Κατάλογος Βυζαντινών Αυτοκρατόρων
ηγεμόνες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας
(Ανακατεύθυνση από Βυζαντινός Αυτοκράτορας)
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
- Συνέχεια από τον Κατάλογο Ρωμαίων Αυτοκρατόρων
Αυτός είναι ο κατάλογος των Βυζαντινών αυτοκρατόρων από την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης το 330 μ.Χ., η οποία σηματοδοτεί τη συμβατική έναρξη της Ανατολικής Ρωμαϊκής (Βυζαντινής) Αυτοκρατορίας, μέχρι την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453 από τους Οθωμανούς.[1][2][3]
| Εικόνα | Όνομα | Γέννηση | Βασιλεία | Διαδοχή | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|---|
|
Κωνσταντίνος Α΄ CAESAR FLAVIVS CONSTANTINVS VALERIVS AVGVSTVS |
27 Φεβρουαρίου 272, Ναϊσσός, Μοισία | 25 Ιουλίου 306 – 22 Μαΐου 337 | Γιος του Κωνστάντιου Χλωρού, ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από τον στρατό τού πατέρα του, εγκρίθηκε ως Καίσαρας (Δύση) από τον Γαλέριο το 306 και προωθήθηκε σε Αύγουστο (Δύση) το 307 από τον Μαξιμίνο μετά τον θάνατο τού Σεβήρου B΄. Αρνήθηκε τον υποβιβασμό του σε Καίσαρα το 309. | 22 Μαΐου 337, από φυσικά αίτια |
.jpg)
|
Κωνστάντιος CAESAR FLAVIVS IVLIVS CONSTANTIVS AVGVSTVS |
7 Αυγούστου 317, Σίρμιο, Παννονία | 22 Μαΐου 337 – 3 Νοεμβρίου 361. | Γιος του Κωνσταντίνου Α΄. Τον διαδέχθηκε ως συναυτοκράτορας μαζί με τα αδέλφια του Κωνσταντίνο Β΄ και Κώνστα Α΄. Μόνος αυτοκράτορας από το 350. | 3 Νοεμβρίου 361, από φυσικά αίτια |
|
Κώνστας Α΄ CAESAR FLAVIVS IVLIVS CONSTANS AVGVSTVS |
320, ? | 22 Μαΐου 337 – 350 | Γιος του Κωνσταντίνου Α΄. Τον διαδέχθηκε ως συναυτοκράτορας μαζί με τα αδέλφια του Κωνστάντιο Β΄ και Κωνσταντίνο Β΄. | 350, δολοφονήθηκε με εντολή του σφετεριστήΜαγνέντιου. |
|
Βετράνιος | ?, Μοισία | 1 Μαρτίου – 25 Δεκεμβρίου 350. | Στρατηγός του Κώνστα Α΄, ανακηρύχθηκε Καίσαρας εναντίον του σφετεριστή Μαγνέντιου και προσωρινά εγκρίθηκε ως Αύγουστος στη Δύση από τον Κωνστάντιο Β΄. | Περί το 356. |
-CNG.jpg)
|
Ιουλιανός Β΄ CAESAR FLAVIVS CLAVDIVS IVLIANVS AVGVSTVS |
331/332, Κωνσταντινούπολη | Φεβρουάριος 360 – 26 Ιουνίου 363 | Εξάδελφος τού Κωνστάντιου Β΄. Έγινε Καίσαρας της Δύσης το 355. Ανακηρύχθηκε Αύγουστος από τον στρατό του το 360. Μόνος αυτοκράτορας μετά τον θάνατο τού Κωνστάντιο Β΄. | 26 Ιουνίου 363, τραυματίστηκε θανάσιμα σε μάχη εναντίον των Περσών. |
Εκτός δυναστείας
Επεξεργασία| Εικόνα | Όνομα | Γέννηση | Βασιλεία | Διαδοχή | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|---|
|
Ιοβιανός CAESAR FLAVIVS IOVIANVS AVGVSTVS |
331, Σιγγιδών, Μοισία | 26 Ιουνίου 363 – 17 Φεβρουαρίου 364 | Στρατηγός του Ιουλιανού Β΄, ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από τον στρατό του μετά τον θάνατο του Ιουλιανού Β΄. | 17 Φεβρουαρίου 364, πιθανώς ασφυξία από αναθυμιάσεις ή δηλητηρίαση. |
| Εικόνα | Όνομα | Γέννηση | Βασιλεία | Διαδοχή | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|---|
|
Βαλεντινιανός Α΄ FLAVIVS VALENTINIANVS AVGVSTVS |
321, Βινκόφσκι, Παννονία | 26 Φεβρουαρίου 364 – 17 Νοεμβρίου 375 | Εκλέχτηκε από τον στρατό να αντικαταστήσει τον Ιοβιανό. | 17 Νοεμβρίου 375, από φυσικά αίτια |
|
Ουάλης FLAVIVS IVLIVS VALENS AVGVSTVS |
328, Βινκόφσκι, Παννονία | 28 Μαρτίου 364 – 9 Αυγούστου 378 | Αδελφός του Βαλεντινιανού Α΄, ορίστηκε συν-αύγουστος (της Ανατολής) από αυτόν. | 9 Αυγούστου 378, σκοτώθηκε στη Μάχη της Αδριανούπολης εναντίον των Γότθων |
|
Γρατιανός FLAVIVS GRATIANVS AVGVSTVS |
18 Απριλίου/23 Μαΐου 359, Σίρμιο, Παννονία | 4 Αυγούστου 367 – 25 Αυγούστου 383 | Γιος του Βαλεντινιανού Α΄, ορίστηκε κατώτερος Αύγουστος από αυτόν το 367, έγινε ανώτερος Αύγουστος (της Δύσης) μετά τον θάνατο του Βαλεντινιανού Α΄. | 25 Αυγούστου 383, δολοφονήθηκε από ανθρώπους του σφετεριστή Μάγνου Μάξιμου. |
| Εικόνα | Όνομα | Γέννηση | Βασιλεία | Διαδοχή | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|---|
| Θεοδόσιος Α΄ FLAVIVS THEODOSIVS AVGVSTVS |
11 Ιανουαρίου 347, Cauca, Ισπανία | 1 Ιανουαρίου 379 – 17 Ιανουαρίου 395 | Ανακηρύχθηκε Αύγουστος της Ανατολής από τον Γρατιανό μετά τον θάνατο του Βαλεντιανού. Έγινε μόνος ανώτερος Αύγουστος μετά τον θάνατο του Βαλεντινιανού Β΄. | 17 Ιανουαρίου 395, από φυσικά αίτια. | |
