Πράξη νομοθετικού περιεχομένου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ 🛠️ (By FindAndReplace) |
||
| (22 ενδιάμεσες εκδόσεις από 15 χρήστες δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Πράξη νομοθετικού περιεχομένου ονομάζεται, σύμφωνα με το Σύνταγμα, το νομοθέτημα που θεσπίζεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου, για τη νομοθετική διευθέτηση μίας έκτακτης περιπτώσεως εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης. Βεβαίως,την πραγματική εξουσία θεσπίσεως πράξεων νομοθετικού περιεχομένου έχει το Υπουργικό Συμβούλιο και όχι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος είναι κατά το Σύνταγμα ανεύθυνος για τις πράξεις του. |
'''Πράξη νομοθετικού περιεχομένου''' ονομάζεται, σύμφωνα με το [[Σύνταγμα της Ελλάδας|Ελληνικό Σύνταγμα]], το νομοθέτημα που θεσπίζεται από τον [[Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας|Πρόεδρο της Δημοκρατίας]], ύστερα από πρόταση του [[Υπουργικό Συμβούλιο|Υπουργικού Συμβουλίου]], για τη νομοθετική διευθέτηση μίας έκτακτης περιπτώσεως εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης. Βεβαίως, την πραγματική εξουσία θεσπίσεως πράξεων νομοθετικού περιεχομένου έχει το [[Υπουργικό Συμβούλιο (Ελλάδα)|Υπουργικό Συμβούλιο]] και όχι ο [[Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας|Πρόεδρος της Δημοκρατίας]], ο οποίος είναι κατά το Σύνταγμα ανεύθυνος για τις πράξεις του. |
||
Η θέσπιση πράξεως νομοθετικού περιεχομένου δεν προαπαιτεί τη συμμετοχή της Βουλής. Αντίθετα με εκείνες τις κανονιστικές πράξεις της εκτελεστικής λειτουργίας που εκδίδονται ύστερα από νομοθετική εξουσιοδότηση (άρθρο 43 του Συντάγματος), οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου θεσπίζονται στα πλαίσια αυτόνομης κανονιστικής αρμοδιότητας της εκτελεστικής λειτουργίας. |
Η θέσπιση πράξεως νομοθετικού περιεχομένου δεν προαπαιτεί τη συμμετοχή της [[Βουλή των Ελλήνων|Βουλής]]. Αντίθετα με εκείνες τις κανονιστικές πράξεις της εκτελεστικής λειτουργίας που εκδίδονται ύστερα από νομοθετική εξουσιοδότηση (άρθρο 43 του Συντάγματος), οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου θεσπίζονται στα πλαίσια αυτόνομης κανονιστικής αρμοδιότητας της εκτελεστικής λειτουργίας. |
||
Όμως για τη διατήρηση της ισχύος μιας πράξεως νομοθετικού περιεχομένου, πρέπει αυτή να εισαχθεί στη Βουλή για κύρωση εντός σαράντα (40) ημερών από την έκδοσή της (ή από τη σύγκληση της Βουλής σε σύνοδο) και να |
Όμως για τη διατήρηση της ισχύος μιας πράξεως νομοθετικού περιεχομένου, πρέπει αυτή να εισαχθεί στη [[Βουλή]] για κύρωση εντός σαράντα (40) ημερών από την έκδοσή της (ή από τη σύγκληση της Βουλής σε σύνοδο) και να κυρωθεί από τη [[Βουλή]] εντός τριών (3) μηνών από τότε που εισήχθη για κύρωση. Αν δεν τηρηθούν οι παραπάνω προθεσμίες, η πράξη νομοθετικού περιεχομένου παύει να ισχύει. Διατηρεί, όμως, την ισχύ της για το χρονικό διάστημα που προηγείται της εκπνοής των προαναφερθεισών προθεσμιών. |
||
