Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κωνσταντίνος Δοξιάδης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
 Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 18/11/2012.
Κωνσταντίνος Δοξιάδης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Κωνσταντίνος Δοξιάδης (Ελληνικά)
Γέννηση14 Μαΐου 1913
Ασένοβγκραντ
Θάνατος28 Ιουνίου 1975 (62 ετών)
Αθήνα
Αιτία θανάτουΑμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά[1]
Εκπαίδευσηδιδάκτορας επιστημών
ΣπουδέςΕθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Πολυτεχνείο του Βερολίνου
Βαρβάκειος Σχολή
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααρχιτέκτονας[2]
πολιτικός[2]
πολεοδόμος
Αξιοσημείωτο έργοTeacher-Student Centre (TSC), University of Dhaka
Οικογένεια
ΤέκναΑπόστολος Κ. Δοξιάδης
Ευφροσύνη Δοξιάδη
ΓονείςΑπόστολος Δοξιάδης
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΈλληνας υφυπουργός Ανοικοδομήσεως‎
ΒραβεύσειςΠολεμικός Σταυρός
Ταξιάρχης του Τάγματος του Φοίνικα
Knight of the National Order of the Cedar
βραβείο Άμπερκρόμπι (1963)
ΣυνεργάτηςΑλέξανδρος Τομπάζης
δεδομένα

Ο Κωνσταντίνος Δοξιάδης (Ασένοβγκραντ, 14 Μαΐου 1913 - Αθήνα, 28 Ιουνίου 1975), ήταν πρωτοπόρος Έλληνας Πολεοδόμος και Αρχιτέκτων μεγάλων έργων, Διδάκτωρ Μηχανικός από το Πολυτεχνείο του Βερολίνου, με αντιστασιακή δράση επί Κατοχής.[3]

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κωνσταντίνος Δοξιάδης γεννήθηκε στη Στενήμαχο της Ανατολικής Ρωμυλίας το 1913. Ήταν γιος του Απόστολου Δοξιάδη (παιδιάτρου και Υπουργού Περιθάλψεως, Υγιεινής και Πρόνοιας) και της Ευανθίας Μεζεβίρη. Ο Κ.Α. Δοξιάδης αποφοίτησε από την Αρχιτεκτονική Σχολή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου το 1935 κι ένα χρόνο αργότερα ανακηρύχθηκε Διδάκτωρ Μηχανικός από το Πολυτεχνείο του Βερολίνου.

Η αρχή της σταδιοδρομίας του

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κέντρο Δασκάλου-μαθητή (TSC), Πανεπιστήμιο της Ντάκα, στο Μπανγκλαντές.

Το 1937 διορίστηκε μηχανικός της Πολεοδομικής Υπηρεσίας της Διοικήσεως Πρωτευούσης και κατά τη διάρκεια του πολέμου διετέλεσε Προϊστάμενος της Πολεοδομικής Υπηρεσίας και Προϊστάμενος του Γραφείου Χωροταξικών και Πολεοδομικών Ερευνών και Μελετών (ΓΧΠΜΕ). Στη διάρκεια της Κατοχής υπήρξε αρχηγός της αντιστασιακής ομάδας[εκκρεμεί παραπομπή] Ήφαιστος και εξέδιδε ένα περιοδικό, τη μοναδική έκδοση τεχνικού περιεχομένου σε όλα τα κατεχόμενα εδάφη, με τίτλο «Χωροταξία – Πολεοδομία –Αρχιτεκτονική». Μετά την απελευθέρωση, το 1945, αποστρατεύτηκε με το βαθμό του Λοχαγού και πήρε μέρος στο Συνέδριο για την Ειρήνη στον Άγιο Φραγκίσκο των ΗΠΑ ως μέλος της Ελληνικής αντιπροσωπείας. Το 1945 διετέλεσε μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Αγγλία, Γαλλία και τις ΗΠΑ σε θέματα σχετικά με την ανοικοδόμηση.

