Βικιπαίδεια

Μαριάνο Ραχόι

Ο Μαριάνο Ραχόι Μπρέι (Mariano Rajoy Brey, 27 Μαρτίου 1955-) είναι Ισπανός πολιτικός, επικεφαλής του κεντροδεξιού Λαϊκού Κόμματος από το 2004 έως το 2018. Κατείχε τη θέση του Πρωθυπουργού της Ισπανίας από τον Δεκέμβριο του 2011, όταν αναδείχθηκε νικητής των ισπανικών βουλευτικών εκλογών με απόλυτη πλειοψηφία, ως το 2018, οπότε η κυβέρνησή του ανατράπηκε με πρόταση μομφής. Ακολουθώντας τις βουλευτικές εκλογές του Δεκεμβρίου του 2015 διατέλεσε υπηρεσιακός πρωθυπουργός της χώρας, θέση που διατήρησε και με το πέρας των επαναληπτικών εκλογών του Ιουνίου του 2016. Την υπηρεσιακότητα ανέτρεψε η υποστήριξη που του παρείχε στις 29 Νοεμβρίου 2016 το Κοινοβούλιο της Ισπανίας, με την υποστήριξη του Κόμματος των Πολιτών και την αποχή της πλειοψηφίας των βουλευτών από το Ισπανικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα.

Μαριάνο Ραχόι
Πρωθυπουργός της Ισπανίας
Περίοδος
21 Δεκεμβρίου 2011 – 1 Ιουνίου 2018
ΜονάρχηςΧουάν Κάρλος Α' της Ισπανίας
Φίλιππος ΣΤ΄ της Ισπανίας
ΠροκάτοχοςΧοσέ Λουίς Ροδρίγκεθ Θαπατέρο
ΔιάδοχοςΠέδρο Σάντσεθ
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση27 Μαρτίου 1955 (1955-03-27) (69 ετών), Γαλικία
ΕθνότηταΙσπανός
ΥπηκοότηταΙσπανία
Πολιτικό κόμμαΛαϊκό Κόμμα, Λαϊκή Συμμαχία, Spanish National Union και Popular parliamentary group
ΣύζυγοςElvira Fernández (από 1996)
ΠαιδιάMariano Rajoy Fernández[1][2]
Juan Rajoy Fernández[3]
ΣπουδέςΠανεπιστήμιο του Σαντιάγο ντε Κομποστέλα[4]
Επάγγελμαπολιτικός (Δεκαετία του 1970 – 2018)[5]
land registrar
ΒραβεύσειςΜεγαλόσταυρος του Τάγματος του Ηλίου του Περού (23  Ιανουαρίου 2013)
Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Καρόλου Γ΄ της Ισπανίας (12  Σεπτεμβρίου 2003)[6]
Κορδέλα του Τάγματος της Δημοκρατίας της Σερβίας (2013)
Grand Cross Special Class of the Order of the Aztec Eagle (2012)[7]
Τάγμα της Αξίας (Χιλή)
κολάρο του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής (3  Αυγούστου 2018 και 2018)[8]
Μεγαλόσταυρος του Στρατιωτικού Τάγματος του Χριστού (15  Απριλίου 2018)[9]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Κατά τη θητεία του αντιμετώπισε την οικονομική κρίση και προώθησε μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση ενώ ήταν μάρτυρας της κατάρρευσης του δικομματισμού και της ανάδειξης των δύο νέων κομμάτων, "Μαζί Μπορούμε" (Unidos Podemos) και "Πολίτες" (Ciudadanos). Παράλληλα είχε να διαχειριστεί πολιτικά σκάνδαλα διαφθοράς που επηρέασαν το κόμμα του και την ανάφλεξη των αποσχιστικών τάσεων στην Καταλονία[10].

Η κυβέρνησή του κατέρρευσε έπειτα από πρόταση δυσπιστίας που υπερψηφίστηκε την 1η Ιουνίου 2018 από 180 βουλευτές του ισπανικού κοινοβουλίου[11].

Βιογραφικά στοιχεία

Επεξεργασία

Προσωπικά στοιχεία

Επεξεργασία

Γόνος αστικής οικογένειας της Γαλικίας, στη βορειοδυτική Ισπανία, γεννήθηκε το 1955 στο Σαντιάγο ντε Κομποστέλα. Ο παππούς του, συντηρητικός δημοκρατικός, ήταν δικηγόρος και ο αυστηρών αρχών πατέρας του, δικαστής. Ακολουθώντας την παράδοση της οικογένειας, ο Ραχόι σπούδασε νομικά.[12] Σε νεαρή ηλικία υπέφερε από σοβαρό τραυματισμό σε τροχαίο ατύχημα που του άφησε ανεξίτηλα σημάδια στο πρόσωπο.[13] Στις 28 Δεκεμβρίου 1996 παντρεύτηκε την Ελβίρα Φερνάντες Μπαλμπόα, με την οποία έχει δύο γιους.

Πολιτική καριέρα (1981 - 2018)

Επεξεργασία

Γαλικία

Επεξεργασία

Από το κόμμα "Unión Nacional Española" ("Ισπανική Εθνική Ένωση" (εν συντομία UNE)[14] και αργότερα "Alianza Popular" ("Λαϊκή Συμμαχία") (εν συντομία AP), εξελέγη στις πρώτες περιφερειακές εκλογές στη Γαλικία, που πραγματοποιήθηκαν στις 20 Οκτωβρίου 1981.

Το 1982 διορίστηκε Γενικός Διευθυντής Θεσμικών Σχέσεων του Κυβερνητικού Γραφείου "Junta de Galicia". Στις δημοτικές εκλογές της 8ης Μαΐου 1983 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος της Ποντεβέδρα (επαρχία της Ισπανίας κατά μήκος της Ατλαντικής ακτής στη νοτιοδυτική Ευρώπη). Στο έκτακτο συνέδριο του Μαΐου του 1988, διορίστηκε γενικός γραμματέας του AP στη Γαλικία. Το 1983 και το 1984, Ραχόι δημοσίευσε άρθρα στα οποία υπερασπίστηκε την ανισότητα ως κάτι έμφυτο στον άνθρωπο.[15][16]

Στις 11 Ιουνίου 1983 διορίστηκε πρόεδρος του επαρχιακού συμβουλίου της Ποντεβέδρα, θέση που κατείχε μέχρι τον Δεκέμβριο του 1986.[17] Στις γενικές εκλογές της 22ας Ιουνίου 1986, κέρδισε μια θέση στο Κογκρέσο των Αντιπροσώπων, αν και παραιτήθηκε τον Νοέμβριο για να γίνει αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Γαλικίας, μετά την παραίτηση του Jose Luis Barreiro.

Τον Ιανουάριο του 1989, το κόμμα ΑΡ μετατράπηκε σ' ένα ενιαίο κόμμα, το οποίο ονομάστηκε Partido Popular ("Λαϊκό Κόμμα") (εν συντομία PP), με πρόεδρο τον Μανουέλ Φράγα Ιριβάρνε. Ο Ραχόι διορίστηκε μέλος της Εθνικής Εκτελεστικής Επιτροπής του Λαϊκού Κόμματος και πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Ελέγχου του RTVE (η κρατική ραδιοτηλεόραση της Ισπανίας).

Στις 4 Σεπτεμβρίου, 1989, ο Ραχόι εξελέγη μέλος του Εθνικού Συμβουλίου και αναπληρωτής γενικός γραμματέας του PP. Στις εκλογές της 6ης Ιουνίου 1993, το Λαϊκό Κόμμα ανακηρύχθηκε πρώτο κόμμα της αντιπολίτευσης.

Υπουργός (1996-2003)

Επεξεργασία

Στις 3 Μαρτίου 1996, το Λαϊκό Κόμμα κέρδισε τις εκλογές με 9.716.006 ψήφους, με πρόεδρο τον Χοσέ Μαρία Αθνάρ ο οποίος ανέλαβε την πρωθυπουργία με την υποστήριξη 3 κομμάτων: του Βασκικού Εθνικιστικού Κόμματος PNV, του CiU και του Συνασπισμού Καναρίων Νήσων και ο Ραχόι εκλέχτηκε για τρίτη φορά βουλευτής στο Κογκρέσο των Αντιπροσώπων.

Στις 5 Μαΐου 1996 ορκίστηκε Υπουργός Δημόσιας Διοίκησης της Ισπανίας.

Τον Ιανουάριο του 1999, ο Ραχόι άφησε τη θέση του στον Acebes για να αντικαταστήσει τον Esperanza Aguirre, ο οποίος είχε επικριθεί έντονα για τη διαχείριση του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού και την έγκριση νέων σχεδίων σπουδών για την επαγγελματική κατάρτιση. Αυτό τον μήνα επανεκλέχθηκε αναπληρωτής γενικός γραμματέας του κόμματος.

 

Στις γενικές εκλογές του 2000, το Λαϊκό Κόμμα κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία κατά του Σοσιαλιστικού - Εργατικού Κόμματος, PSOE του Joaquin Almunia κι έλαβε το μεγαλύτερο αριθμό των ψήφων μέχρι σήμερα. Ο Ραχόι τέθηκε πρώτος αντιπρόεδρος και Υπουργός Προεδρίας αντικαθιστώντας τον Francisco Álvarez-Cascos.

Τον Φεβρουάριο του 2001, μετά την εμφάνιση της τρομοκρατικής οργάνωσης ΕΤΑ, έπαψε να είναι υπουργός Προεδρίας και ορκίστηκε Υπουργός Εσωτερικών αντικαθιστώντας τον Jaime Mayor Oreja, ο οποίος έβαλε υποψηφιότητα στις εκλογές στη Χώρα των Βάσκων. Ως υπεύθυνος για αυτό το υπουργείο, ο Ραχόι πέτυχε πολλές επιτυχίες στον αγώνα κατά της τρομοκρατικής οργάνωσης Euskadi Ta Askatasuna, ETA.

Η κυβέρνηση ενέκρινε το σχέδιο Νόμου για τα Συνδικάτα (Ιούνιος 2001), ενέκρινε τον μεταναστευτικό νόμο (Ιούλιος 2001) και το σχέδιο νόμου για την πρόληψη της παράνομης κατανάλωσης οινοπνευματωδών ποτών (Μάιος 2002).

Τον Ιανουάριο του 2002 εξελέγη αναπληρωτής γενικός γραμματέας του κόμματος στο συνέδριο XIV και τον Ιούλιο ο Ραχόι παραιτήθηκε από υπουργός Εσωτερικών και αντικαταστάθηκε από τον Acebes, για να αναλάβει Κυβερνητικός Εκπρόσωπος και το υπουργείο Προεδρίας.

Εκείνο το διάστημα είχε να αντιμετωπίσει δύο μεγάλες διαμάχες της κυβέρνησης του Αθνάρ: το ναυάγιο του Prestige - την οικολογική καταστροφή που προκλήθηκε από τη διαρροή του πετρελαίου - και την υποστήριξη του Αθνάρ προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους, κατά τη διάρκεια της εισβολής στο Ιράκ το 2003.[18]

Αρχηγός του κόμματος, εκλογές 2004

Επεξεργασία

Στο 14ο Συνέδριο του Λαϊκού Κόμματος που πραγματοποιήθηκε στη Μαδρίτη το διάστημα 25 - 27 Ιανουαρίου 2002, ο πρωθυπουργός της Ισπανίας και πρόεδρος του κόμματος, Χοσέ Μαρία Αθνάρ, κράτησε τον λόγο του να μην είναι πάνω από οκτώ χρόνια στο τιμόνι της προεδρίας της χώρας κι έτσι έγινε ο πρώτος ισπανός πρωθυπουργός που παραιτήθηκε οικειοθελώς παρά τις πιέσεις από το κόμμα του για να συνεχίσει.[19]

 

Στις 31 Αυγούστου του 2003, ο, τότε πρόεδρος του Λαϊκού Κόμματος, Αθνάρ πρότεινε τον Μαριάνο Ραχόι για διάδοχό του.[20] Στις 16 Νοεμβρίου 2012, ο Αθνάρ αποκάλυψε ότι ήθελε να προτείνει για τη διαδοχή του τον Ροντρίγκο Ράτο, αλλά ο Ράτο απορρίφθηκε δύο φορές.[21] Στις 3 Σεπτεμβρίου, ο Ραχόι εξελέγη από το Εθνικό Συμβούλιο του Λαϊκού Κόμματος, ως ο υποψήφιος για την προεδρία της κυβέρνησης.[22]

Στις 14 Μαρτίου 2004 θα πραγματοποιηθούν γενικές εκλογές στην Ισπανία, με τον Ραχόι να κατεβαίνει για πρώτη φορά ως πρόεδρος του Λαϊκού Κόμματος. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας το PP υπερηφανεύονταν για την επιτυχία της στα οικονομικά επιτεύγματα κατά τη διάρκεια των οκτώ ετών του Αθνάρ (αύξηση του ΑΕΠ, ισορροπημένο προϋπολογισμό, δημιουργία θέσεων εργασίας και μείωση της ανεργίας). Προεκλογικό σύνθημα του ήταν «Μαζί πάμε για περισσότερα». [23]

Τρεις ημέρες πριν από τις κάλπες την Πέμπτη 11 Μαρτίου 2004 υπήρξε μια σειρά από τρομοκρατικές επιθέσεις, ταυτόχρονα σε τέσσερα τρένα στη Μαδρίτη, στους σταθμούς Atocha, Euguenia και El Pozo, η οποία στοίχισε τη ζωή σε 191 ανθρώπους και τον τραυματισμό περισσότερων από 1500 ανθρώπων, η χειρότερη στιγμή στην ιστορία της Ισπανίας και της Ευρώπης (εν καιρώ ειρήνης). Την ευθύνη για τα χτυπήματα ανέλαβε η ETA.[24] Σε ένδειξη πένθους οι δύο υποψήφιοι για την προεδρία της κυβέρνησης (Ραχόι και Θαπατέρο) μαζί με τα άλλα πολιτικά κόμματα ανακοίνωσαν την αναστολή των εκλογικών συγκεντρώσεων.[25]

 

Την 12η Μαρτίου 2004, στις 19:00 σε όλη την Ισπανία άρχισαν οι μαζικές διαδηλώσεις με το σύνθημα: «Με τα θύματα, με το Σύνταγμα, για την ήττα της τρομοκρατίας». Περισσότεροι από δύο εκατομμύρια στη Μαδρίτη συγκεντρώθηκαν, ενώ για πρώτη φορά στην ιστορία της Ισπανίας, τα μέλη της βασιλικής οικογένειας: ο Πρίγκιπας της Αστούριας, Φίλιππος και οι δύο αδελφές του, Πριγκίπισσες Έλενα και Κριστίνα βρίσκονταν εκεί. Μαζί με αυτούς ήταν ο υπηρεσιακός (λόγω προεκλογικής περιόδου) πρωθυπουργός, Χοσέ Μαρία Αθνάρ και οι δύο υποψήφιοι για την προεδρία της κυβέρνησης, από τα δύο μεγάλα κόμματα: Ραχόι του Λαϊκού Κόμματος και Χοσέ Λουίς Ροντρίγκεθ Θαπατέρο του Σοσιαλιστικού Κόμματος.[26]