|
Αρκάδιος FLAVIVS ARCADIVS AVGVSTVS |
377, Ισπανία | Ιανουαρίου 383 – 1 Μαΐου 408 | Γιος του Θεοδόσιου Α΄. Ανακηρύχθηκε Αύγουστος της Ανατολής από τον Θεοδόσιο Α΄ το 383, μετά τον θάνατο του Γρατιανού. Έγινε ανώτερος Αύγουστος της Ανατολής μετά τον θάνατο του πατέρα του. | 1 Μαΐου 408, από φυσικά αίτια. |
|
Θεοδόσιος Β΄ FLAVIVS THEODOSIVS AVGVSTVS |
10 Απριλίου 401, Κωνσταντινούπολη (;) | 1 Μαΐου 408 – 28 Ιουλίου 450 | Γιος του Αρκάδιου, διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά τον θάνατο εκείνου. | 28 Ιουλίου 450, από φυσικά αίτια. |
|
Μαρκιανός FLAVIVS MARCIANIVS AVGVSTVS |
396, Θράκη ή Ιλλυρία | Καλοκαίρι του 450 – Ιανουάριος του 457 | Ορίστηκε ως διάδοχος (και σύζυγος) από την Πουλχερία, αδελφή του Θεοδόσιου Β΄. | Ιανουάριος του 457, από φυσικά αίτια |
| Εικόνα | Όνομα | Γέννηση | Βασιλεία | Διαδοχή | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|---|
|
Λέων Α΄ ο Θράξ ή Μακέλλος FLAVIVS VALERIVS LEO |
401, Δακία | 7 Φεβρουαρίου 457 – 18 Ιανουαρίου 474 | Ήταν απλός στρατιώτης. Επιλέχθηκε αυτοκράτορας από τον Αλανό στρατηγό του μισθοφορικού στρατού, Άσπαρ. | 18 Ιανουαρίου 474, από φυσικά αίτια. |
-coin.jpg)
|
Λέων Β΄ FLAVIVS LEO IVNIOR AVGVSTVS |
467, Δακία | 18 Ιανουαρίου 474 – 17 Νοεμβρίου 474 | Γιος της Αριάδνης, κόρης του Λέοντα Α΄, δηλ. εγγονός του Λέοντα Α', τον διαδέχθηκε μετά τον θάνατό του | 17 Νοεμβρίου 474, από άγνωστη ασθένεια, πιθανώς δηλητηριάστηκε. |
|
Ζήνων FLAVIVS ZENO AVGVSTVS |
425, Ζηνονόπολη, Ισαυρία | 17 Νοεμβρίου 474 – 9 Ιανουαρίου 475 (πρώτη φορά) | Ο πρώτος σύζυγος της Αριάδνης, κόρης του Λέοντα Α΄ ο οποίος τον υιοθέτησε. Παρακάμφθηκε στην διαδοχή εξαιτίας της βαρβαρικής του καταγωγής. Ανακηρύχθηκε συναυτοκράτορας από τον γιο του Λέοντα Β' στις 9 Φεβρουαρίου 474 και τον διαδέχθηκε μετά τον θάνατό του. Όταν το 475 καθαιρέθηκε από τον Βασιλίσκο, κατέφυγε στην πατρίδα του, έως ότου επανέκτησε τον θρόνο του τον Αύγουστο του 476. | 9 Απριλίου 491, από φυσικά αίτια. |
|
Βασιλίσκος FLAVIVS BASILISCVS AVGVSTVS |
Άγνωστο | 9 Ιανουαρίου 475 – Αύγουστος του 476 | Στρατηγός και αδελφός της συζύγου του Λέοντος Α' Βηρίνας και θετός αδελφός του. Απέκτησε την εξουσία καθαιρώντας τον Ζήνωνα (475), αλλά μετά καθαιρέθηκε από αυτόν (476). | Αύγουστος του 476/477. Πέθανε στην εξορία. |
|
|
Ζήνων FLAVIVS ZENO AVGVSTVS |
425, Ζηνονόπολη, Ισαυρία | Αύγουστος 476 – 9 Απριλίου 491 (δεύτερη φορά) | Ο πρώτος σύζυγος της Αριάδνης, κόρης του Λέοντα Α΄ ο οποίος τον υιοθέτησε. Παρακάμφθηκε στην διαδοχή εξαιτίας της βαρβαρικής του καταγωγής. Ανακηρύχθηκε συναυτοκράτορας από τον γιο του Λέοντα Β' στις 9 Φεβρουαρίου το 474, και τον διαδέχθηκε μετά τον θάνατο εκείνου. Όταν το 475 καθαιρέθηκε από τον Βασιλίσκο, κατέφυγε στην πατρίδα του, έως ότου επανέκτησε τον θρόνο του τον Αύγουστο του 476. | 9 Απριλίου 491, από φυσικά αίτια. |
.jpg)
|
Αναστάσιος Α΄ ο Δίκορος FLAVIVS ANASTASIVS AVGVSTVS |
430, Δυρράχιο, Αλβανία | 11 Απριλίου 491 – 9 Ιουλίου 518 | Ήταν Σιλεντιάριος. Μετά τον θάνατο του Ζήνωνα, η χήρα σύζυγος εκείνου Αριάδνη, προώθησε και ανέβασε στον θρόνο τον Αναστάσιο Α΄, στις 11 Απριλίου 491. Σαράντα ημέρες μετά τον παντρεύθηκε σε δεύτερο γάμο. | 9 Ιουλίου 518, από φυσικά αίτια. |
| Εικόνα | Όνομα | Γέννηση | Βασιλεία | Διαδοχή | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|---|
|
Ιουστίνος Α΄ FLAVIVS IVSTINVS AVGVSTVS |
450, Ναϊσσός, Σερβία | Ιούλιος του 518 – 1 Αυγούστου 527 | Ήταν στρατηγός της αυτοκρατορικής φρουράς των εξκουβιτόρων. Εκλέχθηκε αυτοκράτορας από τον στρατό και τον λαό. | 1 Αυγούστου 527, από φυσικά αίτια |
|
Ιουστινιανός Α΄ ο Μέγας FLAVIVS PETRVS SABBATIVS IVSTINIANVS AVGVSTVS |
482, Ταυρήσιον (Tauresium), στη σημερινή Βόρεια Μακεδονία | 1 Αυγούστου 527 – 13/14 Νοεμβρίου 565 | Ανιψιός του Ιουστίνου Α΄, πιθανόν ανακηρύχθηκε συναυτοκράτορας στις 1 Απριλίου 527. Τον διαδέχθηκε μετά τον θάνατο εκείνου. | 13/14 Νοεμβρίου 565, από φυσικά αίτια |
|
Ιουστίνος Β΄ FLAVIVS IVSTINVS IVNIOR AVGVSTVS |
