Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αλεξάνταρ Βούτσιτς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αλεξάνταρ Βούτσιτς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Александар Вучић (Σερβικά)
Γέννηση5  Μαρτίου 1970[1][2]
Βελιγράδι
Χώρα πολιτογράφησηςΣερβία
ΘρησκείαΣερβική Ορθόδοξη Εκκλησία
Ύψος1,99 m Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΣερβικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΣερβικά
ΣπουδέςΝομική στο Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου (1988–1994)
Zemun Gymnasium
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός[3]
δικηγόρος
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΣερβικό Προοδευτικό Κόμμα και Σερβικό Ριζοσπαστικό Κόμμα
Οικογένεια
ΣύζυγοςTamara Vučić
Ksenija Vučić
ΑδέλφιαAndrej Vučić[4]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΠρόεδρος της Σερβίας (από 2017)
ΒραβεύσειςΤάγμα του Αλέξανδρου Νιέφσκι (7  Ιανουαρίου 2019)[5]
Τάγμα της Φιλίας τάξης Α (9  Οκτωβρίου 2018)[6][7]
Order of the Republika Srpska (15  Φεβρουαρίου 2018)[8]
επίτιμος διδάκτωρ του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων Μόσχας[9]
Collar of the Order of the White Lion (18  Μαΐου 2021)[10]
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Αγίου Καρόλου (22  Φεβρουαρίου 2022)[11]
Τάγμα Μακαρίου Γ΄
Τάγμα του Αγίου Μάρκου (26  Σεπτεμβρίου 2017)[12]
Τάγμα του Αγίου Σάββα (8  Οκτωβρίου 2019)[13]
Τάγμα του Λευκού Λέοντος
Τάγμα του Αγίου Καρόλου
Ιστότοπος
vucic.rs
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Ο Αλεξάνταρ Βούτσιτς (σερβικά κυριλλικά: Александар Вучић, 1970-) είναι Σέρβος πολιτικός που υπηρετεί ως Πρόεδρος της Σερβίας από τον Μάιο του 2017. Είναι, επίσης, ο ηγέτης και πρόεδρος του Σερβικού Προοδευτικού Κόμματος. Ο Βούτσιτς υπηρέτησε και ως Υπουργός Πληροφοριών από το 1998 ως το 2000 και αργότερα ως Υπουργός Άμυνας από το 2012 ως το 2013. Στις Σερβικές Προεδρικές εκλογές του 2017 εξελέγη Πρόεδρος της Σερβίας και επανεξελέγη το 2022.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βούτσιτς γεννήθηκε στις 5 Μαρτίου 1970 και μεγάλωσε στο Νόβι Μπέογκραντ μαζί με τον αδερφό του, Αντρέι.[14] Οι πατρικοί πρόγονοί του προέρχονταν από το Τσιπούλιτς, κοντά στο Μπουγκόινο, στην κεντρική Βοσνία. Εκδιώχθηκαν από τους Κροάτες φασίστες (Ούστασε) κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου και εγκαταστάθηκαν κοντά στο Βελιγράδι, όπου γεννήθηκε ο πατέρας του.[15] Σύμφωνα με τον Βούτσιτς, ο παππούς του από τον πατέρα του, Αντσέλκο, και δεκάδες άλλοι στενοί συγγενείς του σκοτώθηκαν από τους Ούστασε.[16]

Η μητέρα του γεννήθηκε στο Μπέτσεϊ στη Βοϊβοντίνα.[15] Και οι δύο γονείς του ήταν απόφοιτοι οικονομικών. Ο πατέρας του εργάστηκε ως οικονομολόγος και η μητέρα του ως δημοσιογράφος.[15]

Ο Βούτσιτς μεγάλωσε στο Νέο Βελιγράδι,[15] όπου παρακολούθησε το δημοτικό σχολείο Μπράνκο Ράντισεβιτς και αργότερα γυμνάσιο στο Ζέμουν. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου. Έμαθε αγγλικά στο Μπράιτον της Αγγλίας και εργάστηκε ως έμπορος στο Λονδίνο για κάποιο διάστημα. Μετά την επιστροφή του στη Γιουγκοσλαβία, εργάστηκε ως δημοσιογράφος στο Πάλε της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης. Εκεί, πήρε συνέντευξη από τον πολιτικό Ράντοβαν Κάραντζιτς και κάποτε έπαιξε σκάκι με τον στρατηγό Ράτκο Μλάντιτς.[17] Ως νεαρός, ο Βούτσιτς ήταν οπαδός του Ερυθρού Αστέρα του Βελιγραδίου και παρακολουθούσε συχνά τους αγώνες τους,[17] συμπεριλαμβανομένου αυτού που διεξήχθη μεταξύ της Ντιναμό Ζάγκρεμπ και του Ερυθρού Αστέρα στις 13 Μαΐου 1990, που μετατράπηκε σε τεράστια ταραχή.[18]