Την επόμενη ημέρα, η εφημερίδα «El Mundo» δημοσίευσε μια συνέντευξη του Ραχόι στην οποία ισχυρίστηκε ότι είχε την πεποίθηση ότι η ευθύνη για τις βομβιστικές επιθέσεις στη Μαδρίτη ανήκε στην ΕΤΑ.[27] Εκείνη την ημέρα, δεκάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στην έδρα του Λαϊκού Κόμματος απαιτώντας από την κυβέρνηση της χώρας να διευκρινίσει ποιος είχε διαπράξει τη σφαγή των τρομοκρατών. Διαδηλώσεις έγιναν το απόγευμα και το βράδυ, όχι μόνο στα κεντρικά γραφεία της Μαδρίτης (η οποία ήταν η πιο μεγάλη), αλλά και σε άλλες πόλεις.[28] Λόγω αυτών των συγκεντρώσεων, ο Ραχόι εμφανίστηκε στην τηλεόραση για να καλέσει σε μια κατάπαυση του διαδηλώσεων.[29] Περίπου μισή ώρα αργότερα, εμφανίστηκε ο Alfredo Perez Rubalcaba, να αναφέρει ότι «οι Ισπανοί πολίτες αξίζουν μια κυβέρνηση που λέει πάντα την αλήθεια.[30]

Την επόμενη μέρα, ο ισπανικός λαός κλήθηκε στις κάλπες. Η συμμετοχή έφτασε το 78%. Το PSOE κέρδισε 164 έδρες (42,64%) και πάνω από δέκα εκατομμύρια ψήφους και πήρε από το PP την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών.[31]

Στις 7 Οκτωβρίου 2004, ο Ραχόι δήλωσε στην εφημερίδα "El Mundo" ότι «δεν πίστευε ότι οι συλληφθέντες ήταν οι ένοχοι».[32]

Αντιπολίτευση (2004-2011)

Επεξεργασία

Στις 2 Οκτωβρίου του 2004, στο 15ο Συνέδριο του Λαϊκού Κόμματος, ο Μαριάνο Ραχόι εξελέγη πρόεδρος με 98,37% των ψήφων.[33]

 

Ως αρχηγός της αντιπολίτευσης (2004-2008), έφερε ένταση στην πολιτική σκηνή του τόπου. Υπήρχαν δύο θέματα με τα οποία έκανε αντιπολίτευση στην κυβέρνηση: 1)ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας και η ειρηνευτική διαδικασία με την ΕΤΑ της σοσιαλιστικής κυβέρνησης του Ροντρίγκεθ Θαπατέρο στη Χώρα των Βάσκων και 2) η μεταρρύθμιση του Καταστατικού της Αυτονομίας της Καταλονίας του 2006.

Την 1η Δεκεμβρίου 2005 είχε ένα ατύχημα μετά από συντριβή ελικοπτέρου στη Mostoles, μαζί με την πρόεδρο της Κοινότητας της Μαδρίτης, Esperanza Aguirre, η οποία βγήκε σχεδόν αλώβητη. Ο ίδιος έσπασε το δάχτυλό του και είχε μία εξάρθρωση.[34] [35] [36][37][38]

Στις 25 Απριλίου 2006, [39] ο βουλευτής του Λαϊκού Κόμματος Βιθέντε Μαρτίνεθ Πουχάλτε έγινε ο πρώτος βουλευτής που αποβλήθηκε από την ολομέλεια της Βουλής των Αντιπροσώπων το 1976.

Στις 7 Ιουνίου, ο Ραχόι ανακοίνωσε ότι το Λαϊκό Κόμμα «σταματάει κάθε σχέση με τη σοσιαλιστική κυβέρνηση» (αυτό συνέβει για πρώτη φορά μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας), επειδή η κυβέρνηση Θαπατέρο συμφώνησε σε διάλογο με το πολιτικό αυτονομιστικό ισπανικό κόμμα των Βάσκων "Μπατασούνα".[40][41][42]

Στις 5 Μαρτίου 2007, ο Ραχόι κάλεσε σε συγκέντρωση διαμαρτυρίας του πολίτες για τις 10 του μήνα με το σύνθημα "Η Ισπανία για ελευθερία, δε δίνουμε περισσότερες παραχωρήσεις στην ΕΤΑ", διότι αποφασίστηκε η μείωση της ποινής κάθειρξης του πρώην ηγετικού στελέχους της ΕΤΑ και απεργού πείνας, Ινιάκι ντε Χουάνα, υπεύθυνου για 25 δολοφονίες. Πέντε ημέρες αργότερα, πραγματοποιήθηκε στη Μαδρίτη η μεγαλύτερη διαδήλωση που οργανώθηκε ποτέ από ένα πολιτικό κόμμα στην Ισπανία. Υποστηρικτές του Λαϊκού Κόμματος και μέλη της οργάνωσης για τα θύματα της ΕΤΑ διαδήλωσαν μαζικά στη Μαδρίτη, απαιτώντας να εκτίσει ο Ινιάκι ντε Χουάνα και τα τρία χρόνια της ποινής που του επιβλήθηκε. Η σοσιαλιστική κυβέρνηση του Χοσέ Θαπατέρο χαρακτήρισε «ανεύθυνες» τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας για μία απόφαση της Δικαιοσύνης.[43]

Λίγες μέρες αργότερα ο Ραχόι προσέφυγε στο Συνταγματικό Δικαστήριο της Ισπανίας ενάντια στην απόφαση της σοσιαλιστικής κυβέρνησης να ψηφίσει νόμο για τη δυνατότητα γάμου των ομοφυλόφιλων ζευγαριών. Η προσφυγή επιλύθηκε στις 6 Νοεμβρίου του 2012, επτά χρόνια μετά, με 8 ψήφους υπέρ του γάμου των ομοφυλοφίλων και 3 κατά.[44] [45]

Εκλογές 2008

Επεξεργασία

Στις 9 Μαρτίου 2008, πραγματοποιήθηκαν οι δέκατες γενικές εκλογές μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ισπανία. Σε αυτές, το PSOE κέρδισε και πάλι -με τον Θαπατέρο να επανεκλέγεται πρωθυπουργός με 169 έδρες και για πρώτη φορά στην ιστορία του το κόμμα ξεπέρασε τις 11 εκατομμύρια ψήφους. Το Λαϊκό Κόμμα κέρδισε περισσότερο από το 40% των ψήφων και 154 βουλευτές - το καλύτερο αποτέλεσμα που έχει επιτευχθεί ποτέ από ένα κόμμα που θα ήταν στην αντιπολίτευση. Αυτό επιτεύχθηκε, διότι το κύριο οχυρό τους, η Μαδρίτη έδωσε ένα ποσοστό 49,2%, 18 βουλευτές και 100.000 ψήφους περισσότερους σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές πριν τέσσερα χρόνια. Παρόλο που δεν επιτεύχθηκε η νίκη για να φτάσει στο "Μονκλόα", το PP κατάφερε να έχει στη Γερουσία 101 γερουσιαστές από τους συνολικά 208 που περιλαμβάνει. Τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα στην Ισπανία κέρδισαν 322 έδρες από τις 350 στη Βουλή.[46] [47] [48]

 
 

Δύο ημέρες αργότερα, την Τρίτη 11 Μαρτίου 2008, ο Ραχόι ανακοίνωσε στα κεντρικά γραφεία του Λαϊκού Κόμματος ότι θα συνεχίσει να είναι πρόεδρος του κόμματος με σκοπό τη νίκη το 2012. Αντιμέτωπος με τον ισχυρισμό ότι μαζί του, ως πρόεδρο, το ΡΡ έχει χάσει δύο εκλογικές αναμετρήσεις, ο Ραχόι απάντησε ότι «Κι άλλοι είχαν επίσης (δύο εκλογικές ήττες), ο Φελίπε Γκονθάλεθ και ο Αθνάρ) και συνέχισαν να είναι πρόεδροι» Εξαιτίας αυτού του ισχυρισμού, διάφορα μέσα μαζικής ενημέρωσης (όπως το ραδιοφωνικό δίκτυο COPE ή η εφημερίδα El Mundo) αμφισβήτησαν τη συνέχεια του Ραχόι ως επικεφαλής του κόμματος και της αντιπολίτευσης.[49] [50]

Ο Ραχόι και η Εσπεράνθα Αγουίρρε ξεκίνησαν έναν ανοιχτό "πόλεμο" για την προεδρία του κόμματος. Αυτός ο "πόλεμος" ξεκίνησε όταν η Aguirre, στις 8 Απριλίου 2008, είπε ότι το PP παρουσιάζεται ως μια ανοικτή και φιλελεύθερη επιλογή. Έντεκα ημέρες αργότερα, ο Ραχόι απάντησε λέγοντας: «Αν κάποιος θέλει να πάει είτε στο Φιλελεύθερο Κόμμα είτε στο Συντηρητικό Κόμμα, ας πάει». Σε αυτή τη φράση απάντησε ο τότε αντιπρόεδρος της Κοινότητας της Μαδρίτης, Ιγνάθιο Γκονθάλεθ, ως εξής: «Τι θα ήταν το PP, αν οι φιλελεύθεροι και οι συντηρητικοί έφευγαν;» Η Αγουίρρε, λόγω της έλλειψης επαρκούς υποστήριξης, ανέβαλε τις όποιες απαιτήσεις της για την προεδρία του κόμματος.[51] [52]

Στις 21 Μαΐου 2008, μετά από συνάντηση με τον Ραχόι, η Μαρία Σαν Χιλ, εγκατέλειψε την προεδρία της Χώρας των Βάσκων και το κόμμα. Ο Ραχόι απάντησε με απόλυτη αδιαφορία για την απόφαση αυτή, παρότι η ίδια μια εβδομάδα πριν είχε δημοσιοποιήσει τη δυσπιστία της απέναντί ​​του.[53]

Την επόμενη μέρα, έφυγε από το κόμμα που ήταν μέλος από το 1987, ο Χοσέ Αντώνιο Ορτέγα Λάρα, ο οποίος υπέστη τη μεγαλύτερη απαγωγή της τρομοκρατικής οργάνωσης ΕΤΑ -τον είχαν απαγάγει για 532 ημέρες- λόγω της αλληλεγγύης του στη Μαρία Σαν Χιλ. Μετά την αποχώρησή του ανέφερε: «Ήθελα ένα κόμμα που να έχει δώδεκα με δεκατρία εκατομμύρια ψήφους κι όχι δύο εκατομμύρια ψήφους».[54] [55]

 
 

Στις 26 Μαΐου 2008, σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στην El Mundo, ο Γκαμπριέλ Ελορριάγα (Διευθυντής Επικοινωνίας του PP και συντονιστής της προεκλογικής εκστρατείας του Ραχόι) είπε το εξής: "ζητάω τη δημιουργία μίας ανανεωμένης, ισχυρής και χωρίς αποκλεισμούς ηγεσίας. Έχοντας πλήρη συναίσθηση των όσων λέει, ο Μαριάνο Ραχόι δεν είναι σε θέση να τα προσφέρει όλα αυτά".

Εκείνη την εποχή, ο πρώην υπουργός Χουάν Κόστα, άρχισε να φαντάζει ως τον πιθανό εναλλακτικό υποψήφιο για την προεδρία του κόμματος. Στις 9 Ιουνίου επιβεβαίωσε ότι δεν επιθυμούσε την προεδρία του κόμματος. Αυτή η κίνηση, συνοδεύτηκε από το αίτημά του για μία περισσότερη εσωτερική δημοκρατία και έναν νέο ηγέτη στο κόμμα. Οι περισσότεροι από τους συντρόφους του παρέμειναν σιωπηλοί, εκτός από τον Μανουέλ Φράγα, ο οποίος δεν δίστασε να πει ότι ο Κόστα απέρριψε την προεδρία του κόμματος γιατί ήξερε ότι θα χάσει.[56]

Στις 19 Ιουνίου, ανακοινώθηκε ότι η πρόεδρος του ΡΡ στην Καστίλλη-Λα Μάντσα και βουλευτής, Μαρία Ντολόρες ντε Κοσπεδάλ θα γινόταν γενική γραμματέας αντικαθιστώντας τον Άγγελος Αθέντες.[57] Ο αναπληρωτής γραμματείς θα Ana Mato (Οργανισμός), Esteban Gonzalez Pons (Επικοινωνία και εκπρόσωπος) και Javier Arenas (εδαφική). Η νέα του ομάδα περιελάμβανε τον δήμαρχο της Μαδρίτης Alberto Ruiz-Gallardón. Αντιδήμαρχος Manuel Cobo. Αναπληρωτής Πρόεδρος Ana Botella. Πρόεδρος της Συνέλευσης, Elvira Rodriguez, και οι σύμβουλοι Alfredo Prada, Λουσία Figar, Manuel Lamela και Juan Jose Guemes. Στον πύργο PP, διατηρήθηκαν τα ονόματα που κατείχαν την προηγούμενη ομάδα διαχείρισης, στα οποία προσχώρησε ο Federico Trillo, αντικαθιστώντας τον Ignacio Astarloa. Η πιο κρίσιμη φωνή αφέθηκε έξω. Esperanza Aguirre.

Από την επόμενη μέρα και μέχρι τις 22 Ιουνίου, πραγματοποιήθηκε στη Βαλένθια το 15ο Συνέδριο του Λαϊκού Κόμματος και για πρώτη φορά μετά από 18 χρόνια πραγματοποιήθηκε έξω από τη Μαδρίτη, όταν Χοσέ Μαρία Αθνάρ εξελέγη κόμματος πρόεδρος στη Σεβίλλη.[58] Τότε άρχισε να είναι ορατό το ρήγμα στις σχέσεις των Αθνάρ και Ραχόι μέχρι την αποχώρηση του πρώτου από το Κόμμα το 2016.[59]

Ο Ραχόι επανεξελέγη πρόεδρος του Λαϊκού Κόμματος με το 78,8% κερδίζοντας τη λιγότερη υποστήριξη από τη δημιουργία του κόμματος το 1990.[60]

Τον Οκτώβριο, συμμετείχε σε δύο διαμάχες. Την 11η Οκτωβρίου -ενώ ξέχασε να απενεργοποιήσετε το μικρόφωνο του- δημοσιεύτηκε η φράση του: «Αυτή την Κυριακή έχω τον πόνο της παρέλασης, εν ολίγοις, ένα συναρπαστικό σχέδιο"». Τέσσερις ημέρες αργότερα, το τηλεοπτικό κανάλι "La Sexta" ανέφερε ότι συνελήφθη ένας ξάδελφός του με την κατηγορία της συμμετοχής σε μια συμμορία που είχε απαγάγει έναν επιχειρηματία από το Κάντιθ.

