współzawodnik

Polish

Etymology

From współ- +‎ zawodnik.

Pronunciation

• IPA^(key): /fspuw.zaˈvɔd.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔdɲik
• Syllabification: współ‧za‧wod‧nik

Noun

współzawodnik m pers (female equivalent współzawodniczka or współzawodnica, related adjective współzawodniczy)

1. competitor (person against whom one is competing)

   Synonyms: konkurent, przeciwnik, rywal, zawodnik

Declension

Declension of współzawodnik

	singular	plural
nominative	współzawodnik	współzawodnicy/współzawodniki (deprecative)
genitive	współzawodnika	współzawodników
dative	współzawodnikowi	współzawodnikom
accusative	współzawodnika	współzawodników
instrumental	współzawodnikiem	współzawodnikami
locative	współzawodniku	współzawodnikach
vocative	współzawodniku	współzawodnicy

Derived terms

nouns

• współzawodnictwo

 

Related terms

nouns

• współzawód

 

verbs

• współzawodniczyć impf

 

Further reading

• współzawodnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• współzawodnik in Polish dictionaries at PWN