Η πράξη νομοθετικού περιεχομένου δεν μπορεί να ακυρωθεί δικαστικώς. Συγκεκριμένα, θεωρείται άσκηση πρωτογενούς νομοθετικής εξουσίας και όχι εκτελεστή διοικητική πράξη και γι' αυτό το [[ΣτΕ]] απορρίπτει τις σχετικές προσφυγές ως απαράδεκτες. |
|||
Η πράξη νομοθετικού περιεχομένου μπορεί να ακυρωθεί δικαστικώς. Συγκεκριμένα, ως εκτελεστική διοικητική πράξη μπορεί να προσβληθεί εντός εξήντα (60) ημερών από οποιονδήποτε έχει έννομο συμφέρον ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, που είναι το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο της χώρας. Εφόσον προσβληθεί παραδεκτώς και κριθεί ότι οι διατάξεις της έρχονται σε αντίθεση με υπερκείμενο κανόνα δικαίου, ακυρώνεται (εν όλω ή εν μέρει) από το Συμβούλιο της Επικρατείας. |
|||
Βεβαίως, η πράξη νομοθετικού περιεχομένου μπορεί να καταργηθεί από νεότερο νομοθέτημα. |
Βεβαίως, η πράξη νομοθετικού περιεχομένου μπορεί να καταργηθεί από νεότερο νομοθέτημα. |
||
| Γραμμή 11: | Γραμμή 11: | ||
Η πρόβλεψη θεσπίσεως πράξεων νομοθετικού περιεχομένου περιέχεται στο άρθρο 44§1 του ισχύοντος Συντάγματος που έχει ως εξής: |
Η πρόβλεψη θεσπίσεως πράξεων νομοθετικού περιεχομένου περιέχεται στο άρθρο 44§1 του ισχύοντος Συντάγματος που έχει ως εξής: |
||
"Σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά |
"Σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης ο [[Πρόεδρος της Δημοκρατίας]] μπορεί, ύστερα από πρόταση του [[Υπουργικό Συμβούλιο (Ελλάδα)|Υπουργικού Συμβουλίου]], να εκδίδει πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Οι πράξεις αυτές υποβάλλονται στη [[Βουλή των Ελλήνων|Βουλή]] για κύρωση σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 72 παράγραφος 1, μέσα σε σαράντα ημέρες από την έκδοσή τους ή μέσα σε σαράντα ημέρες από τη σύγκληση της [[Βουλή των Ελλήνων|Βουλής]] σε σύνοδο. Αν δεν υποβληθούν στη [[Βουλή]] μέσα στις προαναφερόμενες προθεσμίες ή αν δεν εγκριθούν από αυτή μέσα σε τρεις μήνες από την υποβολή τους, παύουν να ισχύουν στο εξής". |
||
==Ενδεικτική βιβλιογραφία== |
|||
| ⚫ | |||
*Ν. Παπαδόπουλος:Στοιχεία Δημοσίου και Φορολογικού Δικαίου, εκδόσεις ΔΙΣΙΓΜΑ 2014, σελ. 18-19. |
|||
| ⚫ | |||
* Α. Δημητρόπουλος : Σύνταγμα και μνημονιακός καθορισμός της κυβερνητικής πολιτικής, ΕΔΔΔ 2014, σελ. 5 επ. |
|||
==Ενδεικτική νομολογία== |
|||
| ⚫ | |||
Aπόφαση 1901/2014 του Συμβουλίου της Επικρατείας (Ολομέλεια) -"υπόθεση καταργήσεως της Ε.Ρ.Τ. Α.Ε." (ΦΕΚ 139/11.6.2013, Τεύχος Ά) |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
[[Κατηγορία:Δίκαιο στην Ελλάδα]] |
|||
[[Κατηγορία:Συνταγματικό Δίκαιο]] |
|||
| ⚫ | |||
Τρέχουσα έκδοση από την 09:32, 13 Μαΐου 2023
Πράξη νομοθετικού περιεχομένου ονομάζεται, σύμφωνα με το Ελληνικό Σύνταγμα, το νομοθέτημα που θεσπίζεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου, για τη νομοθετική διευθέτηση μίας έκτακτης περιπτώσεως εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης. Βεβαίως, την πραγματική εξουσία θεσπίσεως πράξεων νομοθετικού περιεχομένου έχει το Υπουργικό Συμβούλιο και όχι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος είναι κατά το Σύνταγμα ανεύθυνος για τις πράξεις του.
Η θέσπιση πράξεως νομοθετικού περιεχομένου δεν προαπαιτεί τη συμμετοχή της Βουλής. Αντίθετα με εκείνες τις κανονιστικές πράξεις της εκτελεστικής λειτουργίας που εκδίδονται ύστερα από νομοθετική εξουσιοδότηση (άρθρο 43 του Συντάγματος), οι πράξεις νομοθετικού περιεχομένου θεσπίζονται στα πλαίσια αυτόνομης κανονιστικής αρμοδιότητας της εκτελεστικής λειτουργίας.
Όμως για τη διατήρηση της ισχύος μιας πράξεως νομοθετικού περιεχομένου, πρέπει αυτή να εισαχθεί στη Βουλή για κύρωση εντός σαράντα (40) ημερών από την έκδοσή της (ή από τη σύγκληση της Βουλής σε σύνοδο) και να κυρωθεί από τη Βουλή εντός τριών (3) μηνών από τότε που εισήχθη για κύρωση. Αν δεν τηρηθούν οι παραπάνω προθεσμίες, η πράξη νομοθετικού περιεχομένου παύει να ισχύει. Διατηρεί, όμως, την ισχύ της για το χρονικό διάστημα που προηγείται της εκπνοής των προαναφερθεισών προθεσμιών.
Η πράξη νομοθετικού περιεχομένου δεν μπορεί να ακυρωθεί δικαστικώς. Συγκεκριμένα, θεωρείται άσκηση πρωτογενούς νομοθετικής εξουσίας και όχι εκτελεστή διοικητική πράξη και γι' αυτό το ΣτΕ απορρίπτει τις σχετικές προσφυγές ως απαράδεκτες.
Βεβαίως, η πράξη νομοθετικού περιεχομένου μπορεί να καταργηθεί από νεότερο νομοθέτημα.
Η πρόβλεψη θεσπίσεως πράξεων νομοθετικού περιεχομένου περιέχεται στο άρθρο 44§1 του ισχύοντος Συντάγματος που έχει ως εξής:
"Σε έκτακτες περιπτώσεις εξαιρετικά επείγουσας και απρόβλεπτης ανάγκης ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί, ύστερα από πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου, να εκδίδει πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Οι πράξεις αυτές υποβάλλονται στη Βουλή για κύρωση σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 72 παράγραφος 1, μέσα σε σαράντα ημέρες από την έκδοσή τους ή μέσα σε σαράντα ημέρες από τη σύγκληση της Βουλής σε σύνοδο. Αν δεν υποβληθούν στη Βουλή μέσα στις προαναφερόμενες προθεσμίες ή αν δεν εγκριθούν από αυτή μέσα σε τρεις μήνες από την υποβολή τους, παύουν να ισχύουν στο εξής".
Ενδεικτική βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ν. Παπαδόπουλος:Στοιχεία Δημοσίου και Φορολογικού Δικαίου, εκδόσεις ΔΙΣΙΓΜΑ 2014, σελ. 18-19.
- Α. Δημητρόπουλος : Σύνταγμα και μνημονιακός καθορισμός της κυβερνητικής πολιτικής, ΕΔΔΔ 2014, σελ. 5 επ.
Ενδεικτική νομολογία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Aπόφαση 1901/2014 του Συμβουλίου της Επικρατείας (Ολομέλεια) -"υπόθεση καταργήσεως της Ε.Ρ.Τ. Α.Ε." (ΦΕΚ 139/11.6.2013, Τεύχος Ά)