Το επόμενο έτος, στις 6 Φεβρουαρίου, η κοινή γνώμη γνώριζε τη λεγόμενη υπόθεση Gürtel (Γκούρτελ) με 37 βουλευτές να αντιμετωπίζουν κατηγορίες, μεταξύ των οποίων τρεις πρώην ταμίες του κόμματος, με προεξάρχοντα τον Λουίς Μπαρθένας, ο οποίος κατηγορείται για συσσώρευση δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ στην Ελβετία. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, το Λαϊκό Κόμμα επωφελήθηκε από χρηματικά ποσά που εξασφάλισαν παρανόμως οι βουλευτές του, χωρίς ωστόσο να αντιμετωπίζει ως κόμμα τις ίδιες ποινικές διώξεις με τους 37 κατηγορουμένους. Η υπόθεση επονομάστηκε δίκη «Γκούρτελ», τίτλος που προέρχεται από τη γερμανική μετάφραση του επωνύμου του ανθρώπου που πιθανολογείται ότι είναι ο εγκέφαλος του συγκεκριμένου δικτύου διαφθοράς που εισχώρησε σε κλιμάκια του κυβερνώντος κόμματος.[61]

Το 2009 έγιναν τρεις εκλογικές αναμετρήσεις: Η μόνη σε εθνικό επίπεδο ήταν οι εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 7 Ιουνίου κατά την οποία άρχισε να φαίνεται η φθορά της κυβέρνησης Θαπατέρο λόγω της οικονομικής κρίσης και τους 3 εκατομμύρια ανέργους. Από την ημερομηνία αυτή με τις δημοσκοπήσεις, το Λαϊκό Κόμμα με τον Χάιμε Μαγιόρ Ορέχα επικεφαλής της λίστας κέρδισε με διαφορά περίπου μισό εκατομμυρίων ψήφων το PSOE. Κατά περιφέρεια, το PP νίκησε σε 11 από αυτές. Την 1η Μαρτίου διεξήχθησαν οι περιφερειακές εκλογές στη Γαλικία και στη Χώρα των Βάσκων. Στη Γαλικία, το Λαϊκό Κόμμα με επικεφαλής τον Αλμπέρτο Νουνέθ Φείχοο κέρδισε 37 έδρες και 45.2%, ενώ το Σοσιαλιστικό Κόμμα 25 έδρες και 33.2%. Στη Χώρα των Βάσκων και πάλι θα κερδίσει το PNV, αλλά το άθροισμα των κομμάτων που τάσσονται υπέρ της παραμονής της περιφέρειας στην Ισπανία (PSE, PP και UPyD) έδωσε την απόλυτη πλειοψηφία (38 βουλευτές) στο Κοινοβούλιο της Χώρας των Βάσκων.[62] [63] [64][65]

Το 2009, μια έρευνα έδειξε ότι ο Ραχόι παράγει λίγο ή καθόλου εμπιστοσύνη στο 80,2% των ερωτηθέντων.

Κυβέρνηση (2011-2018)

Επεξεργασία

Εκλογές 2011

Επεξεργασία
 
 
 

Στις 22 Μαΐου 2011 διεξήχθησαν δημοτικές εκλογές σε 13 αυτόνομες περιφέρειες. Σε αυτές το PSOE υπέστη τα χειρότερα αποτελέσματα από την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Αντίθετα, το Λαϊκό Κόμμα έλαβε το καλύτερο αποτέλεσμα στην ιστορία του. Το PP ενισχύθηκε κι έλαβε την απόλυτη πλειοψηφία του στις Περιφέρειες: της Μαδρίτης -η υποψήφια και, στη συνέχεια η πρόεδρος της Κοινότητας Εσπεράνθα Αγουίρρε κέρδισε 72 έδρες και πάνω από το 50% των ψήφων-, της Βαλένθιας, της Μούρθια, της Λα Ριόχα, της Θέουτα, της Μαλίγια, της Καστίλλης και της Λεόν, ενώ βγήκε πρώτο στην Κανταβρία, στις Βαλεαρίδες Νήσους και στην Αραγονία. Να σημειωθεί ότι για πρώτη φορά στην ιστορία του, το PP κέρδισε σε δύο "σοσιαλιστικά προπύργια" στην Καστίλλη και στην Εστρεμαδούρα. Επίσης, κέρδισε στην Κόρδοβα που θεωρείτο ως «Κομμουνιστικό προπύργιο» - και επέστρεψε στην εξουσία δώδεκα χρόνια αργότερα στη Σεβίλλη.[66][67][68]

Στις 29 Ιουλίου ο πρωθυπουργός, Ροντρίγκεζ Θαπατέρο προκήρυξε πρόωρες γενικές εκλογές για τις 20 Νοεμβρίου του ίδιου έτους.[69][70]

Στις 23 Αυγούστου, ο Θαπατέρο ανήγγειλε μια συνταγματική μεταρρύθμιση που περιλαμβάνει όρια στις δημόσιες δαπάνες. Στις 2 Σεπτεμβρίου μόνο το PSOE και η PP ψήφισαν υπέρ της συνταγματικής μεταρρύθμισης του 2011 του άρθρου 135.[71]

Στις 20 Οκτωβρίου 2011, ένα μήνα πριν από τις εκλογές, έλαβε χώρα ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα από την ίδρυση της δημοκρατίας στην Ισπανία. Η ETA ανακοίνωσε την οριστική παύση της.[72]

Στις 7 Νοεμβρίου, πραγματοποιήθηκε μια τηλεοπτική συζήτηση μεταξύ των δύο υποψηφίων των δύο μεγαλύτερων πολιτικών δυνάμεων στη χώρα: του Ραχόι του PP και του Αλφρέδο Πέρεθ Ρουμπαλκάμπα του PSOE.[73]

Στις γενικές εκλογές της Ισπανίας του 2011, στο Κοινοβούλιο το Λαϊκό Κόμμα κέρδισε με ποσοστό 44,62% και την απόλυτη πλειοψηφία 186 εδρών. Με αυτό το αποτέλεσμα, ξεπέρασε την απόλυτη πλειοψηφία του Λαϊκού Κόμματος στις εκλογές του 2000, με την υποψηφιότητα του Αθνάρ.[74]

Οικονομική κρίση και κοινωνική αντίδραση (2012-2013)

Επεξεργασία

Στις 20 Δεκέμβρη 2011, ο Μαριάνο Ραχόι ορκίστηκε πρόεδρος της κυβέρνησης και στις 21 του μήνα ορκίστηκε ενώπιον του βασιλιά. Στις 30 Δεκεμβρίου, ανακοινώθηκε το νέο υπουργικό συμβούλιο, με τη Σοράγια Σάενθ ντε Σανταμαρία στη θέση της αντιπροέδρου και της εκπροσώπου της Κυβέρνησης, ενώ ο Λουίς ντε Γκίντος ανέλαβε το Υπουργείο Οικονομίας και Ανταγωνιστικότητας και ο Κριστόβαλ Μοντόρο παρέλαβε το Υπουργείο Οικονομικών και Δημόσιας Διοίκησης. Η νέα κυβέρνηση είχε ως στόχο την απότομη μείωση των δημοσίων δαπανών για τον έλεγχο του δημοσιονομικού ελλείμματος, το οποίο ξεπέρασε το 8% του ΑΕΠ πάνω από το όριο που συμφωνήθηκε μεταξύ του Θαπατέρο και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Επίσης, πάρθηκαν μέτρα, όπως η αύξηση της φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων και φόρου ακίνητης περιουσίας - παρότι η προεκλογική υπόσχεση του Ραχόι ήταν να μην αυξήσει τη φορολογία- συνεχίζοντας πολιτικές της προηγούμενης κυβέρνησης και προχώρησε στη μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας. Η Υπουργός Απασχόλησης Fátima Báñez πέρασε την εργατική μεταρρύθμιση τον Φεβρουάριο του 2012. Η μεταρρύθμιση αυτή απορρίφθηκε από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις που κάλεσαν σε γενική απεργία στις 29 Μαρτίου 2012, η οποία διήρκησε επτά μήνες. Στις 25 Σεπτεμβρίου 2012, υπήρξε μια μεγάλη διαδήλωση με σκοπό να περικυκλώσουν συμβολικά τη Βουλή των Αντιπροσώπων της Μαδρίτης. Αυτή η διαδήλωση είχε ως αποτέλεσμα 64 τραυματίες και 35 προσαχθέντες. Οι εικόνες της αστυνομικής βίας έκαναν τον γύρο του κόσμου.[75]

Για τη μείωση του ελλείμματος, η κυβέρνηση μείωσε τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, δεν αύξησε τον κατώτατο μισθό, ενώ οι επιδοτήσεις σε πολιτικά κόμματα και συνδικάτα μειώθηκαν. Συμφώνησαν επίσης να αυξήσουν τους φόρους ενάντια σε όσα είχαν υποσχεθεί στην προεκλογική εκστρατεία. Όσον αφορά τις συντάξεις, αποφάσισε μια ελάχιστη αύξηση 1%, προκειμένου να διαφοροποιηθεί από το πάγωμα που αποφάσισε η κυβέρνηση του Θαπατέρο τον Μάιο του 2010.

 
Ο Ραχόι στο Παλάτι Μονκλόα το 2011.

Οι πολιτικές προσαρμογής είχαν αρνητικές επιπτώσεις στην οικονομική δραστηριότητα, προκαλώντας την ύφεση της οικονομικής κρίσης της Ισπανίας το 2008-2014 που διήρκεσε περισσότερο από την πρώτη του 2009, με αποτέλεσμα την αύξηση της ανεργίας σε ένα εκατομμύριο άτομα από τότε που άρχισε να κυβερνά το PP -από 20.4% to 2011, έφτασε στο ιστορικό ρεκόρ του 25.5% το 2013 και το ποσοστό ανεργίας των νέων στο 57,22%.[76][77]

Τον Απρίλιο του 2012, η ​​κυβέρνηση ανακοίνωσε πρόσθετη περικοπή δαπανών για την παιδεία και την υγειονομική περίθαλψη ύψους 10 εκατομμυρίων ευρώ, γεγονός που προκάλεσε τις διαμαρτυρίες των πολιτών. Στις 26 Ιουνίου, καθιερώθηκε μία συνδρομή για την υγεία, πράγμα που σημαίνει ότι, εκτός από συγκεκριμένες περιπτώσεις, όλοι οι πολίτες θα έπρεπε να πληρώσουν ένα ποσοστό των φαρμάκων που αγόρασαν. Για πρώτη φορά οι συνταξιούχοι θα πρέπει να αντιμετωπίσουν την πληρωμή των φαρμάκων, για το 10% της τιμής του φαρμάκου. Στις 22 Μαΐου 2012 πραγματοποιήθηκε η πρώτη, στην ιστορία της Ισπανίας, απεργία ενάντια στην πολιτική για την παιδεία. Στις 9 Ιουνίου ο υπουργός Οικονομίας, ανακοίνωσε ότι η Ισπανία θα ζητήσει την οικονομική βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο πρωθυπουργός, Μαριάνο Ραχόι, έκανε το ίδιο πράγμα στην ομιλία του την επόμενη μέρα που χρησιμοποίησε τον όρο "πιστωτική γραμμή".[78]

 
 

Παρ 'όλα αυτά, οι πολιτικές προσαρμογής και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που εφάρμοσε η κυβέρνηση απέτυχαν να σταματήσουν την κλιμάκωση της κρίσης με σκοπό την αίτηση για Ευρωπαϊκή διάσωσης, όπως είχε κάνει η Ιρλανδία και η Πορτογαλία. Στις 11 Ιουλίου, ο Ραχόι είπε στο Κογκρέσο των Αντιπροσώπων ότι "ο ισπανικός λαός έχει φτάσει σε ένα σημείο όπου δεν μπορεί να επιλέξει μεταξύ της παραμονής στο ευρώ κάνοντας θυσίες. Δεν έχει αυτή την ελευθερία. Οι συνθήκες δεν είναι τόσο γενναιόδωρες. Η μόνη επιλογή που μας επιτρέπει η πραγματικότητα είναι να κάνουμε θυσίες."

Αυτά τα λόγια ειπώθηκαν μία μέρα μετά και στο Eurogroup συμφωνώντας στους όρους για τη διάσωση του ισπανικού τραπεζικού συστήματος και των Ecofin. Έτσι, ο Ραχόι ανακοίνωσε την αύξηση του ΦΠΑ, την κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων στους υπαλλήλους του δημοσίου και τους συνταξιούχους, τη μείωση κατά 10% του επιδόματος ανεργίας, την κατάργηση της έκπτωσης για τη στέγαση, την αύξηση των περιβαλλοντικών φόρων και ακόμη πολλά μέτρα.[79]

Στις 21 Οκτωβρίου 2012 πραγματοποιήθηκαν αναμενόμενες περιφερειακές εκλογές στη Χώρα των Βάσκων και τη Γαλικία. Ο υποψήφιος του Ραχόι, ο Bildu, βγήκε δεύτερος. Στη Γαλικία, ο Alberto Nuñez Feijoo επανεξελέγη πρόεδρος με απόλυτη πλειοψηφία.[80]

Καταλονία και πολιτική κρίση (2013-2014)

Επεξεργασία

Παράλληλα με την οικονομική κρίση, το άλλο μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι ήταν η Καταλονία. Η ανάπτυξη της καταλανικής ανεξαρτησίας, μετά την απόρριψη από το Συνταγματικό Δικαστήριο της προσφυγής κατά της απόφασης του Θαπατέρο να αλλάξει το καθεστώς αυτονομίας της Καταλονίας το 2006, οδήγησε σε μια εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στη Βαρκελώνη στις 9 Ιουλίου 2010. Η συμμετοχή στη διαδήλωση ήταν μεγάλη, και'ως και στην επόμενη διαδήλωση στη Βαρκελώνη στις 11 Σεπτεμβρίου 2012, Ημέρα της Καταλονίας. Δύο εβδομάδες αργότερα, το Κοινοβούλιο της Καταλονίας ενέκρινε ψήφισμα στο οποίο κάλεσε την κυβέρνηση να πραγματοποιήσει ένα δημοψήφισμα στο οποίο ο λαός της Καταλονίας μπορεί ελεύθερα και δημοκρατικά να καθορίσει το μέλλον του. Ο πρόεδρος της Καταλονίας, Artur Mas, που ήταν υπέρ της ανεξαρτησίας της Καταλονίας και είχε την πλειοψηφία στο τοπικό Κοινοβούλιο μαζί με άλλα κόμματα που στήριξαν την ανεξαρτησία, ενέκρινε τη διοργάνωση δημοψηφίσματος, χωρίς ωστόσο να έχει αποφασιστεί η ακριβής ημερομηνία. Η ψηφοφορία στο τοπικό Κοινοβούλιο έγινε στις 23 Ιανουαρίου 2013. Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ισπανίας ακύρωσε το δημοψήφισμα. Στις 11 Σεπτεμβρίου 2013 μια μεγάλη ανθρώπινη αλυσίδα σχηματίστηκε στην Καταλονία, που ονομάστηκε «καταλανικός τρόπος προς την ανεξαρτησία».

