See also: Spott

Norwegian Bokmål

edit

Etymology

edit

From Old Norse spottr, from Proto-Germanic *spuþþaz.

Noun

edit

spott m (definite singular spotten, indefinite plural spotter, definite plural spottene)

  1. gibe

Synonyms

edit

References

edit

Swedish

edit

Etymology

edit

Compare English spit, Norwegian spytt.

Pronunciation

edit

Noun

edit

spott n

  1. spit

Derived terms

edit
edit

See also

edit

References

edit