pobiec

Polish

Etymology

From po- +‎ biec.

Verb

pobiec pf

1. (intransitive) to run forward
2. (intransitive, colloquial) to nip, to dash (make a quick journey)
3. (intransitive, literary, of thoughts, glances, etc.) to turn, to wander

Conjugation

Conjugation of pobiec pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pobiec
future tense	1st	pobiegnę			pobiegniemy
	2nd	pobiegniesz			pobiegniecie
	3rd	pobiegnie			pobiegną
	impersonal	pobiegnie się
past tense	1st	pobiegłem, -(e)m pobiegł	pobiegłam, -(e)m pobiegła	pobiegłom, -(e)m pobiegło	pobiegliśmy, -(e)śmy pobiegli	pobiegłyśmy, -(e)śmy pobiegły
	2nd	pobiegłeś, -(e)ś pobiegł	pobiegłaś, -(e)ś pobiegła	pobiegłoś, -(e)ś pobiegło	pobiegliście, -(e)ście pobiegli	pobiegłyście, -(e)ście pobiegły
	3rd	pobiegł	pobiegła	pobiegło	pobiegli	pobiegły
	impersonal	pobiegnięto
conditional	1st	pobiegłbym, bym pobiegł	pobiegłabym, bym pobiegła	pobiegłobym, bym pobiegło	pobieglibyśmy, byśmy pobiegli	pobiegłybyśmy, byśmy pobiegły
	2nd	pobiegłbyś, byś pobiegł	pobiegłabyś, byś pobiegła	pobiegłobyś, byś pobiegło	pobieglibyście, byście pobiegli	pobiegłybyście, byście pobiegły
	3rd	pobiegłby, by pobiegł	pobiegłaby, by pobiegła	pobiegłoby, by pobiegło	pobiegliby, by pobiegli	pobiegłyby, by pobiegły
	impersonal	pobiegnięto by
imperative	1st	niech pobiegnę			pobiegnijmy
	2nd	pobiegnij			pobiegnijcie
	3rd	niech pobiegnie			niech pobiegną
anterior adverbial participle		pobiegłszy
verbal noun		pobiegnięcie

Related terms

adjectives

• biegły
• biegnikowy
• biegowy
• biegunowy

 

adverbs

• biegle
• biegowo
• biegunowo

 

nouns

• bieg
• biegacz
• biegaczka
• bieganina
• biegła
• biegłość
• biegły
• biegnik
• biegówka
• biegun
• biegunka
• biegunowość
• biegus

 

verbs

• biec impf
• biegać impf

 

Further reading

• pobiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pobiec in Polish dictionaries at PWN