Στις 12 Δεκεμβρίου 2013, η κυβέρνηση της Καταλονίας ανακοίνωσε ότι μια συμφωνία μεταξύ καταλανικών εθνικιστικών κομμάτων είχε ορίσει την ημερομηνία και τη διατύπωση του δημοψηφίσματος για την ανεξαρτησία. Η ημερομηνία θα ήταν η 9η Νοεμβρίου 2014 και θα περιέχει μια ερώτηση με δύο τμήματα: "Θέλετε η Καταλονία να γίνει κράτος;" και "Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης, θέλετε αυτό το κράτος να είναι ανεξάρτητο;".[81]

Η ημερομηνία επελέγη, διότι θα επέτρεπε συζητήσεις με την ισπανική κυβέρνηση για νόμιμη διεξαγωγή του, αλλά η ισπανική κυβέρνηση δήλωσε σύντομα την πρόθεσή της να εμποδίσει το δημοψήφισμα, δηλώνοντας: «Μια τέτοια ψηφοφορία δε θα διεξαχθεί». Ο Ισπανός πρωθυπουργός, κ. Μαριάνο Ραχόι, δήλωσε ότι το δημοψήφισμα θα θεωρηθεί παράνομο και ότι "κάθε συζήτηση γι'αυτό είναι εκτός σκέψης".[82]

Τον Ιανουάριο του 2014 το κοινοβούλιο της Καταλονίας ενέκρινε μια πρόταση που ζητά από το Κογκρέσο των Αντιπροσώπων να μεταβιβάσει την αρμοδιότητα διεξαγωγής του δημοψηφίσματος. Στις 8 Απριλίου η αναφορά απορρίφθηκε από την ολομέλεια με συντριπτική πλειοψηφία.

Στις 3 Οκτωβρίου, ο Ραχόι έγινε ο πρώτος πρόεδρος που επισκέφθηκε την ιαπωνική πόλη Φουκοσίμα μετά από το τραγικό ατύχημα του πυρηνικού εργοστασίου στις 11 Μαρτίου 2011.

Στις 21 Οκτωβρίου 2013, απόφαση του Δικαστηρίου του Στρασβούργου οδήγησε στην ακύρωση της καταδίκης ενός τρομοκράτη, του Doctrine Parot. Την επόμενη μέρα απελευθερώθηκε και το μέλος της ETA Inés del Río, που είχε καταδικασθεί για 25 φόνους. Πέντε εβδομάδες αργότερα, απελευθερώθηκαν 56 μέλη της ΕΤΑ.

 
Ο Ραχόι (κάτω αριστερά) κατά τη διάρκεια της συνάντησης των Ευρωπαίων ηγετών της G20 στο Brisbane (Αυστραλία), υπό την προεδρία του προέδρου των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα

Η πολιτική κρίση κατέστη ακόμη πιο εμφανής στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που διεξήχθησαν στις 25 Μαΐου 2014, όπου για πρώτη φορά μετά την ανάκαμψη της δημοκρατίας τα δύο βασικά κόμματα, το PP και το PSOE, δεν ξεπέρασαν το 50% των ψήφων, καθώς το PP πήρε 16 έδρες (από 24 στις προηγούμενες εκλογές) και το PSOE πήρε 14 έδρες (έναντι των 23 των προηγούμενων εκλογών), ενώ ένα νέο κόμμα που ονομάστηκε Podemos πήρε πέντε βουλευτές. Την επόμενη μέρα ο Γενικός Γραμματέας του PSOE, Alfredo Pérez Rubalcaba, ανακοίνωσε τη σύγκληση ενός έκτακτου συνεδρίου του κόμματος που διεξήχθη τον Ιούλιο και στο οποίο δεν θα θέση υποψηφιότητα για αρχηγός. Στις εκλογές ο Πέδρο Σάντσεθ θα εκλεγεί ως νέος γενικός γραμματέας. [83]

 
Ο Φελίπε ντε Μπορμπόν ορκίζεται το ισπανικό Σύνταγμα ενώπιον του Cortes Generales για να ανακηρυχθεί βασιλιάς της Ισπανίας (19 Ιουνίου 2014).

Τη Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014, ο βασιλιάς Juan Carlos I ανακοίνωσε την παραίτησή του, μετά από σχεδόν τριάντα εννέα χρόνια βασιλείας. Η απόφαση ελήφθη πέντε μήνες νωρίτερα, στις 5 Ιανουαρίου, την ημέρα των γενεθλίων του και την είχε κοινοποιήσει στον πρόεδρο της κυβέρνησης στις 31 Μαρτίου. Την ίδια ημέρα που ο βασιλιάς δημοσιοποίησε την απόφασή του να παραιτηθεί, υπήρξαν συγκεντρώσεις σε διάφορες πόλεις που ζητούσαν τη διοργάνωση δημοψηφίσματος για να αποφασιστεί η μορφή του πολιτεύματος, θέτοντας σε αμφισβήτηση τη μοναρχία. Αυτή η απαίτηση επανεμφανίστηκε στη συζήτηση που διεξήχθη στο Συνέδριο των Αντιπροσώπων στις 11 Ιουνίου για την έγκριση του νόμου της παραίτησης. Ο νόμος για την παραίτηση του βασιλιά, τελικά πέρασε με συντριπτική πλειοψηφία: 299 βουλευτές PP, PSOE, UPyD, Asturias Forum και Pueblo Navarro. Στις 18 Ιουνίου, ο βασιλιάς Χουάν Κάρλος υπέγραψε τον νόμο, που ήταν η τελευταία επίσημη πράξη της βασιλείας του. Την επόμενη μέρα ο Φίλιππος ΣΤ΄, ανακηρύχθηκε βασιλιάς της Ισπανίας μετά την ορκωμοσία το. [84] [85]

Στα τέλη Ιουλίου, ο Ραχόι συναντήθηκε με τον πρόεδρο της Καταλονίας, Artur, στη La Moncloa, χωρίς να καταλήξουν σε συμφωνία.

Στις 11 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε στη Βαρκελώνη διαδήλωση με αφορμή την ημέρα της Καταλονίας, αλλά η κεντρική κυβέρνηση συνέχισε να απορρίπτει οποιοδήποτε δημοψήφισμα. Εν τω μεταξύ, ο νέος γενικός γραμματέας του PSOE, Pedro Sanchez, είπε: «Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι, Ραχόι και Αρτούρ θα πρέπει να καθίσετε στο τραπέζι και να βρείτε μία λύση»

Παρ 'όλα αυτά, η καταλανική Βουλή ενέκρινε την 19η Σεπτέμβρη, μία ημέρα μετά την ολοκλήρωση του δημοψηφίσματος για την Ανεξαρτησία της Σκωτίας, διάταγμα για τη διοργάνωση δημοψήφισμα στις 9 Νοεμβρίου του 2014 και ανέφερε ότι συνολικά 2,305,290 ψήφοι ενσωματώθηκαν, εκ των 5.4 εκατομμυρίων εγγεγραμμένων. Η καταλανική κυβέρνηση δεν παρείχε τελικό ποσοστό συμμετοχής. Οι εκτιμήσεις συμμετοχής που δημοσιεύονται από τα μέσα ενημέρωσης κυμαίνονται μεταξύ 37,0% και 41,6%. Το 80,8% των ψηφοφόρων υποστήριξαν την επιλογή Ναι-Ναι και το 10,1% το Ναι-Όχι. [86]

Στις 30 Ιανουαρίου 2013, η εφημερίδα El País δημοσίευσε μια σειρά εγγράφων που φέρεται ότι ενέπνευσαν τον Ραχόι σε έναν ιστό πολιτικής διαφθοράς. Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο Ραχόι και άλλα στελέχη του κόμματος που έλαβαν μια σειρά πληρωμών σ' ένα λογαριασμό από μια υποτιθέμενη παράνομη χρηματοδότηση κόμματος, ανάμεσα στα έτη 1990 και 2008. Τόσο ο Ραχόι όσο και το Λαϊκό Κόμμα αρνήθηκαν την ύπαρξη του λογαριασμού, δηλώνοντας ότι όλες οι πληρωμές των κομμάτων ήταν νόμιμες.

Τον Ιούλιο, ανακαλύφθηκαν νέα πράγματα σχετικά με την προαναφερθείσα υπόθεση. Στις 7 του μηνός, ένα βασικό στέλεχος του κόμματος σε συνέντευξη, είπε ότι τα τελευταία είκοσι χρόνια το Λαϊκό Κόμμα είχε χρηματοδοτηθεί παράνομα. Δύο ημέρες αργότερα, η ίδια εφημερίδα δημοσίευσε πρωτότυπα έγγραφα από το στέλεχος Bárcenas, τα οποία αντανακλούσαν την καταβολή των επιδομάτων στον Ραχόι το 1997, το 1998 και το 1999, όταν ήταν υπουργός στην κυβέρνηση Aznar. Αυτές οι πληρωμές παραβίασαν τον νόμο περί ασυμβιβάστων του 1995. [87]

Την 1η Αυγούστου, ο Ραχόι δήλωσε ότι έκανε λάθος στο να εμπιστευτεί τον Bárcenas, αλλά δήλωσε ότι δεν σκόπευε να παραιτηθεί ή να προκηρύξει εκλογές. Σε αυτή την ακρόαση της Γερουσίας, ο Ραχόι είπε Barcenas ότι δεν είναι πλέον μέρος του ΡΡ. [88]

Στις 23 Μαρτίου 2015, ο δικαστής Pablo Ruz ολοκλήρωσε την έρευνα σχετικά με τα έγγραφα Bárcenas και θεώρησε ότι το Λαϊκό Κόμμα είχε χρηματοδοτηθεί παράνομα μεταξύ 1990 και 2008.

Οικονομική ανάκαμψη και αλλαγή στο πολιτικό σύστημα (2014-2015)

Επεξεργασία
 
Χειραψία μεταξύ Ραχόι και του προέδρου του Εκουαδόρ, Rafael Correa, στην είσοδο του παλατιού του Moncloa.

Κατά τη διάρκεια του 2014 επιβεβαιώθηκε ότι η ισπανική οικονομία ανέκαμψε από την ύφεση που ξεκίνησε στα τέλη του 2011. Τον Απρίλιο η Τράπεζα της Ισπανίας εκτιμά ότι το ΑΕΠ είχε αυξηθεί κατά 0,4%, η μεγαλύτερη αύξηση τα τελευταία έξι χρόνια. Στα τέλη Ιουλίου του 2014, η Τράπεζα της Ισπανίας ανακοίνωσε ότι το ΑΕΠ είχε αυξηθεί κατά 0,5% το δεύτερο τρίμηνο, με αποτέλεσμα τέσσερα συνεχόμενα τρίμηνα ανάπτυξης, πράγμα που δεν έχει συμβεί από την αρχή της κρίσης. [89] [90] [91]

Η εδραίωση της οικονομικής ανάκαμψης οδήγησε τον Ραχόι στις 11 Δεκεμβρίου να δηλώσει ότι «σε πολλές πτυχές, η κρίση ανήκει στην ιστορία». Αργότερα, αποφασίστηκε να δοθούν 426 € στους μακροχρόνια ανέργους. Στην παρουσίαση της συμφωνίας, ο πρόεδρος παραδέχθηκε ότι «η ανάκαμψη δεν έχει φανεί σε όλους». [92]

Στο τέλος του έτους 2014 το ισπανικό χρέος διαμορφώθηκε σε 106 μονάδες βάσης για πρώτη φορά από το 2007. Στα τέλη Μαρτίου, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι η πρόβλεψη για το έλλειμμα του προϋπολογισμού το 2014 είχε πέσει στο 5,72% του ΑΕΠ κάτω από το ανώτατο όριο 5,8% που συμφωνήθηκε με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Παρά τα στοιχεία αυτά, το ισπανικό δημόσιο χρέος ξεπέρασε για πρώτη φορά στην ιστορία του το 100% του ΑΕΠ (ένα τρισεκατομμύριο ευρώ). [93][94]

Στις 14 Ιανουαρίου 2015 ο Πρόεδρος της Καταλονίας ανακοίνωσε σε συνέντευξη Τύπου εν όψει των περιφερειακών εκλογές για τις 27 Σεπτεμβρίου, 2015 ότι θα έχουν δημοκρατικό χαρακτήρα για την ανεξαρτησία της Καταλονίας.

 

Το αποτέλεσμα των εκλογών της Ανδαλουσίας της 22ας Μαρτίου, επιβεβαίωσε αυτό που φαινόταν στις δημοσκοπήσεις: την αλλαγή του πολιτικού συστήματος, λόγω της δημιουργίας 2 νέων κομμάτων, του Podemos και των Ciudadanos. Το PP έχασε 17 από 50 βουλευτές του, ενώ το PSOE διατήρησε τις 47 έδρες του και ανέκτησε την πρώτη θέση μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων της Ανδαλουσίας.

