Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εθνική Βιβλιοθήκη της Ρωσίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εθνική Βιβλιοθήκη της Ρωσίας
Российская национальная библиотека
Η πρόσοψη του κτιρίου του 18ου αι. της βιβλιοθήκης στη Λεωφόρο Νιέφσκι
ΧώραΡωσία
ΤύποςΕθνική Βιβλιοθήκη
Ίδρυση1795, πριν 228 έτη (1795)
Τοποθεσία Ρωσία, Αγία Πετρούπολη
Συντεταγμένες59°56′01″N 030°20′08″E / 59.93361°N 30.33556°E / 59.93361; 30.33556Συντεταγμένες: 59°56′01″N 030°20′08″E / 59.93361°N 30.33556°E / 59.93361; 30.33556
Συλλογή
Τεκμήριαβιβλία, επιστημονικά συγγράμματα, εφημερίδες, περιοδικά, εκδόσεις της Ρωσίας, αρχεία μουσικής, ηχογραφήσεις μουσικής και ήχου, βάσεις δεδομένων, χάρτες, γραμματόσημα, εκτυπώσεις, ζωγραφικά έργα, αρχεία και μέσα ενημέρωσης.
Μέγεθος36.475.000 τεμάχια (15.000.000 βιβλία)
Νόμιμη κατάθεσηΝαι, (Legal Deposit Law[1])
Πρόσβαση και χρήση
Επισκέπτες1.150.000 (2007)
Άλλες πληροφορίες
ΔιευθυντήςΑλεξάντρ Βερσίνιν
Προσωπικό1.850
Ιστότοποςwww.nlr.ru/eng/

Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ρωσίας (ρωσικά: Российская национальная библиотека‎‎) στην Αγία Πετρούπολη είναι η παλαιότερη δημόσια βιβλιοθήκη και η πρώτη εθνική βιβλιοθήκη στη χώρα. Κατατάσσεται μεταξύ των μεγαλύτερων βιβλιοθηκών του κόσμου. Διαθέτει τη δεύτερη μεγαλύτερη συλλογή στη Ρωσική Ομοσπονδία, έναν θησαυρό εθνικής κληρονομιάς, και είναι το ενημερωτικό, ερευνητικό και πολιτιστικό κέντρο της Ρωσίας. Καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας της, η Βιβλιοθήκη στοχεύει στην ολοκληρωμένη απόκτηση της έντυπης παραγωγής του έθνους και παρέχει δωρεάν πρόσβαση σε όλες τις συλλογές της. Δεν πρέπει να συγχέεται με τη Ρωσική Κρατική Βιβλιοθήκη, η οποία στεγάζεται στη Μόσχα.

Η βιβλιοθήκη ονομαζόταν Αυτοκρατορική Δημόσια Βιβλιοθήκη (Императорская публичная библиотека) από το 1795 έως το 1917, Ρωσική Δημόσια Βιβλιοθήκη (Российская публичная библиотека) από το 1917 έως το 1925 και Κρατική Δημόσια Βιβλιοθήκη (Государственная публичная библиотека), ή απλούστερα «Δημόσια» στην καθομιλουμένη, από το 1925 έως το 1992 (επίσημα «Κρατική Δημόσια Βιβλιοθήκη στο Λένινγκραντ» την περίοδο 1925-1932 και «Κρατική Δημόσια Βιβλιοθήκη Μ.Ε. Σαλτικόφ-Στσεντρίν» έπειτα).

Η Αυτοκρατορική Δημόσια Βιβλιοθήκη ιδρύθηκε το 1795 από τη Μεγάλη Αικατερίνη. Βασίστηκε στη Βιβλιοθήκη Ζαουούσκι, τη διάσημη πολωνική εθνική βιβλιοθήκη που κατασκευάστηκε από τον Επίσκοπο Załuski στη Βαρσοβία, η οποία είχε κατασχεθεί από τους Ρώσους το 1794 μετά τη διχοτόμηση της Πολωνίας. [2]

