HammerFall
| HammerFall | |
|---|---|
 | |
Πληροφορίες | |
| Προέλευση | Γκέτεμποργκ,Σουηδία |
| Μουσικά είδη | Power metal, heavy metal, speed metal |
| Παρουσία | 1993-2003, 2005-2012 |
| Δισκογραφική εταιρεία | Nuclear Blast |
| Μέλη | Oscar Dronjak Fredrik Larsson Joacim Cans Anders Johansson Pontus Norgren |
| Πρώην μέλη | Jesper Strömblad Mikael Stanne Niklas Sundin Johan Larsson Magnus Rosén |
| Ιστότοπος | |
| http://hammerfall.net | |
| wikidata (π) | |
Οι HammerFall είναι Σουηδικό power metal συγκρότημα από το Γκέτεμποργκ της Σουηδίας, το οποίο σχηματίστηκε το 1993 από τον κιθαρίστα Oscar Dronjak. Το συγκρότημα θεωρείται ένα από τους ιδρυτές της δεύτερης φάσης της heavy metal. Στην καριέρα τους, έχουν κυκλοφορήσει τα άλμπουμς Glory to the Brave (1997), Legacy of Kings (1998), Renegade (2000), Crimson Thunder (2002), Chapter V: Unbent, Unbowed, Unbroken (2005), Threshold (2006), No Sacrifice, No Victory (2009), Infected (2011), (r)Evolution (2014) και Built to Last (2016).
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρώτα βήματα (1993–1996)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι HammerFall δημιουργήθηκαν από τον Oscar Dronjak και τον Jesper Strömblad. Ο Dronjak είχε ήδη δημιουργήσει το τραγούδι "Steel Meets Steel" που συμπεριλήφθηκε στο πρώτο τους άλμπουμ. Οι συναυλίες τους ήταν περιορισμένες, ως επί το πλείστον σε ένα τοπικό μουσικό διαγωνισμό που ονομάζεται "Rockslaget". Το συγκρότημα είχε γράψει μερικά τραγούδια αλλά έπαιζε κατά κύριο λόγο διασκευές από συγκροτήματα όπως οι Pretty Maids, Judas Priest και Alice Cooper. Το 1996, οι HammerFall έφτασαν στα ημιτελικά του "Rockslaget". Όταν ο Mikael Stanne δεν μπορούσε να παίξει με το συγκρότημα στα ημιτελικά, έγινε μέλος τους ο Joacim Cans, ο οποίος συμφώνησε να παίξει μαζί τους για εκείνο το βράδυ. Η συναυλία ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένη, αν και οι κριτές απέκλεισαν τους HammerFall. Μέχρι το τέλος της ημέρας, ο Joacim είχε ήδη γίνει επίσημο μέλος τους.
Renegade και Crimson Thunder (2001-2003)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η δεύτερη παγκόσμια περιοδεία του συγκροτήματος ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2001. Το συγκρότημα στη συνέχεια κυκλοφόρησε ένα DVD με τίτλο "The Templar Renegade Crusades", το οποίο περιελάμβανε βίντεο από τις ηχογραφήσεις, συναυλίες, τα παρασκήνια και συναντήσεις με το κοινό. Οι σκηνές αυτές κυμαινόταν από τις ηχογραφήσεις του "Legacy of Kings" μέχρι το πάρτι για το χρυσό δίσκο, που πραγματοποιήθηκε το Νοέμβριο του 2001. Μέχρι το τέλος των ηχογραφήσεων, το 2002, πραγματοποιήθηκε μια περίοδος ακρόασης για τα ΜΜΕ. Γενικά, οι αντιδράσεις ήταν αρκετά θετικές, και οι περισσότεροι αντιλήφθηκαν το άλμπουμ ως μια αλλαγή προς το καλύτερο μετά το "Renegade".
Ένα σινγκλ για το τραγούδι "Hearts on Fire" κυκλοφόρησε έξι εβδομάδες πριν από την επίσημη κυκλοφορία του άλμπουμ και στο # 11 των σουηδικών τσαρτ. Το τραγούδι προσέλκυσε νέο κοινό για το συγκρότημα λόγω της μελωδίας και των riffs σε συνδυασμό με το γρήγορο σόλο κιθάρας. Τα γυρίσματα του μουσικού βίντεο για το "Hearts on Fire" από τον σκηνοθέτη Roger Johansson είχαν προγραμματιστεί για τον Αύγουστο του ίδιου έτους. Τα σχέδια του συγκροτήματος, ωστόσο, έπρεπε να καθυστερήσουν για μια εβδομάδα λόγω ενός απρόοπτου περιστατικού. Ενώ ο Joacim Cans βρισκόταν με την κοπέλα του σε ένα rock club που συχνάζουν για πάνω από μια δεκαετία, δέχτηκε επίθεση από έναν άγνωστο ο οποίος τον χτύπησε στο κεφάλι με ένα ποτήρι μπύρας. Ο τραγουδιστής έχασε αμέσως τις αισθήσεις του και έπρεπε να πάει σε ένα νοσοκομείο, όπου υποβλήθηκε σε εγχείρηση και ανάρρωσε για μερικές ημέρες. Μόλις έγινε ιατρικώς δυνατό, επέστρεψε για να καταγράψει το μουσικό βίντεο.
