Βινιόλα

Βινιόλα
Βινιόλα 44°28′51″N 11°0′8″E
Χώρα	Ιταλία
Διοικητική υπαγωγή	Επαρχία της Μόντενα
Προστάτης	Nazarius and Celsus
Έκταση	22,86 km²
Υψόμετρο	125 μέτρα
Πληθυσμός	25.814 (1  Ιανουαρίου 2023)
Ταχ. κωδ.	41058
Τηλ. κωδ.	059
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα

Η Βινιόλα (ιταλικά: Vignola) είναι δήμος που βρίσκεται στην βορειοανατολική Ιταλία, στην περιφέρεια της Εμίλια Ρομάνια, στην επαρχία της Μόντενα.

Γεωγραφία

Ο δήμος της Βινιόλα βρίσκεται σε απόσταση 25 χιλιομέτρων από την Μόντενα και 32 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα της περιφέρειας Μπολόνια. Απλώνεται ως τους πρόποδες των πρώτων λόφων των Αππεννίνων Ορέων της Εμίλια. Διασχίζεται από τον ποταμό Πανάρο. Το υψόμετρο του είναι στα 125 μέτρα πηγαίνοντας από ελάχιστο τα 87 μέτρα μέχρι μέγιστο τα 303. Η συνολική έκταση του δήμου είναι 22,90 km² και οι γεωγραφικές του συντεταγμένες είναι: 44°29'2"04 N γεωγραφικό πλάτος και 11°0'20"88 E γεωγραφικό μήκος.

Ο δήμος αποτελείται από τα δημοτικά διαμερίσματα Βινιόλα, Κα ντε Μπαρότσι, Κα ντε Σόρντι, Καμπέλλε, Καμπιλιο, Καναντά, Μπεττολίνο, Ντούε Πόντι, Πασκουαλίνα, Πότζιο, και Ταβερνέλλε.

Οι δήμοι με τους οποίους συνορεύει είναι το Καστελβέτρο ντι Μόντενα, το Μαράνο σουλ Πανάρο, το Σαβινιάνο σουλ Πανάρο και το Σπιλαμπέρτο.

Ιστορία

Τα αρχαιολογικά ευρήματα της ευρύτερης περιοχής μας οδηγούν στο συμπέρασμα η παρουσία του ανθρώπου σε αυτά τα μέρη ανάγεται στην προϊστορία. Όσον αφορά στενότερα την επικράτεια της Βινιόλα έχουμε την ανάπτυξη οικισμών των Ετρούσκων, των Βόιων, και των Ρωμαίων. Για την γέννηση του πρώτου οικισμού στην θέση της πόλης της Βινιόλα δεν υπάρχουν έγραφα που να μας επιτρέπουν να την χρονολογήσουμε. Είναι πιθανό, λόγο των συνεχών αλλαγών της κοίτης του ποταμού Πανάρο, να καθυστέρησε η μόνιμη εγκατάσταση των πληθυσμών στην συγκεκριμένη τοποθεσία. Το όνομα Βινιόλα πιθανότατα προέρχεται από το Λατινικό Vineola που σημαίνει μικρό αμπέλι. Υπάρχει ένα έγγραφο του 968 που αναφέρει ότι οι αγρότες του Σαβινιάνο και της Βινιόλα έπρεπε να παραδίδουν ετησίως κρασί στην εκκλησία της Μόντενα και ήταν υποχρεωμένοι να καλλιεργούν και να φροντίζουν τα αμπέλια, αλλά δεν αναφέρεται στην ύπαρξη οικισμού. Επισήμως η ιστορία της Βινιόλα ξεκινάει με ένα έγγραφο του 826, με το οποίο παραχωρείται στον Ηγούμενο του Αβαείου της Νονάντολα (Ιταλ. Abbazia di Nonantola), Ανσφρέντο (Ιταλ. Ansfredo), η Βασιλική της Σάντα Μαρία ντι Τορτιλλιάνο (Ιταλ. Santa Maria di Tortilliano) μαζί με τα σπίτια και άλλα συναφή και ένα δάσος, στην περιοχή Viniole ed Saxo. Το 936 θα προστεθούν άλλα σπίτια και αμπέλια, το 1023 και το 1128 θα δοθούν και άλλες εκτάσεις. Ένα άλλο έγγραφο του 936 αναφέρει την Βινιόλα ως οχυρό εί της κυριαρχίας του επισκόπου της Μόντενα. Από εκείνη την στιγμή ο πληθυσμός της θα αφξάνεται και από το 1157 υπάρχει η αναφορά για ένα χωριό που αναπτύχτηκε γύρο από το οχυρό. Στην πραγματικότητα δεν είναι γνωστό πότε θεμελιώθηκε το οχυρό και σήμερα υπάρχουν διάφορες υποθέσεις με δύο να είναι επικρατέστερες. Η πρώτη υποστηρίζει ότι θεμελιόθικε από τον Σαν Ανσέλμο (Ιταλ. San Anselmo), Ηγούμενο του Αβαείου της Νονάντολα (Ιταλ. Abbazia di Nonantola), τον 8ο αιώνα. Η δεύτερη υποστηρίζει ότι ο πρώτος πυρήνας του οχυρού κατασκευάστηκε από τους Ρωμαίους για προστασία από τους Λογγοβάρδους γιατί βρισκόταν κοντά στα σύνορα των δύο λαών.