Η ιδέα μίας δημόσιας βιβλιοθήκης στη Ρωσία εμφανίστηκε στις αρχές του 18ου αι.[3] Τελικά υλοποιήθηκε με την έλευση του Ρωσικού Διαφωτισμού. Το σχέδιο μίας ρωσικής δημόσιας βιβλιοθήκης υποβλήθηκε στην Αικατερίνη Β' το 1766, αλλά η αυτοκράτειρα δεν ενέκρινε το έργο μίας αυτοκρατορικής βιβλιοθήκης μέχρι τις 27 Μαΐου [O.S. 16 Μαΐου] 1795, δεκαοκτώ μήνες πριν από το θάνατό της. Ένα οικόπεδο για την ανέγερση του κτιρίου βρέθηκε στη γωνία της λεωφόρου Νέφσκι και της οδού Sadovaya, ακριβώς στο κέντρο της ρωσικής αυτοκρατορικής πρωτεύουσας. Οι εργασίες κατασκευής ξεκίνησαν αμέσως και διήρκεσαν σχεδόν δεκαπέντε χρόνια. Το κτίριο σχεδιάστηκε σε νεοκλασικό στιλ από τον αρχιτέκτονα Yegor Sokolov (κτίσθηκε μεταξύ 1796-1801).

Ο ακρογωνιαίος λίθος του τμήματος ξένων γλωσσών προήλθε από την Πολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία με τη μορφή της Βιβλιοθήκης του Ζαούσκι (420.000 τόμοι), που κατασχέθηκε εν μέρει από τη ρωσική κυβέρνηση τη στιγμή των χωρισμών, αν και πολλοί τόμοι χάθηκαν στο δρόμο ή κλάπηκαν από Ρώσους στρατιώτες που τους πούλησαν για κερδοφορία.[4] Τα πολωνικά βιβλία της βιβλιοθήκης (αριθμούσαν περίπου 55.000 τίτλους) επέστρεψαν στην Πολωνία από τη Ρωσική SFSR το 1921. [5]

Για πέντε χρόνια μετά την ίδρυσή της, η βιβλιοθήκη διοικούνταν από τον Κόμη Μαρί Γκαμπριέλ Φλοράν Ογκύστ ντε Σουαζέλ. Τα αποθέματα τακτοποιήθηκαν σύμφωνα με ένα ειδικά καταρτισμένο εγχειρίδιο ταξινόμησης βιβλιοθηκών.[6] Το 1810, ο αυτοκράτορας Αλέξανδρος Α' ενέκρινε τον πρώτο νόμο της Ρωσίας για τη βιβλιοθήκη που ορίζει, μεταξύ άλλων, ότι δύο νόμιμα αντίγραφα όλου του έντυπου υλικού στη Ρωσία θα κατατίθενται στη Βιβλιοθήκη.[7]

Η Βιβλιοθήκη επρόκειτο να ανοίξει για το κοινό το 1812, αλλά, καθώς οι πιο πολύτιμες συλλογές έπρεπε να εκκενωθούν λόγω της εισβολής του Ναπολέοντος, τα εγκαίνια αναβλήθηκαν για δύο χρόνια.

Υπό τον κόμη Αλέξανδρο Στρογκάνοφ, ο οποίος διαχειριζόταν τη βιβλιοθήκη κατά την πρώτη δεκαετία του 19ου αιώνα, εγκαινιάστηκε το έργο Rossica, μια τεράστια συλλογή ξένων βιβλίων που αγγίζει τη Ρωσία. Ο Στρογκάνοφ ήταν αυτός που εξασφάλισε στη βιβλιοθήκη μερικούς από τους πιο ανεκτίμητους θησαυρούς της, συγκεκριμένα το Ευαγγέλιο Οστρόμιρ, το παλαιότερο βιβλίο που γράφτηκε στην παλαιοανατολική σλαβική διάλεκτο της εκκλησίας (Παλιά σλαβονική) η οποία τελικά εξελίχτηκε σε ρωσική γλώσσα) και τον Υπατικό Χρονικό, πρωτογενές ρωσικό χρονικό. Ο ίδιος, μαζί με άλλους βιβλιόφιλους, αναθεώρησε την συλλογή χειρογράφων και επιστολών που έφερε ο Peter P. Dubrowsky (1754-1816), ο οποίος είχε παραμείνει στη διπλωματική υπηρεσία για περισσότερα από 20 χρόνια εκτός πατρίδας. Μετά από ανάλυση, ο Στρογκάνοφ συνέστησε στον Αλέξανδρο Α' να δημιουργήσει μια αποθήκη χειρογράφων. Ο Αλέξανδρος διέταξε τη δημιουργία ενός τέτοιου τμήματος στις 27 Φεβρουαρίου 1805 και ονόμασε τον Ντουμπρόφσκι ως τον πρώτο φύλακα της αποθήκης των χειρογράφων.[8]