Τα σκάνδαλα διαφθοράς συνέχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους. Στις 31 Οκτώβρη του 2014 κρίθηκε ένοχος με ποινή φυλάκισης στον πρώην πρόεδρο της Μαδρίτης Francisco Granados για τη συμμετοχή του στην υπόθεση "Punic". Στις 26 Νοεμβρίου είχε παραιτηθεί η Ana Mato, Υπουργός Υγείας, Κοινωνικών Ασφαλίσεων και Ισότητας, αφού της ζητήθηκε να καταθέσει από τον δικαστή Πάμπλο Ρουζ, διότι εντοπίστηκε ως δικαιούχος παράνομης χρηματοδότησης σε μία επιχείρηση με τον πρώην σύζυγό της Gürtel. Στις 16 Δεκεμβρίου ο δικαστής καταλόγισε στον πρόεδρο της Καταλονίας Jordi Pujol, στη σύζυγό του Marta Ferrusola και στα τρία της παιδιά έσοδα από παράνομες δραστηριότητες και φοροδιαφυγή εισοδημάτων από παράνομες δραστηριότητες τους στην Ανδόρα. Στις 22 Δεκεμβρίου η αδελφή του βασιλιά Cristina de Borbón κατηγορήθηκε για φορολογική απάτη σε μία υπόθεση στην οποία ενεπλάκη ο σύζυγός της. Την ίδια ημέρα Sonia Castedo (στέλεχος του PP), κρίθηκε ένοχε λόγω διαφθοράς και παραιτήθηκε από τη θέση της ως δήμαρχος του Αλικάντε. Στις 10 Φεβρουαρίου διατάχθηκε η σύλληψη 90 ατόμων από απάτη στην Ανδαλουσία που συμμετείχαν στελέχη του σοσιαλιστικού κόμματος και ο πρώην δήμαρχος της Jerez de la Frontera. Στις 16 Απριλίου, ο πρόεδρος της κυβέρνησης της Μαδρίτης Ροντρίγκο Ράτο συνελήφθη στο σπίτι του λόγω απόκρυψης περιουσιακών στοιχείων, ξεπλύματος μαύρου χρήματος και φοροδιαφυγής. Τον Μάιο του 2014, το Ανώτατο Δικαστήριο της Βαλένθια εξέδωσε απόφαση με την οποία καταδικάζει τον Rafael Blasco σε οκτώ χρόνια φυλάκιση και είκοσι χρόνια αποκλεισμό από τα κατέχουσα δημόσια αξιώματα, λόγω υπεξαίρεσης του δημοσίου χρήματος και λόγω της κλοπής εσόδων από κεφάλαια προοριζόμενα για προγράμματα συνεργασίας με τη Νικαράγουα. Ένα χρόνο αργότερα, στις 10 Ιουνίου 2015, το Ανώτατο Δικαστήριο μείωσε την ποινή σε εξήμισι χρόνια. [95] [96]

Στις 24 Μαΐου, 2015 πραγματοποιήθηκαν οι δημοτικές εκλογές, στις οποίες το Λαϊκό Κόμμα παρέμεινε η πρώτη πολιτική δύναμη, αλλά με μειωμένα ποσοστά (έχασε δυόμισι εκατομμύρια ψήφους και την απόλυτη πλειοψηφία που είχε λάβει στις εκλογές κάποιων αυτόνομων δήμων). Οι σοσιαλιστές (PSOE) επίσης έχασαν ψήφους σε σύγκριση με 2011, αλλά μείωσαν την απόστασή του από το ΡΡ. Στις ευρωεκλογές του 2014 το PP έλαβε 26.09% και το PSOE 23.01%, ενώ το 2011 το PP και το PSOE είχαν λάβει αθροιστικά το 65% των ψήφων. Εν τω μεταξύ, τα καινούρια κόμμα Podemos και Ciudadanos άρχισαν να κερδίζουν έδρες σχεδόν σε όλα τα περιφερειακά κοινοβούλια. [97] [98]

Στις δημοτικές εκλογές στις 13 Ιουνίου το Λαϊκό Κόμμα έχασε 17 δημάρχους και κέρδισε δύο από το PSOE. Από τις 17 που έχασαν 11 πέρασαν στο PSOE (χάρη στις συμφωνίες με τους Ciudadanos και άλλες αριστερές δυνάμεις. [99]

Στις 27 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές για την εκλογή του Κοινοβουλίου στην Καταλονία με ιστορική συμμετοχή 77,6%. Πρώτο κόμμα αναδείχθηκε το κόμμα, που είναι υπέρ της ανεξαρτησίας της Καταλωνίας, Junts pel Sí (Μαζί για το Ναι) που κέρδισε 62 έδρες. Οι Ciudadanos κέρδισαν 25, το Σοσιαλιστικό Κόμμα 16, 11 έδρες το "Catalunya Sí que es Pot" (Καταλονία, Ναι Μπορούμε), το Λαϊκό Κόμμα επίσης 11 και η Λαϊκή Ενότητας 10. Στις 9 Νοεμβρίου, η καταλανική βουλή ψήφισε τις ξεκίνησε τις διαδικασίες για την απόσχιση της περιφέρειας. [100]

Γενικές εκλογές της 20ης Δεκεμβρίου 2015

Επεξεργασία
 
Ο Ραχόι ψηφίζοντας στις γενικές εκλογές της 20ης Δεκεμβρίου 2015.

Την Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου άρχισε η εκλογική εκστρατεία για τις γενικές-βουλευτικές εκλογές της Ισπανίας. [101] [102] [103] [104] [105] [106]

Την Κυριακή 20 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκαν οι 12ες γενικές εκλογές από την αποκατάσταση της δημοκρατίας. Την ημέρα των εκλογών το Λαϊκό Κόμμα κέρδισε το μεγαλύτερο αριθμό ψήφων και εδρών με 123 βουλευτές και 28,72% των ψήφων, αλλά σε σύγκριση με τις εκλογές του 2011 έχασε 63 έδρες και πάνω από τρεισήμισι εκατομμύρια ψήφους. Το πρώτο κόμμα, το Λαϊκό Κόμμα, δε κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία. Για πρώτη φορά στην Ισπανία το πρώτο κόμμα δεν μπορούσε να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση από μόνο του. Στη Μαδρίτης κέρδισε 13 έδρες λιγότερες από ό,τι το 2011. Ωστόσο, το PP κατάφερε να κρατήσει την απόλυτη πλειοψηφία στη Γερουσία. [107] [108]

Υπηρεσιακή Κυβέρνηση (2015-2016)

Επεξεργασία
 
Ο Ραχόι συναντήθηκε με τον πρόεδρο της γενικής κυβέρνησης της Καταλονίας, Carles Πουτζδεμόν, στο Παλάτι Μονκλόα. Απρίλιος 2016

Στις 22 Ιανουαρίου 2016, ο βασιλιάς Φίλιππος Στ', έδωσε τη διερευνητική εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Ραχόι, αλλά ο ίδιος την αρνήθηκε, καθώς δεν είχε αρκετή υποστήριξη στο Κοινοβούλιο κι έτσι η εντολή πέρασε στον πρόεδρο του δεύτερου κόμματος. Ήταν ένα πρωτοφανές γεγονός στην ιστορία της Ισπανίας. Όμως, το σύνταγμα της Ισπανίας αναφέρει ότι δίνεται ένα συγκεκριμένο χρονικό όριο για την επανάληψη των εκλογών από την πρώτη ψηφοφορία για την παροχή ψήφο εμπιστοσύνης.

Στις 2 Φεβρουαρίου, ο γενικός γραμματέας του PSOE και υποψήφιος για πρωθυπουργός, Pedro Sanchez παρέλαβε τη διερευνητική εντολή του βασιλιά για να σχηματίσει κυβέρνηση. Η συνεδρίαση του Κοινοβουλίου για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης έγινε στις 2 Μαρτίου και επαναλήφθηκε δύο ημέρες αργότερα. Στην πρώτη, κέρδισε μόνο τις ψήφους του κόμματός του και εκείνους των Ciudadanos. Στη δεύτερη, κέρδισε τις ίδιες ψήφους και μία ακόμη από το κόμμα Κανάριο Συνασπισμού. Ήταν επίσης η πρώτη φορά στην ιστορία της Ισπανίας που απέτυχε κάποιος υποψήφιος πρωθυπουργός να λάβει την ψήφο εμπιστοσύνης του Κοινοβουλίου.

Στις 15 Απριλίου 2015, ο υπουργός Βιομηχανίας και Τουρισμού, Χοσέ Μανουέλ Σόρια, παραιτήθηκε, καθώς η εφημερίδα «El Mundo» δημοσίευσε στοιχεία σύμφωνα με τα οποία διατηρούσε μία εταιρεία στο φορολογικό παράδεισο Τζέρσεϋ από το 1993 έως το 2002. Η παραίτησή του δε μπορούσε να γίνει δεκτή, καθώς η κυβέρνησή εκείνο το διάστημα ήταν υπηρεσιακή. Η υπηρεσιακή κυβέρνηση δε μπορεί να διορίζει ή να παύει υπουργούς. (άρθρο 101 του ισπανικού Συντάγματος).

Στις 3 Μαΐου 2016, ενεργοποιήθηκε το άρθρο 99.5 του ισπανικού συντάγματος του 1978 και ο βασιλιάς διέλυσε το Κοινοβούλιο και προκήρυξε νέες γενικές εκλογές για πρώτη φορά στην ιστορία.

Αν εντός προθεσμίας δύο μηνών από την πρώτη ψηφοφορία κανένας υποψήφιος δεν συγκεντρώσει την εμπιστοσύνη του Κογκρέσου, ο βασιλιάς θα διαλύσει το Κοινοβούλιο και θα προκηρύξει νέες εκλογές. Παράγραφος 5 του άρθρου 99 του ισπανικού Συντάγματος του 1978.

Γενικές εκλογές 26ης Ιουνίου 2016

Επεξεργασία
 
Ο Ραχόι με τον πρόεδρο της Αργεντινής, Mauricio Macri τον Σεπτέμβριο του 2016.

Στις γενικές εκλογές στις 26 Ιουνίου 2016, το Λαϊκό Κόμμα κέρδισε με 33,01% των ψήφων και 137 έδρες (προσθήκη 14 ακόμη βουλευτών στο Κογκρέσο σχετικά με την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο) και διατήρησε την απόλυτη πλειοψηφία στη Γερουσία, επιστρέφοντας ως τη μοναδική πολιτική δύναμη που βελτίωσε το αποτέλεσμά της. Στην ισπανική πρωτεύουσα, το PP επέστρεψε για να σαρώσει εκλογικά κερδίζοντας σε 18 από τις 21 περιοχές. Μετά τον γύρο των επαφών με τον βασιλιά, ο Ραχόι αποδέχεται το καθήκον του να σχηματίσει μια κυβέρνηση. Στις 9 του Αυγούστου, ο Αλμπέρτ Ριβέρα ανακοίνωσε ότι ήταν πρόθυμος να διαπραγματευτεί την υποστήριξη του κόμματός του αν το PP αποδεχθεί 6 μέτρα-σημεία κατά της διαφθοράς. Μια εβδομάδα αργότερα, ο Ραχόι αποδέχτηκε αυτούς τους όρους και άρχισαν τις διαπραγματεύσεις. Ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων ανακοίνωσε ότι η συνεδρίαση θα αρχίσει στις 30 Αυγούστου. Στις 28 Αυγούστου, το PP και οι Ciudadanos υπέγραψαν συμφωνία συμμόρφωσης με 150 μέτρα για να ψηφίσουν τον Ραχόι ως πρόεδρο της κυβέρνησης. Στη συμφωνία αυτή προστέθηκαν αργότερα το Κόμμα "Canarian Nationalist Party", απαιτώντας 15 επιπλέον μέτρα για τον Ραχόι. Παρόλα αυτά, ο Πέδρο Σάντσεθ διατήρησε την άρνησή του να ψηφίσει την κυβέρνηση. Έτσι, πάλι δε δόθηκε ψήφος εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση του Ραχόι.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, μεταξύ 9 και 10 Ιουλίου, ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Μπαράκ Ομπάμα επισκέφθηκε την Ισπανία (15 χρόνια μετά τον προκάτοχό του Τζορτζ Μπους το 2001). Έφτασε στη Μαδρίτη το Σάββατο 9 το βράδυ και την επόμενη μέρα έγινε δεκτός στο Βασιλικό Παλάτι από τον Βασιλιά και τον Υπηρεσιακό Πρωθυπουργό, Μαριάνο Ραχόι στο Παλάτι Μονκλόα.

Εκλογές στη Γαλικία και τη Χώρα των Βάσκων της 25ης Σεπτεμβρίου 2016 και εσωτερική κρίση του PSOE
Επεξεργασία
 
Ο γενικός γραμματέας του PSOE, Pedro Sánchez

Τον Σεπτέμβριο του 2016 διενεργήθηκαν οι περιφερειακές εκλογές στη Γαλικία και τη Χώρα των Βάσκων.

Στη Γαλικία και τη Χώρα των Βάσκων, οι πολίτες ψήφισαν σταθερότητα.[109]

Η πρώτη –παραδοσιακό προπύργιο της δεξιάς- έδωσε την απόλυτη πλειοψηφία στο Λαϊκό Κόμμα, η δεύτερη ενίσχυσε ακόμα περισσότερο το ιστορικό δεξιό βασκικό κόμμα PNV, το οποίο –έστω και χωρίς αυτοδυναμία- δεν θα δυσκολευτεί να κυβερνήσει. Η κάλπη στη Γαλικία έστειλε το Σοσιαλιστικό Κόμμα στην τρίτη θέση και δίνοντάς του τα χαμηλότερα ποσοστά που έχει λάβει ποτέ το κόμμα. Οι έδρες των Σοσιαλιστών πήγαν στον συνασπισμό En Marea με τον οποίο κατέβηκαν και οι Podemos., στέλνοντας τον αρχηγό του Podemos, Πέδρο Ιγκλέσιας, κύριο πόλο της Αντιπολίτευσης.

Στη Χώρα των Βάσκων, στην οποία επί Θαπατέρο κυβέρνησε ένας σοσιαλιστής πολιτικός, το Σοσιαλιστικό Κόμμα έπεσε στην τέταρτη θέση με μειωμένα ποσοστά. Το Λαϊκό Κόμμα του Ραχόι, έμεινε τέταρτο, ως συνήθως. Η Χώρα των Βάσκων βέβαια αποτελεί ένα ξεχωριστό «οικοσύστημα» στην Ισπανία με τους πολίτες να ψηφίζουν με πάθος τα τοπικά κόμματα: το δεξιό PNV –που κρατά αποστάσεις από τις αποσχιστικές τάσεις των Καταλανών- και τον αριστερό συνασπισμό EU-Bildu, ο οποίος έχει περάσει διάφορες δικαστικές περιπέτειες, λόγω του ότι στις τάξεις του φιλοξενούνται και σχηματισμοί που έχουν απασχολήσει τη Δικαιοσύνη για το θέμα της ΕΤΑ.

Μετά τα ιστορικά χαμηλά ποσοστά του PSOE, αρκετά μέλη του κόμματος υπέβαλαν την παραίτησή τους μεταξύ αυτών και ο ίδιος ο πρόεδρος ο Πέδρο Σάντσεθ την 1 Οκτωβρίου του 2016, κατά τη διάρκεια μιας τεταμένης συνεδρίασης. Τρεις εβδομάδες αργότερα, η επιτροπή του PSOE συμφώνησε να απέχει από τη δεύτερη ψηφοφορία για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στον Ραχόι.

