Εθνική Βιβλιοθήκη του Εκουαδόρ
Η Εθνική Βιβλιοθήκη του Εκουαδόρ (ισπανικά: Biblioteca Nacional del Ecuador "Eugenio Espejo") είναι η εθνική βιβλιοθήκη στο Κίτο του Ισημερινού. Πήρε το όνομά της από τον συγγραφέα, δικηγόρο και πρώτο βιβλιοθηκάριο Εουχένιο Εσπέχο.
 Εθνική Βιβλιοθήκη του Εκουαδόρ | |
| Ίδρυση | 1792 |
|---|---|
| Τοποθεσία |  Εκουαδόρ, Κίτο |
| Συντεταγμένες | 0°12′38″S 78°29′44″W / 0.2105°S 78.4955°W |
| Συλλογή | |
| Νόμιμη κατάθεση | Ναι |
| Ιστότοπος | biblioteca.casadelacultura.gob.ec |
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΗ βιβλιοθήκη εγκαινιάστηκε στις 25 Μαΐου 1792 κληρονόμησε τη θέση της βιβλιοθήκης του κολλεγίου των Ιησουιτών. Οι Ιησουίτες έφτασαν στο Κίτο το 1585 [1]. Μετά την εκδίωξή τους από τον Ισημερινό με διαταγή του Καρόλου Γ' το 1767 [2], η συλλογή της βιβλιοθήκης αποτέλεσε τη βάση για την πρώτη δημόσια βιβλιοθήκη. Ο πρώτος βιβλιοθηκάριος ήταν ο Εουχένιο Εσπέχο [1]. Το 1838 η βιβλιοθήκη ονομάστηκε Εθνική Βιβλιοθήκη. Οι συλλογές καταστράφηκαν από δύο σεισμούς τον 19ο αιώνα. Μετά την ίδρυση της πρώτης το 1859, ο πρόεδρος Γκαμπριέλ Γκαρσία Μορένο[3] συγχώνευσε τη Βιβλιοθήκη με το Κεντρικό Πανεπιστήμιο (Universidad Central de la República). Από το 1862 έως το 1876, την ανακατασκευή και την ανάπτυξη της βιβλιοθήκης ανέλαβαν οι Ιησουίτες, οι οποίοι επέστρεψαν στον Ισημερινό. Από το 1876 η βιβλιοθήκη διοικείται από τον Λεωνίδα Λαρρέα. Με το διάταγμα της 23ης Μαΐου 1883 η Εθνική Βιβλιοθήκη γίνεται ανεξάρτητο ίδρυμα, αλλά μέχρι το 1903 δεν διαθέτει δικό της κτίριο. Το 1903 μετακόμισε στο κτίριο του πρώην Κολεγίου Σαν Γκάμπριελ. Τον Μάιο του 1922 η κυβέρνηση αγόρασε ένα κτίριο στην Πλατεία Σαν Μπλας που ονομαζόταν Coliseum. Η βιβλιοθήκη στεγάστηκε εκεί μέχρι το 1972. Στη συνέχεια μετακόμισε στη Sucre y García Moreno σε ένα κτίριο που νοικιάστηκε από την Κεντρική Τράπεζα (Banco Central) [4].
Στις 9 Αυγούστου 1944, ένα προεδρικό διάταγμα δημιούργησε τη Casa de la Cultura Ecuatoriana (Πολιτιστικός οίκος του Ισημερινού), το οποίο περιελάμβανε την Εθνική Βιβλιοθήκη [1]. Όταν το 1983 παραδόθηκε το νέο κτίριο για τον Οίκο του Πολιτισμού στη νέα διεύθυνση, η συλλογή της Βιβλιοθήκης επίσης μεταφέρθηκε εκεί [4].