520 | 14 Νοεμβρίου 565 – 5 Οκτωβρίου 578 | Ανιψιός του Ιουστινιανού Α΄. Ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας με την βοήθεια του στρατού και της Συγκλήτου μετά τον θάνατο του Ιουστινιανού Α΄. Τρελάθηκε και η εξουσία από το 573 μέχρι το 574 ασκήθηκε από τη σύζυγό του Σοφία και από το 574 έως το 578 από τον Τιβέριο Β΄. | 5 Οκτωβρίου 578, από φυσικά αίτια |
|
Τιβέριος Β΄ FLAVIVS TIBERIVS CONSTANTINVS AVGVSTVS |
520 | 5 Οκτωβρίου 578 – 14 Αυγούστου 582 | Ήταν στρατηγός της αυτοκρατορικής φρουράς των εξκουβιτόρων. Ήταν φίλος και υιοθετημένος γιος τού Ιουστίνου Α΄. Από το 574 ήταν Καίσαρας. Διαδέχθηκε τον Ιουστίνο Α΄ μετά τον θάνατο εκείνου. | 14 Αυγούστου 582. Από φυσικά αίτια· πιθανώς δηλητηριάστηκε |
|
Μαυρίκιος FLAVIVS MAVRICIVS TIBERIVS AVGVSTVS |
539, Αραβησσός, Καππαδοκία | 14 Αυγούστου 582 – 22 Νοεμβρίου 602 | Ήταν στρατηγός. Νυμφεύτηκε την κόρη τού Τιβέριου Β΄ και τον διαδέχθηκε μετά τον θάνατο εκείνου. | 27 Νοεμβρίου 602, εκτελέστηκε από τον Φωκά στη Χαλκηδόνα |
Σφετερισμός του Φωκά
Επεξεργασία| Εικόνα | Όνομα | Γέννηση | Βασιλεία | Διαδοχή | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|---|
.jpg)
|
Φωκάς FLAVIVS PHOCAS |
570, Θράκη | 23 Νοεμβρίου 602 – 4 Οκτωβρίου 610 | Εκατόνταρχος του βυζαντινού στρατού. Ηγήθηκε ανταρσίας τού στρατού εναντίον τού Μαυρίκιου, τον οποίο καθαίρεσε. Έγινε αντιπαθής στον λαό. Καθαιρέθηκε και εκτελέστηκε από τον Ηράκλειο. | 4 Οκτωβρίου 610, εκτελέστηκε από τον Ηράκλειο. |
| Εικόνα | Όνομα | Γέννηση | Βασιλεία | Διαδοχή | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|---|
|
Ηράκλειος FLAVIVS HERACLIVS AVGVSTVS |
575, Καππαδοκία | 5 Οκτωβρίου 610 – 11 Φεβρουαρίου 641 | Γιος του έξαρχου της Αφρικής, Ηράκλειου. Ξεκίνησε εξέγερση κατά του Φωκά το 609 και τελικά τον καθαίρεσε τον Οκτώβριο του 610. | 11 Φεβρουαρίου 641, από φυσικά αίτια |
|
Κωνσταντίνος Γ΄ Ηράκλειος νέος Κωνσταντίνος HERACLIVS NOVVS CONSTANTINVS |
3 Μαΐου 612 | 22 Ιανουαρίου 613 – 11 Φεβρουαρίου 641 | Γιος του Ηράκλειου από τον πρώτο του γάμο με την Ευδοκία. Συναυτοκράτορας από τις 22 Ιανουαρίου 613. Διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά τον θάνατο εκείνου μαζί με τον αδελφό του Ηρακλεωνά. | Μάιος 641, από φυσικά αίτια (φυματίωση) ή δηλητηριάστηκε από τη μητριά του Μαρτίνα. |
|
|
Ηρακλεωνάς Κωνσταντίνος Ηράκλειος CONSTANTINVS HERACLONAS |
626 | 11 Φεβρουαρίου 641 – Σεπτέμβριος του 641 | Γιος του Ηράκλειου από τον δεύτερό του γάμο με την Μαρτίνα. Συναυτοκράτορας από το 638. Διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά τον θάνατο εκείνου μαζί με τον αδελφό του Κωνσταντίνο Γ΄. Μονοκράτορας μετά τον θάνατο τού Κωνσταντίνου Γ΄, υπό την αντιβασιλεία της Μαρτίνας, αλλά αναγκάστηκε από τον στρατό να αναγνωρίσει τον Κώνστα Β΄ συναυτοκράτορα. Καθαιρέθηκε από τη Γερουσία τον Σεπτέμβριο του 641. Καταδικάστηκε σε εξορία στη Ρόδο και τιμωρήθηκε με ακρωτηριασμό μαζί με την μητέρα του για τον θάνατο τού Κωνσταντίνου Γ΄. | 641, από άγνωστη αίτια. |
|
Κώνστας Β΄ ο Πωγωνάτος |
7 Νοεμβρίου 630 | Σεπτέμβριος του 641 – 15 Σεπτεμβρίου 668 | Γιος του Κωνσταντίνου Γ΄. Συναυτοκράτορας από το 641. Διαδέχθηκε τον Ηρακλεωνά μετά την καθαίρεση εκείνου από την γερουσία. | 15 Σεπτεμβρίου 668, δολοφονήθηκε στο λουτρό του. |
|
Κωνσταντίνος Δ΄ |
652, Κωνσταντινούπολη | 15 Σεπτεμβρίου 668 – Σεπτέμβριος του 685 | Γιος του Κώνστα Β΄. Διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά την δολοφονία εκείνου. | Σεπτεμβρίου 685, από φυσικά αίτια (δυσεντερία) |
|
Ιουστινιανός Β΄ ο Ρινότμητος (1η βασιλεία) |
669 | Σεπτέμβριος του 685 – 695 (πρώτη φορά) | Γιος του Κωνσταντίνου Δ΄. Συναυτοκράτορας από το 681. Έγινε μονοκράτορας μετά τον θάνατο του πατέρα του. Καθαιρέθηκε από στρατιωτικό πραξικόπημα το 695, ακρωτηριάστηκε και εξορίστηκε στη Χερσώνα, απ' όπου ανέκτησε πάλι τον θρόνο το 705 |
Περίοδος της "Εικοσαετούς Αναρχίας"
Επεξεργασία| Εικόνα | Όνομα | Γέννηση | Βασιλεία | Διαδοχή | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|---|
|
Λεόντιος |
670, Ισαυρία | Σεπτέμβριος 695 – 698 | Στρατηγός από την Ισαυρία. Καθαίρεσε τον Ιουστινιανό Β΄. Καθαιρέθηκε από τον Τιβέριο Γ΄. | 15 Φεβρουαρίου 706, εκτελέστηκε δημόσια στον Ιππόδρομο από τον Ιουστινιανό Β' |