Δεύτερη συζήτηση για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης και σχηματισμός κυβέρνησης
Επεξεργασία
 
Ο Ραχόι έξω από το παλάτι του Μονκλόα μαζί με τους 13 υπουργούς της κυβέρνησής του τον Νοέμβριο του 2016.

Ο Ραχόι υποβλήθηκε σε μια δεύτερη συζήτηση για την ανάληψη της πρωθυπουργίας, η οποία κατάφερε να τον κάνει πρωθυπουργό με απλή πλειοψηφία -315 ημέρες μετά από τις εκλογές του 2015- χάρη στην αποχή των 68 από τους 83 βουλευτών του PSOE και τις 170 ψήφους του PP και των Ciudadanos. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Πέδρο Σάντσεθ παραιτήθηκε και από βουλευτής, διαφωνώντας με την απόφαση του κόμματός του να δώσει ψήφο ανοχής στον Ραχόι.[110] Στις 31 Οκτώβρη, ο Ραχόι ορκίστηκε πρωθυπουργός μπροστά στον βασιλιά στο Παλάτι Θαρθουέλα και σχημάτισε τη δεύτερή του κυβέρνηση.

Στις 17 Μαρτίου 2017, η κυβέρνηση δεν πέρασε έναν νόμο που ρυθμίζει την απελευθέρωση στους φορτοεκφορτωτές. Πρώτη φορά από το 1979, μια κυβέρνηση δεν μπόρεσε να συγκεντρώσει την απλή πλειοψηφία που απαιτείται για την επικύρωση ενός νομοθετικού διατάγματος.

 
 

Την επόμενη ημέρα, η τρομοκρατική ομάδα ETA ανακοίνωσε το σχέδιό της να παραδώσει τα όπλα της.

Σε μόλις δύο μήνες τον Απρίλιο του 2017, ένα άλλο κύμα της διαφθοράς αποκαλύφθηκε που επηρέασε το PP. Ένας πρώην υπουργός οικονομίας κατά τη διάρκεια των οκτώ ετών της κυβέρνησης Αθνάρ, ο Rodrigo Rato, καταδικάστηκε σε τεσσεράμισι χρόνια φυλάκιση για την «υπόθεση της μαύρης κάρτας». Στις 19 Απριλίου, ο Ignacio González, πρώην κυβερνήτης της περιφέρειας της Μαδρίτης, συνελήφθη από την Πολιτοφυλακή για παράνομο πλουτισμό από τη διασπάθιση δημοσίου χρήματος.

Στις 13 Μαρτίου 2017, το Συνταγματικό Δικαστήριο καταδίκασε τον πρώην πρόεδρο της Καταλονίας, Artur Mas, σε δύο χρόνια αποκλεισμό από κάθε δημόσιο αξίωμα και πρόστιμο 36.500 ευρώ για την παράνομη υποκίνηση της ανεξαρτησίας το 2014. Παρ 'όλα αυτά, ο πρόεδρος της Καταλονίας, Κάρλες Πουτζδεμόνανακοίνωσε τον Ιούνιο ότι θα διενεργηθεί νέο δημοψήφισμα με το ερώτημα: «Θέλετε η Καταλονία να γίνει ένα ανεξάρτητο κράτος με τη μορφή της δημοκρατίας»για την Κυριακή 1η Οκτωβρίου.

Τριάντα χρόνια αργότερα και για τρίτη φορά στην ιστορία της Ισπανίας, διεξήχθη μια πρόταση μομφής κατά του Προέδρου της Κυβέρνησης - στις 13 και 14 Ιουνίου - κατόπιν πρότασης του ηγέτη του Podemos, Pablo Iglesias. Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας ήταν 170 όχι κατά της πρότασης, 82 υπέρ και 97 αποχές.

Στο Σοσιαλιστικό Κόμμα, PSOE, διενεργήθηκαν εκλογές για την ανάδειξη του νέου αρχηγού του κόμματος. Νικητής της ψηφοφορίας αναδείχθηκε ο πρώην γενικός γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Ισπανίας Πέδρο Σάντσεθ. Ο Πέδρο Σάντσεθ εξασφάλισε το 49,6% των ψήφων των υποστηρικτών του PSOE, έναντι 40,3% της αντιπάλου του Σουσάνα Ντίαθ και 10,1% του τρίτου υποψηφίου, του Βάσκου Πάτσι Λόπεθ.[111]

Στις 26 Ιουλίου, ο Ραχόι κατέθεσε στο δικαστήριο για την υπόθεση Gürtel, στο οποίο αρνήθηκε ότι είχε οποιαδήποτε χρηματοδότηση.

Επιθέσεις ISIS στη Βαρκελώνη και το Καμπρίλς
Επεξεργασία
 
Εκδήλωση υπέρ των θυμάτων των επιθέσεων στη Βαρκελώνη και στο Καμπρίλς.

Δεκατρία χρόνια και πέντε μήνες μετά την επίθεση της 11ης Μαρτίου 2004 στη Μαδρίτη, η Ισπανία ήταν και πάλι το θύμα μιας τζιχαντιστικής επίθεσης από την τρομοκρατικής οργάνωσης ISIS. Στις 17 Αυγούστου, 2017, περίπου στις πέντε το απόγευμα, ένας Μαροκινός τρομοκράτης επιχείρησε με ένα λευκό βαν στον πεζόδρομο Las Ramblas της Βαρκελώνης και για 500 μέτρα με μεγάλη ταχύτητα να πατάει με το βαν του τουρίστες και πεζούς κάνοντας ζιγκ-ζαγκ. 14 άνθρωποι σκοτώθηκαν. Ο μαροκινός και οι συνεργοί του διέφυγαν με τα πόδια και αναμίχθηκαν με το πλήθος. Τα ξημερώματα της επόμενης ημέρας, ένα όχημα έκανε μια παρόμοια κίνηση στην παραλία της Καμπρίλς (Ταραγονία), σκοτώνοντας μια γυναίκα και τραυματίζοντας άλλους πέντε. Οι αστυνομικοί (Mossos) πυροβόλησαν και σκότωσαν πέντε τρομοκράτες που διέπραξαν αυτήν την επίθεση. Στις 18 του μήνα, ο Ραχόι με τον βασιλιά της Ισπανίας, τον πρόεδρο της Καταλονίας, Κάρλες Πουτζδεμόνκαι τη δήμαρχο της Βαρκελώνης, Ada Colau, μαζί και με εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους πραγματοποιήσαν συμπαράσταση στα θύματα κι ενός λεπτού σιγή στη Plaza de Catalunya στις 12 το πρωί. Η πράξη έληξε με την ομόφωνη κραυγή "No temim por" ("Δεν φοβόμαστε"). Μετά από τέσσερις ημέρες, οι Mossos πυροβόλησαν στο Subirats τον δράστη της σφαγής της Las Ramblas. Σύμφωνα με πηγές, οι τρομοκράτες ήθελαν να διαπράξουν ακόμη χειρότερη τραγωδία στη στην καθολική εκκλησία Sagrada Familia και στον Πύργο του Άιφελ στο Παρίσι, αλλά δεν τα κατάφεραν.

Στις 26 του ίδιου μήνα, μια μαζική διαδήλωση -στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από μισό εκατομμύριο ανθρώπων- για την υποστήριξη των θυμάτων και κατά της τρομοκρατικής βίας, έλαβε χώρα στη Βαρκελώνη, όπου για πρώτη φορά ιστορία της δημοκρατίας, ο βασιλιάς συμμετέχει σε αυτήν.

1η Οκτωβρίου: Η μεγαλύτερη θεσμική κρίση στην Ισπανία
Επεξεργασία
Δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλονίας την 1η Οκτωβρίου 2017
Επεξεργασία
 

Στις 6 Σεπτεμβρίου, 2017, τοΚοινοβούλιο της Καταλονίας, ψήφισε υπέρ του νόμου για τη διοργάνωση του Δημοψηφίσματος, Μία ημέρα αργότερα ο νόμος ανεστάλη από το Συνταγματικό Δικαστήριο. Έντεκα βουλευτές των Podemos, Ciudadanos, PSOE και PP απείχαν από τη σύνοδο της ολομέλειας.

Την Κυριακή 1η Οκτωβρίου του 2017, έλαβε χώρα το δημοψήφισμα. Τις πρώτες ώρες υπήρξε η παρέμβαση της εθνικής αστυνομίας σε διάφορα εκλογικά κέντρα για να αποφευχθεί η ψηφοφορία και να αρπάξουν με τη βία τις κάλπες και τα ψηφοδέλτια. Οι εικόνες της βίας έκαναν τον γύρο του κόσμου και χαρακτηρίστηκαν με τον τίτλο: «η ντροπή της Ευρώπης». Την ίδια μέρα, λίγο μετά 22:30, ο πρόεδρος Πουτζδεμόν ανέφερε τα εξής: "Σε αυτήν την ημέρα ελπίδας και της βίας, έχουμε κερδίσει το δικαίωμά μας να ιδρύσουμε ένα ανεξάρτητο κράτος με τη μορφή μιας δημοκρατίας." Πέντε ημέρες αργότερα, ανακοινώθηκαν τα τελικά αποτελέσματα: με 43% συμμετοχή, δηλαδή 2.286.217 ψηφοφόροι, εκ των οποίων 2.044.038 ψήφισαν «ναι», που σήμαινε το 90% των ψήφων.

Την Τρίτη 3 Οκτωβρίου, πραγματοποιήθηκε γενική απεργία στην Καταλονία, την οποία κάλεσαν ανεξάρτητοι καταλανικοί φορείς. Στις 9.00 μ.μ., ο βασιλιάς της Ισπανίας, εμφανίστηκε σε ένα τηλεοπτικό μήνυμα. Στην ομιλία του, ο βασιλιάς προειδοποίησε για τη σοβαρότητα της κατάστασης στην Καταλονία με το Σύνταγμα να έχει παραβιαστεί από τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος και κάλεσε το τοπικό Κοινοβούλιο να συμμορφωθεί από την απιστία. Μετά την ομιλία του, οι ομάδες υπέρ της ανεξαρτησίας κατηγόρησαν τον βασιλιά ότι δεν οφείλει να μεσολαβεί στη σύγκρουση μεταξύ των καταλανικών θεσμών και του κράτους.

10-Οκτωβρίου: Ομιλία του προέδρου της Καταλονίας
Επεξεργασία

Στις 10 Οκτωβρίου, ο Πουτζδεμόν εμφανίστηκε κατά τη σύνοδο ολομέλειας του Κοινοβουλίου για να προβεί σε μονομερή ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Καταλονίας. Αναλυτικά, ανέφερε: "Λαμβάνοντας υπόψιν την εντολή του λαού για Καταλονίας να γίνει ένα ανεξάρτητο κράτος, με τη μορφή της δημοκρατίας (...), προτείνω στο Κοινοβούλιο να αναστείλει τα αποτελέσματα της δήλωσης της ανεξαρτησίας, ώστε να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε έναν διάλογο μέσα στις επόμενες εβδομάδες, χωρίς την οποία δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί μια συμφωνημένη λύση». Την επόμενη μέρα, 11 Οκτωβρίου, μετά από ένα έκτακτο Συμβούλιο των Υπουργών, ο Ραχόι ανακοίνωσε ότι είχε ζητήσει από την κυβέρνηση να ζητήσει επισήμως από την κυβέρνηση της Καταλονίας να επιβεβαιώσει εάν κήρυξε την ανεξαρτησία της Καταλονίας.

Το Σάββατο 21 Οκτωβρίου ο Ραχόι ανακοίνωσε στο Μέγαρο Μονκλόα, για πρώτη φορά από την ίδρυση της δημοκρατίας στην Ισπανία, την ενεργοποίηση του άρθρου 155 του Συντάγματος. [112]

Το άρθρο υποδιαιρείται σε δύο παραγράφους και έχει ως εξής:

«Εάν μία αυτόνομη κοινότητα δεν εκπληρώνει τις υποχρεώσεις που της επιβάλλονται από το σύνταγμα ή άλλους νόμους ή πράττει με τρόπο ο οποίος ζημιώνει το γενικό συμφέρον της Ισπανίας, η κυβέρνηση, αφού υποβάλει επίσημη διαμαρτυρία στον Πρόεδρο της Αυτόνομης Κοινότητας και στον βαθμό που δεν θα ικανοποιηθεί από την απάντησή του, μπορεί, με την απόλυτη πλειοψηφία της Γερουσίας, να υιοθετήσει μέσα τα οποία η ίδια κρίνει απαραίτητα ώστε να επιβάλει την εκπλήρωση αυτών των υποχρεώσεων και τον σεβασμό του προαναφερθέντος γενικού συμφέροντος».

«Σε ό,τι αφορά την εφαρμογή των μέτρων που προβλέπονται στην προηγούμενη παράγραφο, η κυβέρνηση μπορεί να δίνει οδηγίες προς όλες τις αρχές των Αυτόνομων Κοινοτήτων».

— cnn.gr, http://www.cnn.gr/news/kosmos/story/102602/ti-provlepei-to-arthro-155-toy-syntagmatos-tis-ispanias-poy-energopoiei-o-raxoi
27 Οκτωβρίου: Δήλωση ανεξαρτησίας και ενεργοποίηση του άρθρου 155 του ισπανικού Συντάγματος
Επεξεργασία
 
Ο Ραχόι κατά τη διάρκεια του διαγγέλματος του στο Παλάτι Μονκλόα, στο οποίο ανακοίνωσε την εφαρμογή του άρθρου 155 στην περιφέρεια της Καταλονίας, τα μέτρα που θα πάρει η κεντρική κυβέρνηση ενάντια στην κυβέρνηση της Καταλονίας και την προκήρυξη εκλογών στην περιφέρεια

Δεδομένου του κινδύνου ότι η αυτονομία της Καταλονίας θα κριθεί έκπτωτη από την κεντρική κυβέρνηση σύμφωνα με το άρθρο 155 του Συντάγματος, ο Κάρλες Πουτζδεμόν την Παρασκευή 27 Οκτωβρίου και ώρα 15:27 η Καταλανική Βουλή ενέκρινε τη μονομερή ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Καταλονίας με 72 ψήφους υπέρ και 2 λευκά ψηφοδέλτια. Κατά την ψηφοφορία, δεν συμμετείχαν τα κόμματα κατά της ανεξαρτησίας, Podemos, Ciudadanos, PP και PSOE. Την ημέρα αυτή, ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες ούτε καμία χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναγνώρισαν την ανεξαρτησία της Καταλονίας. Ταυτόχρονα, η Γερουσία ενέκρινε με 214 ψήφους με ψήφους των PP, PSOE, Ciudadanos και άλλων μικρότερων κομμάτων την εφαρμογή του άρθρου 155 του ισπανικού Συντάγματος. Το απόγευμα, μετά τη διεξαγωγή έκτακτου Συμβούλιο των Υπουργών, ο Ραχόι ανακοίνωσε την παύση του προέδρου Πουτζδεμόν και όλων των υπουργών της Καταλονίας, τη διάλυση του Κοινοβουλίου και τη σύγκληση πρόωρων εκλογών στην Καταλονία για τις 21 Δεκεμβρίου.