Μετά την ψήφιση του νόμου για τον πολιτισμό (LOC) το 2016, η Βιβλιοθήκη βρίσκεται στην κορυφή του δικτύου βιβλιοθηκών. Οι σχολικές βιβλιοθήκες, οι δημόσιες βιβλιοθήκες, οι πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες και άλλες βιβλιοθήκες, ανεξαρτήτως ιδιοκτησίας, υπόκεινται σε αυτήν [5]. Κατά συνέπεια, αποφασίστηκε να μεταφερθεί η Εθνική Βιβλιοθήκη σε νέο χώρο, αφήνοντας ορισμένες από τις συλλογές της στο Πολιτιστικό Οίκο του Ισημερινού. Για μεγάλο χρονικό διάστημα, η Εθνική Βιβλιοθήκη δεν διέθετε δικό της κτίριο. Η διευθύντρια της Βιβλιοθήκης, Μαρία Αουγκούστα Βάργκας, ανέφερε μόλις τον Ιανουάριο του 2019 ότι εξετάζονται διάφορες επιλογές, συμπεριλαμβανομένης της κατασκευής ενός νέου κτιρίου [6].
Το 2019 υπογράφηκε συμφωνία με τον Δήμο του Κίτο για τη μεταφορά της Βιβλιοθήκης στα τρία περίπτερα του παλιού νοσοκομείου Εουχένιο Εσπέχο. Τα κτίρια μισθώθηκαν για 20 χρόνια [7]. Η διαδικασία μετεγκατάστασης διακόπηκε εξαιτίας μιας πανδημίας, αλλά τον Σεπτέμβριο του 2020 άρχισε να λειτουργεί στο νέο κτίριο. Το κόστος της μετακίνησης ήταν 460.000 δολάρια[7]. Η βιβλιοθήκη ανήκει στην Ένωση Εθνικών Βιβλιοθηκών της Ιβηροαμερικής (Bibliotecas Nacionales de Iberoamérica) και αποτελεί μέρος της Ψηφιακής Βιβλιοθήκης της Ιβηροαμερικανικής Κληρονομιάς (BDPI)[7] [8].
Συλλογή
ΕπεξεργασίαΗ εθνική βιβλιοθήκη δικαιούται νόμιμο αντίγραφο όλων των εντύπων που εκδίδονται στη χώρα[4].
Μεταξύ των πιο πολύτιμων συλλογών περιλαμβάνονται βιβλία από το πρώην ιησουιτικό Colegio Máximo de San Ignacio de Loyola de la Compañía de Jesús [5]. Η συλλογή περιλαμβάνει 8300 τόμους. Ανάμεσά τους υπήρχαν 15 αρχέτυπα. Το παλαιότερο αρχέτυπο είναι το Sermones aurei de sanctis fratris από το 1480 του Λεονάρδου ντε Ουτίνο, Ένα εξαιρετικά πολύτιμο χειρόγραφο είναι το αμερικανικό δάσος του Aimé Bondpland από το 1850 περίπου. Το έργο περιέχει 122 πίνακες με σχέδια της χλωρίδας της Παραγουάης και της Λατινικής Αμερικής με ονόματα ειδών στα λατινικά, γαλλικά και γκουαρανί. Λόγω της σπουδαιότητάς του, έχει συμπεριληφθεί από την UNESCO στο Περιφερειακό Μητρώο Παγκόσμιας Μνήμης [9].
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΕξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Επίσημη ιστοσελίδα Αρχειοθετήθηκε 2022-04-09 στο Wayback Machine.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Maestros, Biblioteca Nacional de Maestras y (3 Ιουνίου 2016). «Historia y bibliotecas: Biblioteca Nacional del Ecuador». Noticias BNM (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2022.
- ↑ User, Super. «Colegio Máximo de la Compañía de Jesús». Portal Local (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2022.
- ↑ «Μορένο, Γκαμπριέλ Γκαρθία». Academic Dictionaries and Encyclopedias (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2022.
- ↑ 4,0 4,1 «Casa de la Cultura Ecuatoriana » Historia» (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2022.
- ↑ 5,0 5,1 «LEY ORGANICA DE CULTURA» (PDF).
- ↑ «Biblioteca Nacional del Ecuador busca un nuevo espacio». El Comercio (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2022.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 «Biblioteca Nacional Eugenio Espejo abre sus puertas en casa nueva – Ministerio de Cultura y Patrimonio». www.culturaypatrimonio.gob.ec. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2022.
- ↑ «BDPI». www.iberoamericadigital.net. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2022.
- ↑ «Casa de la Cultura Ecuatoriana » Fondo Jesuita» (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2022.