Κώστας Στεργιόπουλος
Ο Κώστας Στεργιόπουλος (1926- Αθήνα, 11 Ιανουαρίου 2016) ήταν βραβευμένος Έλληνας συγγραφέας, πεζογράφος, κριτικός και ποιητής της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς, πανεπιστημιακός καθηγητής [5][6][7][8].
| Κώστας Στεργιόπουλος | |
|---|---|
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Κώστας Στεργιόπουλος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1926[1][2] Αθήνα |
| Θάνατος | 11 Ιανουαρίου 2016[3] |
| Κατοικία | Άνδρος Αθήνα Θεσσαλονίκη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Σπουδές | Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης |
| Ιδιότητα | ποιητής, κριτικός λογοτεχνίας, διδάσκων πανεπιστημίου και συγγραφέας[4] |
| Βραβεύσεις | Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε το 1926 στην Αθήνα, πήγε στο σχολείο στην Άνδρο, τη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα όπου και σπούδασε στο τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Εργάστηκε ως καθηγητής στη μέση εκπαίδευση (δημόσια και ιδιωτική) , καθώς και στη Σχολή Κινηματογράφου και Θεάτρου του Λ.Σταυράκου. Από το 1966 είχε τη θέση του λέκτορα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (έδρα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας) μέχρι το 1969, όταν το δικτατορικό καθεστώς των συνταγματαρχών κατάργησε το θεσμό των λεκτόρων, οπότε πήρε τη θέση Βοηθού στο Σπουδαστήριο Βυζαντινής και Νεοελληνικής Φιλολογίας μέχρι το 1972 όταν παύθηκε από τη χούντα. Το 1974 πήρε τη θέση του καθηγητή Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, θέση από την οποία παραιτήθηκε το 1984, με εθελουσία έξοδο. Λίγο αργότερα, το 1986, έγινε ομότιμος καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας στο ίδιο πανεπιστήμιο[5][6][8].
Συγγραφή
ΕπεξεργασίαΟ Κώστας Στεργιόπουλος άρχισε να δημοσιεύει άρθρα σε περιοδικά το 1943 στη Νέα Εστία, όπου πρωτοδημοσίευσε πολλά από τα ποιήματα της συλλογής του «Χινοπωρινά»[5]. Ως κριτικός έγραψε στο περιοδικό Ξεκίνημα μεταξύ 1946 και 1947 και στο Εποχές μεταξύ 1963 και 1967, καθώς και στην εφημερίδα Νίκη μεταξύ 1962 και 1963.[6] Υπήρξε μελετητής μεταξύ άλλων του Καρυωτάκη, του Άγρα και εκδότης των κριτικών κειμένων του τελευταίου. (Ο Τέλλος Άγρας και το πνεύμα της παρακμής). Ήταν άριστος γνώστης της μετρικής της νεότερης ποίησης μας.
Εργογραφία
ΕπεξεργασίαΚάποια από τα έργα του είναι[5][6]:
- «Χινοπωρινά», ποιητική συλλογή, 1943
- «Πρώτοι αποχωρισμοί», διηγήματα, Αθήνα, έκδοση του περιοδικού Φιλολογικά Χρονικά, 1947
- «Η κλειστή ζωή», μυθιστόρημα, Αθήνα, εκδ. Μαυρίδης, 1952
- «Τα τοπία του φεγγαριού», ποιήματα, Αθήνα, εκδ. Μαυρίδης, 1955
- «Η σκιά και το φως», ποιήματα, 1960, Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία: Β΄ Βραβείο ποίησης το 1961
- «Το χάραμα του μύθου», ποιήματα, Αθήνα, εκδ. Δίφρος, 1963
- «Ο κίνδυνος», ποιήματα, Αθήνα, εκδ. Βάκων, 1965, συμπληρωμένη έκδοση, 1972
- «Τα τοπία του ήλιου», ποιήματα, Αθήνα, εκδ. Βάκων, 1971
- «Έκλειψη», ποιήματα, Αθήνα, εκδ. Βάκων, 1974
- «Τα μισά του πλου», ποιήματα, Αθήνα, εκδ. Κέδρος, 1979
- «Αλλαγή φωτισμού (1979-1981)». Αθήνα, εκδ. Κέδρος, 1984
- «Ο ήλιος του μεσονυκτίου», ποιήματα, Αθήνα, εκδ. Νεφέλη, 1991, Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία: Βραβείο ποίησης 1992