Στις 2 Νοεμβρίου, ο δικαστής διέταξε τη φυλάκιση με την κατηγορία της στάσης, της εξέγερσης και της υπεξαίρεσης του πρώην αντιπροέδρου, και οκτώ άλλων μελών της Κυβέρνησης, των: Jordi Turull, Josep Rull, Meritxell Borras, Joaquim Forn, Raül Romeva, Dolors Bassa και Carles Mundó. Τρεις ημέρες αργότερα διατάχθηκε ένταλμα σύλληψης του πρώην προέδρου, Πουτζδεμόν.

Περιφερειακές εκλογές στην Καταλονία 21ης Δεκεμβρίου και ανάληψη της προεδρίας από τον Κιμ Τόρα
Επεξεργασία

Την Πέμπτη 21 Δεκέμβρη 2017 διεξήχθησαν εκλογές για το καταλανικό κοινοβούλιο. Η συμμετοχή έφτασε το 81% του εκλογικού σώματος, παρόλο που ήταν εργάσιμη ημέρα. Πρώτο αναδείχθηκε το κόμμα των Πολιτών, το οποίο πήρε πάνω από ένα εκατομμύριο ψήφους και 36 έδρες -ήταν η πρώτη φορά που ένα μη εθνικιστικό κόμμα της Καταλονίας κέρδισε τις εκλογές στο Κοινοβούλιο της Καταλονίας- αλλά τα τρία κόμματα της ανεξαρτησίας έλαβαν την απόλυτη πλειοψηφία έχοντας συνολικά 70 βουλευτές: Junts per Catalunya, 34 βουλευτές. Esquerra Republicana de Catalunya 32 βουλευτές και CUP 4.

Το νέο Κοινοβούλιο συνεδρίασε για πρώτη φορά την 17η Ιανουαρίου 2018, για να εκλεγεί πρόεδρος του Κοινοβουλίου ο Roger Torrent του Esquerra Republicana de Catalunya. Τρεις ημέρες αργότερα, ο Torrent πρότεινε ως υποψήφιο για την προεδρία της τον πρώην πρόεδρο Κάρλες Πουτζδεμόν, που είχε καταφύγει στις Βρυξέλλες για ν' αποφύγει τη σύλληψή του από την ισπανική αστυνομία. Η κυβέρνηση του Ραχόι αντέδρασε αμέσως και άσκησε έφεση ενώπιον του Συνταγματικού Δικαστηρίου για να απορρίψει την υποψηφιότητα του Κάρλες Πουτζδεμόν. Το Συνταγματικό προειδοποίησε τον πρόεδρο και το προεδρείο του Κοινοβουλίου ότι για να ορκιστεί ο υποψήφιος έπρεπε να είναι παρών στην αίθουσα. Ο Τόρρεντ συμμορφώθηκε με την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου και ανέβαλε τη συνεδρίαση που είχε προγραμματιστεί.

Μετά από ένα μήνα, στις 1 Μαρτίου 2018, ο Κάρλες Πουτζδεμόν ανακοίνωσε από τις Βρυξέλλες ότι θα παραιτηθεί «προσωρινά» από το να είναι ο υποψήφιος για την ανάληψη και πρότεινε να Jordi Sanchez, αριθμός 2 του καταλόγου των Junts ανά Catalunya, που είχε ήδη προφυλακιστεί.

Ωστόσο, το Ανώτατο Δικαστήριο δεν έδωσε άδεια στον Σάντσες κι έτσι δε θα μπορούσε να παρευρεθεί στις 12 Μαρτίου στο Κοινοβούλιο, με αποτέλεσμα πάλι να αναστείλει από τον Torrent η συνεδρίαση του Κοινοβουλίου.

Η τρίτη απόπειρα να εκλεχθεί πρόεδρος ήταν ανεπιτυχής, διότι ο υποψήφιος Jordi Turull δεν είχε την υποστήριξη του κόμματος CUP στην πρώτη ψηφοφορία που πραγματοποιήθηκε στις 22 Μαρτίου και επειδή την επόμενη ημέρα ο δικαστής του Ανωτάτου Δικαστηρίου τον έστειλε στη φυλακή μαζί με άλλους τρεις πρώην βουλευτές, κυρώθηκε και η δική του υποψηφιότητα. Μια τέταρτη προσπάθεια ήταν επίσης ανεπιτυχής, διότι στις 12 Απριλίου, το Ανώτατο Δικαστήριο αρνήθηκε και πάλι να δώσει την άδεια από τη φυλακή στον Jordi Sanchez, ο οποίος για δεύτερη φορά είχε προταθεί ως υποψήφιος για την προεδρία κι έτσι ότι ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου, Roger Torrent, αναγκάστηκε να αναβάλει τη νέα συνεδρίαση.

Στο μεταξύ, ο Κάρλας Πουτζντεμόν ταξίδεψε από τις Βρυξέλλες, μέχρι τη Φινλανδία για συναντήσεις με βουλευτές και για να συμμετάσχει σε συνέδριο, πριν οι αρχές ενεργοποιήσουν το ένταλμα έκδοσης στην Ισπανία.[113] Το Εθνικό Γραφείο Ερευνών της Φινλανδίας επιβεβαίωσε ότι έλαβε ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης «για Ισπανό πολίτη» χωρίς να τον κατονομάσει.

Την 25η Μαρτίου, όμως συνελήφθη ο πρώην πρόεδρος της Καταλονίας, Κάρλες Πουζντεμόν στον αυτοκινητόδρομο προς το Αμβούργο, έχοντας μόλις διασχίσει τα σύνορα Γερμανίας-Δανίας και με τελικό προορισμό τις Βρυξέλλες από τη Φινλανδία που βρισκόταν για λίγες μέρες.[114]

Το δικαστήριο του κρατιδίου Σλέσβιχ-Χόλσταϊν απέρριψε το αίτημα της Ισπανίας για έκδοση του πρώην προέδρου της Καταλονίας, Κάρλας Πουτζντεμόν, με την κατηγορία της εξέγερσης και μ' εγγύηση 75.000 ευρώ αφέθηκε ελεύθερος.[115]

Τέλος, εκλέχτηκε στις 14 Μαΐου, με απλή πλειοψηφία των Junts ανά Catalunya και Esquerra Republicana και την αποχή από CUP, ως νέος πρόεδρος ο Quim Torra, ο υποψήφιος που διορίστηκε από τον Πουτζδεμόν από το Βερολίνο.

Ο νέος πρόεδρος της Καταλονίας δήλωσε τα ακόλουθα κατά τη συνεδρίαση του Κοινοβουλίου για την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης: «Θα δημιουργήσουμε τη Δημοκρατία της Καταλονίας. Θα είμαστε πιστοί στην εντολή του δημοψηφίσματος της 1ης Οκτωβρίου για αυτοδιάθεση και θα οικοδομήσουμε ένα ανεξάρτητο κράτος, μια Δημοκρατία».[116]

Ο Κιμ Τόρα δεσμεύθηκε να επαναφέρει τους καταλανικούς νόμους που ανεστάλησαν ή ακυρώθηκαν από την ισπανική Δικαιοσύνη, να ξανανοίξει τις «πρεσβείες» της Καταλονίας που έκλεισε το ισπανικό κράτος και να ξεκινήσει τη διαδικασία σύνταξης του συντάγματος της μελλοντικής καταλανικής δημοκρατίας.

Μάλιστα, έχει αναφερθεί στη δημιουργία παράλληλων κυβερνητικών δομών στο εξωτερικό, προκειμένου να προετοιμάσουν την απόσχιση. Συγκεκριμένα, ενός «συμβουλίου της Δημοκρατίας» υπό την προεδρία του Κάρλες Πουτζντεμόν και μιας συνέλευσης που θα αποτελείται από τοπικούς εκλεγμένους.

2018
Επεξεργασία

Στις 19 Φεβρουαρίου 2018 ο υπουργός Οικονομίας, Λουίς δε Γκίντος εξελέγη αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κι έτσι τη θέση του ανέλαβε ο Escolano την 8η Μαρτίου.

Στις 25 Απριλίου, παραιτήθηκε η πρόεδρος της Κοινότητας της Μαδρίτης, Cristina Cifuentes 35 ημέρες μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου, σύμφωνα με τ' οποίο φέρεται να παρουσίασε στο βιογραφικό της ένα πλαστό μεταπτυχιακό δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο Rey Juan Carlos. Λίγες ώρες πριν παραιτηθεί, δημοσιεύτηκε ένα βίντεο από μια κάμερα ασφαλείας ενός σούπερ μάρκετ που δείχνει ότι ένας φρουρός ασφαλείας την ανέκρινε μετά την κλοπή δύο προϊόντων καλλυντικών αξίας 40€. Την επόμενη μέρα, ο πρώην Υπουργός Δικαιοσύνης, Alberto Ruiz-Gallardón, κατηγορήθηκε για τη σχέση του με τη Λέσχη Λεζό.

Στις 2 Μαΐου, 2018, η τρομοκρατική οργάνωση Euskadi Ta Askatasuna (ΕΤΑ) ανακοίνωσε τη διάλυσή της μετά από περισσότερο από μισό αιώνα με πάνω από 800 δολοφονίες. Δεκατέσσερις ημέρες νωρίτερα, στις 20 Απριλίου, η ΕΤΑ δημοσίευσε ένα έγγραφο στο οποίο ζήτησε «συγχώρεση» στα θύματά της.

Συνελήφθη στις 22 Μαΐου στις 8:10 το πρωί στη Βαλένθια, ο πρώην υπουργός των κυβερνήσεων Αθνάρ και πρόεδρος της Αυτονομίας της Βαλένθιας, Εντουάρντο Θαπλάνα (Eduardo Zaplana). Ο 62χρονος πολιτικός κατηγορείται για ξέπλυμα μαύρου χρήματος, παράνομες προμήθειες και δωροδοκία. Φέρεται ότι τις προμήθειες που λάμβανε πολλών εκατομμυρίων ευρώ τις μετέφερε σε λογαριασμούς του σε φορολογικούς παραδείσους. Μαζί του συνελήφθησαν και οι 10 συνεργάτες του.[117]

Στις 23 Μαΐου 2018, εγκρίθηκε το προσχέδιο του Προϋπολογισμού για το 2018 με την υποστήριξη του PNV, του βασκικού εθνικιστικού κόμματος, το οποίο δήλωσε ότι έχει ευθύνη να ψηφίσει.[118] Συνολικά υπέρ ψήφισαν 176 βουλευτές, έναντι 171 κατά. [119]

Στις 24 Μαΐου 2018, η Audiencia Nacional (το ειδικό δικαστήριο της Ισπανίας) καταδίκασε σε 351 χρόνια φυλάκισης 29 από τους 37 κατηγορουμένους πολιτικούς του Λαϊκού Κόμματος και επιχειρηματίες για την «υπόθεση Γκιούρτελ». Με το πλήθος των κατηγοριών να φτάνουν στις 1000 σελίδες και να περιλαμβάνουν: πλαστογραφία, φοροδιαφυγή, απάτη κατά του δημοσίου, δωροδοκία, κατάχρηση, δόλος, φακελάκια στα μεγάλα στελέχη του κόμματος, ξέπλυμα μαύρου χρήματος, κτλ. Αντίστοιχα οι ποινές υπήρξαν ιδιαίτερα αυστηρές και στους υπόλοιπους κατηγορούμενους : 51 χρόνια στον επιχειρηματία Κορρέα, 33 χρόνια στον πρώην ταμία Μπάρθενας, 15 στη σύζυγό του, 20 και πλέον χρόνια σε διάφορους δημάρχους. Το ίδιο το Λαϊκό Κόμμα καταδικάστηκε και καλείται να επιστρέψει 245.000€ καθώς θεωρείται ότι ωφελήθηκε από παράνομες δραστηριότητες. Το ίδιο και η πρώην υπουργός Ανα Μάτο, η οποία δεχόταν δώρα από τους επιχειρηματίες. [120]

Στις 25 Μαΐου 2018, το Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ισπανίας (PSOE) κατέθεσε πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης του Μαριάνο Ραχόι, μετά την καταδίκη του συντηρητικού κόμματος του πρωθυπουργού για την «υπόθεση Γκιούρτελ»[121]. Την 1η Ιουνίου 2018, η πρόταση μομφής υπερψηφίστηκε από την ολομέλεια με την ψήφο 180 βουλευτών, 4 περισσότερων από την απαιτούμενη απόλυτη πλειοψηφία, και έτσι για πρώτη φορά στην ιστορία της Ισπανίας από τη μεταπολίτευση η κυβέρνηση έχασε την εμπιστοσύνη της από τη Βουλή και ο Μαριάνο Ραχόι έχασε την πρωθυπουργία μετά από 7 συνεχόμενα χρόνια[122].