|
|
Τιβέριος Γ΄ ο Αψίμαρος |
Άγνωστο | 698 – 705 | Ταπεινής καταγωγής. Το αληθινό του όνομα ήταν Αψίμαρος και ήταν Δρουγγάριος στο θέμα των Κιβυρραιωτών. Στασίασε εναντίον του Λεοντίου μετά από αποτυχημένη εκστρατεία. Καθαιρέθηκε απο τον Ιουστινιανό Β' το 705. | 15 Φεβρουαρίου 706, εκτελέστηκε δημόσια στον Ιππόδρομο από τον Ιουστινιανό Β' |
|
|
Ιουστινιανός Β΄ ο Ρινότμητος |
669 | Σεπτέμβριος του 695 – Δεκεμβρίου 711 (δεύτερη φορά) | Γιος του Κωνσταντίνου Δ΄. Συναυτοκράτορας από το 681. Έγινε μονοκράτορας μετά τον θάνατο τού πατέρα του. Καθαιρέθηκε από στρατιωτικό πραξικόπημα το 695, ακρωτηριάστηκε και εξορίστηκε στη Χερσώνα, απ' όπου ανέκτησε πάλι τον θρόνο το 705. | 11 Δεκεμβρίου 711, εκτελέστηκε από τον στρατό Βαρδάνη Φιλιππικού. |
|
Φιλιππικός Βαρδάνης |
673 | Δεκέμβριος του 711 – 3 Ιουνίου 713 | Στρατηγός Αρμενικής καταγωγής. Με την βοήθεια των στρατευμάτων τού θέματος τού Οψικίου σκότωσε τον Ιουστινιανό Β΄ και ανέβηκε στον θρόνο. | 713, τυφλώθηκε από τον στρατό. |
|
Αναστάσιος Β΄ |
Άγνωστο | Ιούνιος του 713 – Νοέμβριος του 715 | Ήταν αρχιγραμματέας επικρατείας του Φιλιππικού με το όνομα Αρτέμιος. Τον ανέβασαν στον θρόνο τα στρατεύματα, που είχαν καθαιρέσει τον Φιλιππικό, με το όνομα Αναστάσιος. Καθαιρέθηκε μετά από στασίαση του στρατού. Προσπάθησε να ξαναπάρει τον θρόνο το 718. | Το 719 στασίασε εναντίον του αυτοκράτορα Λέοντος Γ'. Το κίνημά του απέτυχε και ο ίδιος εκτελέστηκε. |
|
Θεοδόσιος Γ΄ |
Άγνωστο, Αδραμύττιο, Μοισία | Μάιος του 715 – 25 Μαρτίου 717 | Ήταν φοροεισπράκτορας. Ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από τον στρατό, που στασίασε εναντίον τού Αναστάσιου Β΄. Εισήλθε στην Κωνσταντινούπολη τον Νοέμβριο του 715. Παραιτήθηκε μετά την επικράτηση του στρατηγού Λέοντα και έγινε μοναχός. | Σε άγνωστη χρονολογία, από φυσικά αίτια. |
Συριακή Δυναστεία ή Δυναστεία των Ισαύρων
Επεξεργασία| Εικόνα | Όνομα | Γέννηση | Βασιλεία | Διαδοχή | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|---|
|
Λέων Γ΄ ο Ίσαυρος |
685, Γερμανίκεια, Συρία | 25 Μαρτίου 717 – 18 Ιουνίου 741 | Ήταν στρατηγός. Στασίασε εναντίον του Θεοδόσιου Γ΄ και ανέβηκε στον θρόνο. Απέκρουσε τη δεύτερη πολιορκία της Κωνσταντινούπολης από τους Άραβες. Ήταν ο πρωτεργάτης της Εικονομαχίας. | 18 Ιουνίου 741, από φυσικά αίτια |
|
|
Κωνσταντίνος Ε΄ ο Κοπρώνυμος |
718, Κωνσταντινούπολη | 18 Ιουνίου 741 – 14 Σεπτεμβρίου 775 | Γιος του Λέοντα Γ΄. Ανακηρύχθηκε συναυτοκράτορας το 720 και αυτοκράτορας μετά τον θάνατο τού πατέρα του το 741. Το 743 νίκησε τον σφετεριστή τού θρόνου του Αρτάβασδο | 14 Σεπτεμβρίου 775, από φυσικά αίτια |
.png){kind=small}
|
Αρτάβασδος Α' |
Άγνωστο | Ιούνιος του 741/742 – 2 Νοεμβρίου 743 | Στρατηγός και θετός γιος του Λέοντα Γ΄. Στασίασε εναντίον του Κωνσταντίνου Ε΄, αλλά νικήθηκε και τυφλώθηκε. | 743, από άγνωστη αιτία |
|
Λέων Δ΄ ο Χάζαρος |
25 Ιανουαρίου 750 | 14 Σεπτεμβρίου 775 – 8 Σεπτεμβρίου 780 | Γιος του Κωνσταντίνου Ε΄. Ανακηρύχθηκε συναυτοκράτορας το 751 και αυτοκράτορας μετά τον θάνατο του πατέρα του. | 8 Σεπτεμβρίου 780, από φυσικά αίτια |
|
|
Κωνσταντίνος ΣΤ΄ |
771 | 8 Σεπτεμβρίου 780 – Αύγουστος του 797 | Γιος του Λέοντα Δ΄. Ανακηρύχθηκε συναυτοκράτορας το 776 και αυτοκράτορας μετά τον θάνατο του πατέρα του υπό την κηδεμονία της μητέρας του Ειρήνης. Καθαιρέθηκε από τη μητέρα του, τυφλώθηκε και φυλακίστηκε. | 802, από άγνωστη αιτία |
|
Ειρήνη η Αθηναία |
752 | Ιανουάριος του 792 – 31 Οκτωβρίου 802 | Σύζυγος του Λέοντα Δ΄. Ανέλαβε την κηδεμονία τού δεκαετή διαδόχου Κωνσταντίνου ΣΤ΄ μέχρι το 790. Το 792 ο Κωνσταντίνος την έχρισε συναυτοκράτειρα και βασίλεψε μαζί του μέχρι το 797. Από το 797 βασίλεψε μόνη της ως αυτοκράτορας μέχρι το 802 απότε και απώλεσε τον θρόνο μετά από συνωμοσία του Νικηφόρου Α΄. | 9 Αυγούστου 803, από άγνωστη αιτία |
| Εικόνα | Όνομα | Γέννηση | Βασιλεία | Διαδοχή | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|---|
|
Νικηφόρος Α΄ ο Λογοθέτης |