Τον 10ο αιώνα η Βινιόλα ήταν ένα σημαντικό οχυρό που ανήκε στους Επισκόπους της Μόντενα. Το 945 ο Ούγκο ντι Προβέντσα (Ugo di Provenza), στον πόλεμο για το στέμμα του Βασιλείου της Ιταλίας ενάντια στον Μπερενγκάριο (Berengario) Μαρκήσιο της Ιβρέα (Ivrea), πολιόρκησε το οχυρό της Βινιόλα χωρίς όμως να καταφέρει να το κατακτήσει. Η σημασία αυτού του οχυρού φαίνεται και από το γεγονός ότι διέμειναν σημαντικές προσωπικότητες της εποχής, ο Βασιλιάς Λοτάριο (Lotario) γιος του Ούγκο το 948 και το 1109 η Κόμισσα Ματθίλδη της Κανόσα (Matilde di Canossa). Παρόλο που η Βινιόλα ανήκε ακόμα στην επισκοπή της Μόντενα, ο δήμος της Μόντενα πίεζε για να αποκτήσει τον πλήρη έλεγχο. Έτσι η επισκοπή έδωσε μια μεγάλη αυτονομία χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Την τελική προσπάθεια την έκανε το 1227 με τον διορισμό ενός δημάρχου, Ποντεστά (Podestà), χωρίς όμως επιτυχία εξαιτίας της αντίθεσης των μεγάλων οικογενειών της πόλης και ιδιαίτερα των Γκρασσόνι (Grassoni). Έτσι την 3η Δεκεμβρίου του 1227 η επισκοπή παραχωρεί στον δήμο της Μόντενα το χωριό της Βινιόλα και άλλες ιδιοκτησίες της. Αμέσως μετά ξεκινάει και ο πόλεμος μεταξύ των γκιμπελλίνοι της Μόντενα και των Γκουέλφι της Μπολόνια. Το 1228 ο Μπολονιέζος Αλμπέρτο Μανγκάνα (Alberto Mangana) θα κατακτήσει τη Βινιόλα που θα επιστραφεί στη Μόντενα το 1229. Ακολουθεί μία ταραχώδης περίοδο που καταλήγει με την πυρπόληση και καταστροφή του οχυρού. Μετά το τέλος των εχθροπραξιών ο Γκεράρντο Γκρασσόνι (Gherardo Grassoni) θα το ανοικοδομήσει και θα το μεγαλώσει μεταφέροντας την μόνιμη κατοικία του εκεί. Η υπεροχή των Γκρασσόνι στην Βινιόλα θα διαρκέσει μέχρι το 1336 χρονιά που ο Ομπίτσο Γ' (Obizzo III) και ο Νικολό ντ Έστε (Nicolò d’Este), της Φερράρα, θα κατακτήσουν την Μόντενα και όλες τις εκτάσεις της και θα τοποθετήσουν μια Ποντεστά (Podestà). Η απευθείας διακυβέρνηση της Βινιόλα από τους Έστε θα διαρκέσει μέχρι το 1401 οπότε, την 25η Ιανουαρίου του 1401, ο Νικολό Γ' ντ Έστε (Nicolò III d’Este) θα την παραχωρήσει ως φέουδο στον φίλο του Ουγκουτσόνε ντι Μαϊνάρντο (Uguccione di Mainardo) της οικογένειας Κοντράρι (Contrari). Την 7η Οκτωβρίου του 1409 το φέουδο θα μεγαλώσει με την προσθήκη και άλλον εδαφών. Αυτό το φέουδο