αδιάκοπος

Greek

Adjective

αδιάκοπος • (adiákopos) m (feminine αδιάκοπη, neuter αδιάκοπο)

1. constant
2. without interruption, uninterrupted, continuous
3. perpetual

Declension

Declension of αδιάκοπος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αδιάκοπος •	αδιάκοπη •	αδιάκοπο •	αδιάκοποι •	αδιάκοπες •	αδιάκοπα •
genitive	αδιάκοπου •	αδιάκοπης •	αδιάκοπου •	αδιάκοπων •	αδιάκοπων •	αδιάκοπων •
accusative	αδιάκοπο •	αδιάκοπη •	αδιάκοπο •	αδιάκοπους •	αδιάκοπες •	αδιάκοπα •
vocative	αδιάκοπε •	αδιάκοπη •	αδιάκοπο •	αδιάκοποι •	αδιάκοπες •	αδιάκοπα •

Synonyms

• αδιάλειπτος (adiáleiptos, “incessant”)