Εν τω μεταξύ ο Δοξιάδης υπήρξε ένα από τα βασικά πρόσωπα της ανασυγκρότησης. Μέσα από διαφορετικές θέσεις, πρώτα ως Υφυπουργός Ανοικοδόμησης, Γενικός Διευθυντής Ανοικοδομήσεως) και στη συνέχεια ως Συντονιστής Ανασυγκρότησης και υπηρεσιακός Υφυπουργός του Υπουργείου Συντονισμού προσπάθησε να επαναφέρει τη χώρα στην φυσιολογική ειρηνική προπολεμική της κατάσταση. Στα χρόνια αυτά διατέλεσε επικεφαλής της Αρχηγός της Ελληνικής αντιπροσωπείας στη Διεθνή Διάσκεψη Οικισμού, Πολεοδομίας και Ανοικοδομήσεως του ΟΗΕ (1947) και με την ιδιότητα του Συντονιστή Ανασυγκρότησης ηγήθηκε της Ελληνικής αντιπροσωπείας στις διαπραγματεύσεις για τις Ιταλικές πολεμικές επανορθώσεις).

Ο Κωνσταντίνος Α. Δοξιάδης, μετείχε σε ένα ιστορικό λεύκωμα, την τετράγλωσση έκδοση ¨Αι Θυσίαι της Ελλάδος στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο¨, στην οποία καταγράφηκαν με τη βοήθεια διαγραμμάτων και φωτογραφικού υλικού, οι επιπτώσεις του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου και της Κατοχής στην Ελλάδα, στον πληθυσμό της, στις υποδομές, στις πλουτοπαραγωγικές πηγές κ.α.[4] Το καλλιτεχνικό, σχεδιαστικό και γραφιστικό επίτευγμα του λευκώματος αυτού πιστώνεται στη φωτισμένη προσωπικότητα του Δοξιάδη.

Ίδρυση εταιρείας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1951 ίδρυσε το Τεχνικό Γραφείο Δοξιάδη (Doxiadis Associates), μια ιδιωτική εταιρεία συμβούλων μηχανικών, με μια μικρή ομάδα Αρχιτεκτόνων και Πολεοδόμων με πολλούς από τους οποίους είχε εργαστεί μαζί κατά την περίοδο της Ανοικοδόμησης. Η εταιρεία μεγάλωσε πολύ γρήγορα με αποτέλεσμα να έχει γραφεία στις 5 ηπείρους, και προγράμματα σε 40 χώρες. Απέκτησε τη νομική ταυτότητα DA International Co., Ltd., Consultants on Development and Ekistics, Σύμβουλοι σε Θέματα Ανάπτυξης και Οικιστικής, το 1963. Ένα από τα πιο γνωστά πολεοδομικά του έργα είναι η πρωτεύουσα του Πακιστάν, Ισλαμαμπάντ. Το 1950 ο Δοξιάδης ίδρυσε τον Αθηναϊκό Τεχνολογικό Όμιλο (ΑΤΟ) και το 1963 το Αθηναϊκό Κέντρο Οικιστικής (ΑCE). Παράλληλα, ο Δοξιάδης δίδασκε Οικιστική στον ΑΤΟ και έκανε διαλέξεις σε πολλά πανεπιστήμια της Αμερικής καθώς και στην Οξφόρδη και το Δουβλίνο. Το 1963 και 1964 υπήρξε αντιπρόσωπος της Ελλάδας στην 1η συνεδρίαση της Επιτροπής Κατοικίας και Προγραμματισμού του Οικονομικού και Κοινωνικού Συμβουλίου των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη. Το 1963 ορίστηκε πρόεδρος της Συνεδρίας για τα Αστικά προβλήματα στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για την Εφαρμογή της Επιστήμης και Τεχνολογίας, προς όφελος των λιγότερο αναπτυγμένων περιοχών του κόσμου, η οποία έλαβε χώρα στη Γενεύη. Την περίοδο 1962-1971 το Γραφείο Δοξιάδη κατασκεύασε στη Θεσσαλονίκη το Ξενοδοχείο "Μακεδονία Παλάς".[5]

Τα τελευταία χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Κωνσταντίνος. Α. Δοξιάδης αρχίζει να έχει σοβαρά προβλήματα με την υγεία του, κι αρχίζει το ιστορικό μιας μακροχρόνιας πολύ σπάνιας αρρώστιας της πλαγίας αμυοτροφικής σκλήρυνσης που τον οδηγεί μέσα σε τρία χρόνια σε ολική παράλυση και τελικά στο θάνατο. Ο Δοξιάδης αντιμετώπισε την ασθένειά του με φοβερό θάρρος και αξιοπρέπεια γράφοντας μέχρι και την τελευταία στιγμή και κρατώντας σημειώσεις για την ασθένειά του με σκοπό να βοηθήσει μελλοντικούς ερευνητές. Πέθανε στο σπίτι του στην Αθήνα στις 28 Ιουνίου 1975, στις 11 π.μ.

Διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά τη διάρκεια της ζωής του ο Δοξιάδης έλαβε πολλά, βραβεία και παράσημα. Το 1976 του έγινε μετά θάνατον τιμητική απονομή Χρυσού μεταλλίου από το Βασιλικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής του Καναδά (Royal Architectural Institute of Canada).

Διακρίσεις:

  • Ελληνικός Στρατιωτικός Σταυρός για τον πόλεμο 1940.
  • Παράσημο του Τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (The Order of the British Empire) για την Εθνική Αντίσταση και τη συνεργασία του με τις Συμμαχικές Δυνάμεις της Μέσης Ανατολής, (1945).
  • Παράσημο Τάγματος του Κέδρου του Λιβάνου (The Order of the Cedar of Lebanon) για τις υπηρεσίες αναπτύξεως της χώρας (1958).
  • Σταυρός των Ταξιαρχών του Βασιλικού Τάγματος του Φοίνικος Ελλάδoς για τις υπηρεσίες ανάπτυξης της Ελλάδας (1960).
  • “Sir Patrick Abercrombie Award” από τη Διεθνή Ένωση Αρχιτεκτόνων (1963), το χρυσό μετάλλιο της Ένωσης Μεξικανών Αρχιτεκτόνων, “Cali de Oro” (1963).
  • Award of Excellence της Industrial Designers Society of America (IDSA) (1965).
  • “Aspen Award” από το Ινστιτούτο Ανθρωπιστικών Σπουδών Άσπεν (1966).
  • Παράσημο της Γιουγκοσλαβικής Σημαίας με Χρυσό Στεφάνι (1966).

Βιβλία του Κωνσταντίνου Δοξιάδη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • C. A. Doxiadis: Between Dystopia and Utopia, The Trinity College Press 1966[6]
  • C. A. Doxiadis: Urban Renewal And The Future Of The American City, Public Administration Service (US) 1966 [7]
  • C. A. Doxiadis: Architectural Space in Ancient Greece, MIT Press 1972 [8]
  • C. A. Doxiadis: The two-headed eagle: From the past to the future of human settlements, Lycabettus Press 1972 [9]
  • C. A. Doxiadis: Anthropopolis: City for Human Development, W. W. Norton & Company 1975 [10]
  • C. A. Doxiadis: Ecology and ekistics, University of Queensland Press, 1978 [11]
  • C. A. Doxiadis: Ecology and ekistics, Athens Publishing Center 1975 [12]
  • Κωνσταντίνος Δοξιάδης: κείμενα, σχέδια, οικισμοί, εκδοσή Ίκαρος, Αθήνα, 2006

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb153646785. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2015.
  3. ↑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΟΞΙΑΔΗΣ – Ο κορυφαίος πολεοδόμος αρχιτέκτονας [νεκρός σύνδεσμος]
  4. ↑ «Greece's losses during WWII». web.stanford.edu. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουλίου 2018. 
  5. ↑ Κολώνας Βασίλης (2012). Θεσσαλονίκη 1912-2012. Η Αρχιτεκτονική μιας εκατονταετίας. UNIVERSITY STUDIO PRESS. 
  6. ↑ https://www.goodreads.com/book/show/8780616-between-dystopia-and-utopia
  7. ↑ https://www.goodreads.com/book/show/42267394-urban-renewal-and-the-future-of-the-american-city
  8. ↑ https://mitpress.mit.edu/books/architectural-space-ancient-greece
  9. ↑ https://catalog.lib.uchicago.edu/vufind/Record/177483
  10. ↑ https://www.goodreads.com/book/show/7532521-anthropopolis
  11. ↑ https://catalogue.nla.gov.au/Record/1331971
  12. ↑ https://www.goodreads.com/book/show/2539296.Building_Entopia

Δείτε επίσης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κωνσταντίνος_Δοξιάδης&oldid=10632044"