Άγνωστο | 31 Οκτωβρίου 802 – 26 Ιουλίου 811 | Ήταν λογοθέτης του γενικού (πρωθυπουργός) της Αυτοκρατορίας την περίοδο 797-802. Με την βοήθεια των συγκλητικών, ανέτρεψε την Ειρήνη και ανέβηκε στον θρόνο. Σκοτώθηκε στις 26 Ιουλίου 811, κατά την διάρκεια της Μάχης της Πλίσκας εναντίον των Βουλγάρων | 26 Ιουλίου 811, σκοτώθηκε στη Μάχη της Πλίσκας |
|
|
Σταυράκιος |
Άγνωστο | 2 Οκτωβρίου 811 – 11 Ιανουαρίου 812 | Γιος του Νικηφόρου Α΄, στέφθηκε συναυτοκράτορας τον Δεκέμβριο του 803. Τραυματίστηκε βαριά στην Μάχη της Πλίσκας και έμεινε παράλυτος. Αναγκάστηκε να παραιτηθεί και αποσύρθηκε σε μοναστήρι, όπου πέθανε λίγο μετά. | 11 Ιανουαρίου 812, υπέκυψε στα τραύματά του από τη Μάχη της Πλίσκας |
.jpg)
|
Μιχαήλ Α΄ Ραγκαβές |
770 | 11 Ιανουαρίου 812 – 11 Ιουλίου 813 | Γαμπρός του Νικηφόρου Α΄. Διαδέχθηκε τον Σταυράκιο μετά την παραίτηση εκείνου. Παραιτήθηκε μετά την εξέγερση του Λέοντα Ε΄ και αποσύρθηκε σε μοναστήρι. | 11 Ιανουαρίου 844, από φυσικά αίτια. |
Εκτός δυναστείας
Επεξεργασία| Εικόνα | Όνομα | Γέννηση | Βασιλεία | Διαδοχή | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|---|
|
Λέων Ε΄ ο Αρμένιος |
775 | 11 Ιουλίου 813 – 25 Δεκεμβρίου 820 | Στρατηγός αρμενικής καταγωγής. Στασίασε κατά του Μιχαήλ Α΄ και έγινε αυτοκράτορας. Ανακήρυξε τον γιο του Συμβάτιο συναυτοκράτορα με το όνομα Κωνσταντίνος το 813. Αναβίωσε την εικονομαχία. Δολοφονήθηκε ύστερα από συνωμοσία του Μιχαήλ Β΄. | 25 Δεκεμβρίου 820. Δολοφονήθηκε ύστερα από συνωμοσία του Μιχαήλ Β΄. |
Φρυγική Δυναστεία ή Δυναστεία του Αμορίου
Επεξεργασία| Εικόνα | Όνομα | Γέννηση | Βασιλεία | Διαδοχή | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|---|
|
Μιχαήλ Β΄ ο Τραυλός ή Ψελλός, ο εξ Αμορίου |
770 Αμόριο, Άνω Φρυγία | 25 Δεκεμβρίου 820 – 2 Οκτωβρίου 829 | Ήταν στρατιωτικός αξιωματούχος. Έγινε αυτοκράτορας μετά από συνωμοσία, που οργάνωσε εναντίον τού Λέοντα Ε΄. | 2 Οκτωβρίου 829, από φυσικά αίτια. |
|
Θεόφιλος |
813 | 2 Οκτωβρίου 829 – 20 Ιανουαρίου 842 | Ήταν γιος του Μιχαήλ Β΄. Συναυτοκράτορας από το 813. Διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά τον θάνατο εκείνου. | 20 Ιανουαρίου 842, από φυσικά αίτια. |
|
Μιχαήλ Γ΄ ο Μέθυσος |
19 Ιανουαρίου 840 | 20 Ιανουαρίου 842 - 23 Σεπτεμβρίου 867 | Ήταν γιος του Θεόφιλου. Διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά τον θάνατο εκείνου σε ηλικία 3 ετών υπό την εποπτεία της μητέρας του Θεοδώρας και τη συμπαράσταση του αδελφού της Βάρδα. Τερμάτισε την Εικονομαχία. | 23/24 Σεπτεμβρίου 867. Δολοφονήθηκε από τον Βασίλειο Α΄. |
| Εικόνα | Όνομα | Γέννηση | Βασιλεία | Διαδοχή | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|---|
|
Βασίλειος Α΄ ο Μακεδών |
811, Χαριούπολη, Θράκη | 867 - 2 Αυγούστου 886 | Ταπεινής καταγωγής, κέρδισε την εύνοια του αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ΄, ο οποίος τον έστεψε συμβασιλέα το 866. Το 867 ο Βασίλειος τον ανέτρεψε με πραξικόπημα. | 2 Αυγούστου 886. Σκοτώθηκε σε ατύχημα με το άλογό του, ενώ κυνηγούσε ή δολοφονήθηκε από τον Λέοντα ΣΤ΄. |
|
Λέων ΣΤ΄ ο Σοφός |
19 Σεπτεμβρίου 866, Κωνσταντινούπολη, Θράκη | 886 - 11 Μαΐου 912 | Γιος του Βασίλειου Α΄. Διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά το θάνατό του. | 11 Μαΐου 912, από φυσικά αίτια. |
|
Αλέξανδρος |
23 Νοεμβρίου 872 | 912 - 6 Ιουνίου 913 | Γιος του Βασίλειου Α΄. Συναυτοκράτορας από το 879. Διαδέχθηκε τον αδελφό του Λέοντα ΣΤ΄ Σοφό μετά τον θάνατο εκείνου. | 6 Ιουνίου 913, από φυσικά αίτια. |
|
Κωνσταντίνος Ζ΄ ο Πορφυρογέννητος |
2 Σεπτεμβρίου 905, Κωνσταντινούπολη, Θράκη | 15 Μαΐου 908 - 9 Νοεμβρίου 959 | Γιος του Λέοντα ΣΤ΄. Διαδέχθηκε τον θείο του Αλέξανδρο Γ΄ μετά τον θάνατο εκείνου. Σε συμβασιλεία με τον Ρωμανό Α΄. Από το 945 μονοκράτορας. | 9 Νοεμβρίου 959, από φυσικά αίτια. |
|
Ρωμανός Α΄ Λεκαπηνός |
870, Λακάπη, Καππαδοκία | 17 Δεκεμβρίου 920 - 16 Δεκεμβρίου 944 | Ήταν Δρουγγάριος του πλωίμου. Από το 913 σύμβουλος και προστάτης του Κωνσταντίνου Ζ΄. Στις 14 Σεπτεμβρίου 920 αναγορεύτηκε καίσαρ και στις 17 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους συναυτοκράτορας. Στις 19 Δεκεμβρίου του 944 καθαιρέθηκε από τον συμβασιλιά και γιο του Στέφανο και εξορίστηκε στο νησί Πρώτη των Πριγκιποννήσων, όπου δια της βίας εκάρη μοναχός. | 15 Ιουνίου 948, από φυσικά αίτια. |