Πολιτική σταδιοδρομία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έγινε μέλος του Σερβικού Ριζοσπαστικού Κόμματος (SRS) το 1993 και στις εκλογές εκείνης της χρονιάς εξελέγη βουλευτής. Έπειτα από 2 χρόνια, σε ηλικία 24 ετών, έγινε γραμματέας του SRS. Μετά τη νίκη του κόμματός του στις τοπικές εκλογές στο Ζεμούν το 1996, έγινε διευθυντής του πολυαθλητικού κέντρου Πίνκι Χολ.[19] Διεκδίκησε τη δημαρχία στο Βελιγράδι δύο φορές, το 2004 και το 2008, χάνοντας και τις δύο φορές από υποψηφίους του Δημοκρατικού Κόμματος (DS).

Υπουργός Πληροφοριών (1998-2000)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Μάρτιο του 1998 διορίστηκε υπουργός Πληροφοριών στην κυβέρνηση του πρωθυπουργού Μίρκο Μαριάνοβιτς.[20] Οι μελετητές περιέγραψαν τον Βούτσιτς ως το κρίσιμο πρόσωπο στη διαμόρφωση των μέσων μαζικής ενημέρωσης του αιώνα, στη Σερβία.[21] Μετά την αυξανόμενη δυσαρέσκεια εναντίον του Μιλόσεβιτς, ο Βούτσιτς επέβαλε πρόστιμα σε δημοσιογράφους που επέκριναν την κυβέρνηση και απαγόρευσε ξένα τηλεοπτικά δίκτυα.[22] Το 2014 παραδέχτηκε ότι έπραξε λάθος και είχε αλλάξει, δηλώνοντας «δεν ντρέπομαι να ομολογήσω όλα μου τα πολιτικά λάθη».[23]

Υπουργός Άμυνας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Από τον Ιούλιο του 2012 ως τον Αύγουστο του 2013 υπηρέτησε ως υπουργός Άμυνας.

Πρωθυπουργός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Έπειτα από τις βουλευτικές εκλογές του 2014 το Σερβικό Ριζοσπαστικό Κόμμα του Βούτσιτς κέρδισε 158 έδρες από τις συνολικά 250 στο Κοινοβούλιο και σχημάτισε κυβέρνηση συνασπισμού με το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Σερβίας. Ο Βούτσιτς εξελέγη πρωθυπουργός της Σερβίας. Μετά τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές του 2016 η κυβέρνηση του Βούτσιτς επαναδιορίστηκε τον Μάιο του 2016.

Πρόεδρος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Φεβρουάριο του 2017 ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για τις προεδρικές εκλογές, παρότι νωρίτερα είχε καταστήσει σαφές ότι δεν θα διεκδικούσε την προεδρία.[24]

Ο Βούτσιτς, ο οποίος υποστηρίχθηκε από τον Τόμισλαβ Νίκολιτς, κέρδισε τις εκλογές από τον πρώτο γύρο, λαμβάνοντας ποσοστό 56,01% έναντι 16,63% για τον ανεξάρτητο υποψήφιο Σάσα Γιάνκοβιτς.[25]

Η εκλογή του έγινε δεκτή με διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις, καθώς κατηγορήθηκε ότι θα επέβαλλε αυταρχικό καθεστώς.[26] Στις 31 Μαΐου 2017 ο Βούτσιτς ορκίστηκε πρόεδρος ενώπιον του Κοινοβουλίου.[27]

