NGC 7090
(Ανακατεύθυνση από PGC 67045)
| NGC 7090 | |
|---|---|
 Φωτογραφία του NGC 7090 από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Χαμπλ.[1][2] Συνδιάζονται πορτοκαλί φως (χρωματισμένο ως μπλε), υπέρυθρο (χρωματισμένο ως κόκκινο) καθώς και εκπομπές αερίων υδρογόνου (επίσης χρωματισμένες με κόκκινο).[1][2] | |
| Παρατηρησιακά Δεδομένα (εποχή J2000) | |
| Αστερισμός | Ινδός |
| Ορθή Αναφορά | 21h 36m 28.865s[3] |
| Απόκλιση | −54° 33′ 26.35″[3] |
| Μετατόπιση προς το ερυθρό | 0.002859±0.000020[4] |
| Ηλιοκεντρική ακτινική ταχύτητα | 846 km/s[5] |
| Απόσταση | 31,0 Mly (9,5 Mpc)[6] |
| Φαινόμενο μέγεθος (V) | 10.51[7] |
| Χαρακτηριστικά | |
| Τύπος Γαλαξία | Scd[8] |
| Μάζα | Stellar: 5.47×109[6] M☉ |
| Άλλες ονομασίες | |
| NGC 7090, LEDA 67045, 2MASX J21362886-543326, IRAS=21329-5446,[7] PGC 67045[9] | |
Ο NGC 7090 είναι σπειροειδής γαλαξίας[8] ο οποίος βρίσκεται στον αστερισμό Ινδό και απέχει περίπου 31 εκατομμύρια έτη φωτός.[6] Ανακαλύφθηκε από τον αστρονόμο Τζον Χέρσελ (John Herschel) στις 4 Οκτωβρίου 1834.[1][2]
Είναι κλάσης Scd σύμφωνα με τη μορφολογική ταξινόμηση των γαλαξιών,[8] γεγονός που υποδηλώνει πως πρόκειται για σπειροειδή με «χαλαρούς» και κάπως αποδιοργανωμένους βραχίονες. Το γαλαξιακό επίπεδο είναι κεκλιμένο υπό γωνία 89° ως προς τη γραμμή θέασης από τη Γη.[8]. Η συνολική μάζα όλων των αστέρων του γαλαξία αυτού ανέρχεται σε 5.5 δισεκατομμύρια ηλιακές μάζες ενώ ο ρυθμός σχηματισμού νέων αστέρων είναι περίπου 0.5 ηλιακές μάζες ανά έτος.[6] Ως αποτέλεσμα του σχηματισμού νέων αστέρων, τα διάχυτα ιονισμένο αέρια στον γαλαξία έχουν πολύπλοκη οργάνωση.[10]
Επίσης, στον NGC 7090 έχουν ανιχνευθεί τρεις παροδικές υπερφωτεινές πηγές ακτίνων Χ.[11][12]
Φωτογραφίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Φωτογραφία του NGC 7090 από το Χαμπλ. -
Εικόνα του NGC 7090 από το 2MASS.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Hubble Sees NGC 7090 — An actively star-forming galaxy». Hubble Space Telescope. NASA. 14 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «NGC 7090 — An actively star-forming galaxy». ESA/Hubble Picture of the Week. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2017-03-31. https://web.archive.org/web/20170331103923/http://www.spacetelescope.org/images/potw1237a/. Ανακτήθηκε στις 24 September 2012.
- ↑ 3,0 3,1 Skrutskie, Michael F. και άλλοι. (1 February 2006). «The Two Micron All Sky Survey (2MASS)». The Astronomical Journal 131: 1163–1183. doi:. ISSN 0004-6256. Bibcode: 2006AJ....131.1163S. https://archive.org/details/sim_astronomical-journal_2006-02_131_2/page/1163.
- ↑ de Vaucouleurs, G.; de Vaucouleurs, A.; Corwin, H. G., Jr.; Buta, R. J.; Paturel, G.; Fouque, P. (1991), Third reference catalogue of bright galaxies, New York: Springer-Verlag
- ↑ Tully, R. Brent και άλλοι. (August 3, 2016). «COSMICFLOWS-3». The Astronomical Journal 152 (2): 50. doi:. Bibcode: 2016AJ....152...50T.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Lianou, S. και άλλοι. (November 2019). «Dust properties and star formation of approximately a thousand local galaxies». Astronomy & Astrophysics 631: 19. doi:. A38. Bibcode: 2019A&A...631A..38L.
- ↑ 7,0 7,1 «NGC 7090». SIMBAD. Centre de données astronomiques de Strasbourg. Ανακτήθηκε στις 9 Ιανουαρίου 2022.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 Heesen, Volker και άλλοι. (May 2016). «Advective and diffusive cosmic ray transport in galactic haloes». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 458 (1): 332-353. doi:. Bibcode: 2016MNRAS.458..332H.
- ↑ «NGC 7090 (= PGC 67045)». cseligman.com. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ Rossa, J.· και άλλοι. (Σεπτεμβρίου 2012). «The Morphological Diversity of DIG in Halos of Edge-on Spirals as Revealed by HST/ACS». Στο: de Avillez, M.A. The Role of the Disk-Halo Interaction in Galaxy Evolution: Outflow vs. Infall?. EAS Publication Series. 56. σελίδες 221–224. Bibcode:2012EAS....56..221R. doi:10.1051/eas/1256035.
- ↑ Liu, Zhu και άλλοι. (July 2019). «X-ray properties of two transient ULX candidates in galaxy NGC 7090». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 486 (4): 5709-5715. doi:. Bibcode: 2019MNRAS.486.5709L.
- ↑ Walton, D. J. και άλλοι. (February 2021). «A new transient ultraluminous X-ray source in NGC 7090». Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 501 (1): 1002-1012. doi:. Bibcode: 2021MNRAS.501.1002W.
Αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Δεδομένα για το NGC 7090 στα NGC/IC Database (Αγγλικά), SIMBAD (Αγγλικά), NASA Extragalactic Database (Αγγλικά), SEDS (Αγγλικά) και VizieR Service (Αγγλικά)
- Εικόνες του NGC 7090 στο Aladin (Αγγλικά) και στο SkyView (Αγγλικά)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα NGC 7090 στο Wikimedia Commons
