Χριστόφορος Γ΄ της Δανίας

Ο Χριστόφορος της Βαυαρίας ή Χριστόφορος Γ΄ της Δανίας (Christoph III, 26 Φεβρουαρίου 1416 - 6 Ιανουαρίου 1448) ήταν βασιλιάς της Δανίας ως Χριστόφορος Γ΄ (1440 - 1448), της Σουηδίας (1441 - 1448) και της Νορβηγίας (1442 - 1448) κατά την διάρκεια της Ένωσης του Κάλμαρ. Ήταν γιος του Ιωάννη κόμη του Παλατινάτου-Νόιμαρκτ και της Αικατερίνης της Πομερανίας. Ο πατέρας του ήταν γιος του Ρούπερτ της Γερμανίας. Η μητέρα του ήταν αδελφή του Έρικ βασιλιά της Ένωης του Κάλμαρ (Δανίας, Σουηδίας και Νορβηγίας).

Χριστόφορος Γ'
Βασιλιάς της Δανίας
Περίοδος	1440 - 1448
Προκάτοχος	Ερρίκος Ζ΄
Διάδοχος	Χριστιανός Α΄ της Δανίας
Βασιλιάς της Σουηδίας
Περίοδος	1441 - 1448
Προκάτοχος	Ερρίκος Η΄
Διάδοχος	Κάρολος Η΄ της Σουηδίας
Βασιλιάς της Νορβηγίας
Περίοδος	1442 - 1448
Προκάτοχος	Ερρίκος Γ΄
Διάδοχος	Κάρολος Α΄
Γέννηση	26 Φεβρουαρίου 1416 Νόιμαρκτ, Βαυαρία
Θάνατος	6 Ιανουαρίου 1448 (31 ετών) Έλσινμποργκ, Σουηδία
Σύζυγος	Δωροθέα του Βρανδεμβούργου
Οίκος	Οίκος του Βίττελσμπαχ
Πατέρας	Ιωάννης του Νόιμαρκτ
Μητέρα	Αικατερίνη της Πομερανίας
Θρησκεία	Καθολικός Χριστιανός
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα ()

Επανάσταση των αγροτών

Μετά την εκθρόνιση του θείου του Ερρίκος της Πομερανίας, το βασιλικό συμβούλιο της Δανίας εξέλεξε ως διάδοχό του τον ανιψιό του Χριστόφορο, πρώτα ως αντιβασιλιά (1439) και στις 9 Απριλίου 1440 ορκίστηκε επίσημα ως βασιλιάς, στόχος των ευγενών ήταν να γίνει ο Χριστόφορος βασιλιάς - μαριονέτα, ωστόσο κατάφερε να κρατήσει κάποιον πολιτικό έλεγχο, την εποχή του Χριστόφορου ξεκίνησε να υπάρχει ισορροπία στις σχέσεις ανάμεσα στον βασιλιά και τους ευγενείς, εξελέγη λίγο αργότερα βασιλιάς της Σουηδίας (1441) και της Νορβηγίας (Ιούνιος 1442). Στην αρχή της βασιλείας του ο Χριστόφορος αντιμετώπισε σκληρές αγροτικές εξεγέρσεις στην Φουνία και στην Γιουτλάνδη, όταν κατεστάλη η εξέγερση στην Φουνία έστρεψε την προσοχή του στην Γιουτλάνδη οι οποίοι με έναν τεράστιο αγροτικό στρατό 25.000 ανδρών υπό την ηγεσία του Έρικ Ρέβεντλοου απείλησαν να ανατρέψουν τον Χριστόφορο, πριν κινητοποιηθεί ο βασιλικός στρατός οι ευγενείς της Γιουτλάνδης δημιούργησαν τον δικό τους στρατό και βάδισαν δυτικά του Άαλμποργκ για να αντιμετωπίσουν τις δυνάμεις του Ρέβεντλοου. Οι αγρότες δημιούργησαν μια γιγαντιαία ασπίδα με τα βαγόνια παρασύροντας τους ευγενείς στην παγίδα ρίχνοντας χώμα πάνω σε κλαδιά για να φαίνεται στερεό έδαφος, ο στρατός των ευγενών εμφανίστηκε στις 3 Μαΐου 1441 υπό την ηγεσία του Έσκε Μπρόκ ο οποίος παρασύρθηκε και έπεσε στην παγίδα, οι αγρότες σκότωσαν τον Έσκε Μπρόκ, τον τεμάχισαν και έστειλαν τα μέλη του στις μεγάλες πόλεις της Δανίας για προειδοποίηση, στην συνέχεια έκαψαν τα ανάκτορα του Άαγκαρντ αναγκάζοντας τον ευγενή Νιλς Γκούλντενστιερν να δραπετεύσει μόνος.

