Κλείταρχος ο γλωσσογράφος
- Για άλλους με το ίδιο όνομα: Κλείταρχος
| Κλείταρχος ο γλωσσογράφος | |
|---|---|
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | συγγραφέας |
| Περίοδος ακμής | 1ος αιώνας και 2ος αιώνας |
Ο καταγόμενος από την Αίγινα Κλείταρχος (Κλείταρχος ἐξ Αἰγίνης) ήταν γραμματικός και λεξικογράφος του 1ου ή 2ου π.Χ. αιώνα. Έγραψε ένα σύγγραμμα επτά βιβλίων με τίτλο Γλώσσαι ή Περί γλωσσών πραγματεία στο οποίο παρουσίαζε τις ιδιορρυθμίες των διαφόρων ελληνικών διαλέκτων και ερμήνευε πληθώρα ιδιωματικών λέξεων, καθώς και λέξεων που προέρχονταν από εξειδικευμένα επαγγελματικά γλωσσάρια.
Ο Κλείταρχος και το έργο του μνημονεύονται από τον Αθήναιο,
[1]
τον Πρόκλο,
[2]
τον Αρποκρατίωνα,
[3]
και το βυζαντινό Μέγα Ετυμολογικόν
[4]κ.ά.
Όλα τα διασωθέντα αποσπάσματα συγκεντρώθηκαν και εκδόθηκαν το 1842 στο Βερολίνο.
[5]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Αθήναιος, Δειπνοσοφισταί, Βιβλίον Ζ΄, 21 (Κλείταρχος δ᾽ ἐν ἑβδόμῃ Γλωσσῶν οἱ ναυτικοί, φησίν, πομπίλον ἱερὸν ἰχθὺν προσαγορεύουσι διὰ τὸ ἐκ πελάγους προπέμπειν τὰς ναῦς ἕως εἰς λιμένα: διὸ καὶ πομπίλον καλεῖσθαι, χρύσοφρυν ὄντα).
- ↑ Marcel Hofinger, Lexicon Hesiodeum, Brill, 1985
- ↑ Αρποκρατίωνος Λεξικόν, Τόμος I, σελ. 68 (Ἐπιβλῆτας, Λυσίας ἐν τῷ κατὰ Νικίου φόνου, εἰ γνήσιος. ἐπιβλής ἐστιν, ὡς μὲν Τιμαχίδας φησὶ, δοκὸς· ὡς δέ φησι Κλείταρχος ὁ γλωσσογράφος, ποιά τις δοκός).
- ↑ Μέγα Ετυμολογικόν, λήμμα Βροῦχος (… Κλείταρχος δε φησιν, ὅτι κατὰ Ἀμβρακιώτας μάσταξ καλεῖται ἡ ἀκρίς).
- ↑ Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, Π. Δρανδάκη.