|
Ρωμανός Β΄ ο Πορφυρογέννητος |
938, Κωνσταντινούπολη, Θράκη | Νοέμβριος του 959 - 15 Μαρτίου 963 | Γιος του Κωνσταντίνου Ζ΄. Διαδέχθηκε τον πατέρα του μετά τον θάνατο εκείνου. | 15 Μαρτίου 963 Από φυσικά αίτια. Πιθανή δηλητηρίαση. |
|
Νικηφόρος Β΄ Φωκάς |
912, Κωνσταντινούπολη, Θράκη | 16 Αυγούστου 963 - 10 Δεκεμβρίου 969 | Ήταν Δομέστικος των σχολών της Ανατολής. Μετά τον θάνατο του Ρωμανού Β΄ παντρεύτηκε τη σύζυγο εκείνου, Θεοφανώ, και στις 16 Αύγουστου του 963 στέφθηκε αυτοκράτορας. | 10 Δεκεμβρίου 969 Δολοφονήθηκε μετά από συνωμοσία του Ιωάννη Α΄ Τσιμισκή και της Θεοφανώς. |
|
Ιωάννης Α΄ Τσιμισκής |
925, Κωνσταντινούπολη, Θράκη | 11 Δεκεμβρίου 969 - 10 Ιανουαρίου 976 | Ανέβηκε στον θρόνο μετά τη δολοφονία του Νικηφόρου Β΄. | 10 Ιανουαρίου 976, από φυσικά αίτια ή δηλητηριάστηκε από τον Βασίλειο Λεκαπηνό. |
|
Βασίλειος Β΄ ο Βουλγαροκτόνος |
958 | 10 Ιανουαρίου 976 - 15 Δεκεμβρίου 1025 | Γιος του Ρωμανού Β΄. Συναυτοκράτορας με τον πατέρα του από το 960. Με τον Νικηφόρο Β΄ από το 963. Με τον Ιωάννη Α΄ από το 969. Μονοκράτορας μετά το θάνατο του Ιωάννη Α΄. | 15 Δεκεμβρίου 1025, από φυσικά αίτια. |
|
Κωνσταντίνος Η΄ ο Πορφυρογέννητος |
960 | 15 Δεκεμβρίου 1025 - 15 Νοεμβρίου 1028 | Γιος του Ρωμανού Β΄ και αδελφός του Βασιλείου Β΄. Διαδέχθηκε τον αδελφό του μετά τον θάνατο εκείνου. | 15 Νοεμβρίου 1028, από φυσικά αίτια. |
|
Ζωή η Πορφυρογέννητη |
978, Κωνσταντινούπολη | 15 Νοεμβρίου 1028 - Ιούνιος του 1050 | Κόρη του Κωνσταντίνου Η΄, διαδέχθηκε τον πατέρα της μετά τον θάνατο εκείνου. | Ιούνιος του 1050, από φυσικά αίτια. |
|
Ρωμανός Γ΄ Αργυρός |
968 | 15 Νοεμβρίου 1028 - 11 Απριλίου 1034 | Σύζυγος της Ζωής των Μακεδόνων | 11 Απριλίου 1034. Δολοφονήθηκε στο μπάνιο του. |
|
Μιχαήλ Δ΄ ο Παφλαγών Παφλαγών |
1010, Παφλαγονία | 11 Απριλίου 1034 - 10 Δεκεμβρίου 1041 | Σύζυγος της Ζωής των Μακεδόνων | 10 Δεκεμβρίου 1041. |
|
Μιχαήλ Ε΄ ο Καλαφάτης |
1015, Παφλαγονία | 10 Δεκεμβρίου 1041 - 20 Απριλίου 1042 | Ανιψιός και θετός γιος του Μιχαήλ και της Ζωής. | |
|
Θεοδώρα |
980, Κωνσταντινούπολη | 20 Απριλίου 1042 - 1042 | Μικρότερη κόρη του Κωνσταντίνου, αδελφή της Ζωής. Συμβασίλευσε μαζί με την Ζωή. | 31 Αυγούστου 1056, από φυσικά αίτια. |
|
Κωνσταντίνος Θ΄ Μονομάχος |
1000, Κωνσταντινούπολη | 11 Ιουνίου 1042 - 11 Ιανουαρίου 1055 | Σύζυγος της Ζωής των Μακεδόνων. Συμβασίλευσε μαζί με τη Ζωή και τη Θεοδώρα. | 11 Ιανουαρίου 1055, από φυσικά αίτια. |
|
|
Θεοδώρα (δεύτερη φορά) |
980, Κωνσταντινούπολη | 11 Ιανουαρίου 1055 - μετά τις 31 Αυγούστου 1056 | Μικρότερη κόρη του Κωνσταντίνου Η΄, αδελφή της Ζωής. Τη δεύτερη φορά βασίλεψε μόνη της, αφού είχε πεθάνει η Ζωή και ο Κωνσταντίνος Θ΄. | 31 Αυγούστου 1056, από φυσικά αίτια. |
Εκτός δυναστείας
Επεξεργασία| Εικόνα | Όνομα | Γέννηση | Βασιλεία | Διαδοχή | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|---|
|
Μιχαήλ ΣΤ΄ Βρίγγας, ο Στρατιωτικός |
Άγνωστο | Σεπτέμβριος του 1056 - 31 Αυγούστου 1057 | Υπηρέτησε ως λογοθέτης του στρατιωτικού. Επιλέχθηκε ως διάδοχος του βυζαντινού θρόνου από την αυτοκράτειρα Θεοδώρα. Ανήλθε στον θρόνο μετά τον θάνατό της, τον Αύγουστο του 1056. Καθαιρέθηκε από τον Ισαάκιο Α΄ μετά από πραξικόπημα. | 1059, από φυσικά αίτια. |
| Εικόνα | Όνομα | Γέννηση | Βασιλεία | Διαδοχή | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|---|
|
Ισαάκιος Α΄ Κομνηνός |
1007 | 5 Ιουνίου 1057 – 22 Νοεμβρίου 1059 | Ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από τον στρατό τον Ιούνιο του 1057. Είχε νικήσει τον στρατό του Μιχαήλ ΣΤ' στη Μάχη του Άδη, κοντά στη Νίκαια. Μετά από αυτό, ο Μιχαήλ ΣΤ' παραιτήθηκε και ο Ισαάκιος Α΄ στέφθηκε επισήμως στην Αγία Σοφία. | 1061 ή 1062, από φυσικά αίτια. |
|
Κωνσταντίνος Ι΄ Δούκας |
1006 | 24 Νοεμβρίου 1059 - 22 Μαΐου 1067 | Ο Κωνσταντίνος Ι΄ επελέγη διάδοχος από τον ασθενούντα Ισαάκιο Α΄ τον Νοέμβριο του 1059, με την παρότρυνση του Μιχαήλ Ψελλού. Είχε αποκτήσει επιρροή, όταν νυμφεύτηκε την Ευδοκία Μακρεμβολίτισσα, ανιψιά του Πατριάρχη Μιχαήλ Κηρουλάριου. | 1067, από φυσικά αίτια. |
|
Μιχαήλ Ζ΄ Δούκας |
1050, Κωνσταντινούπολη | 22 Μαΐου 1067 - 24 Μαρτίου 1078 | Γιος του Κωνσταντίνου Ι΄ Δούκα. | 1090. |