Τον Απρίλιο του 2022 κέρδισε τις προεδρικές εκλογές και επανεξελέγη με το 60% των ψήφων, και η συμμαχία του Μαζί Μπορούμε Να Κάνουμε Τα Πάντα κέρδισε τις 120 από τις 250 έδρες της Εθνοσυνέλευσης.[28]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. vucic-aleksandar. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. ↑ 2,0 2,1 (Γερμανικά) Munzinger Personen. 00000029509. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. ↑ (Αγγλικά) pace.coe.int. 5741. Ανακτήθηκε στις 20  Απριλίου 2022.
  4. ↑ www.occrp.org/en/investigations/5303-serbian-pm-family-real-estate-tops-1-million.
  5. ↑ «Путин потписао: Вучић добија орден Александра Невског». (Ρωσικά) Sputnik. 7  Ιανουαρίου 2019.
  6. ↑ «Встреча с Президентом Республики Сербия Александром Вучичем». (Καζακικά) 9  Οκτωβρίου 2018.
  7. ↑ «Назарбајев доделио Вучићу Орден пријатељства првог реда». (Σερβικά) 9  Οκτωβρίου 2018.
  8. ↑ «ORDEN ZA VUČIĆA Dodik odlikovao srpskog predsednika». (Σερβικά) Μπλικ. 15  Φεβρουαρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2020.
  9. ↑ «Honorary Doctorates». (Αγγλικά) Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων Μόσχας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29  Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 29  Ιουνίου 2019.
  10. ↑ www.hrad.cz/cs/pro-media/tiskove-zpravy/aktualni-tiskove-zpravy/prezident-republiky-udelil-vyznamenani-srbskemu-prezidentovi-15966. Ανακτήθηκε στις 18  Μαΐου 2021.
  11. ↑ «Journal de Monaco» (Γαλλικά) Μονακό. 25  Φεβρουαρίου 2022.
  12. ↑ web.archive.org/web/20180116010622/http://www.spc.rs/eng/alexandrian_patriarch_theodoros_ii_awarded_president_serbia_aleksandar_vucic_order_great_cross_apost.
  13. ↑ web.archive.org/web/20191025150553/http://rs.n1info.com/English/NEWS/a532888/Serbian-President-awarded-top-Church-order.html.
  14. ↑ Lik i delo: Aleksandar Vučić;Vreme, 5-6-2008
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 "Порекло Александра Вучића"
  16. ↑ "Aleksandar Vučić: Hrvati se rugaju mojim ubijenim precima!". Novosti.
  17. ↑ 17,0 17,1 Isailović, Danijela (6 Σεπτεμβρίου 2010). "Ispao majci dok ga je dojila" Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine.
  18. ↑ "Vučić se prisjetio dana kada se tukao s Boysima na Maksimiru: Bilo je to očekivano, osjećala se mržnja"
  19. ↑ Aleksandar Vučić Αρχειοθετήθηκε 2014-11-03 στο Wayback Machine. Istinomer.rs
  20. ↑ «Narod koji ima najkraće pamćenje na svetu» (στα Serbian). Preko ramena. 10 Μαΐου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιανουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2014. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  21. ↑ Jovanović, Srđan Mladenov (2019). "Confronting Recent History: Media in Serbia during Aleksandar Vučić's Ministry of Information in the Milošević Era (1998–1999 )". Hiperboreea. 6 (1): 61–74.
  22. ↑ Guy De Launey (20 Ιανουαρίου 2014). "Serbia transforming from pariah to EU partner". BBC News.
  23. ↑ Tanjug (7 Ιουνίου 2016). "Vucic says he was bad information minister in late 90s". B92.
  24. ↑ «Председништво СНС-а: Вучић кандидат за председника (Serbian)». RTS. 14 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2017. 
  25. ↑ «Vucic Wins Serbian Presidential Elections». Balkan Insight. 2 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Απριλίου 2017. 
  26. ↑ McLaughlin, Daniel. «Young Serbs vow to stop 'dictatorship' of president-elect Vucic». The Irish Times. Ανακτήθηκε στις 21 Ιανουαρίου 2018. 
  27. ↑ «ALEKSANDAR VUCIC SWORN IN AS SERBIAN PRESIDENT». Euronews. 31 Μαΐου 2017. 
  28. ↑ «RIK: Rezultati predsedničkih izbora nakon 95,26 odsto obrađenih biračkih mesta - IZBORI 22 - Dnevni list Danas» (στα Σερβικά). 4 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Aleksandar Vučić στο Wikimedia Commons


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Αλεξάνταρ_Βούτσιτς&oldid=10644500"