Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ναπολέων Λουδοβίκος Βοναπάρτης

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ναπολέων Λουδοβίκος Βοναπάρτης
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Napoléon Louis Bonaparte (Γαλλικά)
Γέννηση11  Οκτωβρίου 1804[1][2][3]
Παρίσι
Θάνατος17  Μαρτίου 1831[1][2][3]
Φορλί
Αιτία θανάτουιλαρά
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςéglise Saint-Leu-Saint-Gilles de Saint-Leu-la-Forêt
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[4]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΣαρλότ Βοναπάρτη (1826–άγνωστη τιμή)[5]
ΓονείςΛουδοβίκος Βοναπάρτης και Ορτάνς ντε Μπωαρναί
ΑδέλφιαΝαπολέων Γ΄
Κάρολος ντε Μορνύ, Δούκας του Μορνύ
Ναπολέων Κάρολος Βοναπάρτης
ΟικογένειαΟικογένεια Βοναπάρτη
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμονάρχης (1  Ιουλίου 1810 – 9  Ιουλίου 1810)
Βραβεύσειςτάγμα του Αγίου Ανδρέα
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ναπολέων Λουδοβίκος (γαλλ. Napoléon-Louis Bonaparte, 11 Οκτωβρίου 1804 - 17 Μαρτίου 1831) από τον Οίκο του Βοναπάρτη ήταν, ως Λουδοβίκος Β΄, βασιλιάς της Ολλανδίας (1 Ιουλίου 1810 - 13 Ιουλίου 1810) και δούκας του Μπεργκ (1809-1813).

Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Λουδοβίκου Α΄ της Ολλανδίας και της Ορτάνς, κόρης του Αλεξάντρ, Υποκόμη του Μπωαρναί, στρατηγού της Επανάστασης, και της Ιωσηφίνας ντε Λα Παζρί (η οποία έπειτα παντρεύτηκε τον Ναπολέοντα Α΄).

Ταυτόχρονα ο Λουδοβίκος Α΄ ήταν μικρότερος αδελφός του Ναπολέοντα Α΄ της Γαλλίας. Ο Ναπολέων Λουδοβίκος είχε μικρότερο αδελφό τον Ναπολέοντα Γ΄.

Από το 1807, που απεβίωσε ο μεγαλύτερος αδελφός του πέντε ετών, έγινε διάδοχος της Ολλανδίας. Ο θείος του Ναπολέων Α΄ τον έκανε δούκα του Μπεργκ (1809-1813). Στις 1 Ιουλίου 1810 ο πατέρας του παραιτήθηκε[6] και ο 6ετής Ναπολέων Λουδοβίκος έγινε βασιλιάς της Ολλανδίας, ως την εισβολή του γαλλικού στρατού 12 ημέρες μετά.

Μετά τη μάχη του Βατερλώ ο Ναπολέων Α΄ εκτοπίστηκε και επέστρεψαν οι Βουρβόνοι. Ο Ναπολέων Λουδοβίκος διέφυγε εξόριστος με τη σύζυγό του. Εγκαταστάθηκε στην Ιταλία μαζί με τον μικρότερο αδελφό του. Εκεί υποστήριξαν φιλελεύθερη πολιτική και συμμετείχαν στην οργάνωση των Καρμπονάρων, που αγωνιζόταν για τον εκτοπισμό της Αυστρίας από τη βόρεια Ιταλία. Όμως τα αυστριακά και παπικά στρατεύματα κατέστειλαν την επαναστατική δραστηριότητα και το 1831, καθώς διέφευγε από την Ιταλία, απεβίωσε από ιλαρά στο Φορλί[7]. Τάφηκε στο Σαιν-Λε-Λα-Φορέ της Ιλ-ντε-Φρανς.

Αργότερα, το 1852 ο αδελφός του αποκατέστησε την αυτοκρατορία ως Ναπολέων Γ΄.

Νυμφεύτηκε την εξαδέλφη του Καρλόττα Βοναπάρτη, κόρη του Ιωσήφ Βοναπάρτη, Βασιλιά της Νάπολης-Σικελίας και μετά της Ισπανίας, πρωτότοκου αδελφού του πατέρα του.

  1. 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w68x7dsj. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  3. 3,0 3,1 3,2 (Αγγλικά) Find A Grave. 22960. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 11  Μαΐου 2020.
  5. p11242.htm#i112419. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  6. Foissy, M. (1830). La famille Bonaparte depuis 1264 (στα French). Paris: Vergne. σελ. 101. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  7. Bresler 1999, σελίδες 94–95