Παραίτηση από πρόεδρος του Λαϊκού Κόμματος

Επεξεργασία

Μετά την υπερψήφιση της πρότασης μομφής κατά της κυβέρνησης Ραχόι, το Λαϊκό Κόμμα επανήλθε στην αντιπολίτευση μετά από 7 χρόνια διακυβέρνησης. Στις 5 Ιουνίου, ο Ραχόι ανακοίνωσε την παραίτησή του ως αρχηγού του κόμματος, ώστε να φέρει την ανανέωση στο κόμμα του. [123] "Είναι καλύτερα για εμένα, καλύτερα για το κόμμα μου και καλύτερα για την Ισπανία", είπε ο Ραχόι ανακοινώνοντας την παραίτησή του και χειροκροτούμενος από μέλη του κόμματός του. [124]

Τέλος από την πολιτική

Επεξεργασία

Ο πρώην πρωθυπουργός της Ισπανίας Μαριάνο Ραχόι ανακοίνωσε την 6η Ιουνίου ότι εγκαταλείπει οριστικά την πολιτική. "Η πρόθεσή μου είναι να εγκαταλείψω οριστικά την πολιτική, υπάρχουν άλλα πράγματα να κάνει κανείς στη ζωή από το να αφιερωθεί στην πολιτική", δήλωσε σε ιδιωτικό ραδιοσταθμό ο Ραχόι, μετά την ανατροπή του από το κοινοβούλιο. Και συμπλήρωσε ότι : "Είχα μια πολυτάραχη πολιτική ζωή και πιστεύω ότι δεν έχει νόημα να παραμείνω κι άλλο εδώ και αυτό που λέω τώρα είναι ότι δεν θα δηλώσω υποψηφιότητα στο συνέδριο του κόμματος". [125]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ informalia.eleconomista.es/informalia/actualidad/noticias/8592977/09/17/El-hijo-de-Rajoy-estudia-ADE-y-Relaciones-Internacionales-con-los-jesuitas-60000-euros.html. Ανακτήθηκε στις 31  Μαρτίου 2018.
  2. ↑ www.elespanol.com/corazon/famosos/20170908/245225799_0.html. Ανακτήθηκε στις 31  Μαρτίου 2018.
  3. ↑ www.lainformacion.com/politica/respondemos-a-todo-lo-que-le-preguntas-a-google-sobre-los-politicos_f34agv8ceatqf38k3wd6f6/. Ανακτήθηκε στις 31  Μαρτίου 2018.
  4. ↑ transparencia.gob.es/servicios-buscador/contenido/curriculums.htm?id=CV_799&fcAct=2017-07-11T10%3A10%3A07.942Z&lang=eu. Ανακτήθηκε στις 25  Οκτωβρίου 2017.
  5. ↑ www.workwithdata.com/person/mariano-rajoy-1955. Ανακτήθηκε στις 15  Οκτωβρίου 2024.
  6. ↑ BOE-A-2003-17439.
  7. ↑ www.dof.gob.mx/nota_detalle.php?codigo=5243976&fecha=17%2F04%2F2012. Ανακτήθηκε στις 25  Οκτωβρίου 2017.
  8. ↑ BOE-A-2018-11195.
  9. ↑ www.ordens.presidencia.pt?idc=154.
  10. ↑ http://www.elmundo.es/espana/2016/10/30/581510ecca474199608b4613.html
  11. ↑ «Έπεσε η κυβέρνηση Ραχόι στην Ισπανία, αναλαμβάνουν οι Σοσιαλιστές». skai.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-06-03. https://web.archive.org/web/20180603001449/http://www.skai.gr/news/world/article/374993/ftanei-to-telos-epohis-gia-tin-kuvernisi-rahoi1/. Ανακτήθηκε στις 2018-06-01. 
  12. ↑ «Ωρα αποφάσεων» για τον Ραχόι» Αρχειοθετήθηκε 2012-02-11 στο Wayback Machine., άρθρο στον ιστότοπο της εφημερίδας «Η Καθημερινή», 27-11-2011.
  13. ↑ «Μαριάνο Ραχόι: Ενας «δρομέας μεγάλων αποστάσεων» στο τιμόνι της Ισπανίας», άρθρο στον ιστότοπο της εφημερίδας «Ημερησία», 21-11-2011.
  14. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2018. 
  15. ↑ http://elpais.com/diario/2012/01/07/opinion/1325890811_850215.html
  16. ↑ http://elpais.com/elpais/2007/01/19/actualidad/1169198217_850215.html
  17. ↑ «Diputación Provincial de Pontevedra (en gallego)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Νοεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 1 Ιουνίου 2018. 
  18. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2003/08/30/espana/1062250826.html
  19. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2002/01/26/espana/1012059411.html
  20. ↑ http://www.lavozdegalicia.es/hemeroteca/2003/09/13/1986560.shtml
  21. ↑ http://politica.elpais.com/politica/2012/11/17/actualidad/1353148274_821721.html
  22. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2003/09/02/espana/1062492416.html
  23. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2004/02/17/espana/1077023703.html
  24. ↑ http://elpais.com/diario/2004/03/12/espana/1079046001_850215.html
  25. ↑ http://hemeroteca.abc.es/nav/Navigate.exe/hemeroteca/madrid/abc/2004/03/12/044.html
  26. ↑ «Dos millones de madrileños dicen no al terror en la mayor manifestación de la democracia». Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2017. 
  27. ↑ «Mariano Rajoy: «Tengo la convicción moral de que fue ETA»». 
  28. ↑ «Miles de personas protestan en toda España contra el PP». 
  29. ↑ «Mariano Rajoy pide el cese de las 'manifestaciones ilegales' antes las sedes del Partido Popular». 
  30. ↑ «El PSOE acusa al gobierno de haber faltado a la verdad sobre la investigación». 
  31. ↑ «Los españoles castigan al PP y dan el poder al PSOE». 
  32. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2004/10/10/espana/1097377221.html
  33. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2004/10/02/espana/1096730657.html
  34. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2005/12/01/espana/1133437258.html
  35. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2005/12/02/espana/1133560630.html
  36. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2005/11/12/espana/1131772817.html
  37. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2005/05/12/espana/1115876558.html
  38. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2005/05/17/espana/1116351081.html
  39. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2006/04/25/espana/1145924816.html
  40. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2006/06/06/espana/1149608270.html
  41. ↑ http://www.libertaddigital.com/nacional/rajoy-resume-la-negociacion-de-zapatero-con-eta-si-usted-no-cumple-le-pondran-bombas-y-si-no-hay-bombas-es-porque-ha-cedido-1276296756/
  42. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2007/01/15/espana/1168871982.html
  43. ↑ «Διαδήλωση στη Μαδρίτη ενάντια στη μείωση της ποινής ηγετικού στελέχους της ΕΤΑ». 
  44. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2005/10/28/espana/1130496506.html
  45. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2012/11/06/espana/1352221574.html
  46. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2008/03/10/eleccionesgenerales/1205109361.html
  47. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2008/03/10/eleccionesgenerales/1205106102.html
  48. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2008/03/09/eleccionesgenerales/1205087656.html
  49. ↑ url= http://www.elmundo.es/elmundo/2008/03/11/eleccionesgenerales/1205262687.html
  50. ↑ http://www.libertaddigital.com/nacional/pedro-j-propone-tres-candidatos-para-suceder-a-rajoy-rato-aguirre-o-gallardon-1276325562/
  51. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2008/04/07/espana/1207578451.html
  52. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2008/04/19/espana/1208606734.html
  53. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2008/05/21/espana/1211390014.html
  54. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2008/05/22/espana/1211460003.html
  55. ↑ http://www.libertaddigital.com/nacional/rajoy-alude-a-la-audiencia-de-la-cope-quiero-doce-millones-de-votos-no-dos-1276331072/
  56. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2008/04/11/espana/1207906912.html
  57. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2008/06/19/espana/1213867473.html
  58. ↑ http://www.elmundo.es/especiales/2008/06/espana/congreso_pp/index.html
  59. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2008/06/21/espana/1214048728.html
  60. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2008/06/21/espana/1214081240.html
  61. ↑ «Αρχισε η «δίκη της χρονιάς» στην Ισπανία». 
  62. ↑ «Aire para Rajoy, castigo a Zapatero en las elecciones de la crisis». El Mundo.es. 7 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2017. 
  63. ↑ «Mariano Rajoy celebra «una victoria hermosa» en «momentos difíciles»». El Mundo.es. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2017. 
  64. ↑ «PSE y PP rubrican el pacto para la libre elección de la lengua». El Mundo.es. 30 Μαρτίου 2009. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2018. 
  65. ↑ «Rajoy gana en desconfianza a Zapatero». Libertad Digital.com. 2 Νοεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2017. 
  66. ↑ http://www.libertaddigital.com/nacional/2011-05-22/el-pp-gana-con-holgura-y-el-psoe-se-hunde-en-toda-espana-1276424154/
  67. ↑ http://hemeroteca.abc.es/nav/Navigate.exe/hemeroteca/madrid/abc/2011/05/23/018.html%7Ctítulo= La España real fulmina al PSOE y exige generales ya
  68. ↑ http://www.libertaddigital.com/nacional/2011-05-22/el-pp-a-punto-de-estrenar-alcalde-en-sevilla-1276424168/
  69. ↑ http://hemeroteca.abc.es/nav/Navigate.exe/hemeroteca/madrid/abc/2011/07/30/018.html
  70. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2011/07/29/espana/1311940234.html
  71. ↑ http://www.libertaddigital.com/nacional/2011-08-23/gobierno-y-pp-alteraran-la-constitucion-por-orden-de-la-ue-1276433299/
  72. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2011/10/20/espana/1319145340.html
  73. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2011/11/20/espana/1321813046.html
  74. ↑ http://politica.elpais.com/politica/2011/11/20/actualidad/1321813632_531207.html
  75. ↑ http://www.lamoncloa.gob.es/presidente/actividades/Paginas/2011/211211Juarapresidente.aspx
  76. ↑ http://www.elmundo.es/elmundo/2013/04/25/economia/1366873329.html
  77. ↑ http://www.rtve.es/noticias/20130425/tasa-paro-juvenil-escala-572-primer-trimestre-hasta-960400-desempleados/649220.shtml
  78. ↑ http://www.20minutos.es/noticia/1505813/0/eurocopa/rescate/mariano-rajoy
  79. ↑ http://politica.elpais.com/politica/2012/07/11/actualidad/1342039254_993732.html
  80. ↑ http://politica.elpais.com/politica/2012/10/21/actualidad/1350837749_363585.html
  81. ↑ http://politica.elpais.com/politica/2013/10/03/actualidad/1380778590_272218.html
  82. ↑ http://elpais.com/politica/2014/05/25/actualidad/1401029782_739281.html
  83. ↑ «Pierde el bipartidismo tras el fuerte castigo de los electores a PP y PSOE». 
  84. ↑ ««Luz Sánchez Mellado, "La retirada del rey cansado"». 
  85. ↑ «El Congreso da luz verde a Felipe VI». 
  86. ↑ «Rajoy y Mas discrepan sobre la consulta sobre la consulta pero mantienen abierta la negociación». 
  87. ↑ «Cuatro horas con Bárcenas». 
  88. ↑ «La nómina de Bárcenas pone en cuestión el relato de Rajoy». 
  89. ↑ http://economia.elpais.com/economia/2014/04/24/actualidad/1398328513_054792.html
  90. ↑ http://economia.elpais.com/economia/2014/06/05/actualidad/1401960482_391770.html
  91. ↑ http://economia.elpais.com/economia/2014/09/05/actualidad/1409904495_718970.html
  92. ↑ http://economia.elpais.com/economia/2014/12/15/actualidad/1418641222_050736.html
  93. ↑ http://economia.elpais.com/economia/2015/01/05/empleo/1420443066_473053.html
  94. ↑ http://economia.elpais.com/economia/2015/01/02/actualidad/1420186457_667559.html
  95. ↑ http://www.elmundo.es/andalucia/2015/02/10/54d9c92d268e3e590a8b4572.html?a=69610d2ffab58f41e57b4449e7ffe10b&t=1423579823
  96. ↑ http://politica.elpais.com/politica/2015/06/15/actualidad/1434354776_400414.html
  97. ↑ http://elpais.com/tag/elecciones_autonomicas_2015/a/
  98. ↑ http://politica.elpais.com/politica/2015/05/25/actualidad/1432512570_898114.html
  99. ↑ http://politica.elpais.com/politica/2015/06/13/actualidad/1434184191_318317.html
  100. ↑ http://www.elmundo.es/cataluna/2015/09/27/5606dc5222601d64638b4588.html
  101. ↑ http://www.elmundo.es/espana/2015/12/14/566f34ba22601dbb438b458f.html
  102. ↑ http://www.elmundo.es/espana/2015/12/16/5671a79a268e3e257b8b46ac.html
  103. ↑ http://www.infolibre.es/noticias/politica/2015/12/17/el_agresor_rajoy_hijo_una_prima_mujer_42366_1012.html
  104. ↑ http://www.elperiodico.com/es/noticias/politica/agresor-mariano-rajoy-hijo-prima-mujer-4759041
  105. ↑ http://www.periodistadigital.com/politica/autonomias/2015/12/17/agresion-rajoy-punetazo-pontevedra-familia-viri-esposa-mujer-presidente.shtml
  106. ↑ http://www.larazon.es/portada/que-supone-el-nivel-4-de-alerta-terrorista-HA11227176#.Ttt1n6hq6ini67Q
  107. ↑ http://www.elmundo.es/espana/2015/12/20/5676faa222601d94038b458f.html
  108. ↑ http://politica.elpais.com/politica/2015/12/20/actualidad/1450617609_910647.html
  109. ↑ «Ισπανία: Μπορεί το αποτέλεσμα της τοπικής κάλπης να άρει το αδιέξοδο;». 
  110. ↑ «Παραιτήθηκε από βουλευτής ο Πέδρο Σάντσεθ -Δεν θέλει να αφήσει τον Ραχόι να κυβερνήσει». 
  111. ↑ «ΙΣΠΑΝΙΑ: ΞΑΝΑ ΣΤΗΝ ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ Ο ΠΕΔΡΟ ΣΑΝΤΣΕΘ». 
  112. ↑ «Τι προβλέπει το άρθρο 155 του συντάγματος της Ισπανίας που ενεργοποιεί ο Ραχόι». 
  113. ↑ «Κ. Πουτζντεμόν: Έφυγε από τη Φινλανδία για να μη συλληφθεί». 
  114. ↑ «ΣΥΝΕΛΗΦΘΗ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ Ο ΠΟΥΤΖΝΤΕΜΟΝ». 
  115. ↑ «Ελεύθερος με εγγύηση ο Κάρλας Πουτζντεμόν». 
  116. ↑ «ΚΑΤΑΛΟΝΙΑ: ΝΕΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ Ο ΚΙΜ ΤΟΡΑ». 
  117. ↑ «Detenido Zaplana por una trama de blanqueo con conexiones en Uruguay y Panamá». 
  118. ↑ «El Congreso aprueba los Presupuestos con el apoyo de última hora del PNV». 
  119. ↑ «Rajoy salva los Presupuestos del 2018 con 176 votos a favor y 171 en contra». 
  120. ↑ «Ισπανία: 351 χρόνια φυλάκισης σε 29 για το σκάνδαλο Γκιούρτελ (video)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Μαΐου 2018. 
  121. ↑ «Μομφή κατά της κυβέρνησης Ραχόι μετά απο καταδίκη για διαφθορά». [νεκρός σύνδεσμος]
  122. ↑ «Moción de censura de Sánchez a Rajoy: votaciones y últimas noticias en directo». 
  123. ↑ «Rajoy anuncia su dimisión como líder del PP y deja en manos de su sucesor la renovación». 
  124. ↑ «Ισπανία: Ο Ραχόι παραιτείται από την ηγεσία του Λαϊκού Κόμματος». iefimerida.gr. 
  125. ↑ «Ο Ραχόι ανακοίνωσε ότι εγκαταλείπει οριστικά την πολιτική». 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μαριάνο_Ραχόι&oldid=10559335"