aischuir

Irish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaʃˌxɪrʲ/

Etymology 1

From ais- (“re-, back”) +‎ cuir (“put”, verb).

Verb

aischuir (present analytic aischuireann, future analytic aischuirfidh, verbal noun aischur, past participle aischurtha)

1. (transitive) put back, restore, return

Conjugation

conjugation of aischuir (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	aschuirim	aschuireann tú; aschuirir†	aschuireann sé, sí	aschuirimid	aschuireann sibh	aschuireann siad; aschuirid†	a aschuireann; a aschuireas / a n-aschuireann*; a n-aschuireas*	aschuirtear
	past	d'aschuir mé; d'aschuireas / aschuir mé‡; aschuireas‡	d'aschuir tú; d'aschuiris / aschuir tú; aschuiris‡	d'aschuir sé, sí / aschuir sé, sí‡	d'aschuireamar; d'aschuir muid / aschuireamar; aschuir muid‡	d'aschuir sibh; d'aschuireabhair / aschuir sibh; aschuireabhair‡	d'aschuir siad; d'aschuireadar / aschuir siad; aschuireadar‡	a d'aschuir / ar aschuir*	aschuireadh; haschuireadh†
	past habitual	d'aschuirinn / aschuirinn‡; n-aschuirinn‡‡	d'aschuirteá / aschuirteá‡; n-aschuirteᇇ	d'aschuireadh sé, sí / aschuireadh sé, sí‡; n-aschuireadh sé, s퇇	d'aschuirimis; d'aschuireadh muid / aschuirimis; aschuireadh muid‡; n-aschuirimis‡‡; n-aschuireadh muid‡‡	d'aschuireadh sibh / aschuireadh sibh‡; n-aschuireadh sibh‡‡	d'aschuiridís; d'aschuireadh siad / aschuiridís; aschuireadh siad‡; n-aschuiridís‡‡; n-aschuireadh siad‡‡	a d'aschuireadh / a n-aschuireadh*	d'aschuirtí / aschuirtí‡; n-aschuirt퇇
future		aschuirfidh mé; aschuirfead	aschuirfidh tú; aschuirfir†	aschuirfidh sé, sí	aschuirfimid; aschuirfidh muid	aschuirfidh sibh	aschuirfidh siad; aschuirfid†	a aschuirfidh; a aschuirfeas / a n-aschuirfidh*; a n-aschuirfeas*	aschuirfear
conditional		d'aschuirfinn / aschuirfinn‡; n-aschuirfinn‡‡	d'aschuirfeá / aschuirfeá‡; n-aschuirfeᇇ	d'aschuirfeadh sé, sí / aschuirfeadh sé, sí‡; n-aschuirfeadh sé, s퇇	d'aschuirfimis; d'aschuirfeadh muid / aschuirfimis‡; aschuirfeadh muid‡; n-aschuirfimis‡‡; n-aschuirfeadh muid‡‡	d'aschuirfeadh sibh / aschuirfeadh sibh‡; n-aschuirfeadh sibh‡‡	d'aschuirfidís; d'aschuirfeadh siad / aschuirfidís‡; aschuirfeadh siad‡; n-aschuirfidís‡‡; n-aschuirfeadh siad‡‡	a d'aschuirfeadh / a n-aschuirfeadh*	d'aschuirfí / aschuirfí‡; n-aschuirf퇇
subjunctive	present	go n-aschuire mé; go n-aschuiread†	go n-aschuire tú; go n-aschuirir†	go n-aschuire sé, sí	go n-aschuirimid; go n-aschuire muid	go n-aschuire sibh	go n-aschuire siad; go n-aschuirid†	—	go n-aschuirtear
	past	dá n-aschuirinn	dá n-aschuirteá	dá n-aschuireadh sé, sí	dá n-aschuirimis; dá n-aschuireadh muid	dá n-aschuireadh sibh	dá n-aschuiridís; dá n-aschuireadh siad	—	dá n-aschuirtí
imperative		aschuirim	aschuir	aschuireadh sé, sí	aschuirimis	aschuirigí; aschuiridh†	aschuiridís	—	aschuirtear
verbal noun		aischur
past participle		aischurtha

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

aischuir m

1. inflection of aischur:
   1. vocative/genitive singular
   2. nominative/dative plural

Mutation

Irish mutation
Radical	Eclipsis	with h-prothesis	with t-prothesis
aischuir	n-aischuir	haischuir	not applicable
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Ó Dónaill, Niall (1977) “aischuir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN