zaligen

Dutch

Etymology

From Middle Dutch saligen. Equivalent to zalig +‎ -en.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈzaː.lə.ɣə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: za‧li‧gen

Verb

zaligen

1. (Christianity) to save

Inflection

Conjugation of zaligen (weak)
infinitive	zaligen
past singular	zaligde
past participle	gezaligd
infinitive	zaligen
gerund	zaligen n
	present tense	past tense
1st person singular	zalig	zaligde
2nd person sing. (jij)	zaligt, zalig2	zaligde
2nd person sing. (u)	zaligt	zaligde
2nd person sing. (gij)	zaligt	zaligde
3rd person singular	zaligt	zaligde
plural	zaligen	zaligden
subjunctive sing.1	zalige	zaligde
subjunctive plur.1	zaligen	zaligden
imperative sing.	zalig
imperative plur.1	zaligt
participles	zaligend	gezaligd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• zaliging