Υποταγή των αγροτών

Η σκληρή μεταχείριση των αιχμάλωτων ευγενών από τους αγρότες εξόργισε τον Χριστόφορο ο οποίος αποφάσισε με τον δικό του στρατό να υποτάξει ολοκληρωτικά τους αγρότες, στον λόφο του Τζορτζέν στην βόρεια Γιουτλάνδη, φτάνοντας έστειλε προειδοποίηση ότι όσοι αγρότες υποχωρήσουν θα τους απαλλάξει από οποιαδήποτε τιμωρία, οι άντρες των νησιών του Μορς και του Θίστεντ έφυγαν γι'αυτό οι υπόλοιποι τους χαρακτήρισαν άνανδρους και δειλούς. Οι αγρότες δεν μπόρεσαν να αντιμετωπίσουν τον βαριά οπλισμένο βασιλικό στρατό ο οποίος τους συνέτριψε, χιλιάδες αγρότες σκοτώθηκαν οι υπόλοιποι τιμωρήθηκαν σκληρά αφού έχασαν την ελευθερία τους και έγιναν δούλοι των ευγενών στα ίδια τους τα κτήματα, η υποταγή τους είχε πλέον ολοκληρωθεί. Τον Μάιο του 1442 ο Χριστόφορος ταξίδευσε στο Λουντούζ για να αντιμετωπίσει τους ευγενείς και των τριών βασιλείων, κατοχύρωσε στο Τρόντχαϊμ την στέψη του ως βασιλιάς της Νορβηγίας, την επόμενη χρονιά στέφθηκε βασιλιάς της Δανίας από το Κοινοβούλιο του Ρίμπ, η οικία του στο Ροσκίλντε είχε καεί γι'αυτό μετέφερε την πρωτεύουσα του βασιλείου του στην Κοπεγχάγη. Οι Σουηδοί ευγενείς ήταν πολύ δυσαρεστημένοι από τον Χριστόφορο, τον κατηγορούσαν ότι δεν έχει δικαιώματα στην χώρα τους επειδή είναι Γερμανός και ότι επέτρεψε στον θείο του Έρικ να λεηλατήσει το ναυτικό της χώρας τους, κατηγορήθηκε για την καταστροφή της σοδειάς τους και για να ζήσουν ήταν αναγκασμένοι να φτιάξουν αλεύρι από φλοιό δέντρων γι'αυτό ονομάστηκε από τους Σουηδούς βασιλιάς του φλοιού. Προσπάθησε να υποστηρίξει τις πόλεις και τους εμπόρους όσο του το επέτρεπε η αριστοκρατία και η Χανσεατική Ένωση, η Ένωση του Κάλμαρ άλλαξε τους όρους και ο βασιλιάς έχασε πολλές εξουσίες από την αριστοκρατία.

Το τέλος

Ο Χριστόφορος της Βαυαρίας απεβίωσε αιφνίδια στις 6 Ιανουαρίου 1448 και τάφηκε στον Καθεδρικό ναό του Ροσκίλντε. Η σύζυγός του Δωροθέα ξαναπαντρεύτηκε στις 28 Οκτωβρίου 1449 τον διάδοχο του στον θρόνο της Δανίας Χριστιανό Α΄, προπάτορα των βασιλέων της Δανίας και της Ελλάδας. Το 1654 η οικογένεια των Βίττελσμπαχ από την οποία προερχόταν ο Χριστόφορος, επέστρεψε στην εξουσία της Σουηδίας.

Οικογένεια

Ο Χριστόφορος νυμφεύτηκε το 1445 στην Κοπεγχάγη τη Δωροθέα των Χοεντσόλλερν, κόρη του Ιωάννη μαργράβου του Βρανδεμβούργου-Κούλμμπαχ· δεν απέκτησαν απογόνους.

Πηγές

• Dansk Biografisk Leksikon, vol. 7, Copenhagen 1980.
• Politikens Danmarkshistorie, vol. 4 by Erik Kjersgaard, Copenhagen 1962.
• Politikens bog om Danske Monarker by Benito Scocozza, Copenhagen 1998.