Προκειμένου να προωθήσει την κυκλοφορία του άλμπουμ των HammerFall στη Βόρεια Αμερική όπου περιόδευσε με τους Dio κατά τη διάρκεια του Νοεμβρίου και του Δεκεμβρίου του 2002. Στη συνέχεια, ο manager του συγκροτήματος εξαφανίστηκε, παρά το γεγονός αυτό η περιοδεία ήταν πολύ επιτυχημένη, και προχώρησε προς την Ευρώπη. Αλλαγές έγιναν στο σκηνικό του συγκροτήματος και πολλές επενδύσεις έγιναν στα πυροτεχνήματα και σχετικά με την παρουσία της μασκότ "Hector" στη σκηνή. Το τοπίο στο εξώφυλλο του "Hearts on Fire" είχε επίσης αναπαραχθεί και προστεθεί στις παραστάσεις. Η περιοδεία προχώρησε στην Ιαπωνία και στη συνέχεια στη Νότια Αμερική. Οι HammerFall ήταν παρόντες σε φεστιβάλ στη Γερμανία, την Ισπανία και την Τσεχία, παίζοντας με συγκροτήματα όπως οι Iron Maiden, οι Slayer, οι Twisted Sister, οι U.D.O και οι Stratovarius.
No Sacrifice, No Victory και Infected (2009-σήμερα)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το άλμπουμ "No Sacrifice, No Victory" κυκλοφόρησε στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 23 Φεβρουαρίου 2009. Τα τραγούδια που περιλαμβάνονται σε αυτό το άλμπουμ είναι τα "Any Means Necessary", "Life is Now", "Punish and Enslave", "Bring the Hammer Down", και μία διασκευή του "My Sharona". Υπάρχει επίσης ένα μουσικό βίντεο για το τραγούδι "Any Means Necessary". Το καλοκαίρι του 2010, το συγκρότημα έπαιξε σε υψηλού προφίλ φεστιβάλ σε όλη την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένων των "Sonisphere Festival", "High Voltage Festival", "Metalcamp", "Graspop Metal Festival" και πολλών άλλων. Η καλοκαιρινή περιοδεία ονομάστηκε "Any Festival Necessary".
Το όγδοο άλμπουμ των HammerFall κυκλοφόρησε στις 20 Μαΐου 2011, με τον τίτλο "Infected". Μετά από αρκετούς μήνες ηχογραφήσεων στο Γκέτεμποργκ της Σουηδίας, το νέο άλμπουμ τελικά ολοκληρώθηκε στις 19 Φεβρουαρίου. Με την προώθηση του άλμπουμ το συγκρότημα έπαιξε σε πολλά φεστιβάλ όλο το καλοκαίρι και αργότερα ανακοίνωσε μια ευρωπαϊκή περιοδεία. Το "Infected" είναι επίσης το πρώτο άλμπουμ που οι HammerFall δεν διαθέτουν την μασκότ, τον Paladin Hector, στο εξώφυλλο.
Το 2012 οι Hammerfall ανακοίνωσαν μια παύση για δύο χρόνια.
Μέλη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τρέχοντα
| Όνομα | Περίοδος | Όργανο | Ηχογραφήσεις |
|---|---|---|---|
| Joacim Cans | 1996–παρών | Φωνητικά | όλες οι κυκλοφορίες |
| Oscar Dronjak | 1993–παρών | Κιθάρα, δεύτερα φωνητικά | όλες οι κυκλοφορίες |
| Pontus Norgren | 2008–παρών | Κιθάρα, δεύτερα φωνητικά | No Sacrifice, No Victory (2009), Infected (2011) |
| Fredrik Larsson | 1994–1997, 2007–παρόν | Μπάσο, δεύτερα φωνητικά | Glory to the Brave (1997), then from Steel Meets Steel (2007) onward |
| Anders Johansson | 1999–παρών | Τύμπανα | Από το "Renegade" (2000) και έπειτα |
Πρώην
| Όνομα | Περίοδος | Όργανο | Ηχογραφήσεις |
|---|---|---|---|
| Stefan Elmgren | 1997–2008 | Κιθάρα | Από το Glory to the Brave (σινγκλ, 1997) μέχρι το Masterpieces (2008) |
| Magnus Rosén | 1997–2007 | Μπάσο | Από το Glory to the Brave (σινγκλ, 1997) μέχρι το Threshold (2006) |
| Patrik Räfling | 1997–1999 | Τύμπανα | Από το Glory to the Brave (1997) μέχρι το I Want Out (σινγκλ, 1999) |
| Jesper Strömblad | 1993–1997 | Τύμπανα | Σύνθεση στα τρία πρώτα άλμπουμ και το No Sacrifice, No Victory (2009) |
| Glenn Ljungström | 1995–1997 | Κιθάρα | Glory to the Brave (1997) |
| Mikael Stanne | 1993–1996 | φωνητικά | Καμία |
| Niklas Sundin | 1993–1995 | Κιθάρα | Καμία |
| Johan Larsson | 1993–1994 | Μπάσο | Καμία |
Δισκογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Studio albums
- Glory to the Brave (1997)
- Legacy of Kings (1998)
- Renegade (2000)
- Crimson Thunder (2002)
- Chapter V: Unbent, Unbowed, Unbroken (2005)
- Threshold (2006)
- No Sacrifice, No Victory (2009)
- Infected (2011)
- (r)Evolution (2014)
- Built to Last (2016)
- Hammer Of Dawn (2022)
