Προβολή πηγαίου κώδικα για τη σελίδα Νησίδια του Λάνγκερχανς

{{Ανατομία|Name=Νησίδια του Λάνγκερχανς|Latin=insulae pancreaticae|Image=Blausen 0701 PancreaticTissue.png|Caption=Τα παγκρεατικά νησίδια είναι ομάδες κυττάρων απαντώμενων μέσα στο πάγκρεας και εκκρίνουν ορμόνες|Image2=Mouse pancreatic islet.jpg|Caption2=Παγκρεατικό νησίδιο ποντικού σες τυπική θέση, πλησίον αιμοφόρου αγγείου. Η ινσουλίνη εμφανίζεται με κόκκινο χρώμα, οι πυρήνες με μπλε.|Precursor=|System=[[Ενδοκρινικό σύστημα]]|PartOf=[[Πάγκρεας]]}}
'''Τα παγκρεατικά νησίδια''' (ή νησίδες) '''του Λάνγκερχανς''' είναι περιοχές του [[Πάγκρεας|παγκρέατος]] που περιέχουν τα [[Ενδοκρινικό σύστημα|ενδοκρινικά]] κύτταρα (που παράγουν ορμόνες), που ανακαλύφθηκαν το 1869 από τον [[Γερμανοί|Γερμανό]] παθολογοανατόμο [[Πάουλ Λάνγκερχανς]].<ref>{{Cite journal|last=Langerhans P|title=Beitrage zur mikroscopischen anatomie der bauchspeichel druse|journal=Inaugural-dissertation. Berlin: Gustav Lange|year=1869}}</ref> Οι νησίδες αποτελούν το 1-2% του όγκου του παγκρέατος και δέχονται 10-15% της ροής του αίματος.<ref>{{Cite book|title=Ganong's review of medical physiology|publisher=McGraw Hill Medical|isbn=978-0-07-160568-7|date=2009-07-22|edition=23|page=[https://archive.org/details/ganongsreviewmed00barr/page/n327 316]|url=https://archive.org/details/ganongsreviewmed00barr}}</ref><ref>{{Cite web |url=http://www.vivo.colostate.edu/hbooks/pathphys/endocrine/pancreas/anatomy.html |title=Functional Anatomy of the Endocrine Pancreas |accessdate=2021-05-10 |archive-date=2023-03-31 |archive-url=https://web.archive.org/web/20230331031015/http://www.vivo.colostate.edu/hbooks/pathphys/endocrine/pancreas/anatomy.html |url-status= }}</ref> Οι νησίδες είναι διατεταγμένες σε πυκνώματα σε όλο το ανθρώπινο πάγκρεας και διαδραματίζουν σημαντικότατο ρόλο στον μεταβολισμό της [[γλυκόζη]]ς .<ref name="Pour">{{Cite journal|last=Pour|first=Parviz M.|last2=Standop|first2=Jens|last3=Batra|first3=Surinder K.|title=Are islet cells the gatekeepers of the pancreas?|journal=Pancreatology|date=January 2002|volume=2|issue=5|pages=440–448|doi=10.1159/000064718|pmid=12378111}}</ref>

== Δομή ==
Υπάρχουν περίπου ένα εκατομμύριο νησίδια που διανέμονται με τη μορφή ''πυκνωμάτων'' σε ολόκληρο το πάγκρεας υγιούς ενήλικου ανθρώπου, καθεμία από τις οποίες έχει κατά μέσον όρο διάμετρο περίπου 0,2&nbsp;mm.<ref name="Sleisenger2015">{{Cite book|title=Sleisenger & Fordtran's gastrointestinal and liver disease pathophysiology, diagnosis, management|first=edited by Mark Feldman, Lawrence S. Friedman, Lawrence J. Brandt; consulting editor, Marvin H.|last=Sleisenger|publisher=Elsevier Health Sciences|isbn=978-1-4557-4989-8|year=2015|edition=10th|location=St. Louis, Missouri}}</ref> <sup>: 928</sup> Κάθε μία χωρίζεται από τον περιβάλλοντα παγκρεατικό ιστό με λεπτή ινώδη [[Συνδετικός ιστός|κάψουλα συνδετικού ιστού,]] συνεχόμενη με τον ινώδη συνδετικό ιστό που είναι συνυφασμένος σε όλο το υπόλοιπο του παγκρέατος.  <sup>: 928</sup>

