neuter nominative/accusative/vocative dual of καταλῡσάμενος (katalūsámenos)