Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πράξη νομοθετικού περιεχομένου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτή είναι μια παλιά έκδοση της σελίδας, όπως διαμορφώθηκε από τον C messier (συζήτηση | συνεισφορές) στις 18:03, 23 Οκτωβρίου 2013. Μπορεί να διαφέρει σημαντικά από την τρέχουσα έκδοση.

Πράξη νομοθετικού περιεχομένου ονομάζεται, σύμφωνα με το Σύνταγμα, το νομοθέτημα που θεσπίζεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου, για τη νομοθετική διευθέτηση μίας έκτακτης περιπτώσεως εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης. Βεβαίως,την πραγματική εξουσία θεσπίσεως πράξεων νομοθετικού περιεχομένου έχει το Υπουργικό Συμβούλιο και όχι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος είναι κατά το Σύνταγμα ανεύθυνος για τις πράξεις του.

Η θέσπιση πράξεως νομοθετικού περιεχομένου δεν προαπαιτεί τη συμμετοχή της Βουλής. Αντίθετα με εκείνες τις κανονιστικές πράξεις της εκτελεστικής λειτουργίας που εκδίδονται ύστερα από νομοθετική εξουσιοδότηση (άρθρο 43 του Συντάγματος), οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου θεσπίζονται στα πλαίσια αυτόνομης κανονιστικής αρμοδιότητας της εκτελεστικής λειτουργίας.

Όμως για τη διατήρηση της ισχύος μιας πράξεως νομοθετικού περιεχομένου, πρέπει αυτή να εισαχθεί στη Βουλή για κύρωση εντός σαράντα (40) ημερών από την έκδοσή της (ή από τη σύγκληση της Βουλής σε σύνοδο) και να κυρωθει από τη Βουλή εντός τριών (3) μηνών από τότε που εισάχθηκε για κύρωση. Αν δεν τηρηθούν οι παραπάνω προθεσμίες, η πράξη νομοθετικού περιεχομένου παύει να ισχύει. Διατηρεί, όμως, την ισχύ της για το χρονικό διάστημα που προηγείται της εκπνοής των προαναφερθεισών προθεσμιών.

Η πράξη νομοθετικού περιεχομένου μπορεί να ακυρωθεί δικαστικώς. Συγκεκριμένα, ως εκτελεστική διοικητική πράξη μπορεί να προσβληθεί εντός εξήντα (60) ημερών από οποιονδήποτε έχει έννομο συμφέρον ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, που είναι το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο της χώρας. Εφόσον προσβληθεί παραδεκτώς και κριθεί ότι οι διατάξεις της έρχονται σε αντίθεση με υπερκείμενο κανόνα δικαίου, ακυρώνεται (εν όλω ή εν μέρει) από το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Βεβαίως, η πράξη νομοθετικού περιεχομένου μπορεί να καταργηθεί από νεότερο νομοθέτημα.

Η πρόβλεψη θεσπίσεως πράξεων νομοθετικού περιεχομένου περιέχεται στο άρθρο 44§1 του ισχύοντος Συντάγματος που έχει ως εξής:

"Σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί, ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου, να εκδίδει πράξεις νομοθετικού περιερχομένου. Οι πράξεις αυτές υποβάλλονται στη Βουλή για κύρωση σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 72 παράγραφος 1, μέσα σε σαράντα ημέρες από την έκδοσή τους ή μέσα σε σαράντα ημέρες από τη σύγκληση της Βουλής σε σύνοδο. Αν δεν υποβληθούν στη Βουλή μέσα στις προαναφερόμενες προθεσμίες ή αν δεν εγκριθούν από αυτή μέσα σε τρεις μήνες από την υποβολής τους, παύουν να ισχύουν στο εξής".