=== Μικροανατομία ===
Οι ορμόνες που παράγονται στα νησίδια του παγκρέατος εκκρίνονται απευθείας στη ροή του αίματος από (τουλάχιστον) πέντε τύπους κυττάρων. Στις νησίδες των αρουραίων, υποσύνολα ενδοκρινικών κυττάρων κατανέμονται ως εξής:<ref name="pmid7559135">{{Cite journal|last=Elayat AA|last2=el-Naggar MM|last3=Tahir M|last4=Bassam dahrouj|title=An immunocytochemical and morphometric study of the rat pancreatic islets|series=186|journal=Journal of Anatomy|volume=(Pt 3)|issue=Pt 3|pages=629–37|year=1995|pmid=7559135|pmc=1167020}}</ref>

* Κύτταρα άλφα που παράγουν [[γλυκαγόνη]] (20% των συνολικών νησιδίων)
* Κύτταρα βήτα, που παράγουν [[ινσουλίνη]] και αμυλίνη (≈70%)
* Κύτταρα δέλτα, που παράγουν [[σωματοστατίνη]] (<10%)
* Κύτταρα έψιλον που παράγουν [[γκρελίνη]] (<1%)
* Κύτταρα PP (κύτταρα γάμμα ή κύτταρα F) που παράγουν παγκρεατικό πολυπεπτίδιο (<5%)

Έχει αναγνωριστεί ότι η κυτοαρχιτεκτονική των παγκρεατικών νησιδίων διαφέρει μεταξύ των ειδών.<ref name="pmid15923354">{{Cite journal|title=Assessment of human pancreatic islet architecture and composition by laser scanning confocal microscopy|journal=Journal of Histochemistry and Cytochemistry|volume=53|issue=9|pages=1087–97|year=2005|pmid=15923354|doi=10.1369/jhc.5C6684.2005}}</ref><ref name="pmid15943621">{{Cite journal|title=A novel method for the assessment of cellular composition and beta-cell viability in human islet preparations|journal=American Journal of Transplantation|volume=5|issue=7|pages=1635–45|year=2005|pmid=15943621|doi=10.1111/j.1600-6143.2005.00913.x}}</ref><ref name="pmid16461897">{{Cite journal|title=The unique cytoarchitecture of human pancreatic islets has implications for islet cell function|journal=Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America|issn=1091-6490|volume=103|issue=7|pages=2334–9|year=2006|pmid=16461897|doi=10.1073/pnas.0510790103|pmc=1413730|bibcode=2006PNAS..103.2334C}}</ref> Συγκεκριμένα, ενώ τα νησίδια των τρωκτικών χαρακτηρίζονται από κυρίαρχο ποσοστό β-κυττάρων που παράγουν ινσουλίνη στον πυρήνα του συμπλέγματος και από σπάνια κύτταρα άλφα, δέλτα και ΡΡ στην περιφέρεια, τα ανθρώπινα νησίδια εμφανίζουν κύτταρα άλφα και βήτα σε στενή σχέση μεταξύ τους σε όλο το σύμπλεγμα.

Το ποσοστό των β-κυττάρων στα νησίδια  ποικίλλει ανάλογα με το είδος, στους ανθρώπους είναι περίπου 40-50%. Εκτός από τα ενδοκρινικά κύτταρα, υπάρχουν υποστηρικτικά κύτταρα (ινοβλάστες), αγγειακά κύτταρα (ενδοθηλιακά κύτταρα, περικύτταρα), ανοσοκύτταρα (κοκκιοκύτταρα, λεμφοκύτταρα, μακροφάγα, δενδριτικά κύτταρα) ή νευρικά κύτταρα.<ref name=":0">{{Cite journal|last=Jansson|first8=Örjan|pmc=4900068|issn=0300-9734|doi=10.3109/03009734.2016.1164769|pages=81–95|issue=2|volume=121|language=en|journal=Upsala Journal of Medical Sciences|title=Pancreatic islet blood flow and its measurement|date=2016-04-02|first9=Joey|last9=Lau|last8=Källskog|first=Leif|first7=Liza|last7=Grapensparr|first6=Xiang|last6=Gao|first5=Daniel|last5=Espes|first4=Carl Johan|last4=Drott|first3=Birgitta|last3=Bodin|first2=Andreea|last2=Barbu|pmid=27124642}}</ref>

Μεγάλη ποσότητα αίματος ρέει μέσω των νησίδων, 5-6 ml / min ανά 1 g νησιδίου. Είναι έως και 15 φορές περισσότερο από ό, τι στον εξωκρινικό ιστό του παγκρέατος.<ref name=":0"/>

Τα νησιδια μπορούν να επηρεάσουν το ένα το άλλο μέσω της παρακρίνης και της αυτοκρινούς επικοινωνίας, και τα βήτα κύτταρα συνδέονται ηλεκτρικά με έξι έως επτά άλλα βήτα κύτταρα (αλλά όχι σε άλλους τύπους κυττάρων).<ref name="Kelly McClenaghan Flatt 2011 pp. 41–47">{{Cite journal|last=Kelly|first=Catriona|last2=McClenaghan|first2=Neville H.|last3=Flatt|first3=Peter R.|title=Role of islet structure and cellular interactions in the control of insulin secretion|journal=Islets|volume=3|issue=2|year=2011|doi=10.4161/isl.3.2.14805|pmid=21372635|pages=41–47}}</ref><gallery>
Αρχείο:Human pancreatic islet.jpg|Παγκρεατικό νησίδιο με χρώση
Αρχείο:Alfa-cells of islets of Langerhans.jpg|Παγκρεατικό νησίδιο. Εμφαίνονται τα άλφα κύτταρα
Αρχείο:Beta-cells of islets of Langerhans.jpg|Παγκρεατικό νησίδιο. Εμφαίνονται τα βήτα κύτταρα.
</gallery>

== Λειτουργία ==
Το σύστημα ανατροφοδότησης παρακρίνης των παγκρεατικών νησίδων έχει την ακόλουθη δομή:<ref name="isbn0-683-30603-0">{{Cite book|title=Physiology|last=Wang, Michael B.|last2=Bullock, John|publisher=Lippincott Williams & Wilkins|isbn=978-0-683-30603-3|year=2001|location=Hagerstown, MD|pages=391}}</ref>

* Γλυκόζη / Ινσουλίνη: ενεργοποιεί τα βήτα κύτταρα και αναστέλλει τα άλφα κύτταρα
* Γλυκογόνο / Γλυκαγόνο: ενεργοποιεί τα άλφα κύτταρα που ενεργοποιούν τα βήτα κύτταρα και τα δέλτα κύτταρα
* Σωματοστατίνη: αναστέλλει τα άλφα κύτταρα και τα βήτα κύτταρα

Ένας μεγάλος αριθμός [[Υποδοχέας συζευγμένος με πρωτεΐνη G|υποδοχέων συζευγμένων με πρωτεΐνη G]] (GPCRs) ρυθμίζουν την έκκριση ινσουλίνης, γλυκαγόνης και σωματοστατίνης από παγκρεατικά νησίδια,<ref>{{Cite journal|last=Amisten|year=2013|pmid=23694765|pages=359–91|issue=3|volume=139|journal=Pharmacol Ther|title=An atlas and functional analysis of G-protein coupled receptors in human islets of Langerhans|first5=SJ|first=S|last5=Persaud|first4=PM|last4=Jones|first3=P|last3=Rorsman|first2=A|last2=Salehi|doi=10.1016/j.pharmthera.2013.05.004}}</ref> και μερικά από αυτούς τους GPCRs είναι στόχοι φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου 2 (αναφ. GLP-1 αγωνιστές υποδοχέων, αναστολείς DPPIV).<gallery>
Αρχείο:PancreaticPolypeptide.jpg|Νησίδιο ποντικού ανοσοχρωματισμένο για παγκρεατικό πολυπεπτίδιο
Αρχείο:InsulinIHC.jpg|Νησίδιο ποντικού ανοσοχρωματισμένο για ινσουλίνη
Αρχείο:Glucagon.jpg|Νησίδιο ποντικού ανοσοχρωματισμένο για γλυκαγόνη
</gallery>

=== Ηλεκτρική δραστηριότητα ===
Η ηλεκτρική δραστηριότητα των παγκρεατικών νησίδων έχει μελετηθεί χρησιμοποιώντας τεχνικές σφιγκτήρα τμήματος (τεχνική που αποκαλείται "patch clamp"). Αποδείχθηκε ότι η συμπεριφορά των κυττάρων σε ανέπαφες νησίδες διαφέρει σημαντικά από τη συμπεριφορά των διεσπαρμένων κυττάρων.<ref name="pmid2015391">{{Cite journal|title=Biophysical properties of gap junctions between freshly dispersed pairs of mouse pancreatic beta cells|url=https://archive.org/details/sim_biophysical-journal_1991-01_59_1/page/76|journal=[[Biophysical Journal]]|volume=59|issue=1|pages=76–92|year=1991|pmid=2015391|doi=10.1016/S0006-3495(91)82200-7|pmc=1281120|bibcode=1991BpJ....59...76P}}</ref>

== Κλινική σημασία ==

=== Διαβήτης ===
Τα βήτα κύτταρα των παγκρεατικών νησίδων εκκρίνουν [[ινσουλίνη]] και έτσι διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στον [[Διαβήτης (ασθένεια)|διαβήτη]] . Πιστεύεται ότι καταστρέφονται από ανοσολογικές επιθέσεις. Ωστόσο, υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι τα βήτα κύτταρα δεν έχουν καταστραφεί, αλλά έχουν μόνο  καταστεί μη λειτουργικά. 

=== Μεταμόσχευση ===
Επειδή τα βήτα κύτταρα στα παγκρεατικά νησίδια καταστρέφονται επιλεκτικά από μια αυτοάνοση διαδικασία στον [[Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1|διαβήτη τύπου 1]], οι κλινικοί γιατροί και οι ερευνητές επιδιώκουν ενεργά τη μεταμόσχευση νησιδίου ως μέσου αποκατάστασης της φυσιολογικής λειτουργίας των β-κυττάρων, η οποία θα προσφέρει εναλλακτική λύση σε μια πλήρη μεταμόσχευση παγκρέατος ή τεχνητό πάγκρεας .<ref name="pmid18081223">{{Cite journal|last=Meloche RM|title=Transplantation for the treatment of type 1 diabetes|journal=World Journal of Gastroenterology|volume=13|issue=47|pages=6347–55|year=2007|pmid=18081223|pmc=4205453|doi=10.3748/wjg.13.6347}}</ref><ref name="pmid17981623">{{Cite journal|title=Transplantation: current developments and future directions; the future of clinical islet transplantation as a cure for diabetes|journal=Frontiers in Bioscience|volume=13|issue=13|pages=1192–205|year=2008|pmid=17981623|doi=10.2741/2755}}</ref> Η μεταμόσχευση νησιδίου προέκυψε ως βιώσιμη επιλογή για τη θεραπεία με ινσουλίνη που απαιτεί ο διαβήτησ στις αρχές της δεκαετίας του 1970 με σταθερή πρόοδο τις τελευταίες τρεις δεκαετίες.<ref name="www.cellr4.org/article/128">{{Cite journal|title=25 Years of the Ricordi Automated Method for Islet Isolation|journal=CellR4|volume=1|issue=1|pages=8–22|year=2013|pmid=30505878|pmc=6267808|url=http://www.cellr4.org/article/128}}</ref> Πρόσφατες κλινικές δοκιμές έδειξαν ότι η ανεξαρτησία της ινσουλίνης και ο βελτιωμένος μεταβολικός έλεγχος μπορούν να επιτευχθούν αναπαραγώγιμα μετά τη μεταμόσχευση νησίδων από νεκρό ανθρώπινο σώμα σε ασθενείς με [[Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1|ασταθή διαβήτη τύπου 1]] .

Τα άτομα με υψηλό ΔΜΣ είναι ακατάλληλοι δότες παγκρέατος λόγω μεγαλύτερων τεχνικών επιπλοκών κατά τη μεταμόσχευση. Ωστόσο, είναι δυνατόν να απομονωθεί ένας μεγαλύτερος αριθμός νησίδων λόγω του μεγαλύτερου παγκρέατός τους, και επομένως είναι πιο κατάλληλοι δότες νησίδων.<ref name=":1">{{Citation|last=Niclauss|last2=Meier|editor3-last=Diem|editor2-first=E.|editor2-last=Christ|pmid=26824893|first5=Thierry|last5=Berney|first4=Ekaterine|last4=Berishvili|first3=Benoît|last3=Bédat|first2=Raphael|access-date=2020-09-11|first=Nadja|isbn=978-3-318-05638-9|doi=10.1159/000439412|publisher=S. Karger AG|editor-first=C.|editor-last=Stettler|pages=146–162|volume=31|journal=Endocrine Development|url=https://www.karger.com/Article/FullText/439412|date=2016-01-27|title=Beta-Cell Replacement: Pancreas and Islet Cell Transplantation|editor3-first=P.}}</ref>

Η μεταμόσχευση νησιδίων περιλαμβάνει μόνον τη μεταφορά ιστού που αποτελείται από βήτα κύτταρα που είναι απαραίτητα ως θεραπεία αυτής της ασθένειας. Αποτελεί, έτσι, πλεονέκτημα έναντι της μεταμόσχευσης ολόκληρου του παγκρέατος, το οποίο είναι πιο τεχνικά απαιτητικό και ενέχει κίνδυνο, για παράδειγμα, παγκρεατίτιδας που οδηγεί σε απώλεια οργάνων.<ref name=":1"/> Ένα άλλο πλεονέκτημα είναι ότι οι ασθενείς δεν χρειάζονται γενική αναισθησία.<ref name=":2">{{Cite journal|last=Gamble|journal=Islets|pmc=5895174|issn=1938-2014|doi=10.1080/19382014.2018.1428511|pages=80–94|issue=2|volume=10|title=The journey of islet cell transplantation and future development|first=Anissa|date=2018-03-04|first4=A. M. James|last4=Shapiro|first3=Antonio|last3=Bruni|first2=Andrew R.|last2=Pepper|pmid=29394145}}</ref>

Η μεταμόσχευση νησίδων για διαβήτη τύπου 1 απαιτεί επί του παρόντος ισχυρή ανοσοκαταστολή για να αποφευχθεί η απόρριψη ξενιστή από δότες νησίδων.<ref name="pmid18337609">{{Cite journal|last=Chatenoud L|title=Chemical immunosuppression in islet transplantation—friend or foe?|journal=[[New England Journal of Medicine]]|volume=358|issue=11|pages=1192–3|year=2008|pmid=18337609|issn=0028-4793|doi=10.1056/NEJMcibr0708067}}</ref>

Οι νησίδες μεταμοσχεύονται σε μια πύλη φλέβα, η οποία στη συνέχεια εμφυτεύεται στο ήπαρ.<ref name=":1"/> Υπάρχει κίνδυνος θρόμβωσης της πύλης του φλεβικού κλάδου και της χαμηλής τιμής της επιβίωσης της νησίδας λίγα λεπτά μετά τη μεταμόσχευση, επειδή η αγγειακή πυκνότητα σε αυτό το σημείο είναι μετά τη χειρουργική επέμβαση αρκετά χαμηλότερη από ό, τι στα ενδογενή νησίδια. Έτσι, η νεοαγγείωση είναι το κλειδί για την επιβίωση νησίδων, που υποστηρίζεται, για παράδειγμα, από VEGF που παράγεται από νησίδες και αγγειακά ενδοθηλιακά κύτταρα.<ref name=":0"/><ref name=":2"/> Ωστόσο, η ενδοπορική μεταμόσχευση έχει κάποιες άλλες αδυναμίες, και έτσι εξετάζονται άλλες εναλλακτικές θέσεις που θα παρέχουν καλύτερο μικροπεριβάλλον για την εμφύτευση νησίδων.  Η έρευνα για τη μεταμόσχευση νησιδίων επικεντρώνεται επίσης στην ενθυλάκωση νησιού, στην ανοσοκαταστολή χωρίς CNI (αναστολέας καλσινευρίνης), στους βιοδείκτες βλάβης της νησίδας ή στην έλλειψη δότη.<ref>{{Cite journal|last=Chang|first=Charles A.|last2=Lawrence|first2=Michael C.|last3=Naziruddin|first3=Bashoo|date=October 2017|title=Current issues in allogeneic islet transplantation|journal=Current Opinion in Organ Transplantation|volume=22|issue=5|pages=437–443|doi=10.1097/MOT.0000000000000448|pmid=28692442|issn=1087-2418}}</ref>

Εναλλακτική πηγή β-κυττάρων, όπως τα κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη προέρχονται από ενήλικα βλαστικά κύτταρα ή προγονικά κύτταρα, τα οποία θα συνέβαλλαν στην αντιμετώπιση της έλλειψης δότη για μεταμόσχευση. Ο τομέας της αναγεννητικής ιατρικής εξελίσσεται γρήγορα και προσφέρει μεγάλη ελπίδα για το εγγύς μέλλον. Ωστόσο, ο διαβήτης τύπου 1 είναι το αποτέλεσμα της αυτοάνοσης καταστροφής των β-κυττάρων στο πάγκρεας. Επομένως, αποτελεσματική θεραπεία θα απαιτήσει διαδοχική, ολοκληρωμένη προσέγγιση που θα συνδυάζει επαρκείς και ασφαλείς ανοσολογικές παρεμβάσεις με αναγεννητικές προσεγγίσεις βήτα κυττάρων.<ref name="pmid17130583">{{Cite journal|title=Overcoming the challenges now limiting islet transplantation: a sequential, integrated approach|journal=[[Annals of the New York Academy of Sciences]]|volume=1079|issue=1|pages=383–98|year=2006|pmid=17130583|issn=0077-8923|doi=10.1196/annals.1375.059|bibcode=2006NYASA1079..383P}}</ref> Έχει επίσης αποδειχθεί ότι τα άλφα κύτταρα μπορούν να αλλάξουν αυθόρμητα και να διαφοροποιηθούν σε βήτα κύτταρα  παγκρεατικές νησίδες τόσο σε υγιή άτομα όσο και σε διαβητικούς ανθρώπους αλλά και ποντικούς, μια πιθανή μελλοντική πηγή αναγέννησης βήτα κυττάρων.<ref>{{Cite journal|last=van der Meulen|last8=Ackermann|pmid=28380380|year=2017|pages=911–926|issue=4|volume=25|journal=Cell Metabolism|title=Virgin Beta Cells Persist throughout Life at a Neogenic Niche within Pancreatic Islets|doi=10.1016/j.cmet.2017.03.017|first9=E.|last9=Caceres|first8=A.M.|first7=S.|first=T.|last7=Liu|first6=S.|last6=Dolleman|first5=V.|last5=Nies|first4=M.W.|last4=Adams|first3=M.R.|last3=DiGruccio|first2=A.M.|last2=Mawla|url=http://www.escholarship.org/uc/item/85r6t1w6}}</ref> Στην πραγματικότητα, έχει βρεθεί ότι η μορφολογία των νησίδων και η ενδοκρινική διαφοροποίηση σχετίζονται άμεσα.<ref>{{Cite journal|last=Sharon|first8=R.R.|issn=0092-8674|pmid=30661759|doi=10.1016/j.cell.2018.12.003|pages=790–804.e13|issue=4|volume=176|publication-date=2019|journal=Cell|title=A Peninsular Structure Coordinates Asynchronous Differentiation with Morphogenesis to Generate Pancreatic Islets|date=2019|first9=D.|last9=Shvartsman|last8=Estanboulieh|first=N.|first7=M.|last7=Gürtler|first6=B.|last6=Rosenthal|first5=L.J.|last5=Whitehorn|first4=J.|last4=Vanderhooft|first3=J.|last3=Mueller|first2=R.|last2=Chawla|pmc=6705176}}</ref> Τα ενδοκρινικά προγονικά κύτταρα διαφοροποιούνται μεταναστεύοντας στη συνοχή και σχηματίζοντας πρόδρομους νησίδες που μοιάζουν με μπουμπούκια, ή "χερσονήσους", όπου τα άλφα κύτταρα αποτελούν το εξωτερικό στρώμα της "χερσονήσου" και τα βήτα κύτταρα σχηματίζονται αργότερα κάτω από αυτά.

== Πρόσθετες εικόνες ==
<gallery>
Αρχείο:Langerhanssche Insel.jpg|Παγκρεατικές νησίδες, ο ελαφρύτερος ιστός μεταξύ του πιο σκούρου, κυψελιδικού παγκρεατικού ιστού, χρώση με h - e
Αρχείο:Gray1105.png|Απεικόνιση του παγκρέατος σκυλιών. 250 Χ.
Αρχείο:Suckale08 fig2 islet structure.jpg|Διαρθρωτικές διαφορές μεταξύ [[Rat|νησίδων αρουραίου]] (άνω) και [[Humans|νησιωτικών]] νησίδων (κάτω) καθώς και του [[Anatomical terms of location|κοιλιακού]] τμήματος (αριστερά) και του ραχιαίου τμήματος (δεξιά) του [[Pancreas|παγκρέατος]] . Διαφορετικοί τύποι κυττάρων κωδικοποιούνται με χρώμα. Τα νησίιδια τρωκτικών, σε αντίθεση με τα ανθρώπινα, παρουσιάζουν τον χαρακτηριστικό πυρήνα [[ινσουλίνη]]ς.
</gallery>

== Παραπομπές ==
<references />

== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==

* [https://www.proteinatlas.org/humanproteome/pancreas Πάγκρεας] στον ανθρώπινο άτλαντα πρωτεϊνών

[[Κατηγορία:Σελίδες με μη επιθεωρημένες μεταφράσεις]]
[[Κατηγορία:Πάγκρεας]]