Αισχίνης ο Σφήττιος
| Αισχίνης ο Σφήττιος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Αἰσχίνης (Αρχαία Ελληνικά) |
| Γέννηση | 430 π.Χ. (περίπου)[1] Σφηττός |
| Θάνατος | 360 π.Χ. (περίπου)[1] Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Αρχαία Αθήνα |
| Δημότης (αρχ. Αττική) | Σφηττός[2] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | φιλόσοφος[3] |
Ο Αισχίνης ο Σφήττιος (περίπου 425-350 π.Χ) ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος και ακόλουθος του Σωκράτη κατά τη διάρκεια της νιότης του.[4] Οι ιστορικοί τον αποκαλούν Αισχίνη Σωκρατικό, για να τον ξεχωρίσουν από τον ρήτορα Αισχίνη.
Αισχίνης και Σωκράτης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, ο Αισχίνης ο Σφήττιος ήταν παρών στη δίκη και στον θάνατο του Σωκράτη.[5] Είναι γνωστό πως μετά τον θάνατο του Σωκράτη, ο Αισχίνης ξεκίνησε να γράφει φιλοσοφικούς διαλόγους, στους οποίους ο Σωκράτης ήταν ο κύριος ομιλητής. Αν και διασώθηκαν μονάχα αποσπασματικά και σε αναφορές μεταγενέστερων συγγραφέων, ήταν γνωστός στην αρχαιότητα για την προσεκτική διαμόρφωση των διαλόγων. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, ο Αισχίνης ξεπερνούσε τον Ξενοφώντα και έφθασε στο επίπεδο του Πλάτωνα.[6] Υπάρχουν ενδείξεις πως ο Αισχίνης παρουσίαζε τους διαλόγους του στα Σικελικά Μέγαρα κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του στον Διονύσιο Β΄ τον Νεότερο, ενώ φαίνεται να του δώρισε μερικά αντίγραφα των διαλόγων του[7].
Διάλογοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σύμφωνα με αρχαίες πηγές, όπως ο Διογένης Λαέρτιος, γνωρίζουμε πως ο Αισχίνης έγραψε τους εξής διαλόγους:
Ενδιαφέροντα γεγονότα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Διογένης Λαέρτιος, σε σύντομη αναφορά προς το πρόσωπο του Αισχίνη, αναφέρει πως είχε σοβαρά οικονομικά προβλήματα γι' αυτό και αποφάσισε να εργαστεί στο δικαστήριο του Διονύσιου του νεότερου στις Συρακούσες, όπου εξασκήθηκε στην ρητορική και έγραφε ομιλίες για τις εμπλεκόμενες πλευρές.[8] Παράλληλα, ο Αθήναιος ο Ναυκρατίτης, στο έργο Κατά Αισχίνη, το οποίο γράφτηκε από τον Λυσία, αναφέρει πως ο Αισχίνης είχε διάφορα χρέη ως αρωματοπώλης και τον κατηγορεί γι' αποχή από τις διδαχές του Σωκράτη. Επίσης, χαρακτηρίζει τον Αισχίνη ως σοφιστή.[9] Ο Διογένης Λαέρτιος αναφέρει πως στον πλατωνικό διάλογο «Κρίτων», πρωταγωνιστής δεν ήταν ο Κρίτωνας αλλά ο Αισχίνης, γεγονός που βασίζεται στην αντιπάθεια που έτρεφε ο Πλάτωνας για τον Αισχίνη[10].
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Γαλλικά) Répertoire des sources philosophiques antiques. Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας. 776bb91dc03c84eb60cf7e3f488328d64bba0814. Ανακτήθηκε στις 27 Μαρτίου 2022.
- ↑ Johannes Kirchner: «Prosopographia Attica». (λατινική γλώσσα) Prosopographia Attica. Βερολίνο. 1901.
- ↑ Χένρι Λίντελ, Ρόμπερτ Σκοτ, Χένρυ Στιούαρτ Τζόουνς: «A Greek-English Lexicon». (Αγγλικά) Μεγάλο λεξικό της ελληνικής γλώσσας. Oxford University Press. 1819.
- ↑ Πλάτων, Απολογία, 33d
- ↑ Πλάτων, Απολογία 33e, Φαίδων 59b.
- ↑ e.g., Charles Kahn, Plato and the Socratic Dialogue, pp. 76-79 & 393-401
- ↑ Διογένης Λαέρτιος, Βίοι φιλοσόφων/Β 62
- ↑ Διογένης Λαέρτιος, Βίοι φιλοσόφων/Β 60-64
- ↑ Αθήναιος, Δειπνοσοφισταί, xiii. 611-612.
- ↑ Διογένης Λαέρτιος, Βίοι φιλοσόφων/Β 60
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Античная философия. Энциклопедический словарь. - М.: Прогресс-Традиция, 2008. - С.827.
- Обнорский Н. П, Эсхин из Сфетта // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). - СПб., 1890-1907.
- Barbara Ehlers: Eine vorplatonische Deutung des sokratischen Eros. Der Dialog "Aspasia" des Sokratikers Aischines (= Zetemata 41). Beck, München 1966
- Heinrich Dittmar. Aischines von Sphettos. 1912
  | Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Эсхин из Сфетта της Ρωσικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |