Οξείδιο του σιδήρου είναι μία μαύρη σκόνη με το χημικό τύπο FeO. Αποτελείται από το χημικό στοιχείο σιδήρος στην κατάσταση οξειδώσεως 2, συνδεδεμένο με το οξυγόνο. Η ορυκτή μορφή του είναι γνωστή ως βουστίτης. Το FeO δεν πρέπει να συγχέεται με τη σκουριά, η οποία συνήθως αποτελείται από ένυδρο τριοξείδιο του σιδήρου. Ο όρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί πιο χαλαρά για μία μη-στοιχειομετρική ένωση ως ο λόγος των στοιχείων σίδηρος και οξυγόνο μπορεί να ποικίλλει· τα δείγματα είναι τυπικά έλλειψη σιδήρου με συνθέσεις που κυμαίνονται από Fe0.84Ο προς Fe0.95Ο [2].

οξείδιο του σιδήρου
σκόνη οξειδίου του σιδήρου
Γενικά
Όνομα IUPAC οξείδιο του σιδήρου
Χημικά αναγνωριστικά
Χημικός τύπος FeO
Μοριακή μάζα 71.844 g/mol
Αριθμός CAS 1345-25-1
SMILES [Fe]=O
InChI InChI = 1S/Fe.Ο

Κλειδί: UQSXHKLRYXJYBZ-UHFFFAOYSA-N

Αριθμός RTECS CHEBI:50820
Αριθμός UN G7036X8B5H
PubChem CID 14945
ChemSpider ID 14237
Φυσικές ιδιότητες
Σημείο τήξης 1377 °C, 1650 K, 2511 °F ([1])
Σημείο βρασμού 3414 °C, 3687 K, 6177 °F
Πυκνότητα 5.745 g/cm3
Διαλυτότητα
στο νερό
Αδιάλυτο
Διαλυτότητα
σε άλλους διαλύτες
αδιάλυτο σε αλκάλια, αλκοόλ

διαλύεται σε οξύ

Δείκτης διάθλασης ,
nD
2.23
Χημικές ιδιότητες
Σημείο αυτανάφλεξης μεταβλητό
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa).

Παρασκευή

Επεξεργασία

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Pradyot Patnaik. Handbook of Inorganic Chemicals. McGraw-Hill, 2002, ISBN 0-07-049439-8
  2. Greenwood, Norman N.· Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2nd έκδοση). Butterworth–Heinemann. ISBN 0080379419.