|
Ρωμανός Δ΄ Διογένης |
1030 | 1 Ιανουαρίου 1068 – 24 Οκτωβρίου 1071 | Παντρεύτηκε την Ευδοκία, σύζυγο του Κωνσταντίνου Ι΄ Δούκα. | Τυφλώθηκε και πέθανε εξόριστος το 1072. |
|
Νικηφόρος Γ΄ Βοτανειάτης |
1002 | 31 Μαρτίου 1078 – 1 Απριλίου 1081 | Στρατηγός που επαναστάτησε εναντίον του Μιχαήλ Ζ΄ και πήρε το στέμμα με τη βοήθεια του λαού και των πατρικίων. Νυμφεύτηκε τη Μαρία, σύζυγο του Μιχαήλ Ζ΄. | 1081. |
|
Αλέξιος Α΄ Κομνηνός |
1056 | 1 Απριλίου 1081 – 15 Αυγούστου 1118 | Ανάγκασε τον Νικηφόρο Γ΄ να παραιτηθεί και έγινε ο ίδιος αυτοκράτορας. | 15 Αυγούστου 1118, από φυσικά αίτια. |
|
Ιωάννης Β΄ Κομνηνός |
13 Σεπτεμβρίου 1087, Κωνσταντινούπολη | 15 Αυγούστου 1118 – 8 Απριλίου 1143 | Γιος του Αλέξιου Α΄ | 8 Απριλίου 1143. Τραυματίστηκε από ένα δηλητηριασμένο βέλος στο κυνήγι· πέθανε λίγο μετά. |
|
Μανουήλ Α΄ Κομνηνός |
28 Νοεμβρίου 1118, Κωνσταντινούπολη | 1143 – 24 Σεπτεμβρίου 1180 | Γιος του Ιωάννη Β΄ | 24 Σεπτεμβρίου 1180, απεβίωσε από φυσικά αίτια. |
|
Αλέξιος Β΄ Κομνηνός |
10 Σεπτεμβρίου 1169, Κωνσταντινούπολη | 24 Σεπτεμβρίου 1180 – Οκτώβριος 1183 | Γιος του Μανουήλ Α΄ | Οκτώβριος 1183. Στραγγαλίστηκε πιθανότατα από άνδρες του θείου του, Ανδρόνικου Α΄. |
|
Ανδρόνικος Α΄ Κομνηνός |
1118 | 1182 – 11 Σεπτεμβρίου 1185 | Τα επαρχιακά πλήθη, καθοδηγούμενα από τον Ανδρόνικο Κομνηνό, εισέβαλαν το 1182 στην Κωνσταντινούπολη και -βοηθούμενα από τον όχλο της πρωτεύουσα- ανακήρυξαν Αυτοκράτορα τον Ανδρόνικο Α΄. | Εκτελέστηκε από το εξαγριωμένο πλήθος, στις 12 Σεπτεμβρίου 1185. |
| Εικόνα | Όνομα | Γέννηση | Βασιλεία | Διαδοχή | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|---|
|
Ισαάκιος Β΄ Άγγελος (πρώτη φορά) |
Σεπτέμβριος 1156 | 1185–1195 | Δισεγγονός του Αλεξίου Α΄ Κομνηνού. Τον ανέβασε στον θρόνο ο λαός, μετά από εξέγερση εναντίον του Ανδρόνικου Α΄ Κομνηνού. | |
|
Αλέξιος Γ΄ Άγγελος |
1153 | 1195 – 17/18 Ιουλίου 1203 | Ανέτρεψε τον αδελφό του Ισαάκιο Β΄ και έγινε ο ίδιος αυτοκράτορας. | Το 1210 πέθανε έγκλειστος σε μοναστήρι. |
|
|
Ισαάκιος Β΄ Άγγελος (δεύτερη φορά) |
Σεπτέμβριος 1156 | 18 Ιουλίου 1203 – 27/28 Ιανουαρίου 1204 | Τον επανέφερε στην εξουσία ο γιος του Αλέξιος Δ΄ με την βοήθεια των Σταυροφόρων της Δ΄ Σταυροφορίας. | 1204, από φυσικά αίτια. |
|
Αλέξιος Δ΄ Άγγελος |
1182 | 1 Αυγούστου 1203 – 27/28 Ιανουαρίου 1204 | Γιος του Ισαάκιου Β΄· οι Σταυροφόροι βοήθησαν να επανέλθει ο τυφλός πατέρας του στον θρόνο, ο οποίος έκανε τον Αλέξιο Δ΄ συναυτοκράτορά του. | 8 Φεβρουαρίου 1204. Στραγγαλίστηκε από τον Αλέξιο Ε΄ Δούκα Μούρτζουφλο. |
|
Αλέξιος Ε΄ Δούκας Μούρτζουφλος |
1140 | 5 Φεβρουαρίου 1204 – 12 Απριλίου 1204 | Γαμπρός του Αλέξιου Γ΄, εκλέχτηκε από τον λαό Αυτοκράτορας μετά την αναταραχή που προκλήθηκε από τους Σταυροφόρους. | Δεκέμβριος 1204. Τον αιχμαλώτισαν οι Σταυροφόροι και τον εκτέλεσαν. |
| Εικόνα | Όνομα | Γέννηση | Βασιλεία | Διαδοχή | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|---|
| Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Λάσκαρης | 1170 | 12 Απριλίου 1204 – 19 Μαρτίου 1205 | Όταν ο Αλέξιος Ε΄ εγκατέλειψε την Κωνσταντινούπολη, ο λαός στην Αγία Σοφία εξέλεξε ως αυτοκράτορα τον Κωνσταντίνο ΙΑ΄ Λάσκαρη. Μετέβη στη Νίκαια. | Στη μάχη του Αδραμυττίου (19 Μαρτίου 1205), πιθανώς σκοτώθηκε ή αιχμαλωτίστηκε | |
|
Θεόδωρος Α΄ Λάσκαρης |
1174 | 19 Μαρτίου 1205 – 15 Δεκεμβρίου του 1221/1222 | Ενώ ο Αλέξιος Ε΄ είχε εγκαταλείψει την Πόλη, ο λαός εξέλεξε ως αυτοκράτορα τον αδελφό του Κωνσταντίνο ΙΑ' Λάσκαρη· μετά το θάνατο εκείνου στην Βιθυνία σε μάχη με τους Σταυροφόρους, ο Θεόδωρος τον διαδέχτηκε. | 1222, από φυσικά αίτια. |
|
Ιωάννης Γ΄ Δούκας Βατάτζης ο Ελεήμων |
1192 | 15 Δεκεμβρίου 1221/1222 – 3 Νοεμβρίου 1254 | Γαμπρός του Θεόδωρου Α΄ Λάσκαρη. | 3 Νοεμβρίου 1254, από φυσικά αίτια. |
|
Θεόδωρος Β΄ Βατάτζης |
1221/1222 | 3 Νοεμβρίου 1254 – 18 Αυγούστου 1258 | Γιος του Ιωάννη Γ΄ Δούκα Βατάτζη. | 18 Αυγούστου 1258, από φυσικά αίτια. |
|
Ιωάννης Δ΄ Βατάτζης |
25 Δεκεμβρίου 1250 | 18 Αυγούστου 1258 – 25 Δεκεμβρίου 1261 | Γιος του Θεόδωρου Β΄ Βατάτζη. | 1305, από φυσικά αίτια. |