θα παραμείνει για περίπου 4 αιώνες μέχρι που ο Ναπολέοντας θα τα καταργήσει. Στην πραγματικότητα ο Ουγκουτσόνε ντι Μαϊνάρντο (Uguccione di Mainardo) θα παραμείνει στην Φερράρα, θα είναι οι γιοι του, Νικολό και Αμπρότζιο (Nicolò e Ambrogio), μαζί με κάποιες οικογένειες της Φερράρα που θα μεταφερθούν στην Βινιόλα. Εκείνη την περίοδο το χωριό θα δεχτεί μεγάλες αλλαγές, θα αλλάξει η ρυμοτομία του, θα μεγαλώσει, θα φτιαχτούν καινούρια τείχη και θα αλλάξει και θα μεγαλώσει το οχυρό. Στην πραγματικότητα εκείνη την περίοδο θα γίνει η μετατροπή από οχυρό σε κάστρο και κατοικία των ευγενών. Θα ακολουθήσει μία ειρηνική και ευημερούσα περίοδος. Η Βινιόλα θα βρεθεί αναμεμιγμένη στον πόλεμο μεταξύ του Πάπα Ιούλιου του Β' και Αλφόνσο Α' ντ Έστε (Alfonso I d’Este) και το 1518 θα υποστεί μεγάλες ζημιές από τα στρατεύματα του Πάπα. Το 1525 θα την κατακτήσει ο Τζιοβάννι ντάλλε Μπάντε Νέρε (Giovanni dalle Bande Nere) και το 1531 θα πολιορκηθεί από τα Ισπανικά στρατεύματα. Στο δεύτερο μισό του '500 θα επιστρέψει στην ειρήνη και την ευημερία. Αυτή την περίοδο θα κυβερνηθεί από τα αδέρφια Έρκολε κοντράρι και Αλφόνσο Κοντράρι (Ercole Contrari, Alfonso Contrari). Ο Έρκολε θα χτίσει το Παλάτσο Κοντράρι – Μπονκομπανι (Palazzo Contrari – Boncompagni). Μετά το θάνατο του Αλφόνσο ο Έρκολε θα μήνει ο μοναδικός κληρονόμος του φέουδου που εντωμεταξύ ήχε γίνει Μαρκιωνία. Όταν θα πεθάνει κι αυτός το 1575, μη έχοντας απογόνους, οι ιδιοκτησίες του φέουδου θα περάσουν στους Έστε ενώ η προσωπική του περιουσία στον κόμη Τζερόλαμο Πέπολι (Gerolamo Pepoli) της Μπολόνια γιό της αδερφής του. Δύο χρόνια αργότερα, το 1577, οι Έστε θα πουλήσουν το φέουδο στο Ιάκοπο Μπονκομπάνι (Jacopo Boncompagni) που θα το κυβερνήσει μέχρι το 1612 και θα τον διαδεχτεί ο γιος του Γκρεγκόριο (Gregorio) που θα παραμείνει μέχρι το 1628. Κατά την περίοδο διακυβέρνησης της οικογένειας Μπονκομπάνι η Βινιόλα θα δεχτεί επιθέσεις, κατακτήσεις και επιδημίες. Οι Μπονκομπάνι θα παραμείνουν μέχρι την 13η Οκτωβρίου του 1796 που θα τους καθαιρέσει ο Ναπολέων. Το 1805 θα γίνει δήμος ενώ με την πτώση των Γάλλων το 1814 δεν θα επιστρέψει σαν Μαρκιωνία. Το 1815 θα ενωθεί στο Δουκάτο της Μόντενα και στην συνέχεια στο Βασίλειο της Ιταλίας.

