wigor

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin vigor.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvi.ɡɔr/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -iɡɔr
• Syllabification: wi‧gor

Noun

wigor m inan

1. verve, vigor, zest

   Synonyms: (literary) animusz, (literary) bigiel, werwa, zapał

Declension

Declension of wigor

	singular
nominative	wigor
genitive	wigoru
dative	wigorowi
accusative	wigor
instrumental	wigorem
locative	wigorze
vocative	wigorze

Further reading

• wigor in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• wigor in Polish dictionaries at PWN