eenzaam

Dutch

Etymology

From Middle Dutch eensaem, from German einsam. Equivalent to een +‎ -zaam.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈeːn.zaːm/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: een‧zaam

Adjective

eenzaam (comparative eenzamer, superlative eenzaamst)

1. lonely, lonesome

   Hij voelt zich eenzaam sinds zijn beste vriend is verhuisd.

   He feels lonely since his best friend moved away.

   Na haar scheiding voelde ze zich erg eenzaam en geïsoleerd.

   After her divorce, she felt very lonesome and isolated.

   Het oude huis aan de rand van het bos had een eenzamer gevoel dan verwacht.

   The old house at the edge of the woods had a lonesomer feeling than expected.

   Onderweg naar de afgelegen hut voelde hij zich het eenzaamst dat hij ooit had gevoeld.

   On the way to the remote cabin, he felt the loneliest he had ever felt.

Inflection

Declension of eenzaam
uninflected	eenzaam
inflected	eenzame
comparative	eenzamer
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		eenzaam	eenzamer	het eenzaamst het eenzaamste
indefinite	m./f. sing.	eenzame	eenzamere	eenzaamste
	n. sing.	eenzaam	eenzamer	eenzaamste
	plural	eenzame	eenzamere	eenzaamste
definite		eenzame	eenzamere	eenzaamste
partitive		eenzaams	eenzamers	—

Synonyms

• alleen

Derived terms

• eenzaamheid
• vereenzamen

Descendants

• Afrikaans: eensaam
• Negerhollands: eensaam