| Εικόνα | Όνομα | Γέννηση | Βασιλεία | Διαδοχή | Θάνατος |
|---|---|---|---|---|---|
|
Μιχαήλ Η' Παλαιολόγος |
1223 | 1 Ιανουαρίου 1259 - 11 Δεκεμβρίου 1282 | Δισεγγονός του Αλέξιου Γ΄· ήταν επίτροπος του Ιωάννη Δ΄. Βαθμιαία έγινε συναυτοκράτορας και μετά την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης τύφλωσε τον Ιωάννη Δ΄ και έμεινε μόνος στον θρόνο. | 11 Δεκεμβρίου 1282, από φυσικά αίτια. |
|
Ανδρόνικος Β΄ |
25 Μαρτίου 1259, Νίκαια της Βιθυνίας | 11 Δεκεμβρίου 1282 - 24 Μαΐου 1328 | Γιος του Μιχαήλ Η΄. | 13 Φεβρουαρίου 1332, από φυσικά αίτια. |
|
Μιχαήλ Θ´ |
17 Απριλίου 1277, Κωνσταντινούπολη | 1294/1295 - 12 Οκτωβρίου 1320 | Γιος και συναυτοκράτορας του Ανδρόνικου Β΄, απεβίωσε πριν από αυτόν. | 12 Οκτωβρίου 1320, από φυσικά αίτια. |
|
Ανδρόνικος Γ΄ |
5 Μαρτίου 1297, Κωνσταντινούπολη | 24 Μαΐου 1328 - 15 Ιουνίου 1341 | Γιος του Μιχαήλ Θ΄· ανέτρεψε τον παππού του Ανδρόνικο Β΄ και πήρε τον θρόνο. | 15 Ιουνίου 1341, από φυσικά αίτια. |
|
Ιωάννης Ε΄ (πρώτη φορά) |
18 Ιουνίου 1332, Διδυμότειχο | 15 Ιουνίου 1341 - 8 Φεβρουαρίου 1347 | Γιος του Ανδρόνικου Γ΄· όντας ανήλικος μοιράστηκε την εξουσία τον με επίτροπο Ιωάννη ΣΤ΄ Καντακουζηνό. Επισκιάστηκε από αυτόν και έκανε εμφύλιο πόλεμο μαζί του· ανέλαβε μόνος του μετά την παραίτηση του τελευταίου. | |
|
Ιωάννης ΣΤ΄ Καντακουζηνός |
1292, Κωνσταντινούπολη | 8 Φεβρουαρίου 1347 - τέλη 1354 | Φίλος και συνεργάτης του Ανδρόνικου Γ΄. Μετά τον θάνατο του φίλου του βασίλευσε με τον γιο εκείνου Ιωάννη Ε΄. Παραιτήθηκε και έγινε μοναχός. | 15 Ιουνίου 1383, από φυσικά αίτια. |
|
|
Ιωάννης Ε΄ (δεύτερη φορά) |
18 Ιουνίου 1332, Διδυμότειχο | 10 Αυγούστου 1380- 12 Αυγούστου 1380 | Επειδή την εξουσία μονοπωλούσε ο επίτροπός του Ιωάννης ΣΤ΄, έκανε εμφύλιο και ανέλαβε μόνος του. Αργότερα όταν κρατήθηκε στην Βενετία, ο γιος του Ανδρόνικος Δ΄ αδιαφόρησε γι' αυτόν και ανέλαβε την εξουσία. | |
|
Ανδρόνικος Δ´ |
2 Απριλίου 1348, Κωνσταντινούπολη | 12 Αυγούστου 1380 - 1 Ιουλίου 1381 | Πρωτότοκος γιος του Ιωάννη Ε΄. | 28 Ιουνίου 1385, από φυσικά αίτια. |
|
|
Ιωάννης Ε΄ (τρίτη φορά) |
18 Ιουνίου 1332, Διδυμότειχο | 1 Ιουλίου 1381 - 14 Απριλίου 1390 | Όταν εκρατείτο στη Βενετία, ο γιος του Ανδρόνικος Δ΄ αδιαφόρησε γι' αυτόν και ανέλαβε την εξουσία. Ο Ιωάννης Ε΄ επανήλθε χάρη στη βοήθεια του νεότερου γιου του Μανουήλ. Αργότερα ο εγγονός του Ιωάννης Ζ΄ με πραξικόπημα τον εκδίωξε. | |
|
Ιωάννης Ζ΄ |
περ.1370 | 14 Απριλίου 1390 - 17 Σεπτεμβρίου 1390 | Γιος του Ανδρόνικου Δ΄. Κατέλαβε πραξικοπηματικά τη διακυβέρνηση της πρωτεύουσας, εκδιώκοντας προσωρινά τον πάππο του Ιωάννη Ε΄. | 1408. |
|
|
Ιωάννης Ε΄ (τέταρτη φορά) |
18 Ιουνίου 1332, Διδυμότειχο | 17 Σεπτεμβρίου 1390 - 16 Φεβρουαρίου 1391 | Συμφιλιώθηκε με τον εγγονό του Ιωάννη Ζ΄ και επέστρεψε στην εξουσία. Αργότερα απεβίωσε έπειτα από 50 ετών βασιλεία. |
16 Φεβρουαρίου 1391. |
|
Μανουήλ Β´ Παλαιολόγος |
27 Ιουνίου 1350, Κωνσταντινούπολη | 16 Φεβρουαρίου 1391 - 21 Ιουλίου 1425 | Δευτερότοκος γιος του Ιωάννη Ε΄. | 21 Ιουλίου 1425, από φυσικά αίτια. |
| Ανδρόνικος Ε΄ |
1398 | 1403 - 1407 | Γιος του Ιωάννη Ζ΄ και δισεγγονός του Ιωάννη Ε΄. | 1407, από φυσικά αίτια. | |
|
Ιωάννης Η' |
18 Δεκεμβρίου 1392, Κωνσταντινούπολη | 21 Ιουλίου 1425 - 31 Οκτωβρίου 1448 | Γιος του Μανουήλ Β΄. | 31 Οκτωβρίου 1448, από φυσικά αίτια. |
|
Κωνσταντίνος ΙΑ' |
8 Φεβρουαρίου 1404, Κωνσταντινούπολη | 6 Ιανουαρίου 1449 - 29 Μαΐου 1453 | Γιος του Μανουήλ Β΄ και αδελφός του Ιωάννη Η΄. | 29 Μαΐου 1453. Σκοτώθηκε υπεραμυνόμενος της Κωνσταντινούπολης. |
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Ostrogorsky, Georg (1993). Ιστορία του Βυζαντινού Κράτους. 3ος Τόμος (5η έκδοση). Αθήνα: Ιστορικές εκδόσεις Στεφ. Δ. Βασιλόπουλος. σελ. 359-360.
- ↑ Papathanassiou, Manolis. «Κατάλογος Βυζαντινών Αυτοκρατόρων». ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΝ ΧΡΟΝΙΚΟΝ. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2022.
- ↑ Unics. «Ο κατάλογος των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων | kokkinoslawfirm». Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2022.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία