Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χιρόσιγκε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Χιροσίτζε
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		歌川広重 (Ιαπωνικά)
Γέννηση1797[1][2][3]
Έντο[4][5]
Θάνατος12  Οκτωβρίου 1858[3][6][7]
Έντο[4][5]
Αιτία θανάτουχολέρα
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςTōgaku-ji
ΕθνικότηταΙάπωνες[8]
Ψευδώνυμο安藤 重右衛門, 安藤 鉄蔵, 安藤 徳兵衛 και 歌川 広重
Χώρα πολιτογράφησηςΙαπωνία[9]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙαπωνικά[2][10]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταζωγράφος[11][12]
καλλιτέχνης ούκιγιο-ε
ξυλογράφος[11]
Αξιοσημείωτο έργοOne Hundred Famous Views of Edo
Thirty-six Views of Mount Fuji
Eight Views of Ōmi
Kōshū Nikki
The Sixty-nine Stations of the Kiso Kaidō
Famous Views of the 60-odd Provinces
Tendō Hiroshige
Επηρεάστηκε απόΚατσουσίκα Χοκουσάι
Περίοδος ακμής1818
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαdōshin (1809–1832, hikeshi)
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα
Στο έργο του αυτό ο Χιρόσιγκε εμπνεύστηκε από τη Γιαπωνέζικη φολκλορική τέχνη για τη σειρά 100 φημισμένες απόψεις του Έντο 1857

Ο Ουταγκάουα Χιρόσιγκε (ιαπωνικά: 歌川広重‎‎) 1797 Έντο – 1858 είναι ένας από του σημαντικότερους Ιάπωνες καλλιτέχνες της τέχνης ουκίγιο-ε. Είναι επίσης γνωστός ως Αντο Χιρόσιγκε (安藤広重) ([13] και με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Ιτσιγουσάι Χιρόσιγκε.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Evening Shower at Atake and the Great Bridge. Photo by Paolo Monti (1975)

Ο Χιρόσιγκε γεννήθηκε το 1797 ανατολικά του κάστρου του Έντο στην περιοχή Γιαέσου (σημερινό Τόκυο). Ο πατέρας του, Αντό Τζεν'εμόν ήταν κληρονόμος του τίτλου ντοσίν των σογκούν. Ήταν αξιωματούχος της πυροσβεστικής υπηρεσίας που προστάτευε το κάστρο του Έντο. Η οικογένεια του Έντο ζούσε μαζί με άλλους 30 σαμουράι στους στρατώνες με ένα φτωχικό μισθό [14]. Ο Ο Χιρόσιγκε ακολούθησε το επάγελμα του πατέρα του και έγινε και αυτός πυροσβέστης. Ο Χιρόσιγκε διδάχτηκε στο περιβάλλον αυτό από ένα πυροσβέστη την Κινεζική τέχνη ζωγραφικής Κανό. Ως χαμηλόμισθος πυροσβέστης αναγκάσθηκε να καταφύγει στη τέχνη για να καλύψει τα έξοδα διαβίωσής του. Ο μύθος λέει ότι ο Χιρόσιγκε αποφάσισε να γίνει καλλιτέχνης του ουκίγιο-ε όταν είδε τα έργα του Χοκουσάι. Ο Χακουσάι δημοσίευσε το γνωστότερο του έργο 36 απόψεις του όρους Φούτζι το 1832 τη χρονιά που ο Χιρόσιγκε αποφάσισε να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στην ζωγραφική. Το 1806 κατάφερε να δημιουργήσει μια μινιατούρα παράσταση που αποτελεί άθλο για την ηλικία του. Ξεκίνησε μαθητευόμενος στον φίλο του Οκαχίμα Ρινσάι που του δίδαξε την Κινέζικη τέχνη Κανό. Στη συνέχεια στην ηλικία των 15 (το 1811) προσπάθησε ανεπιτυχώς να εισέλθει στη σχολή Ουταγκάουα του φημισμένου Ουταγκάουα Τογιοκούνι. Κατάφερε όμως να γίνει δεκτός από τον Ουταγκάουα Τογιοχίρο που του απένειμε τον τίτλο Ουταγκάουα μόλις μετά από ένα χρόνο μαθήτευσης στη σχολή του. Ο Χιρόσιγκε αργότερα πήρε το καλλιτεχνικό όνομα του δασκάλου του Ιτσιγουσάι Χιρόσιγκε Τα πρώτα αριστουργήματά του τα δημιούργησε το 1818 (6 χρόνια μετά την αποφοίτησή του από τη σχολή του Τογιοχίρο) 8 απόψεις τηε λίμνης Μπίουα και Δέκα διάσημα μέρη της ανατολικής πρωτεύουσας. Τα έργα του αυτά ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένα και του έδωσαν φήμη. Εργάστηκε στη συνέχεια στη σχολή του Τογιοχίρο ξανά ζωγραφίζοντας μικρά αντικέιμενα. Η ενασχόλησή του αυτή του έδωσε τη δυνατότητα να εξελίξει τις ικανότητές του στις τεχνικές ζωγραφικής Κανό και Σιτζό. Το 1832 ο Χιρόσιγκε προσκλήθηκε από την αυτοκρατορική αυλή αφήνοντας στον γιο του Νακαχίρο τις υποχρεώσεις του σαν πυροσβέστης. Σαν μέλος της αυλής ο Χιρόσιγκε μπόρεσε να παρατηρήσει προσεκτικά τον δρόμο του Τοκάιντο που συνδέει το Τόκυο με το Κυότο και να δημιουργήσει αργότερα τη σειρά έργων του που τον έκαναν διάσημο Οι 53 σταθμοί του Τοκάιντο. Το 1839 η πρώτη του γυναίκα πέθανε και παντρεύτηκε την 0-γιάσου, κόρη ενός αγρότη που λεγόταν Κεμον. Ο Χιρόσιγκε έζησε στους στρατώνες μέχρι την ηλικία των 43 χρονών. Τα τελευταία του χρόνια σαν καλλιτέχνης τύπωσε χιλιάδες αντίτυπα των έργων του αλλά τα έργα του δεν ήταν τόσο ποιοτικά όσο αυτά των προηγούμενων ετών. Το 1856, ο Hiroshige αποφάσισε να γίνει Βουδιστής μοναχός και ξεκίνησε το έργο του 100 διάσημα τοπία του Έντο. Πέθανε στην μεγάλη επιδημία χολέρας του Έντο το 1858 και τάφηκε σε ένα Βουδιστικό ναό στην Ασακούσα.

Έργο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
"Εφιππος άντρας διασχίζε μια γέφυρα". Από τη σειρά έργων του 69 σταθμοί του Κισοκάιντο, Αυτή είναι η άποψη 28 του σταθμού 27 στο Ναγκακούμπο, που δείχνει την γέφυρα Γουάντα πάνω από τον ποταμό Γιόντα [1].

Ο Χιρόσιγκε περιόρισε τη θεματολογία των έργων του σε τυπικά θέματα ουκίγιο-ε όπως σε γυναίκες (μπιτζιν-γκα) και ηθοποιούς του θεάτρου Καμπούκι (γιακασάε). Όταν πέθανε ο Τογιοχίρο, ο Χιρόσιγκε έκανε δραματική στροφή στην καριέρα του και δημιούργησε τη σειρά τοπίων Διάσημες απόψεις της Ανατολικής Πρωτεύουσας [Tōto Meisho (東都名所)] (1831), για την οποία επαινέθηκε ιδιαίτερα για τη πλούσια σύνθεση και τα χρώματά του. Η καλλιτεχνική του φήμη εδραιώθηκε το 1833-1834 όταν δημιούργησε τη σειρά 53 σταθμοί του Τοκάιντο. Η σειρά που περιείχε λεπτομέρειες για τα αξιοθέατα στα 490 χιλιόμετρα του δρόμου του Τοκάιντο, μαζί με ανέκδοτες διηγήσεις ταξιδιωτών, έγινε ανάρπαστη την εποχή εκείνη. Λόγω της μεγάλης ζήτησης αναγκάστηκε να την αναπαραγάγει τρεις φορές, μια από τις οποίες σε συνεργασία με τον Κουνισάντα [15]. Το 1834-1842 δημιούργησε και ανατύπωσε πολλές φορές τη σειρά παραστάσεων τοπίων του 69 σταθμοί του Κισοκάιντο.

Κατάφερε να κυριαρχήσει στην τέχνη αφισών τοπίων και να δημιουργήσει μία καινούργια τάση τέχνης στην Ιαπωνία, με τα μικρού μεγέθους ταξιδιωτικά έργα του. Το 1856 εργάστηκε με τον εκδότη Ουόγια Εικιτσι και εφηύρε μια νέα τεχνική ζωγραφικής, τόσο με την διαβάθμιση των χρωμάτων που χρησιμοποιούσε στα έργα του όσο και με την προσθήκη της χρωστικής μίκα που έδινε μια ιριδίζουσα, παραμυθένια όψη στα έργα του. Επίσης χρησιμοποίησε πρώτος κόλλα που αναμείγνυε κατάλληλα με τα χρώματα, ώστε αυτά να δίνουν μια πιο φανταχτερή διάσταση στις χρωματικές απεικονίσεις του. Το έργο του 100 διάσημες απόψεις του Έντο, που δημοσιεύτηκε μετά το θάνατό του, φημίζεται για αυτές ακριβώς τις χρωματικές αρετές.

Αναφορές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118551469. Ανακτήθηκε στις 14  Οκτωβρίου 2015.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11907554v. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 (Ολλανδικά) RKDartists. 259925. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ 4,0 4,1 (Ολλανδικά) RKDartists. 259925. Ανακτήθηκε στις 13  Ιουλίου 2017.
  5. ↑ 5,0 5,1 The Fine Art Archive. 129864.
  6. ↑ «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Hiroshige. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  7. ↑ (Γερμανικά) Εγκυκλοπαίδεια Μπρόκχαους. ando-hiroshige.
  8. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500249642.
  9. ↑ NMVW-collection website. 45909. Ανακτήθηκε στις 16  Ιανουαρίου 2020.
  10. ↑ CONOR.SI. 18438499.
  11. ↑ 11,0 11,1 The Fine Art Archive. 129864. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  12. ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 500019641.
  13. ↑ See Introduction of Henry D. Smith II; 1986
  14. ↑ "Οι πυροσβέστες της εποχής περνούσαν τον καιρό τους πίνοντας, παίζοντας τζόγο και γενικά διασκεδάζοντας." σελίδα 2 από το Αντό Χιροσίτζε, Σέι Ιτσίρο Τακαχάσι (προέδρου της Ιαπωνικής Ακαδημίας Τέχνης και Υπουργού Παιδείας το 1947), μεταφρασμένο από τον. by Charles S. Terry; εκδόθηκε από(Charles E. Tuttle Company) το 1956.
  15. ↑ Christine Guth, Art of Edo Japan: The Artist and the City, 1615-1868 (Harry Abrams, 1996). ISBN 0-8109-2730-6

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Hiroshige: One Hundred Famous Views of Edo, paperback, 1986. Smith II, Henry D.; Poster, G Amy; Lehman, L. Arnold. Publisher: George Braziller Inc, plates from the Brooklyn Museum. Paperback: ISBN 0-87273-141-3; hardcover: ISBN 0-8076-1143-3
  • Ukiyo-e: 250 years of Japanese Art, hardcover, 1979. Toni Neuer, Herbert Libertson, Susugu Yoshida; W. H. Smith. ISBN 0-8317-9041-5

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χιρόσιγκε&oldid=10573934"