Το 1994 της δόθηκε ο τίτλος της πόλης.

Μνημεία και Πολιτισμός

Μνημεία

Η πλούσια και πολυσύνθετη ιστορία της Βινιόλα έχει αφήσει πολλές αρχιτεκτονικές μαρτυρίες στον δήμο. Αυτές οι μαρτυρίες περιλαμβάνουν:

• Το κάστρο της Βινιόλα (Ιταλικά Castello di Vignola). Είναι άγνωστο πότε θεμελιώθηκε. Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης
• Η έπαυλη Κοντράρι – Μπονκομπάνι (Ιταλικά Palazzo Contrari – Boncompagni). Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης απέναντι από το κάστρο.
• Η εκκλησία της Σάντα Μαρία Ροτόντα (Ιταλικά Chiesa di Santa Maria Rotonda). Η πρώτη αναφορά ανέρχεται το 826 και ανακατασκευάστηκε το 1491. Είναι ιδιωτική.
• Η εκκλησία των Αγίων Ναζάριου και Κέλσιου (Ιταλικά Chiesa di San Nazario e San Celsio). Κατασκευάστηκε το 1416 και επεκτάθηκε το 1685.

Από την Βινιόλα περνάνε και κάποιες φυσιολατρικές διαδρομές που επιτρέπουν στους περιπατητές να απολαύσουν τις φυσικές ομορφιές τη επαρχίας της Μόντενα. Πρόκειται για την διαδρομή Νατούρα, την διαδρομή Σόλε και την διαδρομή Μπελβεντέρε.

Πολιτισμός

Στον δήμο γίνονται πολλές γιορτές και εκδηλώσεις όπως μουσική στο οχυρό (Rocca in musica) και Jaz in 'It. Όμως ανάμεσα σε αυτές ξεχωρίζει η γιορτή των ανθισμένων κερασιών (Festa dei ciliegi in fiore) που γίνεται προς τιμή των κερασιών της Βινιόλα που είναι γνωστά σε όλο τον κόσμο.

Κοινωνία

Την 1η Ιανουαρίου του 2011 στην Βινιόλα κατοικούσαν 24509 άτομα.

Οι ξένοι μόνιμοι κάτοικοι την ίδια περίοδο ήταν 3644 με τους περισσότερους να προέρχονται από το Μαρόκο με 970 άτομα, την Αλβανία με 717 άτομα και την Τυνησία με 506 άτομα.

Βιβλιογραφία

• Stemmi e imprese della Rocca di Vignola. A cura di Giuseppe Trenti, Achille Lodovisi e Debora Dameri. Έκδοση Fondazione di Vignola
• La cappella Contrari nella rocca di Vignola a cura di Daniele Benati e Vincenzo Vandelli. ‘Εκδοση Fondazione di Vignola 2007

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Δήμος της Βινιόλα (Ιταλικά)
• Δήμοι της Ιταλίας (Ιταλικά)
• Η Βινιόλα στο ιντερνέτ Αρχειοθετήθηκε 2013-01-06 στο Wayback Machine. (Ιταλικά)
• Ίδρυμα της Βινιόλα (Ιταλικά)
• Εθνική Στατιστική Υπηρεσία Ιταλίας Αρχειοθετήθηκε 2017-06-22 στο Wayback Machine. (Αγγλικά)