Το 2010, η βιβλιοθήκη κατείχε συνολικά 35,7 εκατομμύρια τεκμήρια.

  • 15 εκατομμύρια βιβλία,
  • 13 εκατομμύρια φυλλάδια και περιοδικά,
  • 617.000 εφημερίδες,
  • 450.000 χειρόγραφα. [9].

Για την Επέτειο των 200 χρόνων, η Βιβλιοθήκη αντιμετώπισε μεγάλες δυσκολίες, ειδικά για την ανάπτυξη των συλλογών της. Εν τούτοις μπαίνει σε μία νέα φάση της ανάπτυξής της, με την κατασκευή νέου κτιρίου, με την εξέλιξη της πληροφορικής και τις νομοθετικές αναθεωρήσεις.

  1. «Legal Deposit Law». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2021. 
  2. Stuart (1989) p 201
  3. Императорская Публичная библиотека за сто лет [A Hundred Years of Imperial Public Library], 1814–1914. SPb : print. by V.F. Kirschbaum, 1914. P. 1.
  4. Малый энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона, published in the Imperial Russia in the early 1900s
  5. Great Soviet Encyclopedia, 3rd. edition
  6. Оленин А. Н. Опыт нового библиографического порядка для Санкт-Петербургской Публичной библиотеки [Tentative bibliographical scheme for the Public Library in Saint Petersburg]. SPb, 1809. 8, 112 p.
  7. Положение о управлении имп. Публичною библиотекою // Акты, относящиеся до нового образования Императорской библиотеки... [ Imp. Library administration/ In: Acts concerning the foundation of Imperial Library...] [SPb.], 1810. pp. 8—11.
  8. Логутова, М.Г. (2004–2005). «"ПОСЛУЖНОЙ СПИСОК" П.П.ДУБРОВСКОГО». Археографический ежегодник: 391–392. ISBN 5-02-034015-4. http://inslav.ru/images/stories/pdf/AE/AE-2004_2005.pdf. 
  9. «Statistics for the years 2005». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2021. 
  • Stuart, Mary. A Potent Lever for Social Progress': The Imperial Public Library in the Era of the Great Reforms". Library Quarterly (1989): 199–222. jstor 4308377.
  • Stuart, Mary. "The Evolution of Librarianship in Russia: The Librarians of the Imperial Public Library, 1808–1868". Library Quarterly (1994): 1–29. jstor 4308895.
  • Stuart, Mary. "Creating Culture: The Rossica Collection of the Imperial Public Library and the Construction of National Identity". Libraries & culture (1995): 1–25. jstor 25542708.
  • Stuart, Mary. "Creating a National Library for the Workers' State: The Public Library in Petrograd and the Rumiantsev Library Under Bolshevik Rule". Slavonic and East European Review 72.2 (1994): 233–258. jstor 4211475.

Στην ρώσικη γλώσσα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • История Государственной ордена Трудового Красного Знамени Публичной библиотеки имени М. Е. Салтыкова-Щедрина. — Ленинград: Лениздат, 1963. — 435 с., [15] л. ил.
  • История Библиотеки в биографиях её директоров, 1795—2005 / Российская национальная библиотека. — Санкт-Петербург, 2006. — 503, [1] с.: ил. — (ISBN 5-8192-0263-5).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]