- «Παλίρροια (1991-1996)», Αθήνα, εκδ. Γαβριηλίδης, 1998
- «Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης: Η σκιά και το φως», Αθήνα, εκδ. Δίφρος, 1960
- «Ο Τέλλος Άγρας και το πνεύμα της παρακμής», κριτική, Αθήνα, εκδ. Βάκων, 1962
- «Τριαντάφυλλα μιανής ημέρας», Αθήνα, εκδ. Φέξης, 1965
- «Από το συμβολισμό στη νέα ποίηση», κριτική, Αθήνα, 1967
- «Οι επιδράσεις στο έργο του Καρυωτάκη», κριτική, Αθήνα, εκδ. Σοκόλης, 1972, (διδακτορική διατριβή), Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία: Α΄ Βραβείο κριτικής-δοκιμίου το 1973
- «Η ανανεωμένη παράδοση (στη σειρά ανθολογίας «Η ελληνική ποίηση»), Αθήνα, Σοκόλης, 1980
- «Περιδιαβάζοντας Α΄, Από τον Κάλβο στον Παπατσώνη», Αθήνα, εκδ. Κέδρος, 1982
- «Περιδιαβάζοντας Β΄, Στον χώρο της παλιάς πεζογραφίας μας». Αθήνα, εκδ. Κέδρος, 1986
- «Περιδιαβάζοντας Γ΄, Από τη μεσοπολεμική στη μεταπολεμική πεζογραφία», Αθήνα, εκδ. Κέδρος, 1994
- «Η φύση της κριτικής και το έργο του κριτικού». Χανιά, ανάτυπο από το περιοδικό Θαλής, 1994
- «Περιδιαβάζοντας Δ΄, Στους ίδιους και σ’ άλλους καιρούς», Αθήνα, εκδ. Κέδρος, 1996
Έργα του έχουν μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες, ανάμεσα στις οποίες είναι: αγγλικά, γαλλικά, πολωνικά, ιταλικά και σουηδικά.
Αναγνώριση / βραβεύσεις
ΕπεξεργασίαΈχει λάβει τις εξής βραβεύσεις από τα Κρατικά Λογοτεχνικά Βραβεία:
- 1961: Β΄ Βραβείο ποίησης για το έργο του «Η σκιά και το φως»
- 1973: Α΄ Βραβείο κριτικής-δοκιμίου για το «Οι επιδράσεις στο έργο του Καρυωτάκη»
- 1992: Βραβείο ποίησης για το έργο «Ο ήλιος του μεσονυκτίου»
- 2004: Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο της προσφοράς του στα γράμματα.
καθώς και τα:
- 1963: Βραβείο Κριτικής Μελέτης της Ομάδας των 12
- 2002: Βραβείο Ιδρύματος Πέτρου Χάρη Ακαδημίας Αθηνών
Αναφορές
Επεξεργασία- ↑ LIBRIS. 345563. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ NUKAT. n2015069906.
- ↑ news
.in .gr /culture /article /?aid=1500050720. - ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub20201085057. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2022.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Γ΄ Λυκείου, Γ. Λάμπος, Γ. Παπαχρήστου, σελ. 126, Εκδόσεις Βολονάκη, 2006, ISBN 960-381-294-3
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Στεργιόπουλος Κώστας 1926 Αρχειοθετήθηκε 2016-01-16 στο Wayback Machine., Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Εθνικό Κέντρο Βιβλίου
- ↑ Ιστορία Νεοελληνικής Λογοτεχνίας (Α, Β, Γ Γυμνασίου)], Ευάγγελος Αθανασόπουλος, Ειρήνη Κοκκινάκη, Πολυξένη Μπίστα, ΟΕΔΒ, Ενότητα ένατη, Η λογοτεχνική παραγωγή στην Ελλάδα μέχρι το τέλος του 20ού αιώνα, Η λογοτεχνική δεκαετία του 1960 (Δεύτερη Μεταπολεμική Γενιά)
- ↑ 8,0 8,1 Στεργιόπουλος, Κώστας, 1926-, Biblionet
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Αφιέρωμα στον Κώστα Στεργιόπουλο, Θέματα Λογοτεχνίας, τχ. 22 (Ιαν. - Απρ. 2003), σ. 111-172.
- Ζήρας, Αλέξης, Ονειρική αμφισημία και ρομαντική ενότητα: ερμηνευτικές δοκιμές της λογοτεχνίας του Κώστα Στεργιόπουλου, Νέα Πορεία, τχ. 617 - 619 (Οκτ. 2006), σ. 169 - 180.
- Νικολαΐδης, Κώστας, Το κριτικό έργο του Κώστα Στεργιόπουλου, Κ, τχ. 9 (Νοεμ. 2005), σ. 63 - 77.
- Σελίδες για τον ποιητή Κώστα Στεργιόπουλο, Πόρφυρας, τχ. 87 (Ιουλ. - Σεπ. 1998) σ. 61 - 91.